over de wil

[Marnix]

In reactie op uw vraag, waar u vroeg naar waar u stelde dat de mens zelf iets moet doen het volgende, en daarbij wil ik niet uw tekst uit context rukken want ik zie wel dat u meer dan alleen deze zin geschreven heeft. Dit is hetgeen waar het me om ging (naast het feit dat al uw karikatuur voorbeelden gericht waren op het eenzijdig werk van God):

"... En daarnaast vraagt God ons dingen, geeft Hij ons verantwoordelijk. ..."

Wil jij dit dan ontkennen? Ik heb al gewezen op heel Mattheus 25 (de gelijkenis van de 5 wijze en dwaze maagden, de gelijkenis van de talenten en wat Jezus zegt over de wederkomst, waar Hij mensen ook op hun daden zal oordelen. Ik kan je nog duizenden andere teksten opnoemen waarin God ons oproept tot geloof en bekering, tot het dragen van vrucht, zoeken, kloppen, bidden enz.

Daarmee kunnen we niet iets verdienen... maar Hij geeft ons wel die verantwoordelijkheid, Hij vraagt dat van ons. En dat kan je niet afdoen met: Hij vraagt het wel maar we kunnen het toch niet doen. Dan doe je onrecht aan een heel groot deel van de Bijbel. Dan kunnen we Jezus woorden en die van de profeten en apostelen, alle oproepen aan mensen om iets te doen wel weggooien... we kunnen het immers toch niet. Bidt en u zal gegeven worden, klopt en u zal open gedaan worden, zoekt en u zult vinden. WIl jij dan tegen onze Heer Jezus Christus antwoorden: Ja, dat vraagt u wel maar kan ik toch niet? Zou hij dat antwoord van je verwachten?

En nee, die verantwoordelijkheid brengt ons inderdaad geen zaligheid. Die brengt alleen Christus. Maar dat wil niet zeggen dat we niet in beweging moeten komen.

[Pietpiet]

Marnix,

U bent waarschijnlijk gestopt met het lezen na de zin "... En daarnaast vraagt God ons dingen, geeft Hij ons verantwoordelijk. ..." in het stuk daarna kunt u antwoord vinden op uw vraag.

1a2b3c,

In reactie op uw vraag om te reageren op uw teksten:

Efeze 2:5 en Koll.2:13 En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden...enz. daar staat duidelijk dat de mens dood is in DE ZONDEN EN MISDADEN.
Dat betekend dat de mens dood is voor God, niet voor Hem WIL leven maar voor zichzelf (hij leeft voor zichzelf en heeft vermaak in de zonden en is dood voor God)
Toch houd dat niet in dat de mens zijn verstand niet kan gebruiken (want daarin is hij niet dood) zodat hij een wilsbesluit kan nemen (vanuit zijn verstand) en God kan gaan zoeken.
En daar is niets mis mee, want God verwijt de mens juist dat hij zijn verstand niet gebruikt Rom 3. en Hij wil ook niet dat de mens verloren gaat Ezech.33:11 bekeer je, waarom zoudt gij sterven?

Ik probeer al een hele tijd duidelijk te maken dat er een geestelijke dood is en een lichamelijke dood.
Een lichamelijke dood = geen verstand meer en geen wil meer...
Een geestelijke dood = nog steeds uw verstand maar dat is niet bekwaam om het geestelijke te begrijpen (niemand kan het koninkrijk van God zien tenzij dat hij of zij wederomgeboren is (levendgemaakt) en de geestelijke ogen/oren geopend worden)
En u hebt nog wel een wil, maar deze wil is alleen vrij in de keuze welk kwaad u gaat doen, u kunt er niet iets goeds mee kiezen tenzij God u wederom geboren doet worden.

