Jezelf vergeven

[Jess]

Ben het eens met Bambi, ben verliefd geweest op een ander, dit moeten belijden aan God maar daarna ook aan mijn man. Nog regelmatig komt dit in mijn gedachten terug, vooral als waarschuwing.

[Teus]

Jij hebt vast nog nooit vreemdgaan aan de lijve ondervonden en wat er daarna allemaal hersteld moet worden.
Dat kan niet als je denkt: "ik heb het bij God gebracht en die heeft me vergeven en ik en mijn vrouw moeten er maar niet meer aan denken, want anders zijn we klein gelovig en luisteren we naar de duivel."
God heeft niet voor niets de mensen toestemming gegeven om te mogen scheiden na overspel.

Je klinkt een beetje boos Banbi, het is niet mijn bedoeling je zover te brengen.
God heeft inderdaad toestemming gegeven om te scheiden bij overspel maar het is absoluut zeker weten dat God het prefereert dat het huwelijk weer geheeld wordt. Als jij daar voor gaat in volledige afhankelijkheid kan het niet anders dat God het met jullie gaat maken.

Ik heb het bij anderen gezien en zeer nauw bij betrokken geweest.
Kennelijk heb jij het aan de lijve ondervonden.
Ik heb me wel destijds met dergelijke zooi vermaakt en nog steeds valt satan me er over aan.
Bambi, er is geen zonde te groot om vergeven te worden, God wil alleen maar vergeven omdat Hij zoveel van jou en van mij houdt. Hij heeft het Allerbeste met ons voor.
God heeft geen gradaties in zonden, voor ons is de ene moeilijker om er mee om te gaan als de andere maar voor God is alles gelijk.
Toen God net in mijn leven kwam was ik heel bang om te zondigen en vroeg God of Hij mij onderscheid wilde geven om naar Zijn wil te kunnen leven. Hij liet me weten dat alles wat op aarde gebeurd van Hem of van de boze machten is, dus van God of van satan. Ik heb het in mijn hart gesloten, dat gaat zo als je iets van God krijgt.
Als mij iets overkomt dan ga ik na wat God me geleerd heeft, dan vraag ik me af, is dit van God,(dit is makkelijker te bepalen als dat het van satan is.) God geeft nooit negatieve dingen en gaat nooit tegen Zijn wil in en helemaal niet Zijn beloftes. Hij wil alleen dat we het goed hebben. Om het schuldgevoel kwijt te raken hebben we God nodig alleen bij Hem kunnen we terecht. Maar Hij wil dat we er ons voor inzetten ons te distantiëren van de zonden. Dat klinkt makkelijk maar God staat te trappelen om te helpen. Hij wilt dat je Hem raadpleegd niet de zonden die je gedaan heeft.
Alsjeblieft geloof me, als je je er niet meer aan herinner en de aanvallen bij God brengt zal het je veel beter afgaan. Onze zonden heeft Jezus Christus aan het kruis gelaten.
Als je sex heb, laat ik het maar gewoon bij naam noemen ten slotte heeft God het ons gegeven en wil dat we er van genieten op de manier zoals Hij het bedoeld heeft, zou je gedachten best nog eens kunnen zijn waar je zelf niet wil, niet bij je vrouw.
Ik heb het gekend en bracht het bij God, zoals Hij het wil hebben. Ik bad God voordat ik sex had en nog steeds. Ik vraag of het mag zijn naar Zijn wil, dat ik samen met mijn vrouw wil genieten zonder foute gedachten, alleen bij mijn vrouw en dat het gaat zoals Hij wilt. Ook erna dank ik God voor de fijne intieme ontmoeting met mijn vrouw. Ik weet het zeker Bambi dat je een ander persoon wordt tegenover God en je vrouw. Zeker weten als je het geheel in Zijn handen legt, zal Hij je uitbetalen en krijg je een ander leven.

Zal voor je bidden.
Veel zegen.

[Teus]

Ben het eens met Bambi, ben verliefd geweest op een ander, dit moeten belijden aan God maar daarna ook aan mijn man. Nog regelmatig komt dit in mijn gedachten terug, vooral als waarschuwing.

