Je begrafenis

[M@rije]

mijn begrafenis is niet mijn zaak, maar die van de nabestaanden.

Waarom vind jij dat?

[Bookman]

Mijn vriend is van de OGG, maar sinds we samen zijn, gaan we daar niet meer. Ik weet zeker dat zijn ouders hem in de OGG zouden willen begraven als hij zou komen te overlijden. Daarom zijn we er nu afspraken over aan t maken.
Het lijkt me supermoeilijk als het echt gebeurt, om dan vol te houden dat dat de dingen zijn die hij wilde. Het gaat natuurlijk helemaal tegen hun in.
heeft 1 van jullie dat ook weleens ervaren, dat je dan met je eschoonfamilie in de problemen kan komen?

Dat het doods is in de OGG wist ik al, maar dat je er nu ook al IN begraven kan worden dat is voor mij volkomen nieuw. Ik dacht dat ze dat alleen vroeger deden, in kerken begraven..........

[M@rije]

haha

[TheKeimpe]

mijn begrafenis is niet mijn zaak, maar die van de nabestaanden.

Waarom vind jij dat?

Ik ben dan toch niet meer hier op aarde. Wat heb ik er dan nog mee te maken?

[M@rije]

heb je dan niet bepaalde wensen of dingen die ze echt niet mogen doen?

[TheKeimpe]

Het klinkt misschien heel hard wat ik nu ga zeggen: Maar wat gaat mij dat aan? Ik ben er zelf toch niet bij.

[M@rije]

nee hor, niet hard. als jij dat zelf zo wilt...maar mij lijkt t gewoon fijn om bepaalde liederen te hebben enzo

[TheKeimpe]

Wat is daar fijn aan? Je hoort het zelf toch niet. En alle andere dingen die ze daar doen, die zie je toch niet. Je merkt het niet, je kan er later niet over horen, dus waar maak je je druk om?

[M@rije]

ik maak me er helemaal niet druk om hor. ik weet niet of er ooit dicht bij je is overleden? bij mij wel ,en dan wil je alles doen wat diegene gewild zou hebben. dat is tenminste mijn ervaring. dus wil ik ook dat alles goed op papier staat voor degene die mijn begrafenis moeten regelen.

[TheKeimpe]

OK, das andere koek. Dan doe je het niet voor jezelf, maar voor je nabestaanden. Maar dan nog ben ik bang voor hun dat zij het op HUN manier in moeten vullen. Zij rouwen dan om mij, en zij moeten het verwerken.

[M@rije]

ja je kunt ze ook nog wat meegeven toch? zeker onchr. familieleden die ik helaas heb. die kun je dan vanuit je graf ook nog wat meegeven..vind ik wel een mooie gedachte

[joepie]

Wij hebben ondertussen al heel wat begrafenissen mee gemaakt om te weten wat we in ieder geval niet willen.
Ik denk dat je als je zelf bepaalde ideeën hebt over te zingen liederen of een bepaalde tekst hebt die je lief is, dat je dat best kenbaat kan maken om die op je eigen begrafenis te laten zingen en over te laten preken.
Daarin denk je toch ook aan je nabestaande. Je wilt ze op zo een manier troost geven vanuit Gods woord. En dat op een manier die jij ze ook zou willen geven.

En mijn nabestaande mogen het gebruiken zoals ze zelf willen.
Dus als ze niet willen wat ik graag wil is mij dat ook goed. Als ze denken op een andere manier meer troost te krijgen moeten ze het zeker doen op hun manier.
Maar ik heb wel kenbaar gemaakt dat ik graag in een witte kist wil die door mijn mogelijke kleinkinderen (als die er zijn) beschilderd en betekend mag worden.
Verder hou ik van bloemen dus er mogen van mij ook gewoon bloemen zijn.

[M@rije]

Weet iemand waarom sommige mensen zo tegen bloemen op de begrafenis zijn? Heeft dat te maken met soberheid of hebben ze er nog een bijbelse reden voor?

[joepie]

Nu ik weet het eigenlijk niet. Je deed het gewoon niet, dat was eigenlijk vaak het antwoord wat je kreeg als je er naar vroeg.
Wat dat betrefd heb ik tegen de wil van mijn moeder toch een mooi bloemstuk op haar kist laten leggen.
Gelukkig waren mijn broers en zussen het met me eens, maar mijn moeder wilde het nooit.
Zo wilde zij ook nooit een steen op het graf. Ik kon ook nooit het graf van mijn Vader vinden. Stond een nummer op maar ik wist nooit precies welke. We mochten ook nooit meer naar de begraafplaats na de begrafenis.
Toen mijn moeder was overleden heb ik in haar papieren het grafnummer van mijn Vader opgezocht en in het vervolg elk half jaar een bos bloemen op beide graven gebracht.

Waarom ze ertegen was? Ik zou het niet weten!


Ze zei altijd: Daar is niks meer, je vader is in de Hemel en daar ligt niks. Alleen maar een leeg omhulsel. Wat hebben we te zoeken de levende bij de doden.

Daarom vind ik ook dat ik wel wensen kan hebben over mijn eigen begrafenis, maar dat uiteindelijk mijn nabestaande mogen doen wat zij het liefst willen.

[yvonne]

zoiets heb ik ook alleen dan is het wel heel anders..
maar mijn opa is ook al heel lang dood ik heb hem nooit gekend.. maar bij ons in de familie gaat niemand ooit naar zijn graf... en ik kan daar niet tege er ligt ook geen steen op omdat me oma dat niet wilt,,
me opa en oma hadde 2 grave gekocht toen me opa stierf 1 voor me opa en 1 voor me oma voor als zij zou sterven,, 2 naast elkaar de ene is vol en de andere leeg,, maar je ziet niet welke vol is en welke leeg

ik wou heel graag dat daar verandering in kwam en nou heb ik samen met me pa er drie plantjes op gezet,, maar ik vind het nog niet genoeg,, ik wil heel graag wat vaker naar het graf,, ik kom er eigenlijk nooit,, en als ik wil gaan durf ik het haast niet te zeggen omdat ik bang ben dat ik me moeder kwets,, nou wil ik heel graag nog een lichtje op zijn graf,, maar ik weetniet of dat mag,,

maarja,, genoeg gezecht,,
ik wou dit gewoon ff kwijt goed?
jullie zullen wel denke wat een raar kind is dat en dat ben ik ook,, maar ik trek dingen me veel te erg aan *ook niet normaal nl maar toch*
maarja dat wou ik ff vertelle