En ja God roept ons op tot bekering, Hij bid ons zelfs. Maar daarnaast leert de Bijbel ons ook dat we dit uit onszelf niet meer kunnen en dit dus door God gegeven moet worden.
De uitdrukkelijke nodiging van God heeft twee doelen: een reuk des doods ten dood en een reuk des levens ten leven. Waar God door Zijn genade het hart bekeerd daar is het een reuk des levens. En die God in de gemene ellende laat, waarin hij of zij zichzelf heeft gebracht, voor die is het een reuk des doods.

Dat de mens wederom geboren moet worden is helemaal waar, staat er duidelijk.
Hij moet een nieuwe natuur krijgen, een nieuw hart maar geen nieuwe oren en ogen en een andere Bijbel ofzo. Hij houd gewoon dezelfde ogen en leest dezelfde Bijbel, waarin staat dat als hij God zoekt hij Hem vinden zal. En zoeken kan je vanuit je oude natuur daarvoor hoef je niet wedergeboren te zijn. En als je Hem zoekt zal je Hem vinden en Hij zal ons met Hem alle dingen schenken Rom.8:32. Dus zal Hij ons ook een nieuw hart geven Ezech.36.
En omdat God trouw is en niet liegen kan zal Hij doen wat Hij belooft, dus iedereen die een Bijbel heeft en lezen kan is in staat om Hem te zoeken. Dat zijn dingen die een mens begrijpen kan en doen kan.
Als de mens dat niet doet is het zijn eigen schuld en als hij het wel doet heeft God daar beloften op gezet en achteraf zie je dan ook nog eens een keer dat Hijzelf het was die je ertoe aanzette om Hem te zoeken, maar wel achteraf.

Wederom, het gaat niet om lichamelijke oren maar geestelijke oren om te horen. Als een voorbeeld, Paulus schrijft in 1 Kor 12:3 "en niemand kan zeggen, Jezus den Heere te zijn, dan door den Heiligen Geest." Dit is één van de vele teksten die bewijst dat een mens voor de wedergeboorte de zaken van het koninkrijk Gods niet begrijpt.
De aangehaalde teksten dat God het schenkt dat is juist mijn punt, maar daarvoor moet er wel een wonder in ons leven gebeuren. God moet beginnen in ons leven met het geven van dat nieuwe hart. En met dat nieuwe hart gaan we God zoeken (hoewel we eigenlijk al van Hem gevonden zijn). Dat nieuwe hart kent God en leert onszelf kennen. Dat nieuwe hart is wat ogen heeft om de zonden te zien, en gevoelig dat het pijn heeft over die zonden. Dat nieuwe hart ziet de Majesteit en Heiligheid van God en wil (ja... de wil - vernieuwd door Gods Geest - !!) daarvoor buigen.
En inderdaad iedereen die kan lezen en een Bijbel heeft is in staat om deze middelen te gebruiken en God heeft beloftes verbonden aan het gebruik van deze middelen. Echter het is geen conclusie van: ik lees de Bijbel, ik bid en God heeft het beloofd dus bij deze is het waar. Want dan maken we van de genade gave een verdienste. We krijgen het uit genade en om het met de D.L. te zeggen hoe we de middelen moeten gebruiken: dat we niet mismoedig moeten worden noch ons onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar de tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

En wie zou durven zeggen dat hij vlijtig is in het gebruik der middelen? Dat zijn verlangen vuriglijk is en dat hij of zij altijd eerbiedig en ootmoedig is. Mijn hart is daar zo vaak tegengesteld aan. Geen vlijt, de wereld kan vaak zo mijn hart in beslag nemen dat het vuriglijk verlangen er niet is. En eerbiedigheid en ootmoedig, mijn hoogmoedig hart moet nog beginnen met het begrijpen wat dat is. Maar als God in het leven komt, bijzonder in de begintijd van de bekering, dan worden die zaken als vanzelf gevonden. Zo iemand leest en onderzoekt Gods Woord hij smeekt aan de troon van Gods genade om bekering met een eerbiedig en ootmoedig hart wat weet en gevoeld dit niet te verdienen. Want wanneer God ons hart bekeerd worden onze blinde ogen geopend en in plaats van dat we gevoelen bekeerd te zijn gevoelen we juist dat we onbekeerd zijn. Want God is een jaloers God op Zijn Eer en daarom leert Hij Zijn volk waar de genade vandaan komt beleven.

