seksueel misbruik en kindermishandeling

[Riska]

vergeven is dan wel makkelijker misshcen als die persoon al dood is.
Je hoeft het namelijk niet recht in zijn gezicht te zeggen. Dat is stukken moeilijker dan als iemand dood is en je hoeft het niet ook nog te bewijzen zeg maar.

Ik denk wel dat als de dader geen berouw toont of in ergste geval vind dat je zeurt, dat het je verwerkingsproces wel extra verzwaard

Niet helemaal met je eens Gerdien. Ik weet hoe zwaar het is, dat iemand voor z'n dood wel aan zijn zoon vergeving vroeg voor wat hij hem had aangedaan (uithuisplaatsing), maar wat hij zijn dochters had aangedaan was kennelijk niet belangrijk. Natuurlijk hoef je de dader niet meer te confronteren met wat fout ging, maar je kunt ook nergens heen met wat je dwars zit... En het is onvoorstelbaar moeilijk om later te zeggen dat iemand je misbruikt heeft, terwijl de ander zo'n goed beeld van die persoon had.

[Gerdien B.]

in zo'n situatie begrijp ik dat, maar hetkan ook een enorme rust betekenen dat die persoon jou en anderen niets meer aan kan doen. Dat je weet dat hij er totaal geen spijt van had, het tegen deel zelfs.
Het kan dan zo enorm helpen als je weet dat die persoon geen kwaad meer kan, je niets meer kan maken en dat je de tijd kan nemen om het te verwerken zonder dat je ook nog is op je hoeden meot wezen dat het door gaat.

[Cisca]

Het kan dan zo enorm helpen als je weet dat die persoon geen kwaad meer kan, je niets meer kan maken en dat je de tijd kan nemen om het te verwerken zonder dat je ook nog is op je hoeden meot wezen dat het door gaat.

Gerdien, in dat geval ben je inmiddels zo'n stuk ouder, dat er op dat moment geen misbruik meer plaats vindt, en je daarvoor dus niet meer op je hoede hoeft te zijn, of iemand er nu nog wel is of niet.
De pijn blijft, en de verwerking ook, vergeven is eigenlijk een verhaal apart, ik zou het niet kunnen, zeker niet als men er niet om gevraagd heeft, maar dat ligt voor iedereen weer anders.

[sela]

En het is onvoorstelbaar moeilijk om later te zeggen dat iemand je misbruikt heeft, terwijl de ander zo'n goed beeld van die persoon had.

dat denk ik ook.
en idd. wat je zegt over vergeven klikt als een rust.
wie begint er over vergeven? is dat een issue?

[Kraai]

Bedankt allemaal voor de reactie. Het is zo dat vergeven moeilijk is. Maar ik moet eerst zelf alles op de rails hebben. Met zeker een goede hulpverlener. Maar dat is ook nog een verhaal appart want dit is niet zomaar geregeld. Moet er nog 2tot 4maanden op wachten. En als hij geen brouw toont of iets van die aard ja het zal dan niet makkelijk wezen. Wat is het eigenlijk moeilijk allemaal zeg???

[Gerdien B.]

Het is ook enorm moeilijk.

Vanavond nog een discussie gehad over vergeven: wel of niet. En eigenlijk is het heel moeilijk om duidelijk te maken wanneer je iemand nu echt vergeven hebt of niet.

[Cisca]

Wat mij betreft ligt het iets anders, dat betrof geestelijk misbruik, ten opzichte van lichamelijk misbruik is dat eigenlijk de helft, want in dat geval heeft het ook geestelijk enorm veel impact op je, en wordt je eigenlijk dubbel misbruikt, exta moeilijk lijkt me.
Vergeven kan ik mijn moeder nooit, omdat ik er op een bepaald moment achter kwam dat ze het bewust deed en er plezier in had, 'k heb haar er toen over aangesproken, ze trok zich er totaal niets van aan, en ging er vrolijk mee door, zonder ook maar een spoortje spijt of iets in die richting te tonen, of ook maar te laten merken dat ze fout zat, dat heeft ze volgehouden tot haar dood toe, voor mij valt er dan niets te vergeven, haten doe ik haar niet omdat ik tot de slotsom ben gekomen dat het haar verantwoording was, en niet de mijne, daar blijft het verder bij, op deze manier kan ik het redelijk achter me laten, want de ellende die je meegemaakt hebt, vergeet je nooit, en komt door bepaalde onderwerpen toch weer naar boven, alleen doet het me nu emotioneel niets meer.

