Bevinding

[Boekenlezer]

Theo van Gogh zei ook wat hij dacht...

Ik was dan ook niet van plan om een moord te plegen...

[Raptor]

Theo van Gogh zei ook wat hij dacht...

Ik was dan ook niet van plan om een moord te plegen...

Theo van Gogh ook niet!

[jas]

Citaat uit die andere discussie, waarnaar caprice verwees:

misschien een beetje. Kan je denk ik niet zo zeggen, maar wat wel raar is, als je die 'tale kanaans' niet hebt, ben je niet vroom. Heb een ouderling wel eens horen praten over iemand die zei in God te geloven, maar dat kon niet, want, ze had de 'tale kanaans' niet.

Ja hoor, sommigen zijn ook echt compléét geschift!!!
Ik bedoel dan uiteraard die genoemde ouderling!
"Hoezo leven in een eigen wereldje?! Hoezo niet denken vanuit de Bijbel maar vanuit een traditie?!"
Die ouderling is in figuurlijke zin nog roomser dan de paus, zonder dat hij het zelf in de gaten heeft!

(Sorry voor mijn wat erg primaire reactie, maar dit kwam bij me op toen ik dat las.)

Schriftuurlijke bevinding is goed, maar bevinding kan doorslaan. Onlangs bracht iemand een term in mijn herinnering die ik al een tijd niet meer gehoord had. Coccejaans. Coccejus was een oudvader die alles vergeestelijkte. De persoon waar ik pas mee sprak gaf me een mooi voorbeeld. Als er in de Bijbel gesproken zou worden over een rode hanekam zouden de coccejanen daarin het bloed van Christus zien, vanwege de kleur. Geheel voorbijgaand aan het feit dat een hanekam altijd rood is. En dat bedoel ik met, bevinding kan doorslaan. Alles moet geestelijk gezien worden. Zie ook het topic over de bekering van Ruth wat ik geopend heb. Als je die vergeestelijking consequent toepast klopt er van de Bijbel totaal niets meer. Bevinding is dus goed voor zover het Schriftuurlijk is, maar verwerpelijk als de Bijbel aangepast wordt aan de bevinding. Veel refo-predikanten maken zich er schuldig aan. Veel bevinding, maar weinig tot geen schriftuitleg. Daarom ben ik zo tegen die verhaaltjes vanaf de preekstoel.

[Boekenlezer]

uit het artikel:

Van Anna staat geschreven dat ze dag en nacht in de tempel was. Ze had er niets meer te zoeken, want het was daar een dode vormendienst. Maar toch kwam ze er, omdat ze wist dat daar de heilige God woonde. En Die wilde ze zoeken.

Dit is toch in tegenstelling met elkaar, enerzijds een dode vormendienst anderzijds de aanwezigheid van God. Met één enkele pennenstreek doet deze schrijver het Jodendom af als zijnde een onwaarachtig geloof. Ik vind dit nogal wat.

In welk artikel stond dat?

[Solus]

PS: Bijna vergeten, het is me dus niet duidelijk geworden wat bevinding is, en met zoveel woorden lees je het ook wel in het document dat er geen vast omlijstte omschrijving voor is.

Calvijn: “Deze vroomheid (hij noemt het dus een vroomheid) is de met liefde tot God verbonden eerbied, welke kennis van Zijn weldaden wekt”. De bevinding wordt hier dus gekenmerkt met “eerbied”.
Het is dus, volgens Calvijn, een ervaring, die leidt tot eerbied. En daar laat hij zien, waar de bevinding ons brengt: het brengt ons in verwondering en eerbied voor God.

