Gezin en....opvoeding

[Neeltje Jans]

Mijn jongste zoontje heeft ook een peuterangst: hij is erg bang voor de stofzuiger. Als ik hem pak zegt hij (wat hij ook aan het doen is) o, ik ga even naar boven hoor.

En stop je dan roept hij: mamma, ben je klaar?

Maar dit is vooral grappig (niet voor hem, maar wel voor ons) en ik neem aan dat het wel overgaat.

[schelpje3]

Mijn angstigste kind is mijn intelligentste kind
Hij was als peuter en kleuter, zeer angstig.
Vooral alles wat nieuw en onoverzichtelijk was.
Toen hij naar de basisschool ging, bleek hij een hoogbegaafd kind te zijn, deed het gymnasium op zn slofjes.
En dat angstige ? Is helemaal weg, hij is een coole boy geworden
Pffft, als ik DAT had geweten.
Kapper ? Een ramp !
Orgelspel in de kerk ? pfffft ik kon er uit met hem.
Onbekend eten ? No way.
Harde geluiden ? Gekrijs.

[Haai]

Hoi Haai,

Is dit zomaar ineens begonnen? Of kan je een tijd/oorzaak aanwijzen?
Misschien is hij bang dat jullie niet meer terugkomen ofzo? Misschien moet je hem wel uitleggen dat hij nu gaat slapen en dat je hem dan morgen weer ziet?

De oorzaak is mij niet duidelijk, hij zegt alleen maar dat ie naar beneden wil. Ik denk zelf dat het gewoon echt koppigheid is, en dat hij niet bang is ofzo. Ik heb ook geprobeerd hem uit te leggen dat alle kindjes slapen etc, maar dat maakte geen indruk.
Uiteindelijk is hij vanavond na 2,5 uur huilen in slaap gevallen

Over peuterangsten... Onze peuter vertelde vanavond aan z'n vader: 'Papa, ik is eng van de slak'

[paprikameisje2]

Hoi Haai,

Is dit zomaar ineens begonnen? Of kan je een tijd/oorzaak aanwijzen?
Misschien is hij bang dat jullie niet meer terugkomen ofzo? Misschien moet je hem wel uitleggen dat hij nu gaat slapen en dat je hem dan morgen weer ziet?

De oorzaak is mij niet duidelijk, hij zegt alleen maar dat ie naar beneden wil. Ik denk zelf dat het gewoon echt koppigheid is, en dat hij niet bang is ofzo. Ik heb ook geprobeerd hem uit te leggen dat alle kindjes slapen etc, maar dat maakte geen indruk.
Uiteindelijk is hij vanavond na 2,5 uur huilen in slaap gevallen

Over peuterangsten... Onze peuter vertelde vanavond aan z'n vader: 'Papa, ik is eng van de slak'

Heel herkenbaar, alleen houdt hij het wel langer vol dan julia. Hier gaat ze erin, en ik kom niet meer terug, wat er ook is. Ben nl een keer overstag gegaan, en ik kon weer van voorafaan beginnen. Nu gaat ze wel gewoonl iggen, vaak niet direct slapen, maar gewoon lekker liggen liggen. Ze is de rust echt nodig voor zichzelf.
Hier heb ik de buren ook ff gezegd dat wanneer je gebrul hoort s avonds of smorgens er niks aan de hand is, ze kan nl s morgens vanaf zes uur ook flink laten horen dat ze wakker is, maar ze mag er niet eerder uit dan kwart over zeven/ half acht. Gelukkig juichen de buren het toe dat ik haar laat huilen... was bang voor een lading kritiek

Annet: hier ook een meisje wat enorm bang is voor regen. Als ze naar bed gaat zegt ze al: mama komt nog regen? Vaak ga ik er ff uit met haar, ff beneden kijken naar de regen en dan zeg ik: je moet echt weer in je eigen bed. De eerste keer, geheel tegen mijn natuur laten huilen. Nu accepteert ze het wel dat het regent ze vind het ook nog niet geweldig, maar ze weet wel dat ze gewoon in haar eigen bedje kan slapen.
VOor onweer is ze panisch, dan mag ze ff bij ons in bed, maar slapen doet ze daar niet, zodra het rustiger wordt leg ik haar terug.

Ze is trouwen sowieso bang voor veel dingen die onberekenbaar en opeens er zijn, zoals vliegen, vliegtuigen etc....Ze heeft graag controlle over dingen.