Openbaring 22:17: En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.
Het gaat hier dus over mensen die nog niet gekomen zijn. Als iemand dus wil hij mag komen, ook als hij alleen maar wil doordat hij inziet dat hij anders verloren gaat, ook dan mag hij komen. (een wil vanuit je verstand)
En dat niemand tot Jezus kan komen tenzij de Vader hem trekke is ook waar.
God trekt mensen door de prekiking van het Woord door Bijbel lezen en dergelijke.
Maar mensen kunnen Hem ook wederstaan (niet omdat ze sterker zijn dan Hij, maar omdat God de mensen niet dwingt) Hand.7:„Gij hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij WEDERSTAAT altijd den Heiligen Geest; gelijk uw vaders, alzo ook gij.”
Ook al willen wij het kwade en hebben we de zonde lief dan kunnen we toch dwars tegen onze wil in ons verstand gebruiken en Hem gaan zoeken (Bijbel lezen, kerkgaan, alles wat in de natuurlijke macht van de mens ligt) en Hij belooft dat Hij alles zal geven wat we nodig hebben.

Dat een mens niet tot Jezus komen kan is maar één kant van de waarheid en wel Gods kant.
De kant van God is 100% waar maar de kant van de mens is ook 100% waar en niet 50% en 50%.
Dus moeten we het allebei laten staan en niet het één tegen het ander wegstrepen.
De mens moet zich bezighouden met zijn eigen verantwoordelijkheid en daar zullen we op afgerekend worden en niet op Gods kant van de waarheid.
De mens wordt niet bevolen om zichzelf levend te maken maar om Hem te zoeken (wat we wel kunnen) en daar staan beloften op. En wij moeten geloven dat God doet wat Hij belooft. Die tot God komt moet geloven dat Hij is en een beloner is dergenen die Hem zoeken Hebr.11:6.
Het is dus niet waar te zeggen dat een mens niets kan en dat zijn wil zo gebonden is dat hij er niet voor kan kiezen om God te zoeken.
Waarmee ik natuurlijk niet zeg dat er enige verdienste in is van wat de mens doet.

De Bijbel leert ons het komen tot Christus zo ruim om meerdere redenen. In de eerste plaats opdat niemand te verontschuldigen zou zijn dat er geen weg tot behoud zou zijn. Als Christus niet ruim gepredikt zou worden zouden we kunnen zeggen dat het niet voor ons was. Maar zo spreekt God ons niet aan. God zegt dat een ieder die tot Hem komt behouden wordt. Dit maakt God tot een barmhartig en genadig God. Maar van nature wijst iedereen (alle mensen) dit af. En daarvoor is dus bijzondere genade van God noodzakelijk die ons onwederstandelijk bekeerd. En dat schenkt God aan Zijn uitverkorenen waarbij Hij de andere in hun ellende laat liggen. Het is dus wel waar dat de mens niet voor God kan kiezen. De mens kan van nature alleen maar meer kiezen om de zonde te doen. Eenmaal kon de mens wel kiezen om het goede te doen, dat was in het paradijs. Maar het werkverbond is verbroken en nu kunnen we in het genadeverbond alleen maar gered worden uit vrije genade en niet meer door onze keuzes, werken, verstand, enzovoorts.

