Orgaandonatie

[meribel]

Wat bedoel je met graankorrel tevergeefs gezaaid?

[Teus]

@vslooten
Nog een keer, je hebt een eigen interpretatie maar antwoordt mijn vragen nu eens als je wil.

M.i. klop je voorbeeld van Matthéüs 25 niet
Het gaat er in je voorbeeld niet om wat je doet.
Niet hoeveel je over God gesproken hebt, of wat je gedaan hebt. Hoe je met je lichaam omgegaan bent. Het gaat erom dat jij in je leven van elke dag aan de mensen die jou zien, laat zien wie Christus voor je is. Dat is bijvoorbeeld naar je ouders toe, naar je vrienden toe, in de buurt waar je woont, je collega’s, je broeders en zusters. Zien zij Christus in jou?
Dat is rentmeesterschap, dat wil Matthéüs 25 zeggen.

Je zegt “omdat ik niets kan weggeven wat niet van mij is”.
Je hebt helemaal niets maar dan ook niets, alles is van God.
Je geld, huis, auto, vrouw, kind, enz.
Stel, je zit in de slappe was, je kent iemand die ernstig ziek is, niet verzekerd en veel naar het ziekenhuis moet reizen. Hij kan het financieel niet aan, wat ga je doen?

Stel je hebt een paar centen over als je komt te sterven, een gezin heeft het al jaren moeilijk en wil dat geld aan hen geven. Wat ga je doen?

[benefietdiner]

Hoe denken jullie over orgaandonatie?

Verschrikkelijk moeilijk onderwerp.

Een collega van 45 jaar kreeg een hartstilstand. Alle collega’s werden opgeroepen als we de collega nog wilde zien moesten we binnen 2 uur komen daarna konden we hem niet meer zien hij had namelijk een donorcodicil.

Op zich al een klap als je dit bericht ontvangt van een sterke collega (hoewel wij wisten dat er met zijn hart iets niet in orde was) maar dan ook nog het bericht dat hij niet meer te zien was. Ook in zijn familie was de klap niet gering. Bij de begrafenis viel alles nog iets mee, we konden nog een kleinstukje van zijn hoofd zien.

En toen…… toen kwamen de vragen zoals: was hij niet te reanimeren geweest enz. enz.

Vooral de naaste bloedverwanten en zijn collega’s blijven met die al die vragen rond spoken.

De familie en wij zeggen nu: donorcodicil? nooit doen.

[StillAwake]

Verschrikkelijk moeilijk onderwerp.

Een collega van 45 jaar kreeg een hartstilstand. Alle collega’s werden opgeroepen als we de collega nog wilde zien moesten we binnen 2 uur komen daarna konden we hem niet meer zien hij had namelijk een donorcodicil.

Op zich al een klap als je dit bericht ontvangt van een sterke collega (hoewel wij wisten dat er met zijn hart iets niet in orde was) maar dan ook nog het bericht dat hij niet meer te zien was. Ook in zijn familie was de klap niet gering. Bij de begrafenis viel alles nog iets mee, we konden nog een kleinstukje van zijn hoofd zien.

En toen…… toen kwamen de vragen zoals: was hij niet te reanimeren geweest enz. enz.

Vooral de naaste bloedverwanten en zijn collega’s blijven met die al die vragen rond spoken.

De familie en wij zeggen nu: donorcodicil? nooit doen.

Een vriendin van mij is verongelukt (inmiddels 20 jaar geleden).
Daar mochten de ouders niet bij het uiteindelijke sterven aanwezig zijn, omdat ze haar kunstmatig in leven moesten houden totdat de organen "gered" waren.
Ik had een donorcodicil, maar sinds dat moment kan ik dat mijn familie niet meer aandoen...

[schelpje3]

Maar dat laatste, dat weet je dus niet. Hij of zij kan de extra jaren, om het maar even zo te noemen, ook aanwenden om schuld op schuld te vermeerderen en de verdoemenis des te zwaarder te maken. Er zitten natuurlijk altijd twee kanten aan.

