scape schreef:- Afkalving van de ledentallen (vele tienduizenden per jaar!).
Hoe kunnen we dit als signaal interpreteren en een constructief antwoord forumuleren? Is er ruimte voor randkerkelijken en hen die de deur net achter zich dichtgooien of op het punt staan dit te doen?
Het probleem is dat er velen afhaken en het wel lijkt of de kerk dit min of meer lijkt te accepteren. In de PKN is het zo dat er veel "kaartenbakleden" zijn, die nooit meer in de kerk komen. Meer aandacht voor deze groep en pogingen om hen weer met de Bijbelse boodschap te bereiken en hen bij de kerk te betrekken, zijn volgens mij noodzakelijk.
scape schreef:- Verzwakking van de positie van de christelijke kerk in onze samenleving . . . . . . Toenemende wereldgelijkvormigheid en wereldsgezindheid
Ik zet deze bij elkaar omdat ik mij afvraag of er een verband is. Wat is wereldgelijkvormigheid nou werkelijk?
Wereldgelijkvormigheid is het niet gelijkvormig zijn aan Christus. Om maar een schot voor de boeg te geven in onze huidige cultuur, denk ik dat we bij wereldgelijkvormigheid moeten denken aan individualisme, graai- en graascultuur, materialisme, uitleven van de menselijke zondige begeerten en het meezwemmen in de stroom van leeg vermaak zonder doel.
scape schreef:- Verwatering van de boodschap ook (vaak niet meer dan een maatschappelijk praatje in sommige kerken)
Is het verheffen van de geestelijke dimensie boven de sociale dimensie dan verdroging? Ik denk hierbij aan de profeten die een intergrale oproep tot sociale rechtvaardigheid en bekering deden. . . . tip: lees deze boeken eens in de NBV, op mij komen ze dan een stuk directer over.
De horizontale (sociale) dimensie is zeker belangrijk. Dat ontken ik ook niet. Het is alleen niet alles. De horizontale dimensie kan alleen gevoed worden door de verticale dimensie. Dat er een God is, Die gerechtigheid wil en eist en dat we door onze daden in de schuld gekomen zijn en daarvoor verzoening nodig hebben door Zijn Zoon, dat moet in de eerste plaats verkondigd worden. Het onderwijs van Christus over de horizontale uitwerking daarvan (bijv. de Bergrede) hoort daarbij.
scape schreef:- Verstarring aan rechterzijde (regeltjescultuur) en verwarring aan linkerzijde (vrijzinnigheid)
Momenteel noem ik dit geen verval maar eerder een crisis, transitie. Overigens geeft trouw de laatste tijd veel aandacht voor soloreligieuzen. De babyboomers die gevlucht zijn in een anoniem geloof onder invloed van atheistische generatiegenoten. Zij zijn zich weer voorzichtig gaan uitspreken over hun banden met de kerk, hun erfgoed. . . . Ik ben blij dat er weer vuurtjes branden in het openbaar.
Ik ben daar niet zo positief over (soloreligiositeit), omdat daarmee ontkend wordt dat de gemeente Gods Lichaam is (Ef. 1:23). De roeping om in liefde 1 lichaam te zijn door 1 Geest, 1 hoop, 1 Heere, 1 doop enz. wordt door soloreligiositeit ontkend en slechts individueel ingevuld. Ik vind soloreligiositeit een typisch doe-het-zelf pakket van heil, al vraag ik me af of het een lang leven beschoren is.
scape schreef:- Verscheurdheid alom
Hoe maken we de stap van verscheurdheid naar verbonden diversiteit?
Door de Heilige Geest, het gebed en door het Woord, die ons oproepen om over minder belangrijke (dogmatische) zaken elkaar te verdragen en daarbij elkaar te zoeken in gemeenschap met God.
scape schreef:- Individualistische postmoderne graascultuur ook in de kerken (ik zoek een kerk die bij me past)
Waar zijn de denkers binnen de kerk met een genuanceerd beeld over het post-modernisme?
Om iets positiefs te zeggen over het post-modernisme: de mens heeft behoefte aan ervaring van heil. Dat wil nog niet zeggen dat dit het Bijbelse heil is, maar dit geeft wel aan dat er mogelijk openingen zijn voor de Bijbelse boodschap, waarbij de bevinding in onze huidige cultuur een minder eng woord is dan het voorheen was.
Mensen ervaren een gevoel van geestelijke leegte en het is zaak om daar als kerk op in te springen. Op sommige plekken gebeurt dat ook al. De opdracht is wel om als kerk daarbij weg te sturen van de typisch postmoderne invulling van het leven die tegenwoordig "in" is.
scape schreef:Kennis zal nodig zijn om inzicht te krijgen in de werking van deze cultuur. Hoe ziet een post modern pastoraal gesprek er uit?
Ik denk dat er meer oog is voor de individuele noden en behoeften in pastorale gesprekken, al denk ik dat de inhoud van het gesprek uiteindelijk wel dezelfde grondtonen heeft als vroeger. Daarvoor is inderdaad een goede kennis nodig van de huidige cultuur door de pastor.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
Ik ben zelf nogal milieubewust opgevoed en verbaas me dan als mensen een klein stukje gaan autorijden, nota bene om naar de kerk te gaan :-S
. De afgelopen tijd heb ik een aantal mensen gesproken die zonder kerkelijke achtergrond betrokken zijn geraakt bij een christelijke gemeenschap. Zij hadden/hebben allemaal de vraag waarom goede zaken gedaan door een "niet-christen" anders is dan die van een christen. Eigenljik is hun vraag: waarom heb ik die vertikale dimensie nodig? Ik merk dat dit een vraag is die voor mij niet direct met een antwoord te maken heeft. M.i. heeft het eerder te maken met uitleg / proces . . . dit heeft tijd nodig om te landen bij mensen.