opvoeding en beleefdheid

[schelpje3]

Nette kleding voor kerkbezoek hoeft helemaal niet zwart te zijn ! Maar ik kan me wel voorstellen dat bep mensen dat doen. Dat vinden zij. Waarom zou dat niet mogen ? Het is HUN uiting van hun geloof. Het lijkt erop of ik bij een minderheid hoor (ha ha en dat op refoweb) die kleding gewoon wel belangrijk vind.
Mijn voorbeelden worden overdreven gevonden ?
Mijn man komt vanwege zijn beroep bij heel veel bedrijven en ziet dan dat er nog wel degelijk kledingcultuur is. Op banken ! Op grote kantoren ! Maar ook op kleinere. Hij is kleurenblind en trekt dus gezellig alles bij elkaar aan, dus savonds hang ik maar een set bij elkaar voor de volgende ochtend.
Als ik weet dat hij naar bep bedrijven moet, pas ik die kleding daar op aan.
Als het informeel is, dus naar een bouwbedrijf, gewoon in een bouwkeet, staat het belachelijk als hij in grijze broek blauw colbert verschijnt.
Wat is er nou toch mis met aanpassen ?
Ik hoor hier steeds geluiden van: dat moet ik zelf weten.
Jaha, natuurlijk, maar nogmaals, er wordt soms iets van je gevraagd. Dat is niet altijd aanwijsbaar, soms moet je het aanvoelen.
Ik trek donkere kleding aan naar een begrafenis, maar als ik merk dat er eigenlijk een wens is dat iedereen in het wit moet komen, dan doe ik dat, niet omdat het mijn overtuiging is, maar omdat ik de wens van die ander respecteer.
Op een bruiloft daarentegen, hoor je niet in het wit te gaan, ook al is de bruid in het rood ! (wat je tegenwoordig vaak ziet)
Ik zie regelmatig dat het fout gaat, vooral szomers.
Ik heb geen moeite om szomers met blote benen onder een zomerjurk naar de kerk te gaan, maar zijn we op vakantie, en bezoeken we een ger gem of herst herv kerk, dan doe ik panty's aan. Ik ben dan te gast en zou niet willen dat ik voor een ander een ergernis zou zijn. Dat hoort ook niet !

[Marnix]

Klopt, met dat aanpassen heb ik ook geen moeite. Dat doe ik ook wel. Maar je ziet ook dat er op veel plaatsen minder waarde wordt gehecht aan die kleding. En daar pas ik me dan ook gewoon op aan. En de huisarts in spijkerbroek doet dat ook. Die past zich ook gewoon aan de veranderende cultuur aan.

[Lichtzwaard]

Met omgangsvormen en hoffelijkheid is het in dit land in vergelijk met andere landen in Europa is het slecht gesteld; (een bepaalde huftigerheid is er altijd al geweest in dit land ;voorbeeld de beeldenstorm ) ;opvoeding.beleefdheid ,hoffelijkheid en omgangsvormen zijn in dit land tot een minium gezakt nu een gevolg van de secularisatie.Tel uit je winst.

[schaapje]

Met omgangsvormen en hoffelijkheid is het in dit land in vergelijk met andere landen in Europa is het slecht gesteld; (een bepaalde huftigerheid is er altijd al geweest in dit land ;voorbeeld de beeldenstorm ) ;opvoeding.beleefdheid ,hoffelijkheid en omgangsvormen zijn in dit land tot een minium gezakt nu een gevolg van de secularisatie.Tel uit je winst.

Dan ben je wel een echte Nederlander, want jouw hoffelijkheid op dit forum is ook niet echt een voorbeeld.....verre van dat

[654321]

Ik wil onze kinderen meegeven dat de zondag een bijzondere, afgezonderde, feestelijke dag is. Dat laat ik ook tot uitdrukking komen in de kleding (niet alleen in de kleding)!

Verder houd ik mij niet zo bezig met kleding. Probeer mij wat aan te passen (ook naar wat kerk en school vragen). Ik houd van schoon en netjes (niet bloot, kort, laag zeg maar) en verder mag iedereen van mij aan trekken wat hij of zij wil. Houd wel van wat afwisseling .

Wat zegt de Bijbel eigenlijk over kleding?

[meribel]

Wat zegt de Bijbel eigenlijk over kleding?

