Kinderwens

[Lalage]

Klopt helemaal. Maar daar zitten natuurlijk dan ook de 'tijden' bij van mensen die roken als een ketter of overgewicht hebben of medicijnen slikken of weet ik het wat.
Om heel eerlijk te zijn, ik had na een maand of 8 al een vermoeden dat er echt iets aan de hand was...en dat bleek ook zo te zijn.

En van de vrouwen van 35 die ineens rammelende eierstokken krijgen...

[NdW]

Welkom, heidebloem! Je kunt op deze manier toch net zo goed een kinderwens hebben???
Wie weet vind je hier wel een man die ook kinderwens heeft maar geen vrouw

[Heidebloem]

Hahaha, ik zal ff goed opletten...

Het is anders dan met man, dan is het misschien confronterender met elke maand een teleurstelling enzo.

Maar ik moet mezelf ook wel eens vermanen als ik chagrijnig tijdens mijn menstruatie denk; waar is dit nu goed voor.

Zelf probeer ik wel zoveel mogelijk te genieten van andermans kinderen en mijn lieve nichtjes waar ik gelukkig elke week een dag op kan passen.

Aan de ene kant 'verzacht' het, ik kan veel liefde geven en krijg er veel voor terug.

Aan de andere kant doet het soms ook pijn; het zal nooit zo worden/zijn als bij een eigen kindje. Soms met simpele dingen als zelf kleertjes of speelgoed kopen.

Soms heb ik het gevoel dat ik in mijn hart zoveel liefde te geven heb aan een kindje en dat ik het niet allemaal kwijt kan. Simpel omdat ik bv mijn nichtjes 'maar' 1 dag in de week voor mezelf heb.

Toch kies ik er bewust voor zeer betrokken te zijn bij zwangerschappen, kraamdagen en opvoeding (behalve bemoeien dan )
Het is denk ik voor mij een manier om er mee om te gaan.

[Merisja]

Misschien geef ik er een vreemde draai aan, maar ik heb ook een kinderwens. Alleen... ik heb geen man. (dus ook een manwens)

Daar noem je iets, ja. Ik ken best wel wat oudere meiden / vrouwen die vrijgezel zijn en het liefst zouden willen trouwen en een gezin willen stichten. Maar ja, zonder man geen kind. Vind het dan bijv met een doopdienst ook best wel eens lastig: bij ons wordt er vaak gebeden voor stellen die geen kinderen kunnen krijgen (en dat vind ik echt heel mooi dat de ds dat doet) maar maar vrouwen die niet getrouwd zijn kunnen in feite óók geen kinderen krijgen en daar wordt heel weinig aan gedacht. Met oppassen idem. Zo van: o, vraag die-en-die maar om een avondje op te komen passen. Ze is vrijgezel, heeft zelf dus geen kinderen, vindt het vast wel leuk om te doen. Maar voor diegene kan het wel net zo schrijnend zijn als voor dat stel waarvan je weet dat ze geen kinderen kunnen krijgen en die je dus niet zo snel zou vragen om op te komen passen om het voor hen niet moeilijker te maken! Herkenbaar voor anderen?

[NdW]

Bij ons bid de ds. ook voor stellen die geen kinderen kunnen krijgen, maar gelukkig ook voor mensen die alleen hun weg 'moeten' gaan.

Soms idd moeilijk om met vrijgezellen vriendinnen om te gaan. Ik begin dan ook niet zo snel tegen hun over kinderwens... maar bedenk nu pas waarom eigenlijk niet??

[Heidebloem]

Dat jullie daar zo mee komen, ik denk dat regelmatig tijdens een doopdienst! Doet mij dan verdriet.

Zelf vind ik het juist fijn als vriendinnen 'gewoon' praten over kinderwens e.d.

Het is ook niet altijd makkelijk om er met iemand over te praten. (geen man voor aanwezig) en mensen zeggen dan: 'ach joh, er komt wel een man op je pad', of 'je bent nog jong'. Als ik straks 35 ben zeggen ze dat vast nog...

[Galateia]

Goh, nooit bewust bij stilgestaan, maar dat moet ook een groot verdriet geven. Geen relatie hebben en toch een kinderwens. Wat een moeilijke situatie. Je verlangt dan naar een relatie, maar je wilt natuurlijk ook geen relatie beginnen, 'omdat je nu eenmaal een man nodig hebt'. Pff. Sterkte, dames!

[Daphne]

Sterkte, Heidebloem! Dat is inderdaad een moeilijke situatie waar maar weinig bij wordt stilgestaan.