Daar zeg je wat!
Maar daar geloven velen weer niet in.
Ben je wel vóór levende donatie? Bijvoorbeeld een nier afstaan aan een dierbaar familielid, of een stuk lever, aan je doodzieke kind?

[StillAwake]

Je zegt “omdat ik niets kan weggeven wat niet van mij is”.
Je hebt helemaal niets maar dan ook niets, alles is van God.
Je geld, huis, auto, vrouw, kind, enz.
Stel, je zit in de slappe was, je kent iemand die ernstig ziek is, niet verzekerd en veel naar het ziekenhuis moet reizen. Hij kan het financieel niet aan, wat ga je doen?

Als iemand uit eigen beweging kiest om niet verzekerd te zijn geloof ik niet dat ik me geroepen zou voelen om dan als de verzekeringsmaatschappij van zo iemand te gaan functioneren.
Als iemand principieel niet verzekerd is vind ik het principieel niet kunnen om dan maar op de financiële draagkracht van mensen in de omgeving te gaan vertrouwen.

[Teus]

Maar dat laatste, dat weet je dus niet. Hij of zij kan de extra jaren, om het maar even zo te noemen, ook aanwenden om schuld op schuld te vermeerderen en de verdoemenis des te zwaarder te maken. Er zitten natuurlijk altijd twee kanten aan.

Daar zeg je wat!
Maar daar geloven velen weer niet in.

Echt erg zulke beredeneringen.
Bid je voor iemand die ernstig zondigt of God hem weg wil nemen zodat hij niet meer kan zondigen of bid je of God naar hem om wil zien opdat hij behouden kan worden?
Wel een verschil of niet?

[learsi]

Maar dat laatste, dat weet je dus niet. Hij of zij kan de extra jaren, om het maar even zo te noemen, ook aanwenden om schuld op schuld te vermeerderen en de verdoemenis des te zwaarder te maken. Er zitten natuurlijk altijd twee kanten aan.

Je roert hier iets aan waarvan ik denk dat we daar niet achteloos aan voorbij moeten gaan.
Het is niet ondenkbaar dat er in de toekomst, door technische vooruitgang, op het gebied van levensverlenging nog grote vorderingen gemaakt zullen worden.
We zijn met ons allen een tijdsperiode ingewandeld, waar de mens invloed kan laten gelden op een bepaalde mate van levensverlenging.
Ieder mens zal dat in zekere zin ook wel willen?
Of zijn er nog die "ontbonden" willen zijn?

Hizkia bad om levensverlenging. En de Heere verlengde zijn leven met 15 jaren.
Voor Hizkia was het duidelijk, dat hij die levensverlenging uit Gods hand ontving.

Moeten wij als christenen juist niet vragen bij deze ontwikkelingen hebben?
In hoeverre kunnen teksten uit de Bijbel gebruikt worden om over deze materie na te denken?

h.g.
Learsi

[benefietdiner]

Dat sterven een proces is waar we nog te weinig van weten lijkt me juist gesteld. Hersendood is dood, werd altijd gesteld, maar dat blijkt toch niet juist, hersendood is slechts het begin van een sterfproces. Het criterium hersendood is dood heeft men bedacht om het transplanteren van organen mogelijk te maken. Dat de betrokkene misschien toch niet echt dood is, was blijkbaar van ondergeschikt belang. De medische wereld wil nu eenmaal scoren. Als we beseffen dat bij hersendood de ziel nog in ’t lichaam aanwezig is, dan wekt het geen verbazing, dat het lichaam nog zo heftig kan reageren. Maar vertel de medische wetenschap maar iets over de ziel. Over ’t algemeen heeft men een materieel wereldbeeld, waar geen plaats is voor een ziel.

[schelpje3]

Echt erg zulke beredeneringen.
Bid je voor iemand die ernstig zondigt of God hem weg wil nemen zodat hij niet meer kan zondigen of bid je of God naar hem om wil zien opdat hij behouden kan worden?
Wel een verschil of niet?

Dat bedoelt van Slooten niet, als je iets niet begrijpt, vraag het dan aan de poster, ipv een dergelijke beschuldiging neer te zetten!