Onder andere ( Jezus; ) ;

25 Daarom zeg ik jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding?

[Lichtzwaard]

Men kan een gorilla in een duur pak hijsen maar het blijft een aap.Opvoeding,hoffelijkheid en beleefdheid zit niet in kleding totaal niet

[Mango]

Hierbij moet ik altijd denken aan een aantal jaar geleden toen er weer eens voetbalplaatjes waren. Ik was mijn boodschappen aan het inpakken bij de supermarkt toen er opeens een kind van een jaar of 9 naast me stond:
"Heb jij voetbalplaatjes?" Dat ging mij wel een beetje te ver, dus ik zei;
"punt 1: het is: Mevrouw, heeft u voetbalplaatjes? en punt 2: Ik houd ze zelf."

De moeder die verderop stond schrok zichtbaar en haalde snel haar kind bij me weg. Ik wil niet andermans kinderen opvoeden! Maar als er bij me gebedeld wordt (want zo voelt het wel een beetje als kinderen om plaatjes vragen bij de supermarkt) doe het dan op zijn minst netjes.
Mij is aangeleerd iedereen die ouder is met u aan te spreken. Je kunt altijd naar jij gaan, maar van jij naar u is nogal pijnlijk als mensen daar om vragen.

[meribel]

Mij is aangeleerd iedereen die ouder is met u aan te spreken. .

even over dat 'met u aanspreken'.

Ik heb het idee dat in kerkelijke kringen het een heel erg belangrijk iets is, om 'u' te zeggen tegen je ouders.
Terwijl dat in niet kerkelijke kringen veel minder gebruikelijk is. EN dan niet het tutoyeren tegen vreemde mensen ofzo, maar tegen je ouders.

Zelf ben ik ook opgevoed met 'u ' tegen mijn ouders maar mijn man die uit een lichtere kerk komt niet. Hij vind het ook echt onzin en afstand scheppen ( dat is zijn mening natuurlijk ) en wil dat onze kinderen 'jij' zeggen. Dat doen ze tegen ons, maar tegen opa en oma en vreemden gewoon 'u'. Dat is prima aan te leren.
Maar ik merk in de kerk daar echt een uitzondering in te zijn.
Terwijl in niet kerkelijke kring het ontzettend normaal is.


Waar komt dat van?
Of is het een verkeerde interpretatie?

[juffiejuf]

Zelf heb ik meer het idee dat het te maken heeft in welke regio je bent opgevoed i.p.v. kerkelijke achtergrond. In de streek waar ik ben opgevoed zeiden er heel veel allemaal jij en je tegen hun ouders. Ik wist gewoon niet anders.

[LeChat]

Of met een dialect: bij ons was er alleen de vorm 'joe', zowel voor 'jij' als voor 'u', dus in het dialect heb ik dat onderscheid u/jij nooit leren maken. Vervolgens is het -wat ik mij kan herinneren- gewoon zo gegroeid dat ik tegen familie 'je' zeg (ook tegen mijn opa toen die nog leefde) en tegen vreemden 'u'.

In een winkel ben ik vaak ook geneigd 'je' tegen de caissière te zeggen als ze jonger is/lijkt dan ik. En tegen mensen die zich met hun voornaam voorstellen, al zijn ze bijv. 60, ook sneller 'je'. Het klinkt toch raar als je zegt "Jan, wilt u even..."

[BigSmile]

Ik vind het wel uitmaken in welke kerk je zit. Zelf kom ik uit de Gereformeerde Gemeente en daar werd altijd gesproken over ouderling (achternaam) of mevrouw (achternaam). Nu zit ik in de vrijgemaakte kerk en daar wordt de dominee bij zijn voornaam genoemd, ouderlingen ook gewoon bij de voornaam. Op school worden leraren ook bij de voornaam genoemd. En als de juffrouw het heeft over haar man, noemen de kinderen die ook gewoon bij de voornaam.
Ik kan er nog steeds niet aan wennen en vind het soms echt ongepast.

@ schelpje. Ik ben het met je eens over kleding. Wat is er nu mis met aanpassen? Als ik weet dat ik mijn moeder verdriet doe door in een broek thuis te verschijnen, dan doe ik dat gewoon niet. Ook al vind ik misschien dat een broek best kan. We zijn zo bezig met wat we zelf willen, dat we geen zin hebben om ons aan te passen. Want dan wordt er gezegd dat een ander ons maar moet accepteren zoals we zijn.
Hier thuis zijn ook regels over kleding. En ik realiseer me dat als met name de dames gaan puberen ik daar nog de nodige gesprekken over zal moeten voeren. Maar ik ben zelf opgevoed met: geven en nemen. Mijn moeder stond af en toe iets toe wat ik prachtig vond en zij niet. Maar op zondag droeg ik altijd iets wat we samen hadden uitgezocht.
Hier ook op zondag een feestdag. In zowel de tijdsbesteding als in kleding.