Wilhelmus a Brakel noemt bevinding in zijn “Redelijke Godsdienst”: on-dervinding. “Ondervinding is een godzalige oefening, bestaande in een verzameling van velerlei voorvallen om die te gebruiken tot nut van zichzelf en van anderen. De Heere wil dat Zijn volk een schat van ondervinding vergadert en die bij alle gelegenheden gebruikt. Deze schatten vergadert men uit het Woord Gods”.
Opvallend in deze beschrijving is dat het gaat om “velerlei voorvallen”. Het gaat niet om één of twee ervaringen en dat is alles. De Heere geeft veel te bevinden. Wat ook opvalt, is dat hij erop aandringt deze ervaringen te gebruiken tot nut van zichzelf (het je toch nog maar eens te binnen brengen wat de Heere gedaan heeft in je leven) en van anderen (kennelijk om hen jaloers te maken). Een derde opvallende zaak is, dat hij de vindplaats van de beleving aanwijst: de Schrift!

Drs. P. Buitelaar:: “Bevinding komt op uit de Schriften en is de gelovige bevestiging van de gemeenschap met en kennis van God in Christus, door de Heilige Geest, die getoetst wordt in het concrete leven, onder strijd en aanvechting en die consequenties heeft voor het leven in deze wereld”.

Ds. Moerkerken geeft de volgende definitie: ‘Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”.


Zie artikel, tweede en derde bladzijde.

Ik zou het simpeler willen zeggen: bevinding is geloofswaarheden uit de Bijbel aannemen en toestemmen met het hart, itt tot alleen met het verstand.

[Solus]

Ik zou er dit nog bij willen voegen: ware bevinding bestaat niet alleen uit een oppervlakkige blijdschap die nergens op stoelt, zoals sommigen hier suggereren, maar kent ook strijd. De Bijbel staat er vol van, dat Gods kinderen te maken krijgen met een geestelijke strijd. Met bekommering, met berouw, met het aanvaarden van het oordeel, met het buigen onder Gods recht... Maar uiteraard ook het toevluchtnemen tot Jezus, de Middelaar Gods en der mensen, de Ark des behouds, de Weg Waarheid en het Leven, het Brood des Levens.

[jas]

Ik zou er dit nog bij willen voegen: ware bevinding bestaat niet alleen uit een oppervlakkige blijdschap die nergens op stoelt, zoals sommigen hier suggereren, maar kent ook strijd. De Bijbel staat er vol van, dat Gods kinderen te maken krijgen met een geestelijke strijd. Met bekommering, met berouw, met het aanvaarden van het oordeel, met het buigen onder Gods recht... Maar uiteraard ook het toevluchtnemen tot Jezus, de Middelaar Gods en der mensen, de Ark des behouds, de Weg Waarheid en het Leven, het Brood des Levens.

Ware bevinding is niet oppervlakkig, dat klopt. Maar ware bevinding gaat ook nooit tegen de Schrift in, veeleer wordt ze daar door bevestigd. Niet de bevinding bevestigt de Schrift, maar andersom. Het rijtje kenmerken wat je daar opnoemt, is wel waar, maar zoals je het nu opsomt niet meer dan een aaneenschakeling van clichés die zondag aan zondag over de goegemeente uitgesproken wordt. En dan vaak in regelrechte strijd met de tekst waarover gesproken zou moeten worden. Preken wordt vaak verward met een bevindelijk praatje houden, maar preken moet vooral zijn Schriftuitleg en op basis daarvan de weg der zaligheid wijzen.

[Boekenlezer]

Theo van Gogh zei ook wat hij dacht...

Ik was dan ook niet van plan om een moord te plegen...

Theo van Gogh ook niet!

Het gaat mij er uiteraard niet om, om bepaalde christenen voor schut te zetten. Dat zou niet best wezen!
Ik ben echter nogal een onderzoeker en filosoof van karakter, die niet tevreden is met oppervlakkige of standaard antwoorden, maar die de behoefte voelt om zelf alles te wikken en te wegen wat er op mij afkomt, en daarbij graag grondig te werk gaat. Ik ben daarin ook erg brongericht. Voor het geloof geldt dan: alléén de Schrift, en gehéél de Schrift. (Dat laatste wordt naar mijn idee vaak vergeten als belangrijk punt.) Als ik dan mensen zie die daar blijkbaar heel anders mee omgaan, kan dat heel raar op mij overkomen. Dan sta ik even helemaal op mijn kop. Vandaar zo'n reactie van mij.