Ik heb het lange tijd wel heel belangrijk gevonden hoe ik het eruitzag, waar ik ook was. Het is een hele verademing dat ik dat achter me gelaten heb. Ik heb vanmorgen heerlijk in mijn sportbroek gewinkeld. Tja, ik kwam net van de sportschool, dan ga ik me dus echt niet om kleden thuis en dan weer in de auto stappen om naar de stad te gaan. Het kan me echt weinig meer interesseren dat anderen dat raar vinden.
Ik vind mooie kleding wel leuk, maar niet zo onwijs belangrijk meer. Ook bij Jurian niet altijd meer. Hij speelt dus heerlijk buiten in zijn oude spijkerbroek en oude jas. Ik koop express al geen dure kleding, en zijn iets duurdere broeken krijgt hij op het kdv aan of als we op visite gaan, maar echt niet als hij in de tuin speelt. Ik vind hem sowieso al lief, mooi en knap om te zien, daar doet zijn oude spijkerbroek echt helemaal niks aan af. Wat ik wel doe, is zodra we het huis uitgaan om naar de stad of oma te gaan ofzo, hem schone kleding aantrekken. Oude kleding maakt me niet uit, vieze kleding wel.
En pakken hou ik totaal niet van. Liefst had ik mijn man op onze trouwdag met een mooie (spijker)broek, overhemd en casual jasje gezien, maar dat vond hij niet kunnen. Nu stond zijn pak wel prachtig bij mijn jurk, maar hij heeft het ding nu nooit meer aan, gelukkig. Stropdassen vind ik sowieso rare vodjes om iemands nek, dat doet me echt helemaal niks. Maargoed, er zijn nogal wat mensen die daarin verschillen van mening met me