[Riska]

Cisca, het gaat erom dat iemand die jou beschadigd heeft, geen invloed meer heeft in je leven. Dat je hebt losgelaten - en ik krijg stellig de indruk dat dat bij jou het geval is.
Overigens: iemand die lichamelijk mishandeld is - of seksueel misbruikt - is, daar kun je een lelijk woord op zeggen, ook geestelijk mishandeld. Want met de mishandeling/het misbruik word je duidelijk gemaakt dat je niets waard bent, dat alle kwaad eruit geramd moet worden of dat je niks meer bent dan een wegwerpartikel.
Als daar dan ook inderdaad bij komt dat woorden gebruikt worden als: "jij deugt niet", "je bent te stom om voor de duvel te dansen" is het helemaal compleet...

@ Kraai, ik begrijp in de verste verte niet dat je zo lang op hulp moet wachten... Ik had gehoopt dat het nu toch inmiddels wel wat beter was met de hulpverlening. Heb je contact gehad met een instantie als TransAct in Utrecht? Ik zie dat de naam veranderd is in Movisie, maar dat maakt niets uit. Kijk er eens op de website: http://www.transact.nl/ en bel ze, want zij hebben een landelijke 'kaart' van hulpverleners op gebied van seksueel misbruik.

[Kraai]

Ik zat net nog ff wat terug te lezen. En daar las ik dat iemand die mensen misbruikt soms een groot aanzien hebben.Nou dat is bij ons ook het geval. Ik woonde met me ouders op een dorp dus dan weet je wel hoe dat gaat. Nou hij had in het dorp een groot aanzien maar in de plaatselijke kerk ook. er zijn vele mensen die nu zeggen hij valt van een voetstuk af. En kunnen ze het niet begrijpen dat hij zoiets gedaan heeft. Ik woon er zelf gelukkig niet meer want ik zou hem nu niet moeten zien. Dit was al jaren zo maar ja dan woon je nog bij je ouders en neem je het maar voor lief. Zoals ciska schrijft dat ze haar moeder haat nou zo haat ik ook die man. En heb soms rondgereden met de gedachten als ik hem nu tegen kom dan is hij voor mij dan rij ik hem aan. Het is gelukkig nooit zover gekomen maar nu moet ik hem ook niet tegen komen hoor want hij is gewoon weer terug bij zijn vrouw en dat is ook iets wat ik niet snap maar ja dat zal wel aan mij liggen.

[Cisca]

Zoals ciska schrijft dat ze haar moeder haat nou zo haat ik ook die man.

Even goed terug lezen, ik haat haar niet, maar het houden van hield uiteraard wel op, dat is niet vol te houden, zolang ze leefde heb ik uit plichtsgevoel alles voor haar gedaan en geregeld wat nodig was, er was verder niemand anders die dat deed, dus dan moet je wel, en grote opluchting toen ze er niet meer was, geen verplichtingen en dwang meer, dat was echt bevrijdend.

[Kraai]

Oke ik snap het ja. maar bij mij ligt het allemaal heel anders dan bij jou. Kijk ze zeggen dat hij wel een schuldgevoel heeft ook tav de slachtoffers maar daar heb ik nog niets van gemerkt. En daarom zeg ik ook dat ik het nu nog niet kan. ook niet als hij al zou komen. snap je???

[Cisca]

Oke ik snap het ja. maar bij mij ligt het allemaal heel anders dan bij jou. Kijk ze zeggen dat hij wel een schuldgevoel heeft ook tav de slachtoffers maar daar heb ik nog niets van gemerkt. En daarom zeg ik ook dat ik het nu nog niet kan. ook niet als hij al zou komen. snap je???

Uiteraard snap ik dat, vandaar dat ik ook niet kan vergeven.
Als iemand er werkelijk een schuldgevoel van/over zou hebben, zou hij dat op de één af andere manier toch wel laten blijken, zolang dat niet gebeurd, zou ik er geen waarde aan hechten.
Maar dat kun je waarschijnlijk voorlopig beter laten liggen, jij bent op dit moment belangrijker, probeer eerst je zelf maar weer goed op de rails te krijgen, dan ben je sterker en kun je beter bepalen hoe ver je wilt gaan ten opzichte van de ander.

[Kraai]

Daar heb je helemaal gelijk in. Vind het zelf ook belangrijker op zelf weer op te mogen knappen. Maar goed we kwamen erop dus vandaar dat ik daar ff veder op ging. En ik zie het dan wel hoe het veder gaat.

[Cisca]

't Zal heel moeilijk voor je zijn, heel veel sterkte, 'k denk aan je

[Kraai]

Ja dat zal het zeker en is het zeker wel. bedankt moet zeggen dat me deze dingen er goed doen om hierover te praten