Zeker Jess het zijn aanvallen van buiten af, satan belaagd ons maar je mag het iedere keer weer bij God brengen. God verwacht dat we er tegen vechten met behulp van Hemzelf

[Bambi]

Teus je snapt niet wat ik bedoel.
Ik ben trouwens een vrouw.
En ik ben geen vreemganger.
Vergeving en alles maar vergeten na jaren van vreemdgaan is niet voldoende.
Want er moeten ook zaken hersteld worden, die kapot gemaakt zijn.
En dat kan niet als je het bedrog moet vergeten, want dan kun je je niet voorstellen wat er allemaal kapot gemaakt is.
Plus dat de meeste mensen in therapie moeten om hun relatie te herstellen na vreemdgaan en ook de aanloop voor het vreemdgaan.
En dan zal het dus steeds naar boven gehaald moeten worden.
Dat is ook nodig bij het verwerken ervan.

Dus bij God brengen en vergeven en vergeten werkt alleen bij kleine dingen en niet bij grote dingen.

[Marnix]

Precies. Het is niet de vergeving die tijd kost maar het herstel. En vergeven is wat wat anders dan vergeten. Als je vergeven bent vergeet je juist niet wat er is gebeurd en dat is goed,

[Teus]

Dit werkt allemaal wel bij kleinere zonden, maar niet bij grotere.
Als je als man je vrouw bedrogen hebt en je vraagt vergeving aan God en aan je vrouw, dan ben je er nog lang niet.
Dan is het te hopen dat je die zonde nog vaak herinnert, want anders kun je je huwelijk wel vergeten.

Hier ging het uiteindelijk om, hierboven ga je de zonden koesteren om je huwelijk in stand te houden en dan ook nog vragen of God helpen wil? God kan je leren er mee om te gaan maar kan het ook bij je wegnemen.
Ik kan me wel voorstellen dat dit jaren gaat duren en dat je het bijna niet vlak kan krijgen.
Je dwingt jezelf de zonden te gedenken, zonden is de macht van de wereld, van satan. God kan er niet mee te maken hebben en zal dus ook niet helpen. Als je God tegenwerkt kun je geen hulp van Hem verwachten.
Ik weet wel dat het bij de ene zonden moeilijker is dan de andere maar voor God maakt het niet uit. We denken op dit gebied vaak te klein van God.
God zegt; Al wat u ontbreekt schenk Ik zo gij het smeekt, mild en overvloedig. Daar gaat wat aan vooraf. Een oprecht vertrouwen dat Hij het geeft en geloof omdat Hij het heeft beloofd. Je hart moet volledig op Hem gericht zijn en niet op satan (zonden gedenken) dan kan God pas werken. Geloof me, met het gedenken aan je zonden sta je God in de weg.
Mijn geloof is ook veel te vaak te klein, het komt dat ik God in de weg sta. Dagelijks vraag ik Hem om het weg te halen wat er in de weg staat.
Ik zou direct stoppen met mijn studie pastoraal werk als ik moet zeggen tegen een behoeftige dat je meer aan je zonden moet denken. God zou het me zo moeilijk maken dat ik nergens meer kan komen.
Je vergeet dat alles maar dan ook alles van God moet komen, maar daar moet je wel vertrouwen in hebben.
Ons hart is net zoals een groot herenhuis. Een huis met heel veel kamers, een kamer van vergeving, vertrouwen, opzien, verwachting enz. Op een dag belt Jezus aan en vraagt intrek in het huis. De eigenaar vindt het goed en wijst Hem een kamertje en zegt: deze kamer is voor u, alleen deze, in de rest hoeft u zich niet te bevinden. Jezus trekt in het kamertje en legt zich te ruste voor de nacht. ‘sNachts wordt er ingebroken en uit elke kamer word iets gestolen behalve uit de kamer van Jezus, Hij bewaakte dat deel van het huis. Vraagt de eigenaar aan Hem, heeft u niet gehoord dat ze ingebroken hebben vannacht? Jezus zegt jawel dat heb ik wel gehoord. Waarom heeft U niet gehandeld dan? Ik heb dat niet gedaan omdat u mij expliciet vertelde dat ik me niet in de andere kamers moest begeven, ik heb me beperkt tot mijn eigen kamer, zoals u het wilde. Kennelijk vertrouwde u me niet helemaal.
Als u mij toestemming tot iedere kamer gegeven had had ik ze allemaal bewaakt en was u niets overkomen.
Zo bepalen wij wel waar God zich mee moet bemoeien. Zo zie je als je God niet volledig toegang geeft tot je hart dat je van alles kan overkomen, waar God niet is kan satan zijn gang gaan.

[schelpje3]

En wat doen we dan hiermee?
Leg niemand haastelijk de handen op, en heb geen gemeenschap aan anderer zonden; bewaar uzelven rein.
1 Tim. 5 vs 22

De kanttekeningen zeggen dit: Dat is, zonder behoorlijke en genoegzame beproeving van den persoon, zijn leven en zijn leer gedaan te hebben.

