Kinderwens

[Funlover]

Ik las daar pas een stuk over in de Eva. Ik schrok er zelf nogal van. Mijns inziens heeft God het zo bedoeld dat een kindje opgroeit met een vader en een moeder. Als je voor een donor kiest mist dat kind een vader in zijn leven. Als moeder doe je dat je kind bewust aan, uit egoistische motieven.
Ik begrijp ook wel dat een kinderwens heel sterk en heel groot kan zijn. Toch denk ik dat je dat verdriet en dat gemis dan toch moet dragen, of andere uitwegen moet zoeken voor je 'zorg-drang'. Ik vind het echt heel erg dat mensen zo'n keuze maken, die alleen in hun eigen belang is en niet in het belang van hun kindje....

Binnen het huwelijk vind ik het een andere situatie, hoe ik daarover moet denken weet ik niet zo goed...

Ik las dat stukje ook ja. En ik schrok er ook behoorlijk van.
Ik vind het echt een soort van niet kunnen.

Bij ons in de kerk wordt ook vaak gebeden voor mensen die alleen hun weg moeten gaan.

Ik zei ook altijd toen ik tiener was: Ik trouw jong en wil jong moeder worden.
Nu ben ik 22 en nog jong zat, maar jong trouwen zit er zonder vriend/man niet meer bij in. Nu was dat een impulsieve tienergedachte/wens. En ik vermaak me nu nog heerlijk als vrijgezel, maar ik zou toch wel erg vreselijk vinden om geen eigen kinderen te krijgen.

[*|Scatie]

't Is iets wat ik misschien zou overwegen ('t is nu sowieso niet van toepassing meer...) maar waarschijnlijk zelf niet zal doen.
Het is toch 't mooiste als een kind opgroeid met een vader en moeder. En ik denk dat God het ook zo bedoeld heeft.
Anders zou je tenslotte wel zwanger kunnen worden zonder een man.
En ik kraam regelmatig in alleenstaande moeder-gezinnen en het is idd echt zwaar. In deze gevallen was de relatie verbroken tijdens de zwangerschap maar 't blijft tenslotte een feit dat je je kind in je eentje moet opvoeden.

Binnen het huwelijk een kind krijgen van een donor lijkt mij ook erg moeilijk!

[LauraC]

Wij hebben ook bewust niet gekozen voor een donor (en daarmee de hoop op een eigen kindje opgegeven, want dat kon alleen met donor). Wij hadden er allebei toch emotionele bezwaren tegen, die misschien niet iedereen kan begrijpen. En ook gewoon omdat we denken dat dat niet is zoals God het bedoeld heeft. Maar dat is natuurlijk een persoonlijke keuze voordat sommigen me hierover gaan afkraken. Ik wil hiermee geen waardeoordeel doen over mensen die het wel goed vinden. Maar goed, alvast bij voorbaat, voor het geval ik mensen heb gekwetst met voorgaande reactie: sorry. Zo, nu heb ik me goed ingedekt.

[Tuinfluiter]

@Laura,
Nee hoor, jullie mogen zo heus wel denken en doen.
Zoiets is toch ook gewoon heel persoonlijk.
Ik denk dat ik ook niet voor donor zou kiezen, heb daar niet zo goed gevoel bij, dat is heel persoonlijk.

[ChupaChups]

Wij hebben ook bewust niet gekozen voor een donor (en daarmee de hoop op een eigen kindje opgegeven, want dat kon alleen met donor)

sorry, maar helemaal 'eigen' is het natuurlijk niet. Dus ik begrijp absoluut niet waarom je dat zou willen, ook al zou je er zo naar verlangen.
Ik vind het persoonlijk niet kunnen.