Het cb komt hier van de week, dan wilde ik eens voorleggen hoe je het beste met die angsten om kan gaan...want laten iggen wat ik heb gedaan lijkt mij ook niet pedagogisch de beste oplossing

[Galateia]

Hier weinig peuterangsten. Nou ja, nu vindt hij vliegen helemaal niks, maar dat is meer een spelletje. Regen, onweer, etc. dat doet hem niks. Maar ja, een buitje hier is niet te vergelijken met het geweld dat we in Nigeria hebben meegemaakt. Hij slaapt ook overal doorheen, maar sinds kort wel weer tussen ons in. Hij heeft heel kort in zijn eigen bedje geslapen, wel tegen ons bed aan, maar nu weer tussenin. Laten huilen hebben we nog nooit gedaan, blij als we zijn dat hij durft te huilen (in een tehuis wordt je vaak aan je lot overgelaten en verleert een kindje het huilen wel, maar daarmee ook zijn kunnen/durven uiten van emoties).

Nou ja, ik kan nooit zoveel met regels als 'nooit bij ons in bed'. Als een kindje nou die veiligheid nodig heeft? Het is echt wel heel westers, hoor, om allemaal in aparte kamers te gaan slapen. Ik vind het dan ook heerlijk om van ajl te lezen, dat ze in weekend even lekker allemaal gezellig samen in bed wakker worden. Dat is toch heerlijk!

Ach, uiteindelijk kijk je toch naar je kind en elk kind is anders. Hier moet alleen erg weinig... behalve lekker veel knuffelen

[TheKeimpe]

Haai: goed dat je volgehouden hebt. 's Avonds is jouw tijd en dan hoort peutertje te slapen. Eén van onze kinderen had deze tik 's nachts. Maar daar ging gelukkig iedere nacht 10 minuten vanaf zodat we na een week weer door konden slapen.

[lammetje]

Ik dacht dat de echte opvoedproblemen pas zouden komen als de kinderen wat ouder zijn, maar helaas... Zoonlief (2,5) gilt momenteel moord en brand als hij naar bed moet. Er is verder 'niets', hij wil alleen maar naar beneden. Laten huilen werkt niet (ik schaam me voor de buren, en hij gaat dan echt uren door). Op dit moment zit hij voor straf op een krukje op zijn kamer, maar zodra ik hem er vanaf haal en weer in bed leg begint het circus weer van voren af aan. Moet ik hier maar gewoon stug mee doorgaan? Moet ik hem gewoon maar laten gillen? De verleiding is heel groot om hem toch maar naar beneden te halen (en ik had zo'n zin in een lekker rustig avondje op de bank )

hier exact het zelfde met Eva Lynn, beneje tille en houwe (beneden, optillen, vasthouden)

nou je wordt er echt heel kriegelig van. Laten huilen is de beste optie hebben ze mij verteld toen we met Sarah problemen hadden. Maar helaas, we hebben er nog 1 die er wakker van wordt
Dus ik ga naar boven, haal haar uit bed. Ze mag dan 3 dingen doen. Even op de wc zitten, handen wassen, slokje water. Daarna knuffelen met mama. En na een tijdje (telkens voorbereiden wat we doen en wat erna komt) gaat ze weer terug in bed. Als ik daarna nog terug moet komen, haal ik haar uit haar bed en loop ik naar de zolder waar het campingbedje staat en vraag ik: wil je in het campingbed op zoler of bij Sarah in je eigen bed? En dan kiest ze (uiteraard) voor haar eigen bed Begint ze weer te huilen en gaat het hard en lang dan gaat ze dus alsnog in het campingbed en gaat ze daar liggen krijsen maar over het algemeen is dat niet meer nodig. Op zolder valt ze overigens niet in slaap ze is dan echt overstuur maar na een kwartiertje gaat ze met 'plezier' naar haar eigen bed.
Misschien niet pedagogisch maar het werkt meestal wel. Al zijn we wel van 19 tot 21 uur zoet met eefje, al zijn we niet 2 uur lang boven, je hoort haar wel...

Wat overigens prima werkt, smiddags wakker houden of een vroege en korte middagdut laten doen dus van 12:30 tot 13:30 en dan echt wakker maken. Dan is ze zoo moe dat ze meteen in slaap valt, maar qua hoeveelheid slaap heeft ze gewoon minimaal anderhalf uur nodig, meestal 2 uur...

[TheKeimpe]

Bij ons werkte dat dus net andersom. Ik weet niet meer bij wie van de drie het was, maar als die 's middags lekker sliep, ging het 's avonds ook goed. Sliep hij 's middags niet of heel weinig, dan spookte hij 's avonds ook heel lang. Gewoon te moe om lekker te slapen...

[schelpje3]

Ik kan me herinneren uit mijn vroegste kinderjaren, dat ik op een zolderkamer moest slapen, er een baan zonlicht binnenkwam en dan zie je natuurlijk de stofjes dansen. Dat ik toen zo bang was, ik dacht dat het beestjes waren

[paprikameisje2]

Bij ons werkte dat dus net andersom. Ik weet niet meer bij wie van de drie het was, maar als die 's middags lekker sliep, ging het 's avonds ook goed. Sliep hij 's middags niet of heel weinig, dan spookte hij 's avonds ook heel lang. Gewoon te moe om lekker te slapen...

idd, hier precies zelfde! dacht dat ik haa rop moest houden dat ze niet moe was, maar ze ging steeds slechter slapen. Nu slaapt ze weer enorm veel en lang en is weer heerlijk uitgerust en vrolijk!