Dit kan verstaan worden òf van degenen die een onbekwaam persoon tot den dienst willen kiezen, òf van den persoon, die, onbekwaam zijnde, gekozen wordt.

Dit toont aan dat het geen kwestie van simpel wegpoetsen is.
Volgens mij is het: wie zijn zonden belijdt EN LAAT, zal vergeving geschonken worden.

[Marnix]

Teus, je punt is denk ik duidelijk. Er zijn verschillende manieren om er mee om te gaan. Belangrijkste is dat je gelooft dat Hij je schoon wil wassen. Dan kan je af en toe met je verleden, je fouten geconfronteerd worden, je kan aanvechtingen hebben..... maar als je dan weer op Hem terugvalt en je aan Hem vastklampt, naar Hem toegaat kom je iedere keer weer bij die genade uit. Dat is wat anders dan wanneer mensen telkens weer terugkeren in hun ellende om de genade te laten toenemen, of alleen maar blijven praten over hun oude mens, hun zwarte hart, alsof er geen vergeving en al helemaal geen genezing, schoonwassing is.

[xsidd]

@Teus

In de zogenoemde vergeving heeft dat iets met jezelf te maken.Het kan zijn dat je iemand iets toedicht wat je jezelf moeilijk kan vergeven.... Ik praat toch geen Spaans, of is dit iets wat niemand herkent?;)

Mvg.

[naamloos]

Het voorbeeld van Bambi over vreemdgaan: Jantje is vreemdgegaan, heeft spijt en heeft zijn zonde aan God en zijn vrouw Marietje opgebiecht.
God heeft zijn zonde vergeven, maar Marietje wereld ligt in puin.
Jantje: kom op Marrie, daar hebben we het niet meer over. God heeft me vergeven en ik heb het mezelf ook vergeven.
Marietje: maar ik ben helemaal kapot van binnen, en mn vertrouwen in jou is weg.
Jantje: wel Marrie, dan heb je een groot gebrek aan geloof. Het is je eigen schuld dat je pijn voelt, denk gewoon niet meer aan mijn misstap.

Werkt dat zo? Welnee, werk aan de winkel voor Jantje, hij moet het vertrouwen van Marietje weer terugwinnen.
Hoe moet ie dat nou aanpakken zonder dat zn eigen verkeerde gedrag steeds weer in zijn herinnering komt

Alleen degene die onrecht is aangedaan kan vergeven, dus jezelf vergeven klinkt idioot, tenzij je tegen jezelf zondigt.

[Marnix]

Er is dan werk aan de winkel voor Jan maar ook voor Marietje. Het gevoel van Marietje is heel begrijpelijk, het is de schuld van Jan en Jan moet het vertrouwen van Marietje terugwinnen. Hoe? Door te laten merken dat hij veranderd is en het dus meent. Zichzelf beperkingen opleggen om dat de laten merken... en vooral: Zijn aandacht en liefde volledig aan Marietje schenken.

Toch denk ik niet dat de houding van Marietje dan moet zijn: Precies, zie dat maar terug te winnen, misschien lukt het je en anders is het jouw schuld. Er ligt wel een opdracht tot vergeving van hen die jou wat hebben aangedaan. Dat is ook moeilijk, dat is ook een worsteling.... maar wel de juiste weg.

Maar Naamloos, wat ik mis is dat je voorbij gaat aan het jezelf vergeven. Jan zal zich als het goed is heel schuldig voelen. Dat is niet zomaar weg als hij vergeving heeft gekregen van God. Het is dan niet de volgende dag alsof er niets gebeurd is. Niet bij Marietje maar ook niet bij hem. Maar de uiteindelijke gewenste situatie is wel dat het weer helemaal goed is tussen Jan en Marietje en tussen Jan en God (en tussen Marietje en God). En dus ook dat God Jan niets meer verwijt, Marietje Jan niets meer verwijt.... en Jan ook niet de rest van zijn huwelijk met een groot schuldgevoel rondloopt (ook al vergeet hij zijn fouten niet en leert hij er daardoor ook van)

[naamloos]

Er is dan werk aan de winkel voor Jan maar ook voor Marietje. Het gevoel van Marietje is heel begrijpelijk, het is de schuld van Jan en Jan moet het vertrouwen van Marietje terugwinnen. Hoe? Door te laten merken dat hij veranderd is en het dus meent. Zichzelf beperkingen opleggen om dat de laten merken... en vooral: Zijn aandacht en liefde volledig aan Marietje schenken.

Toch denk ik niet dat de houding van Marietje dan moet zijn: Precies, zie dat maar terug te winnen, misschien lukt het je en anders is het jouw schuld. Er ligt wel een opdracht tot vergeving van hen die jou wat hebben aangedaan. Dat is ook moeilijk, dat is ook een worsteling.... maar wel de juiste weg.

Wat Marietje allemaal 'moet' komt voor haar verantwoording, (ben het wel met je eens daarover) maar we hebben het nu over Jantje.
Misschien is Marietje niet gelovig, misschien vergeeft zij niet ... verzin alle mogelijke misschiens maar
Jantje kan alleen iets aan zijn eigen gedrag doen, niet aan Marietjes gedrag.

Maar Naamloos, wat ik mis is dat je voorbij gaat aan het jezelf vergeven. Jan zal zich als het goed is heel schuldig voelen. Dat is niet zomaar weg als hij vergeving heeft gekregen van God. Het is dan niet de volgende dag alsof er niets gebeurd is. Niet bij Marietje maar ook niet bij hem. Maar de uiteindelijke gewenste situatie is wel dat het weer helemaal goed is tussen Jan en Marietje en tussen Jan en God (en tussen Marietje en God). En dus ook dat God Jan niets meer verwijt, Marietje Jan niets meer verwijt.... en Jan ook niet de rest van zijn huwelijk met een groot schuldgevoel rondloopt (ook al vergeet hij zijn fouten niet en leert hij er daardoor ook van)

Nou, ik vind het raar om te zeggen dat je jezelf hebt vergeven als je een ander iets hebt aangedaan.
Het slachtoffer vergeeft, niet de dader want die heeft vergeving nodig.
En als ie dat gekregen heeft hoeft ie ook niet met een schuldgevoel rond te lopen.

[Teus]

@Teus

In de zogenoemde vergeving heeft dat iets met jezelf te maken.Het kan zijn dat je iemand iets toedicht wat je jezelf moeilijk kan vergeven.... Ik praat toch geen Spaans, of is dit iets wat niemand herkent?;)

Mvg.

Ik begrijp niet goed wat je bedoeld, Xsidd

[Boerin]

Nou, ik vind het raar om te zeggen dat je jezelf hebt vergeven als je een ander iets hebt aangedaan.
Het slachtoffer vergeeft, niet de dader want die heeft vergeving nodig.
En als ie dat gekregen heeft hoeft ie ook niet met een schuldgevoel rond te lopen.

Ja maar dat doe je juist wel vaak. Laten we Marietje maar even erbuiten laten, je zondigt alleen maar tegen God en Hij vergeeft altijd, je bekeert je, alles goed en vervolgens neem je jezelf alsnog kwalijk dat je zoveel jaar geleden dit en dat hebt gedaan, terwijl als een ander zegt dat hij datzelfde heeft gedaan, dan is het ineens helemaal te begrijpen en zeg je: Och joh, ga naar de Heer. Hij houdt van je en Hij vergeeft je.
Dan heb je jezelf nog niet vergeven denk ik en moet je niet met 2 maten meten. Voor een moordenaar is het geen probleem, maar wat ik heb gedaan, daar moet ik mezelf toch wel nog een hele tijd voor kwellen hoor en die aanklachten van de duivel geloven, terwijl God het allang vergeten is.

[schelpje3]

Ja maar dat doe je juist wel vaak. Laten we Marietje maar even erbuiten laten, je zondigt alleen maar tegen God en Hij vergeeft altijd, je bekeert je, alles goed en vervolgens neem je jezelf alsnog kwalijk dat je zoveel jaar geleden dit en dat hebt gedaan, terwijl als een ander zegt dat hij datzelfde heeft gedaan, dan is het ineens helemaal te begrijpen en zeg je: Och joh, ga naar de Heer. Hij houdt van je en Hij vergeeft je.
Dan heb je jezelf nog niet vergeven denk ik en moet je niet met 2 maten meten. Voor een moordenaar is het geen probleem, maar wat ik heb gedaan, daar moet ik mezelf toch wel nog een hele tijd voor kwellen hoor en die aanklachten van de duivel geloven, terwijl God het allang vergeten is.

Toch vinden we dit in de Psalmen ook terug Boerin.
Psalm 25 bijv.

Sla de zonden nimmer ga,
Die mijn jonkheid heeft bedreven;