[MissF]

Ik denk zeker wel dat een kind in de basis een vader en moeder nodig heeft.
Als ik op mijn jeugd terugkijk, dan heb ik het meest naar mijn moeder toegetrokken, maar voor bepaalde zaken was mijn vader er. Ze hebben allebei hun eigen rol.
Mijn opa overleed toen mijn tantes 19 en 15 waren. Zij zijn dus deels opgegroeid zonder vader, en dat is absoluut een enorm gemis.
Er zijn situaties waarin de vader of moeder wegvalt en het anders gaat dan gehoopt, maar ik geloof echt dat het Gods bedoeling is dat je als basis samen 'aan kinderen begint', als papa en mama. Niet als mama alleen.

[Daphne]

@MissF: Mee eens.

[em_ma]

Heb het desbetreffende artikel ook gelezen in de Eva.
Als ik geen man en dus ook geen kinderen zou krijgen, zou ik het daar best moeilijk mee hebben.
Maar als ongehuwde moeder een kindje krijgen, dat gaat mij te ver.
Sowieso gaat dat heel erg tegen mn gevoel in.
En ik kan mij moeilijk voorstellen dat God daar Zijn goedkeuring aan kan geven.
God heeft kinderen bedoeld als iets van jou en je man samen, omdat jullie van elkaar houden.
Als je via een donor zwanger raakt heb je geen liefdesrelatie met elkaar. Daarnaast zal je kind nooit een 'echte' vader hebben die er altijd voor hem of haar zal zijn. Dat vind ik niet gezond en nogal egoistisch naar je kindje toe. Man en vrouw samen zorgen voor een evenwichtige opvoeding als het goed is.
Als je geen principiele problemen hebt met zwanger worden via een donor, waar leg je dan de grens? Dan zou je dus ook zwanger kunnen worden van een goede vriend of wat dan ook. Dan is sex/kunstmatige bevruchting toch ook niet meer iets voor in het huwelijk?

[Merisja]

'k Heb het artikel in de Eva ook gelezen ja. Zelf vind ik dat ook te ver gaan. Sowieso zou ik zelf nooit voor een donor kiezen. Gaat voor mij persoonlijk echt te ver. Maar da's ieders persoonlijke keus, ja. Ikzelf zou dan voor adoptie kiezen.

[Daphne]

Ja, ik ook. Ik begrijp dat het verlangen naar een eigen kindje erg groot kan zijn, maar ik zou zelf ook nooit voor een donor kiezen.

[gempa]

eigenlijk, kan ik geen argumenten verzinnen, tegen adoptie, daar is het kind ook meegeholpen, 1 ouder is altijd beter als geen, voor een donor, zou ik denk gevoelsmatig ook niet gaan nee

[LauraC]

Wij hebben ook bewust niet gekozen voor een donor (en daarmee de hoop op een eigen kindje opgegeven, want dat kon alleen met donor)

sorry, maar helemaal 'eigen' is het natuurlijk niet. Dus ik begrijp absoluut niet waarom je dat zou willen, ook al zou je er zo naar verlangen.
Ik vind het persoonlijk niet kunnen.

Ik begrijp je reactie niet...ik zei juist dat wij het zelf ook niet willen....

[ChupaChups]

Wij hebben ook bewust niet gekozen voor een donor (en daarmee de hoop op een eigen kindje opgegeven, want dat kon alleen met donor)

sorry, maar helemaal 'eigen' is het natuurlijk niet. Dus ik begrijp absoluut niet waarom je dat zou willen, ook al zou je er zo naar verlangen.
Ik vind het persoonlijk niet kunnen.

Ik begrijp je reactie niet...ik zei juist dat wij het zelf ook niet willen....

Ik begrijp dat jullie dat niet willen, maar het klinkt in dat zinnetje alsof een donorkindje een soort van eigen is. ("eigen kindje kon alleen met donor") Kan het niet zo goed uitleggen zo maar zo leek het .
Bedoelde ook meer dat ik niet begrijp dat 'men' dat zou willen...

Kan me verder wel vinden in wat Em_ma ook zegt.

[LauraC]

Snap het...maar een beetje op die manier kun je het wel lezen want het zou van mij dan wel eigen zijn, alleen van m'n man niet...maar dat bedoelde ik er niet mee.

[ChupaChups]

oke