Moderator: Moderafo's
Bambi schreef:Het wordt vaak voorgesteld, dat je eerst berouw moet voelen en dat er dan pas bekering is, zoals bij Paulus, de radicale ommekeer.
Maar bij de meeste Christenen gaat het gaandeweg.
De Heilige Geest laat je iedere keer weer een stukje zien, terwijl je al een relatie hebt met God.
mealybug schreef:Hoe kom je erbij dat het bij Paulus zo ging?
mona schreef:Ik heb nog ff die vraag terug gelezen van de eerste pagina, over die vrouw die niet meer wist of het nu van haarzelf was, of dat ze zich bedroog.
Ik kan daar soms zomaar woede over voelen in mijn hart.
Want aan de ene kant wordt gezegt: Je moet op de Heere vertouwen, en niet teveel in jezelf kijken, want daar is niets te vinden waarop je kan steunen voor de eeuwigheid. (wat waar is overigens)
Aan de andere kant zegt men:Toets je zelf, doorzoek je zelf zeer nauw, bedrieg jezelf niet.
Je zou er (zoals die vrouw) toch ook gillend gek van worden? Je loopt helemaal vast zo. Ik weet het uit eigen ervaring.
Jvslooten schreef:Toen Paulus drie dagen lang vaste nadat de HEERE tot hem gesproken had; Ik ben Jezus, Die u vervolgt, deed ie dat vast niet omdat hij zich zo blij voelde, denk je niet?
Jvslooten schreef:Toen Paulus drie dagen lang vaste nadat de HEERE tot hem gesproken had; Ik ben Jezus, Die u vervolgt, deed ie dat vast niet omdat hij zich zo blij voelde, denk je niet?
mealybug schreef:Hoe kun je deze ingreep van God ook maar enigszins vergelijken met iemands aannemen van Christus' Offer van genade?
Jvslooten schreef:Ik heb zomaar een vermoeden dat we niet helemaal op de zelfde golflengte zitten.
mealybug schreef:''Het wordt vaak voorgesteld, dat je eerst berouw moet voelen en dat er dan pas bekering is, zoals bij Paulus,'' schreef bambi....hebben we het daar nog over?
Jvslooten schreef:Ik neem aan van wel.
Jvslooten schreef:Ik neem aan van wel.
mealybug schreef:Nou, dan hoef je niet langer te ''zomaren''
Jvslooten schreef:Toen Paulus drie dagen lang vaste nadat de HEERE tot hem gesproken had; Ik ben Jezus, Die u vervolgt, deed ie dat vast niet omdat hij zich zo blij voelde, denk je niet?
Ik begrijp geen woord van je reactie... ik kan er echt gewoon helemaal niks van maken, sorry.mealybug schreef:Hoe kun je deze ingreep van God ook maar enigszins vergelijken met iemands aannemen van Christus' Offer van genade?
Bambi schreef:Handelingen 9
9 En hij was drie dagen, dat hij niet zag, en at niet, en dronk niet.
10 En er was een zeker discipel te Damaskus, met name Ananias; en de Heere zeide tot hem in een gezicht: Ananias! En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!
11 En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.
12 En hij heeft in een gezicht gezien, dat een man, met name Ananias, inkwam, en hem de hand oplegde, opdat hij wederom ziende werd.
13 En Ananias antwoordde: Heere! ik heb uit velen gehoord van dezen man, hoeveel kwaad hij Uw heiligen in Jeruzalem gedaan heeft;
14 En heeft hier macht van de overpriesters, om te binden allen, die Uw Naam aanroepen.
15 Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israëls.
16 Want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet om Mijn Naam.
17 En Ananias ging heen en kwam in het huis; en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, namelijk Jezus, Die u verschenen is op den weg, dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.
18 En terstond vielen af van zijn ogen gelijk als schellen, en hij werd terstond wederom ziende; en stond op, en werd gedoopt.
Wat snap je hier niet aan?
mealybug schreef:Dat er mensen zijn die een dergelijke goddelijke ingreep die daarna nooit weer is gebeurd, in dezelfde category stoppen als iemands vrijwillige overgave.
Er staat ook duidelijk waartoe Paulus was uitverkoren.
Bambi schreef:Weet je hoeveel dominees er zo geroepen zijn en dus hetzelfde verwachten van hun kerkgangers?
Wij hadden vroeger een dominee, die nergens in geloofde en op het voetbalveld door God werd stilgezet.
Hij moest dominee worden, maar hij, als ongelovige, wilde dat niet.
Toen werd zijn dochter ziek en die zou pas genezen, als hij dominee wilde worden.
En zo gebeurde het.
Die dominee preekte alleen voor de Avondmaalgangers en de rest zat er voor spek en bonen bij.
En tijdens de catechisatie, moesten we dat verhaal tot in de treure horen.
Dat was volgens hem, de enige manier om bekeerd te worden.
En zo denken veel dominees in de Gereformeerde hoek.
Bekering kan volgens hen alleen met een Big-Boom van Gods kant, waardoor je in één klap verandert.
En daarom wachten velen op die Big-Boom.
En DAT bedoelde ik in mijn reactie.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten
