Adoptie

[Aragorn]

Natuurlijk, iedereen wil een kindje voor zichzelf. Behalve diegenen die moeten trouwen.

[miepjuh]

Waarschijnlijk willen zij het ook wel.

Alleen nog niet op zo'n korte termijn...

[Galateia]

Waarschijnlijk willen zij het ook wel.

Alleen nog niet op zo'n korte termijn...

Wij ook nog niet op korte termijn hoor, maar het hele circus eromheen duurt toch nog wel even... we kijken alvast vooruit en werken er aan

[Liarose]

Hey Galateia, hoe denk jij over special need?

[Lalage]

Natuurlijk, iedereen wil een kindje voor zichzelf. Behalve diegenen die moeten trouwen.

iedereen?

[Aragorn]

Nouja, iedereen die aan kinderen begint bedoel ik natuurlijk.

[*Annet*]

Kennen jullie het blad Groter Groeien?

In de uitgave van april staat een stuk over mensen die jaren geleden kinderen adopteerden. Die ouders hebben nog steeds kontakt met elkaar. Elk jaar een reüni (zij gingen gelijktijdig naar China om hun kind op te halen). Stond van elk echtpaar een verhaal in over hun en hun kinderen. Ook hoe het gegaan was met de hechting enzo.

Misschien leuk om te lezen?

[tante-tortel]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

[-petje af-]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

Ik vind dit wel héél kort door de bocht en ook nogal naief overkomen.
Volgens mij ligt het niet aan het aantal kinderen dat je maar kan adopteren dat er zulke lange wachtlijsten zijn. Er zijn kids genoeg dus das onzin.
En als je het beide kan waarom zou je het dan niet doen? Je ziet toch ook dat mensen binnen hun eigen gezin pleegkinderen nemen! Dat is alleen maar goed....snap niet zo goed waarom je dit zegt?! Probeer niet voor God te denken!

[Aragorn]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

Tsja, je zou ook kunnen zeggen: God heeft je niet voor niets onvruchtbaar gemaakt. Is het dan nodig om toch een kind te nemen?

[Liarose]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer!

Wat een onzin! Er zijn kinderen genoeg te adopteren! En de wachtlijsten hebben weinig te maken met de hoeveelheid mensen die willen adopteren.

Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

Maar jij vindt wel meer...

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.

En jij denkt ook wel meer...

Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

Wij zien dit als Gods plan met ons leven! Je denkt er echt te licht over. Dit is niet zo maar een keuze van onszelf. Maar een keuze samen met God!

[LauraC]

'k Vraag me af wat er met Mozes zou zijn gebeurd als de dochter van farao hem niet uit het water had opgeschlept. Misschien wel opgegeten door een krokodil. Anyway, Gods Hand was in het leven van Mozes en is in het leven van alle mensen (kinderen) hier op aarde. De Heere heeft adoptie voor Mozes gebruikt voor een of andere reden (maar misschien zie ik het wel helemaal verkeerd hoor) en ik vermoed dat hij adoptie ook kan gebruiken in het leven van anderen.
@tante tortel: jouw reactie op mijn 'voorbeeld' begrijp ik niet echt, tenminste, het stukje over 'dankbaar voor vruchtbaarheid'. Ik probeerde alleen maar te zeggen dat het een het ander niet uit hoeft te sluiten. Als mijn man en ik wel zelf kinderen zouden kunnen krijgen (wat bij ons natuurlijkerwijs uitgesloten is) dan zouden we dat zeker ook doen...maar dat sluit toch niet uit dat je nog een plekje in je gezin hebt voor een adoptiekindje. En wat anderen ook zeiden: die wachtlijst is er niet omdat er te weinig kinderen zijn! Hier in Schotland is het zelfs zo dat men op de radio adverteert om adoptieouders te werven, maar het is wel een jaren durend proces omdat er zoveel legaliteiten zijn. Maar de nood is zo hoog!

[Galateia]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

Idealen? Wat een vreemde omschrijving! Een kindje adopteer je niet uit idealen, maar gewoon om dezelfde reden als waarom mensen graag biologische kinderen willen. Ik denk dat dat voor mensen die echt tegen zijn, of het echt niet kunnen begrijpen, gewoon moeilijk te vatten is.

Wat betreft het 'ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt'... ik ben inderdaad (voor zover we weten) hartstikke vruchtbaar. En daar ben ik dankbaaar voor. Ik ben gezond. Gelukkig maar. Wat een mooi geschenk.

Maar ik ben ook dankbaar voor dit verlangen en de mogelijkheden die God aan ons heeft gegeven.

Moet ik dan uit dankbaarheid voor mijn vruchtbaarheid maar biologische kinderen proberen te krijgen? Ik zou niet weten waarom. Omdat er misschien vrouwen zijn, die veel verdriet hebben omdat zij niet vruchtbaar zijn? Dat is vreselijk voor die vrouwen, echt waar, maar zou ik daarom - uit dankbaarheid dat ik dat niet heb - biologische kinderen moeten krijgen?

[Galateia]

Hey Galateia, hoe denk jij over special need?

Dat is een hele goede vraag, die ons bijzonder bezighoudt.
En dan moet ik heel eerlijk zijn. Mijn man zou er zo voor gaan, elk kindje heeft immers zorg nodig. Special need of niet. Voor mij ligt het iets anders. Ik worstel er heel erg mee. Dingen als hazenlippen enzo, dat is allemaal ok. Maar echte levensbedreigende ziektes, daar zou ik - denk ik - niet mee om kunnen gaan. Ik ben echt bang, dat ik te zwak ben, dat ik instort, dat ik geen goede moeder zou zijn. Dat ik verander in een wrak. Als ik mijn eigen kind zou moeten zien lijden. Als ik dat al van te voren weet. Kan ik dat wel aan?!?!?!?!?! Nou, ik denk het niet.

En dan natuurlijk wat al eerder gezegd is: als ik zelf een kindje op de wereld zou zetten met een levensbedreigende ziekte? Wat dan? Nou, simpel, dan zou dat kindje alle zorg, liefde en aandacht krijgen. En ik zou er aan kapot gaan. Net zoals ik er bij mijn adoptiekindje aan kapot zou gaan.

Zo moeilijk he, want wat KIES je dan. Je hebt een keuze: een gezond kindje of een 'special need'. Wat zou ik kiezen als ik kon kiezen als ik zwanger zou zijn? Een gezond kindje. Is een ongezond kindje dan niet welkom? Jawel, maar kan ik daar vrijwillig voor kiezen?

Zoals je ziet/leest, doet dit onderwerp me heel veel. Ik voel me namelijk slecht en egoistisch, wanneer ik de papieren in moet vullen en bewust bepaalde 'special needs' = de levensbedreigende ziektes (niet de eenvoudige handicaps als vingers of hazenlip... ofzo, maar echt HIV, hartziektes, etc.) uitsluit. Wat zou ik me in en in slecht voelen...

Maar wat zou ik er aan onderdoor gaan. Mijn man en ik hebben er veel over gebeden. Er is daar een kindje. Ons kindje. Misschien is het zelfs al wel geboren. Zo'n mooi klein, lief, kindje. Daar ergens in Afrika.

We zullen waarschijnlijk in beginsel kiezen voor een gezond kindje. Maar ook met een gezond kindje kan achteraf van alles mis zijn. Alleen God weet dat.

Pff, wat moeilijk.

[tante-tortel]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.

En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.

Tsja, je zou ook kunnen zeggen: God heeft je niet voor niets onvruchtbaar gemaakt. Is het dan nodig om toch een kind te nemen?

Daar ben ik het dan ook volledig mee eens! Zonder knipoog.