Kinderwens deel 2

[Tuinfluiter]

Alle lieve meiden bedankt voor jullie woorden voor onszelf en de mannen!!

Wat een mooi gedicht over Hanna!!!

Hoe is het met jou Evelien?
Kun je er op het moment goed mee omgaan of is het een pijnlijk gemis?
Wat zou het toch prachtig zijn voor jullie als je snel zwanger mocht worden!

Ben eigenlijk ook heel benieuwd hoe het met Daphne gaat.

Wij hebben deze week een vrienden uitje en dat doen we al een aantal jaren en dan zonder kinderen.
Dat vind ik zelf heel fijn dat het zonder de kinderen is!
Al is het ook heel leuk de kinderen van de vrienden te zien!
Doen jullie weleens dingen met vrienden/familie zonder de kinderen?
En vinden jullie dat fijner als met kinderen?

[MissF]

Kan me voorstellen dat dat fijn is, Tuinfluiter, lekker even alles op gelijk niveau zeg maar, en niet steeds de kinderen erbij. Is toch ook onnodig?
Wij doen het regelmatig, sowieso ik met mijn vriendinnen, helemaal zonder mannen en kinderen, maar zo rond Sinterklaas hebben we een etentje zonder kinderen, en daarna tot lekker laat spelletjes doen enzo bij 1 van de meiden thuis. Wel met mannen. Zo lekker, even geen gedoe met de 2 kinderen die in onze vriendenkring zijn.
Ik heb dan geen vriendinnen die weten dat ze geen kinderen kunnen krijgen, maar eentje is vrijgezel, en zou het liefst ook lekker huisje, boompje, beestje hebben. Maar die heeft het om een heel andere reden dus niet (die kinderen bedoel ik). Voor haar is het ook heerlijk om soms zonder kinderen te zijn, en dat het niet de hele avond daarover gaat.

[J.A.]

Graag gedaan hoor! Een gedicht is soms 'veiliger' dan eigen woorden

Heb zelf een vriendin die door omstandigheden (nog) geen moeder is, terwijl ze het erg graag wil...
van haar hoor ik regelmatig dat haar man het er ook erg moeilijk mee heeft, vandaar dat ik de mannen ook sterkte wil wensen!

[Julieta]

Dat klopt.
Laatst liepen wij bij mijn zwager en schoonzus weg en had m'n man echt een tijd met hun kleintje (1,5 mnd) op schoot gezeten.
Toen we buiten liepen fluisterde hij in mijn oor: ach...dat wil ik ook....
Het verbaasde me wel. Ik wist het wel, maar hij uit het niet. Heerlijk om het samen te dragen. Een vriendin van mij wil ook graag kinderen, maar haar man steunt haar daarin niet. Dat lijkt me ontzettend moeilijk.

[Evelien]

Het is voor een man ook anders dan voor een vrouw. Althans dat was bij ons wel zo. Mijn man is nu veel meer mee bezig dan een half jaar geleden. Het heeft ook tijd nodig om het een plek te kunnen geven. Zo ervaren wij het wel.

[toppie]

Dat was bij ons ook zo, vandaar dat ondanks ik veel met hem kon delen me toch wel eens stik eenzaam voelde in mijn verdriet.
Mannen dragen het vaak anders dan vrouwen, maar dat wil niet zeggen dat ze geen verdriet hebben!

[Hortensia]

Ik vind het ook wel logisch dat mannen anders met dit verdriet omgaan dan vrouwen. Niet om iets aan hun verdriet af te doen, maar zij worden niet elke maand weer ongesteld en zij hebben gelukkig geen last van de hormonen en wisselende stemmingen. Daarentegen kan ik mij zo goed voorstellen dat mannen met slecht zaad zich vreselijk schuldig voelen ten opzichte van hun vrouw, omdat zij naar hun gevoel de 'schuld' zijn van de kinderloosheid. Dat is voor een man ook vreselijk om te voelen en ik denk dat je daar als vrouw dan ook heel zorgvuldig en liefdevol mee om moet gaan.

