Kinderen opvoeden

[kwebbel]

Verder maakt het mij ook niet uit hoor, maar ik denk meer: hoe komt het dat je geen belangstelling hebt voor je kind? Is toch ook een stukje opvoeding? Ik hoorde van mijn schoonzus dat de rapporten bij hun op de ouderavond worden meegegeven aan de ouders. Komen de ouders niet opdagen, dan ook geen rapport. En dat scheen nog regelmatig voor te komen.

Je weet idd al ver van te voren wanneer deze avonden zijn. Bij mijn neef(je) op school worden die avonden altijd 's avonds gehouden en ze gaan er altijd met z'n allen naar toe (4 kids en 2 ouders) is echt ook nog gezellig!
Ik vind dat eigenlijk niet kunnen dat je als ouders daar van wegblijft. Het is belangstelling voor de school, de leraren, de klasgenootjes van je kind, hoe een kind zich vermaakt op school, wat er te doen is, met andere ouders praten, kortom, je kan er een hoop van leren!
Ben blij dat er bij mij iig een van de ouders altijd mee ging. VOnd ik wel leuk

nog even terugkomen op de opvoeding betreft ondeugendheid: Het was misschien hard van mij om te zeggen dat het aan de opvoeding ligt en natuurlijk zijn kinderen ondeugend dat moet haast zou ik zeggen, anders is er toch ook iets mis.
Maar het is natuurlijk wel uitdagend om te weten wat mama er nou van zegt als ik het toch doe
Ik maak het van dichtbij mee dat kleine kinderen op de bank jumpen, er vrolijk met viltstift opkalken, hyperactief zijn, structureel lief doen bij mama om toch maar weer een toetje te krijgen terwijl papa dat verboden heeft (meningsverschil met opvoeden tussen de ouders). Mama is veel liever dan papa waardoor hij een grote mond krijgt van z'n eigen dochter van 5 die zegt: "Papa ik moet jou niet want jij bent niet lief." en dat gebeurd gewoon dagelijks! Kijk dan is er naar mijn mening toch iets mis (en ik maak het bij hun dagelijks mee)
Maar het lijkt wel of de kinderen de laatste jaren brutaler worden! Wat is dat toch? Vroeger had je ontzag voor je ouders en als ze je gestraft hadden liet je het wel uit je hoofd om het de volgende keer nog wel weer te doen.

[liefie]

Mijn jongste broertje zit nu op de middelbare school mijn ouders hebben nu al 4 keer het hele traject meegemaakt maar elke keer gaan ze weer naar alle bijeenkomsten. Omdat ze dat nodig vinden dat ze bij elk van hun kinderen even veel belangstelling willen tonen.
Maar klopt heel veel ouders hebben weinig intresse in dingen op school valt ons ook altijd op. Ook als de school schoongemaakt moet worden zijn het ALTIJD dezelfde mensen.

[MissF]

Mijn ouders gingen op de basisschool wel altijd, middelbare lang niet altijd meer. Ze weten het nu zo onderhand wel weer. En met allemaal ging het over het algemeen goed, dus waarom zouden ze dan 3 x per jaar op gesprek gaan (na elk rapport). En de middelbare school van mijn broertje en zusje zijn heel erg alert, en die bellen al heel snel naar ouders als er iets is ofzo. Dus als er iets is, horen ze het wel. Maargoed, ieder zijn mening

Een beetje opvoedverschil tussen papa en mama is denk ik niet erg. Wij waren altijd aan de ene kant blij als mama werkte, dan mochten we andere dingen dan bij als mama alleen thuis was. Kleine dingen, zoals bij mama mochten we altijd 2 snoepjes, bij papa maar 1, bij mama mochten we nooit brood met kaas in de oven (want dat gaf troep), bij papa altijd wel. Als het bij kleine dingen blijft, maakt het denk ik niet zo uit. Kinderen mogen ook wel leren dat papa en mama niet dezelfden zijn, maar over de grote lijnen moet je het denk ik zeker wel eens zijn ja!

[Lalage]

Maar het lijkt wel of de kinderen de laatste jaren brutaler worden! Wat is dat toch? Vroeger had je ontzag voor je ouders en als ze je gestraft hadden liet je het wel uit je hoofd om het de volgende keer nog wel weer te doen.

De ouders van de kinderen van nu zijn opgegroeid in de hippietijd, misschien ligt het daaraan?

[Merisja]

Een beetje opvoedverschil tussen papa en mama is denk ik niet erg. Wij waren altijd aan de ene kant blij als mama werkte, dan mochten we andere dingen dan bij als mama alleen thuis was. Kleine dingen, zoals bij mama mochten we altijd 2 snoepjes, bij papa maar 1, bij mama mochten we nooit brood met kaas in de oven (want dat gaf troep), bij papa altijd wel. Als het bij kleine dingen blijft, maakt het denk ik niet zo uit. Kinderen mogen ook wel leren dat papa en mama niet dezelfden zijn, maar over de grote lijnen moet je het denk ik zeker wel eens zijn ja!

Helemaal mee eens! Zulke dingen herken ik heel erg; mijn man en ik hebben ook van die verschillen. Zo mag de oudste bij hem altijd zelf de tandpasta op de tandenborstel doen en bij mij niet, omdat er alleen maar een kliederzooi van komt. Mijn man is daar gewoon veel makkelijker in en ik wil het niet hebben (wie moet het tenslotte weer opruimen
). Ons dochtertje pikt dat gewoon. Die weet inmiddels heel goed wat ze wel en niet mag bij papa en mama. Zolang het over zulke kleine dingetjes gaat is dat heel niet erg, misschien alleen maar goed!