Stil zijn voor God

[jas]

Soms bid ik en sla ik daarna mijn bijbel open, en zie de meest wonderlijke antwoorden.

Ja, dat vind ik dan weer niet zo gek. De Bijbel is geen toverboek.
Je gaat voorbij aan het feit, dat de Bijbel sowieso altijd ergens op openvalt en dat je dat dan dus als het meest wonderlijke antwoord kunt zien.

[Jansen]

Hoe is het gesteld met ons stil-zijn voor God? Ik bedoel dan niet zozeer je persoonlijke stille tijd, maar ik bedoel meer echt stil zijn. (Dat kan zijn binnen je stille tijd) Ik denk dat wij geneigd zijn om in onze stille tijd veel te lezen en te bidden, maar dat we maar weinig echt stil zijn. We zijn vaak zo bezig met 'ons' bijbellezen en 'ons' bidden. Het is zo snel activistisch.

Echt stil zijn, dus niet bidden en niet lezen, maar gewoon stil zijn is wel heel waardevol voor je persoonlijke relatie van Christus. Juist als we stil zijn krijgt de Heilige Geest de ruimte om te werken. We vervullen ons zo eenvoudig met alleen maar gebed en bijbellezen en klagen dan dat de Geest niet werkt. Maar krijgt de Geest ruimte en tijd om te werken of zijn we vaak te veel zelf bezig?

Jazeker, ik ben vaak stil voor God want het is te vergeefs, dat gijlieden vroeg opstaat, laat opblijft, eet brood der smarten; het is alzo, dat Hij het Zijn beminden als in den slaap geeft. (Psalmen 127:2)

Nee zonder gekheid, naast die achturige stilte ben ik ook stil voor God in mijn stille tijd en dan kan God soms echt tot me spreken, het is heel fijn om stil voor Zijn aangezicht te zijn en te luisteren naar Zijn liefdevolle stem die in je hart spreekt.

[Gershwin]

In elk geval staat als een paal boven water dat het goed is om even tot jezelf te komen. Dat je God daar bij betrekt als je christen bent, is niet meer dan logisch, lijkt me... En collega, je hebt vast wel eens van het idee 'bidden als therapeutische meditatie' gehoord...

Nee, nooit van gehoord. Wat houdt dat precies in dan? Kan me er wel iets bij voorstellen, maar nog niet echt concreet.

Het idee dat bidden, zelfs als het niet tot God zou zijn, toch therapeutisch kan werken en de persoon (of cliënt) helpt zijn/haar gedachten op een rijtje te zetten... Niet dat ik daar een voorstander van ben, want het is dan uiteindelijk 'praten in het niets', maar het kan een persoon wel helpen in de verwerking van bepaalde gebeurtenissen...

[essieee]

Ik denk ook niet dat een gebed persee de vorm moet hebben van woorden......

Om een stilte te hebben tijdens je stille tijd is het vaak juist mooi. Er komen vaak zoveel (ook slechte) dingen naar boven die je daarna voor God kan leggen....

[jas]

hetmooie vind ik ook dat God te vinden is in de stilte. als Hij aan Mozes voorbij gaat is God niet in de storm, niet de donder. maar wel in de stilte.

Ex.19:19; "Toen het geluid der bazuin gaande was, en zeer sterk werd, sprak Mozes; en God antwoordde hem met een stem".
Bij Mozes was er dus wel degelijk veel geluid in zijn ontmoeting met God. In vers 18 lezen we dat de hele berg Sinaï beefde.

De stilte was bij Elia in 1 Kon. 19:12.

[Annemieke86]

Ik ben nu een boek aan het lezen: 'Verlangen naar meer van de Geest'. Hier komt een hoofdstuk aan bod dat zich volledig wijdt aan 'bidden'. Hier staat dat je ook stiltes in moet wijden in (elk) gebed(en). Als God dan antwoordt en echt Zijn stem laat horen merk je dat als een fluisterende stem. En dus geen stem die je in je hoofd hoort.

Het zou prachtig zijn als je dat zou kunnen horen!!

[scape]

Ik kwam nog wat tegen op het web. Mocht ik tijd heben dan vertaal ik het in het NL.

noise is unwanted sound which is why your parents call the music you like noise
but noise isn't just ab out sound
it's about information
noise is whatever drowns out or interfer es with or conceals meaningful inform ation

sound engineers, radio engineers speak of two things, signal and noise.
the signal is the message, the meaningful part of the transmission
the no ise is all the unwante d stuff that interferes with your ability to he ar or decipher the signal.