[BigSmile]

Tja, heel calvinistisch... maar is het ook Bijbels? Ligt er misschien aan wat er onder "correcte kleding" verstaan wordt. Vaak wordt dan ook naar de netheid van kleding gekeken. Toch is ook dat heel erg cultuurbepaald. In een hoop andere landen kleed je je ook speciaal voor de zondag.... maar dan doe je feestelijke kleding aan... en hier is dat nette, veelal donkere kleding.... brrr. Er is voor veel mensen een verschil tussen je netste kleding en je mooiste kleding.

Nou Marnix, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als bij ons in de vrijgemaakte kerk de ouderling op teenslippers en in korte broek verschijnt vind ik dat echt not done. Bij bepaalde functies hoort wij mij betreft bepaalde kleding. En door jezelf zo te kleden neem je een ander toch minder serieus.
Als mijn man in zijn leidinggevende functie in korte broek en op teenslippers op zijn werk zou verschijnen, en hij zou zo een belangrijke vergadering moeten leiden, bekijken ze hem toch met andere ogen dan wanneer hij een mooi overhemd met pantalon zou dragen.
Dus nee, je mag mensen niet beoordelen op kleding. Nette kleding hoeft niet donker te zijn. Persoonlijk hou ik erg van gekleurde kleding, maar wel netjes. Maar kleding heeft wel degelijk een functie. En voor iedere situatie in het leven, hoort bepaalde kleding. Daar heeft schelpje wel gelijk in. Strandkleding is voor het strand en niet in de kerk. Vrijetijds kleding is leuk voor in je vrije tijd, maar als je een belangrijke afspraak hebt trek je toch je beste kleren aan. Waarom dan niet voor onze Allerhoogste Koning? En ouderen moeten het voorbeeld geven aan de jongeren. Hoe doe je dat terwijl je jezelf op je 60e het liefst kleed zoals de jongeren?

[meribel]

Als bij ons in de vrijgemaakte kerk de ouderling op teenslippers en in korte broek verschijnt vind ik dat echt not done.

doet hij vast alleen in de zomer als het echt warm is.


Ik zit in een vrijgemaakte kerk in een dorpje, erg behoudend en traditioneel. Een ouderling op teenslippers? Welnee, laatst had voor het eerst iemand zijn jasje uit toen het in de zomer warm was.

Maar voor mijn part waren ze op teenslippers gekomen hoor.

[Mortlach]

Nou Marnix, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als bij ons in de vrijgemaakte kerk de ouderling op teenslippers en in korte broek verschijnt vind ik dat echt not done. Bij bepaalde functies hoort wij mij betreft bepaalde kleding. En door jezelf zo te kleden neem je een ander toch minder serieus.
Als mijn man in zijn leidinggevende functie in korte broek en op teenslippers op zijn werk zou verschijnen, en hij zou zo een belangrijke vergadering moeten leiden, bekijken ze hem toch met andere ogen dan wanneer hij een mooi overhemd met pantalon zou dragen.

En dat is uiteraard volledig cultureel bepaald.

Dus nee, je mag mensen niet beoordelen op kleding.

Maar we doen het toch: je oordeelt namelijk op iemands kleding hoe serieus hij/zij een ander neemt...

Nette kleding hoeft niet donker te zijn. Persoonlijk hou ik erg van gekleurde kleding, maar wel netjes. Maar kleding heeft wel degelijk een functie. En voor iedere situatie in het leven, hoort bepaalde kleding. Daar heeft schelpje wel gelijk in. Strandkleding is voor het strand en niet in de kerk. Vrijetijds kleding is leuk voor in je vrije tijd, maar als je een belangrijke afspraak hebt trek je toch je beste kleren aan. Waarom dan niet voor onze Allerhoogste Koning? En ouderen moeten het voorbeeld geven aan de jongeren. Hoe doe je dat terwijl je jezelf op je 60e het liefst kleed zoals de jongeren?

Allemaal cultureel bepaald. Nu is daar niets mis mee, ik geef je zelfs (deels) gelijk, maar de vraag is of er in de Bijbel iets te vinden is voor of tegen de stropdas, om eens wat te noemen.