Hoe gastvrij is uw gemeente?

[jas]

Wij hebben na de dienst altijd (geheel vrijblijvend) koffie drinken. Met onbekenden wordt altijd wel een belangstellend praatje gemaakt. En er ligt in de koffieruimte ook informatie over de kerk, de diensten en andere activiteiten. Mijn ervaring is, dat mensen het wel op prijs stellen.
Maar het is maar gewoon een pkn-kerk hoor, dus geen ogginenabv of zo.

[Yael]

Het ligt denk ik ook heel erg aan de mensen die er zitten ja.

Ik herinner me dat het bij ons in de ogg (ja, daar heb ik ook nog gezeten) een keer een vrouw met een broek naar binnen wilde. Een vrouwtje wilde haar toen tegenhouden, waarop een andere man uit de gemeente en de koster ingrepen, haar de mond snoerden en diegene alsnog hartelijk welkom heetten.

Nou, bij ons hadden ze haar de broek laten uittrekken hoor.

lekker gastvrij zeg....

[Aragorn]

Het ligt denk ik ook heel erg aan de mensen die er zitten ja.

Ik herinner me dat het bij ons in de ogg (ja, daar heb ik ook nog gezeten) een keer een vrouw met een broek naar binnen wilde. Een vrouwtje wilde haar toen tegenhouden, waarop een andere man uit de gemeente en de koster ingrepen, haar de mond snoerden en diegene alsnog hartelijk welkom heetten.

Nou, bij ons hadden ze haar de broek laten uittrekken hoor.

Yeah right.. hoe absolutistisch mensen ook kunnen zijn, dit komt erg ongeloofwaardig op me over. Eerder hadden ze haar gewoon niet binnengelaten lijkt me..

[André]

Onze predikant staat altijd bij de uitgang om iedereen een soort van groet te doen, hij probeert dan taktvol lange gespreken te vermijden, zodat "iedereen" ff aandacht krijgt.
Alleen bij de ingang voordat de dienst begint staat er altijd iemand met een begroetings folder, maar daar loop je als "vreemde" zo langs zonder dat je word opgemerkt (niet bij iedereen natuurlijk)
Ook worden de bewoners uit de omgeving regelmatig uitgenodigd voor "speciale" laagdrempelige bijeenkomsten.

kDenk alleen dat onze gemeente ook wat meer moet investeren in gemeente opbouw intern, en dan wat minder verblijvend als dat het verleden kende.
Als je dat voor elkaar hebt straal je ook meer uit naar buiten.

[jas]

Onze predikant staat altijd bij de uitgang om iedereen een soort van groet te doen, hij probeert dan taktvol lange gespreken te vermijden, zodat "iedereen" ff aandacht krijgt.
Alleen bij de ingang voordat de dienst begint staat er altijd iemand met een begroetings folder, maar daar loop je als "vreemde" zo langs zonder dat je word opgemerkt (niet bij iedereen natuurlijk)
Ook worden de bewoners uit de omgeving regelmatig uitgenodigd voor "speciale" laagdrempelige bijeenkomsten.

kDenk alleen dat onze gemeente ook wat meer moet investeren in gemeente opbouw intern, en dan wat minder verblijvend als dat het verleden kende.
Als je dat voor elkaar hebt straal je ook meer uit naar buiten.

Ja verschillende initiatieven zijn mogelijk. Bij ons staat de predikant ook aan de uitgang om iedereen de hand te schudden. Maar ja, ik kan me voorstellen dat wanneer je een gemeente hebt met 500 of meer mensen, dat problematisch wordt. Dan mag je er nog wel 2 uur aan vastplakken.

[Mariamagdalena]

Het ligt denk ik ook heel erg aan de mensen die er zitten ja.

Ik herinner me dat het bij ons in de ogg (ja, daar heb ik ook nog gezeten) een keer een vrouw met een broek naar binnen wilde. Een vrouwtje wilde haar toen tegenhouden, waarop een andere man uit de gemeente en de koster ingrepen, haar de mond snoerden en diegene alsnog hartelijk welkom heetten.

Nou, bij ons hadden ze haar de broek laten uittrekken hoor.

Bah!

[Lindal]

We hebben gelukkig vrije plaatsen!!

Ik ben weleens in een kerk geweest waar dit niet het geval geweest is, maar dan voel je je gelijk al buitengesloten hoor! Zorg dan in ieder geval dat er een aantal banken zijn, waar je wel gelijk mag gaan zitten. Wachten tot een lampje brand, vind ik erg ongastvrij!!

Over het algemeen geldt het idd: hoe 'zwaarder' de kerk, hoe minder gastvrij ze overkomen!

[Rank1]

Mijn gemeente is (gelukkig) vooral gericht op nieuwkomers, we hebben dan ook elke dienst wel nieuwe gezichten. Tijdens de koffie/thee vooraf en achteraf kan worden bijgepraat. Ook de diensten zijn vooral gericht op mensen die voor het eerst of opnieuw met het evengelie in aanraking komen, dus laagdrempelig en open! Ik wil niets anders meer

http://www xrds.nl

[Socrates]

Het probleem is een beetje dat als je meer dan 1000 gemeenteleden hebt, het al bijna onmogelijk wordt om iedereen ook maar van gezicht te kennen.

En dan zou je mensen die al een jaar of langer lid zijn opeens gaan verwelkomen als gast. Een beetje genant misschien

[wh]

We hebben gelukkig vrije plaatsen!!

Ik ben weleens in een kerk geweest waar dit niet het geval geweest is, maar dan voel je je gelijk al buitengesloten hoor! Zorg dan in ieder geval dat er een aantal banken zijn, waar je wel gelijk mag gaan zitten. Wachten tot een lampje brand, vind ik erg ongastvrij!!

Over het algemeen geldt het idd: hoe 'zwaarder' de kerk, hoe minder gastvrij ze overkomen!

Beetje onzin natuurlijk, heb onderlaatst een preek gehoord over de farizeer en de tollenaar in de tempel, al had de tollenaar uren moeten
wachten op een plaats in de tempel hij zou niet hebben geklaagd, hij was
blij met een plaatsje achter in de tempel.

We moeten van bijzaken niet teveel hoofdzaken maken, hoewel er in mijn
gemeente ook vrije plaatsen zijn waar ik niets op tegen heb, maar we moeten
natuurlijk niet net doen of alle gemeentes met vaste plaasten niet gastvrij
kunnen zijn

[Lalage]

Mijn gemeente is (gelukkig) vooral gericht op nieuwkomers, we hebben dan ook elke dienst wel nieuwe gezichten. Tijdens de koffie/thee vooraf en achteraf kan worden bijgepraat. Ook de diensten zijn vooral gericht op mensen die voor het eerst of opnieuw met het evengelie in aanraking komen, dus laagdrempelig en open! Ik wil niets anders meer
http://www.xrds.nl

Ik kom ook regelmatig bij Crossroads, maar er komen daar zoveel verschillende mensen dat je als nieuweling niet wordt aangesproken. Wel kan je je makkelijk opgeven voor bijvoorbeeld een smallgroup. De diensten zijn inderdaad laagdrempelig, daar kan je zo je vrienden mee naartoe nemen. En dat kan ik van veel kerken niet zeggen. En wat tof is: als christen leer je er ook wat van! Nu gaat het bijvoorbeeld over Numeri, daar kan je nog heel wat van opsteken.

[PeterD]

Ik vind het triest om te zien dat gasten vaak van top tot teen gekeurd worden. Bijn ons is het ook wel voorgekomen dat een vrouw met broek aan in de kerk zat, en werd dus door iedereen aangestaard.
Lekker gevoel heb je dan. Het lijkt me meer interresant om die persoon op dr gemak te stellen en er mee in gesprek te komen. Het innerlijk is toch belangrijker dan het uiterlijk?

Verder heb ik wel eens het gevoel dat de kerkenraad erg ver van de gemeente af staat en bewust afstand schept. Jammer! Maar blijkbaar moet er zoveel besproken worden samen dat het 20 minuten duurt voor ze naar buiten komen.

[Frans]

Het meest ongastvrije wat er bestaat vind ik wel het LAMPJE in de kerk.
Gasten mogen pas als laatste gaan zitten, het zou andersom moeten zijn!!!
Ook het bordje vrouwen zonder hoofddeksel geen toegang (kweenie hoe dat geschreven staat, maar het schijnt er bij sommige gemeente's wel te staan) vind ik het toppunt van non evnagelisatie.

[PeterD]

Ben het met Frans eens. Klinkt een beetje als "Eigen volk eerst" en daar waren we toch ook allemaal op tegen?

[parsifal]

Waarvoor is de kerkdienst? Toch in de eerste plaats voor de gemeente om als gemeente God te loven. In die zin is het belangrijk dat in ieder geval de gehele gemeente in het gebouw past. De eredienst heeft niet Evangelisatie als doel. (Het is meegenomen eventueel) daarom heb ik weinig moeite met het lampje (al wist ik tot een paar jaar geleden niet van het bestaan van dit gebruik af).

Ik denk dat het probleem met het lampje vooral komt omdat we de eredienst niet meer in de eerste plaats zien als de samenkomst van de gemeente, maar een dienst waar iedereen als individu consumeert (waarbij men ook nog denkt dat de vreemdeling deze consumptie harder nodig heeft dan de gemeente zelf).

Het is toch eigenlijk ook vreemd dat ik bij de belijdenis van een bekende in een andere gemeente de plaats inneem van iemand die iedere week in die kerk komt. Zeker bij belijdenisdiensten zou het kunnen gebeuren dat trouwe bezoekers terug naar huis moeten.

Vaya con Dios,

parsifal