[Kraai]

Zo het is al weer een poos gelden dat ik hier meegesproken heb. Ja meiden het is idd niet makkelijk dat weten wij ook uit ervaring. En als je dan weer hoort dat één van je zussen zwanger is dan steekt dat toch ook weer heel erg. Omdat we het zelf ook zo graag willen. Dan schiet ik ook gelijk vol als ze het vertellen. maar dan heb ik een geweldige man waar ik kan uit huilen. Maar hij gaat er weer anders mee om idd dan ik zelf. Maar wat ik ook merk is dat we heel dol zijn op onze neefjes en nichtje begrijp me goed dit vervangt niet de wens.

[sophia]

Dag dames,

Zonet een mooie overdenking gelezen voor vrouwen met een onvervulde kinderwens, kijk op:

http://www.sestra.nl/vrouw/geloof/actue ... -1488.html

of ga naar www.sestra.nl/vrouw, klik bovenaan 'geloof' aan en ga naar de overdenking van 19-25 sept. 2010 met thema 'Een leeg bestaan?'.

Gods weg met jou/ons gaat verder, gelukkig, dan ons verdriet, onze pijn. Moge dat een troost zijn!

[Kraai]

Ik heb hem gelezen wat een mooie overdenking.

[nita]

even voor iedereen een dikke knuffel even een hart onder de riem

spannende tijden steeds met veel emoties kan ik me zo voorstellen

sterkte meiden

[NdW]

Hoe ga je toch om met mensen die zo gesloten zijn, waardoor ze 'nooit' over hun(en onze) kinderwens kunnen praten?
Zo lastig... Je zou juist herkenning moeten kunnen vinden bij die mensen om je heen, die hetzelfde ervaren.
Herkennen jullie dat? Hoe gaan jullie daarmee om?

[Jannoek]

Dames & jullie mannen; heel veel sterkte!

[Evelien]

Hoe ga je toch om met mensen die zo gesloten zijn, waardoor ze 'nooit' over hun(en onze) kinderwens kunnen praten?
Zo lastig... Je zou juist herkenning moeten kunnen vinden bij die mensen om je heen, die hetzelfde ervaren.
Herkennen jullie dat? Hoe gaan jullie daarmee om?

Het is heel dubbel NdW. Het is niet zo makkelijk, maar toch soms ook wel makkelijk en fijn. Daarom is het ook zo dubbel en moeilijk.
Het liefst mijd ik het onderwerp kinderwens en probeer er kort en duidelijk in te zijn.

[saartje]

Wist even niet waar het neer te zetten, maar omdat ik hier vaak 'kom' maar hier.. van mijn ouders kreeg ik een kaart met dit gedicht:

Ons levenskleed

God heeft het kleed van ieders leven
eens op het weefgetouw gezet,
waarna de Hemelse Ontwerper
nauwkeurig op de draden let.
Voor ieder is 't motief weer anders,
verschillend ook de kleur en maat.
Zo weeft Hij in elk mensenleven
steeds liefdevol een nieuwe draad.


Soms denkt Gods kind: "Zijn dit nu blijken
van 'n Goddelijke Scheppershand,
die knopen, die verwarde draden?"
Maar weet je, 't is de onderkant.
't Kan zijn, als wij vertwijfeld zeggen:
"Nu weet ik niet meer, hoe het moet",
dat God 't geweven stuk bezichtigt
en glimlacht: "Ja, zo wordt het goed."

En als het weefgetouw eens stilstaat,
de laatste draad is afgehecht,
en God dan het patroon zal tonen,
ik bid, dat Hij dan tot ons zegt:
"Zie, dit is nu de goede zijde,
een schone overwinningskroon,
verworven, dankzij de verdienste
van Christus, Mijn geliefde Zoon."