[Merisja]

In mijn directe omgeving is er ook iemand die graag zou willen trouwen en kinderen zou willen hebben. Ik heb het er wel eens met haar over gehad, dat dat voor haar best wel moeilijk is enzo. M.n. dan bijv in een doopdienst. Zij gaf aan dat ze het heel goed snapte dat stellen het héél moeilijk kunnen vinden als er geen kinderen komen, maar, zei ze, die hebben elkáár nog! Zij is alleen, alleen met haar kinderwens en ook een 'manwens'. Vind ik echt wel iets om over na te denken. Niet om het verdriet van stellen die geen kinderen kunnen krijgen te bagatelliseren, maar als het goed is ben je wel sámen in je verdriet en anderen zijn dus gewoon echt alleen. Bij ons heeft het ruim een jaar geduurd voordat ik zwanger was maar de kinderwens wel wel heel groot. In die tijd was het voor mij echt wel een soort eye opener zo van: wij hebben elkáár, wat er ook gebeurd! En dan zou ik het heel erg hebben gevonden als er geen kinderen waren gekomen, maar dan toch maar liever zo, met z'n tweetjes, dan helemaal alleen... Tel je zegeningen, heet dat toch

[*|Scatie]

nou dat kan ik me helemaal voorstellen,ik heb mn hele leven al moeder willen worden, en gelukkig heb ik een man en kids, maar het lals het anders was geweest, zou ik het erg moeilijk hebben gevonden en mischien wel bam geworden zijn, al is dat in refokringen niet zo geaccepteerd

`

Ik zou daar zelf ook wel over nagedacht hebben.

Hoe wordt het er over het algemeen door jullie tegen een donor aan gekeken? Binnen 't huwelijk als je samen geen kinderen kunt krijgen of een BAM?

[Acire]

Ik las daar pas een stuk over in de Eva. Ik schrok er zelf nogal van. Mijns inziens heeft God het zo bedoeld dat een kindje opgroeit met een vader en een moeder. Als je voor een donor kiest mist dat kind een vader in zijn leven. Als moeder doe je dat je kind bewust aan, uit egoistische motieven.
Ik begrijp ook wel dat een kinderwens heel sterk en heel groot kan zijn. Toch denk ik dat je dat verdriet en dat gemis dan toch moet dragen, of andere uitwegen moet zoeken voor je 'zorg-drang'. Ik vind het echt heel erg dat mensen zo'n keuze maken, die alleen in hun eigen belang is en niet in het belang van hun kindje....

Binnen het huwelijk vind ik het een andere situatie, hoe ik daarover moet denken weet ik niet zo goed...

[Lalage]

Ik denk dat je altijd moet bedenken hoe het voor het kind is. Het maakt bijvoorbeeld al veel uit of de donor bekend of onbekend is. Het maakt ook uit of het kind een man in de buurt heeft waar hij/zij veel mee om kan gaan, om toch ook een rolmodel van een man te hebben.

[Acire]

Een rolmodel in de buurt lijkt me een slapaftreksel van een vader maar het scheelt allicht iets.

[Galateia]

Een vader als rolmodel is absoluut niet noodzakelijk in het opgroeien. Er zijn natuurlijk zat vrouwen die het alleen moeten doen: wanneer de vader/echtgenoot sterft, dan valt het rolmodel ook weg. Deze kinderen missen misschien een vader, maar dat staat een evenwichtige opvoeding niet altijd in de weg.

Ik vind het een moeilijke kwestie, maar ik ben er absoluut niet op tegen. De kinderwens van een alleenstaande is ook een legitieme kinderwens. Ik kan me best wel voorstellen, dat een alleenstaande vrouw met behulp van een donor een kind wil krijgen. Ik zou er zelf in elk geval niet moeilijk over doen, wanneer het in mijn omgeving voor zou komen. Of het is zoals God het bedoeld heeft, ik weet het niet. Dat kindje is dan toch echt een geschenk van God.

Binnen een huwelijk gebruik maken van een donor vind ik lastiger. Omdat er dan altijd een partner is, die dus biologisch gezien niet de vader of moeder van dat kindje is. Dat kan - lijkt me - veel verdriet en spanningen opleveren. Ik ben er ook niet echt op tegen, hoor, maar het lijkt me meer gewoon een hele lastige situatie opleveren.

Voor zowel alleenstaande vrouwen als echtparen is adoptie ook een optie. Ik ben er ook helemaal niet op tegen, dat een vrouw in haar eentje adopteert. Ik ken via via een vrouw die in haar eentje een dochter heeft geadopteerd en dat gaat heel erg goed. Ze krijgt veel steun van haar familie en vrienden en ze ziet zelfs voordelen van het alleen zijn in de band die ze opbouwt met haar dochter.

Dit soort dingen zijn natuurlijk moeilijke kwesties, want in de tijd van de Bijbel waren al deze mogelijkheden er simpelweg gewoon niet. Ik geloof gewoon, dat elk kindje al van tevoren door God gekend is. Als mensen iets dan echt willen doorzetten, tja, dan zal dit kindje wel zo bedoeld zijn. En nu heb ik inderdaad geen Bijbelteksten in de hand om dit te onderbouwen, maar ook niet om het tegendeel te bewijzen. Moeilijk. Vooral het gevoel volgen, denk ik dan maar.

[Tuinfluiter]

Het is denk ik voor het kind het fijnst als het en een mama en een papa heeft.
Zou het niet zo gauw iemand aanbevelen denk ik om bam te worden.
Het lijkt me ook best zwaar zo in je uppie een kind opvoeden.
Er zullen heus wel vrouwen zijn waar het perfect bij gaat maar denk dat er ook wel zullen zijn die het pittig hebben.