our lives are full of noise too much information
too many messages that don't add up to any coherent whole
all competing for our attention we can't find the signal o r m ak e a ny se ns e o f o ur li ve s
and so we go into the desert to escape the noise
but then we can hear our internal noise
some of which is very gross especially during silent prayer
and some of which is subtle but more deeply dis turbing
like tinnitus
which is nerve da mage to the inner ear resulting in a perm anent whistling or hissing noise
inside your head that you can never escape
for someone like me who suffers from it there is no l onger any such thing as silence

if i am in a silent place what i hear is the high-pitched whistle inside my own head
and that's just the physical noise inside us
but our heads are full of mental noise.
the thoughts that won't stop chattering that stupid song that you can't get out of your head
that nagging worry about something you said
or didn't say
that hurt and anger that you can't let go of, churning inside you when
you're supposed to be concentrating on work that dumb
joke that keeps making you giggle on the bus so that people look at you strangely...
and when you're alone you can't pretend any more that any of these were necessary

so you try and put them aside to pray
and now you become aware of spiritual noise
all those things that comp ete with god
dist racting yo ur attention towards selfish or worldly concerns
drowning out your attempts to hear god's voice distor ting the mess a ge
or making you lose bits li e a mobile ph ne pas ng under a bridg
sin is a kind of spiritual tinnitus

thecloser we get to god's silence themoreweareawareoftheunceasingwhineinsideourselves
ofwantandneedandhurtandself
trouble is we've lost the volume knob and anyway we're scared of silence because without all the activity and distractions
we'll have to face ourselves and god and we are frightened of what we might find

but god longs to heal us
to still the os cill osc ope s of our souls
turn the noise off
and give us peace
because only then
will we be able to hear
the music of heaven

scape

[jandirk]

Mooi stuk, scape!

Ik moet ook leren stil te zijn van binnen! Vaak, tijdens het bidden, vliegen mijn gedachten overal heen. Hoewel ik dan soms wel een half uur of langer lig te bidden, is mijn echte gebed, waarin ik echt praat en bid tot God, niet langer dan een paar minuten denk ik... Echt stil zijn voor God vind ik vaak moeilijk, maar de tijd dat het lukt ervaar ik wel als geweldig en rustgevend!

[frekje]

Ja, idd jandirk. Ik herken met in jouw stuk. Tijdens mijn gebed vliegen ook altijd mijn gedachten naar andere dingen, en kan ik mijn concentratie er echt niet bijhouden. Daarom moet je het ook opzeggen, je gebed. Gewoon zachtjes, maar wel dat je met je mond beweegt. Dan kun je je veel beter concentreren.

Een half uur bidden hoeft echt niet. God vraagt niet om lange gebeden, God vraagt om rechtvaardige gebeden.

Stil zijn voor God... ik ervaar dat altijd als erg troostrijk, waarin de Geest spreekt tot je, en Hij ook de kracht in je geeft om je werk te doen. Dan ken je die heerlijke rust ook met Hem... dat is absoluut geen stress!

[jandirk]

Daarom moet je het ook opzeggen, je gebed. Gewoon zachtjes, maar wel dat je met je mond beweegt. Dan kun je je veel beter concentreren.

Bedankt voor de tip! Ik ga het vanavond proberen Of nu!

[essieee]

Daarom moet je het ook opzeggen, je gebed. Gewoon zachtjes, maar wel dat je met je mond beweegt. Dan kun je je veel beter concentreren.

Bedankt voor de tip! Ik ga het vanavond proberen Of nu!

Daarom doe ik het juist vaak hardop...wel wennen!

[jandirk]

Daarom moet je het ook opzeggen, je gebed. Gewoon zachtjes, maar wel dat je met je mond beweegt. Dan kun je je veel beter concentreren.

Het 'ging echt goed'! Ik kon me veel beter concentreren enz. Bedankt!

[frekje]

Daarom moet je het ook opzeggen, je gebed. Gewoon zachtjes, maar wel dat je met je mond beweegt. Dan kun je je veel beter concentreren.

Het 'ging echt goed'! Ik kon me veel beter concentreren enz. Bedankt!

Dat is ook iets wat ik heb moeten leren, ik kon me ook nooit concentreren... Maar het werkt idd echt!

[meschianza]

Stil zijn voor God is zo enorm belangrijk, maar het lijkt vaak zo moeilijk als je nog veel moet doen.
Iemand zei een keer tegen mij: vaak doe je je gebed: je dankt God, je vertelt je moeilijkheden en zorgen, je vraagt God. Als je alles gezegd heb, zeg je amen en je gaat over tot de orde van de dag, danwel bijbellezen. Daarmee geef je God eigenlijk geen kans om te antwoorden. Het blijft 1-richtingsverkeer.


Ik ben momenteel rijk gezegend met de zee naast de deur, het is heerlijk om daar te zitten en gewoon stil te zijn, omdat het daar ook echt stil is. En wijds, en mooi, Gods schepping in volle glorie aan je voeten. Zodat ik in alle rust en ruim de tijd neem om te bidden en bijbel te lezen. Dat zijn de meeste momenten dat God mij troost of wijsheid geeft over moeilijke zaken, inzicht in zonden of gewoon rust in mijn hart.