[LauraC]

Als ik dat zo lees dan hebben wij het wel getroffen hoor! Michael is van eigenlijk niets bang en zeker als hij tussen de middag niet geslapen heeft dan ligt hij om half 7 al te knorren zonder wakker worden. Hij heeft wel een tijdje slecht geslapen, maar als ik erbij bleef zitten dan sliep hij ook niet Daar is hij gelukkig wel snel mee opgehouden. Waar ik zoveel moeite mee heb is consequent zijn. Want dat betekent dus voortdurend 'nee' zeggen in Michaels geval En dan wil je soms, voor de gezelligheid en de 'lieve vrede' weleens een oogje toeknijpen en als je Michael 1 vinger geeft, neemt hij de hele hand

[pol]

Annemiek ging op zolder slapen en op de voorzolder stond de wasmachine, haar deur zette ze open en de eerste nacht kwam ze panisch naar beneden. Mama er zit een olifant op zolder.
Was de afvoer van de wasmachine

[Haai]

Vanavond heeft Timon het na 5 min. gillen al opgegeven Hij was nu ook wel erg moe, vanmiddag twee mensen op bezoek gehad vanwege een onderzoek waar we aan mee doen, dus hij moest allemaal opdrachtjes doen etc. Dat ga ik morgen ook maar met hem doen denk ik

@Laura: moeite hebben met consequent zijn... heel herkenbaar!! Ik vind het ook wel lastig om voor mezelf helder te hebben wat wel en niet mag, en denk ook al gauw om verder gezeur te voorkomen 'ach toe maar'. Een jaartje geleden kon dat nog niet zoveel kwaad bij Timon, maar nu weet hij drommels goed hoe hij daar gebruik van kan maken. Ik doe dus echt m'n best om wat consequenter te zijn, maar het valt nog niet altijd mee

[Spons]

pff niets is zo erg als een huilend kind,of een kind wat niet wil slapen. Die van ons was overdag prima te handelen, maar o wee zodra het avond was ging het mis. En uiteraard probeer je een kind te laten huilen, maar als dat tot 2 uur 's nachts doorgaat en dag in dag uit..

uiteraard bij de huisarts geweest, over een CB zullen we het maar niet hebben. dat is leuk als je kind normaal is . zodra het echt moeilijk wordt heb je (is onze ervaring ) niks aan ze ! Op een gegeven moment nedaltran gegeven op recept van de huisarts dat hielp ook geen barst.(zelfs een dubbele dosis .. hielp niet ) Aangezien we toendertijd ook in het EMC liepen bij een arts geweest en die heeft toen gezegd.. neem hem maar tussen in als hij huilt, cq niet slaapt ! want na anderhalf jaar gingen wij er bijna letterlijk aan onder door.

We hebben hem zelfs (weet niet meer hou oud hij was toen ) opgelaten .. tot een uur of 2 s'nachts.. dan denk je .. die is wel moe... maar de volgende dag om 6 uur was hij weer vrolijk wakker en een energie... (de energie centrale zou er jaloers op zijn ! )

Uiteindelijk ging meneer met 2 jaar naar een kinderdagverblijf voor geestelijk gehandicapten als tijdelijke oplossing omdat wij het echt niet meer bolwerkte.. Met 2 en half jaar naar een medisch kinder dag verblijf , 5 dagen in de week, ook in de vakantie's . Dat is wel even schrikken maar wat een rust....

En nu is dat kleine mormel ondertussen 15 .. de laatste paar jaren slaapt hij goed, (zeg laatste 3 jaar ) en kan hij zelfs uitslapen als hij een goede dag heeft tot half tien ... tien uur. Ze groeien er over heen maar goed ... 12 jaar is iets te veel van het goede hoor ...

Oh zomaar wat plukjes uit mijn leven en ervaring die ik heb opgedaan. Dus mensen die geen nachtrust hebben gehad... heel herkenbaar.. en dat is o zo zwaar ! 1 nacht trekje wel maar zodra het er meer worden...

[Neeltje Jans]

Nou, over het CB hier ben ik wel heel erg te spreken, die arts doet het ook al zo'n 20 a 30 jaar denk ik...
Hij weet wel dat moeders meestal wel een goed gevoel hebben over hun kind, en dat zegt hij ook, als ik mijn zorgen uit: nou, je hebt ervaring, en tot nu toe altijd bij het rechte eind...

De verpleegkundigen vind ik wat minder, maar ja die krijgen ook ieder jaar weer andere regels die ze moeten adviseren, kunnen zij ook niks aan doen