[schelpje3]

Dat sterven een proces is waar we nog te weinig van weten lijkt me juist gesteld. Hersendood is dood, werd altijd gesteld, maar dat blijkt toch niet juist, hersendood is slechts het begin van een sterfproces. Het criterium hersendood is dood heeft men bedacht om het transplanteren van organen mogelijk te maken. Dat de betrokkene misschien toch niet echt dood is, was blijkbaar van ondergeschikt belang. De medische wereld wil nu eenmaal scoren. Als we beseffen dat bij hersendood de ziel nog in ’t lichaam aanwezig is, dan wekt het geen verbazing, dat het lichaam nog zo heftig kan reageren. Maar vertel de medische wetenschap maar iets over de ziel. Over ’t algemeen heeft men een materieel wereldbeeld, waar geen plaats is voor een ziel.

Ik weet niet hoe serieus we dit moeten nemen?
http://www.kennislink.nl/publicaties/de ... an-de-ziel

Patiënt nummer 1 begint met sterven op 10 april 1901, om half zes ’s ochtends. MacDougall haalt zijn collega-artsen erbij en samen kijken ze bijna vier uur lang hoe de man langzaam stikt. En dan is het zover. “Plotseling, op het moment dat de dood intrad, zakte de wijzer van de weegschaal terug met een hoorbare tik.” De heren stellen het gewichtsverlies vast op 21 gram.

[Jvslooten]

@vslooten
Nog een keer, je hebt een eigen interpretatie maar antwoordt mijn vragen nu eens als je wil.

Jij en Meribel zeiden min of meer hetzelfde, vandaar dat ik alleen op Meribel heb gereageerd. Excuses als je dat als storend hebt ervaren.

Stel, je zit in de slappe was, je kent iemand die ernstig ziek is, niet verzekerd en veel naar het ziekenhuis moet reizen. Hij kan het financieel niet aan, wat ga je doen?

Even heel zwart-wit gesteld: Ik vind dat als je principieel niet verzekerd bent je ook principieel zelf moet instaan voor de gevolgen. Natuurlijk zijn er wel nuances mogelijk en is het lang niet altijd zo zwart-wit, maar ik hoef niet als alternatie verzekeringsbank te fungeren natuurlijk.

Stel je hebt een paar centen over als je komt te sterven, een gezin heeft het al jaren moeilijk en wil dat geld aan hen geven. Wat ga je doen?

Ik heb voor die ´paar centen´ een duurzame bestemming, als je dat bedoeld.

[Jvslooten]

Echt erg zulke beredeneringen.
Bid je voor iemand die ernstig zondigt of God hem weg wil nemen zodat hij niet meer kan zondigen of bid je of God naar hem om wil zien opdat hij behouden kan worden?
Wel een verschil of niet?

Dat bedoelt van Slooten niet, als je iets niet begrijpt, vraag het dan aan de poster, ipv een dergelijke beschuldiging neer te zetten!

Dat bedoel ik inderdaad niet, bedankt Schelp!

[Teus]

Je zegt “omdat ik niets kan weggeven wat niet van mij is”.
Je hebt helemaal niets maar dan ook niets, alles is van God.
Je geld, huis, auto, vrouw, kind, enz.
Stel, je zit in de slappe was, je kent iemand die ernstig ziek is, niet verzekerd en veel naar het ziekenhuis moet reizen. Hij kan het financieel niet aan, wat ga je doen?

Als iemand uit eigen beweging kiest om niet verzekerd te zijn geloof ik niet dat ik me geroepen zou voelen om dan als de verzekeringsmaatschappij van zo iemand te gaan functioneren.
Als iemand principieel niet verzekerd is vind ik het principieel niet kunnen om dan maar op de financiële draagkracht van mensen in de omgeving te gaan vertrouwen.

Sorry, ik was niet duidelijk. ik bedoelde niet dat hij uit principe niet verzekerd zou zijn maar dat hij de premie niet kan betalen.

[Teus]

Sorry vsloten te haastig geweest of niet begrepen.