Ik ben misschien te nuchter, maar ik heb sowieso niks met merkkleding, en al helemaal niet met merkondergoed.
Ik ben blij dat mijn moeder nooit om merken gaf. Ze naaide vroeger altijd onze kleren, en we zagen er superleuk uit, en niemand had dezelfde kleren.
Mijn zusje wil wel persé merkondergoed. Kleding gelukkig (nog) niet. Ik vind het onzin. Zij heeft het geluk dat mijn ouders het voor haar wel betalen, omdat ze de jongste is, en ze nu amper kosten meer hebben aan opleidingen enzo. Maar ik hoop toch dat ik mijn eventuele toekomstige kids meegeef dat merken totaal niet belangrijk zijn.
Ik heb gesproken
