2 geloven op 1 kussen

[André]

Waar ik nu ook teveel voorbeelden van ken is het volgende:
Jongen, geen lid van een kerk leert een meisje kennen, wel lid van een kerk.
Ik zeg het misschien een beetje kort door de bocht, maar de jongeman ziet z'n geliefde helemaal zitten.
Hij heeft het er zelfs voor over om naar catechesatie te gaan, let op, hij gaat zelfs een alpha cursus volgen, geweldig zeg!!
Hij zegt ik wil God leren kennen, nou beter kun je het niet treffen toch?

Niet dat ik meer weet dan iemand van een jaar of 20, maar ik ken inmiddels redelijk wat mensen die in dit voorbeeld passen.

Mijn ervaring is (laat ik het positief inschatten) dat ongeer 20% van in dit voorbeeld de jongens, nog naar de kerk blijft gaan als de verkering/samenwoning/huwelijk eindigd.

Dus ik vraag me dan af is dit een strak plan of zouden we dit niet moeten willen??

[Marnix]

Waarom niet?

Beter dat iemand voor zijn vriend/ haar vriendin naar de kerk gaat dan helemaal niet.

[André]

Waarom niet?

Beter dat iemand voor zijn vriend/ haar vriendin naar de kerk gaat dan helemaal niet.

Nee, ik bedoel, toen de dame uit beeld raakte was je geloof ook plotseling uit beeld.
Zat wel diep dan

[Aragorn]

Nouja, als het nog wel in beeld was toen de dame in beeld was is het voor haar in feite niet erg toch?

[André]

Mmmmmm, ook droge humor misschien?

[Aragorn]

Mmmmmm, ook droge humor misschien?

Neej, redelijk serieus.

Ik bedoel dat, ook al heeft hij dan misschien een oppervlakkig geloof, ze daardoor wel samen een goede relatie kunnen hebben en hun kinderen op kunnen voeden. En dat is toch wat je vooral wilt, als stel..

[joepie]

Mmmmmm, ook droge humor misschien?

Neej, redelijk serieus.

Ik bedoel dat, ook al heeft hij dan misschien een oppervlakkig geloof, ze daardoor wel samen een goede relatie kunnen hebben en hun kinderen op kunnen voeden. En dat is toch wat je vooral wilt, als stel..

Eigenlijk niet. Voor ons was het belangrijkste als stel dat we samen een relatie met God hadden. En dat we vanuit die relatie samen een relatie kregen.
Onze basis hebben we gebouwd op God en daardoor konden we ook steeds in moeilijke tijden daarnaar terug.
Ik zou mijn kind niet op kunnen voeden zonder dat we allebei dezelfde basis hadden. En allebei een levende relatie met God. Hoe zou ik ze anders zo kunnen voorleven.
Ik leerde dat vroeger zo: Als je een driehoek neemt. Waarbji de onderste punten met elkaar verbonden zijn. Dus de onderste lijn, ben jij met je vriend/vriendin. Dan gaat er van beide uit een lijn naar boven die elkaar weer raakt. Naar God.Zodat je een driehoek vormt. Als er maar aan één kant een lijn naar boven gaat is de driehoek niet compleet. En onevenwichtig.
De lijn naar God is er maar met één. Daardoor kunnen de kinderen niet in die bescherming opgroeien, ze kunnen er immers zo uit springen aan de kant waar de lijn naar God niet loopt.

Wat ook een heleboel vergeten dat is dat je vriend of vriendin geen evangelisatie project hoort te zijn. Ook al lijkt je dat nog zo mooi.
De ander zal nooit onbevangen voor God kunnen kiezen. En dat is wel wat Hij van ons vraagt.

[Lalage]

Ben het ook niet eens met Aragorn. Je moet God op nummer 1 zetten en als je naar de kerk gaat voor je partner, zet je die partner op nummer 1 en niet God.

[André]

Andre is de naam

[Lalage]

Andre is de naam

Met jou ben ik het wel eens. (dikke miscommunicatie hier?)

[Aragorn]

Ben het ook niet eens met Aragorn. Je moet God op nummer 1 zetten en als je naar de kerk gaat voor je partner, zet je die partner op nummer 1 en niet God.

Ja, idealiter gezien misschien wel. Maar als jouw partner kerkelijk meelevend zou zijn/worden en (al blijkt dat dan achteraf oppervlakkig te zijn) zou geloven zodat je iig eensgezind kinderen op kunt voeden en erover kunt praten, zou je het dan alsnog uitmaken omdat hij in de 1e plaats voor jou kiest ipv voor God?

[Lalage]

Ben het ook niet eens met Aragorn. Je moet God op nummer 1 zetten en als je naar de kerk gaat voor je partner, zet je die partner op nummer 1 en niet God.

Ja, idealiter gezien misschien wel. Maar als jouw partner kerkelijk meelevend zou zijn/worden en (al blijkt dat dan achteraf oppervlakkig te zijn) zou geloven zodat je iig eensgezind kinderen op kunt voeden en erover kunt praten, zou je het dan alsnog uitmaken omdat hij in de 1e plaats voor jou kiest ipv voor God?

Ja, dat maakt heel veel uit. Je bent anders niet een in geloof. Die ander is dan niet echt christen. Het gaat bij mij echt niet om die kinderen die ik eventueel ooit misschien zal krijgen. Het gaat erom dat we samen Jezus willen volgen, Hem willen dienen, Hem als levensdoel hebben. Dat gaat voor alles.

[Gershwin]

Amen. Een eventuele partner die niet heel gelovig is zal het ook niet heel leuk vinden dat je God belangrijker vindt dan die persoon, als die partner zelf niet God het belangrijkste vindt, overigens...

[Aragorn]

Amen. Een eventuele partner die niet heel gelovig is zal het ook niet heel leuk vinden dat je God belangrijker vindt dan die persoon, als die partner zelf niet God het belangrijkste vindt, overigens...

Nee, ik kan me goed voorstellen dat je Jezus dan als een soort rivaal gaat zien ofzo.

[Marnix]

Hm vaak valt dat volgens mij nog wel mee, omdat het voor zo iemand abstract is en hij/zij daar toch niet in gelooft...