De tweede reden dat de toegang tot Christus zo ruim gepredikt wordt is voor een door God ontdekte zondaar die verbroken over de wereld gaat vanwege zijn enorme zondeschuld en niet ziet hoe hij ooit nog voor die Heilige God kan verschijnen die geen zonde kan zien en daarover verschrikkelijk vertoornd is. Dat nu voor zo een verloren zondaar de weg tot Christus als mogelijkheid tot ontkoming mag worden voorgesteld. Dat niemand te slecht, niemand te zondig is om tot Christus te mogen vluchten. Voor diegene wordt het zo een wonder dat Christus nu omgang wilde hebben met hoeren en tollenaars. Dat Hij luisterde naar een moordenaar aan het kruis. Dat Hij een vrouw opzocht bij een put die vele malen het echt gebroken had en zelfs nu onwettig samenleefde. Dat er nog kruimeltjes genade zijn voor hondekes. Dat Hij melaatsen aanraakt en genezen wil. Dat zelfs wanneer een bloedvloeiende vrouw Hem ongevraagd aanraakt Hij haar de gave niet onthoudt. Dat kreupelen vergeving der zonden mogen krijgen en blinden het gezicht mogen ontvangen. Daar ligt de bron van vreugde van het Evangelie dat voor slechte mensen er een fontein geopend is tegen de bloedschuld. Als daar in de diepte van het besef een zondaar te zijn voor God een Weg geopend mag worden in het Evangelie tot God dan wordt het een wonder dat God nog naar iemand wilde omzien. Ach... woorden zijn te arm om dat geluk wat daar ligt te beschrijven. En die geloofsoefening in het komen tot God met het geloof dat Hij een beloner is wordt dan door Gods Geest in het hart geschonken. Als een zondaar in Gods armen gedreven wordt dan schenkt God het geloof en dan in de dadelijkheid geloofd zo iemand ook. Het zijn allemaal genade gaven Gods. En het is wel waar dat de mens dan ook werkt, maar dan is en blijft het God die het in de mens werkt.

[Jantjes]

Beste Pietpiet,

Wat blijkt uit uw laatste bijdrage weer dat u een supporter bent van de predestinatie of uitverkiezing.

Als je eenmaal in die doctrine gevangen zit is het moeilijk meer om in een ander zijn gedachten te denken. Dit blijkt uit het feit dat u niet wezenlijk ingaat op de stellingen die andere stellen. Voor u is er maar één gedachten en die is legitiem.

Hoewel u mij al verschillende titels toebedeeld en ingedeeld had moet ik u zeggen een aanhanger te zijn van de foederale of verbond theologie. Dat is een theologie die de nadruk legt op het verbond als een relatie tussen God en de mensen.

De gereformeerde orthodoxie brengt allerlei onderscheidingen aan, zoals tussen het werk- en het genadeverbond, waarbij er verschil van mening bestaat of dit laatste al in de eeuwigheid is opgericht of pas in de tijd na de zondeval (twee of drie verbondenleer). Ook onderscheidt men een uitwendig en inwendig verbond, waarbij het laatste samenvalt met de uitverkiezing. Dit vind ik een dwaling niet omdat die niet Bijbels te onderbouwen zou zijn maar omdat die té eenzijdig onderbouwd wordt.

Ook u en zo velen gereformeerden zijn geïndoctrineerd door de dubbele predestinatie leer van Calvijn. De totale verdorvenheid van de mens staat voorop terwijl God ons oproept intieme te zijn en Zijn Verbond en geboden te bewaren. Het is buitengewoon frappant hoe weinig er nog over Gods belofte gesproken wordt dat Hij verborgen omgang (intimiteit) houdt met degenen die Zijn verbond en geboden bewaren. Net als in het paradijs, wil God gemeenschap met de mens. Ons probleem met Gods intimiteit is: wij willen ons niet onderwerpen aan Gods geboden en kunnen daardoor God niet behagen ..... Ieder die stellig van mening is dat het een dwaalleer is om te leren dat Gods geboden gedaan moeten worden door vrijwillig hiervoor te kiezen, moet Romeinen 7 en 8 nog eens goed lezen.

De God van de Bijbel houd echt van ons en vraagt ons antwoord....!

.

[Pietpiet]

Beste Jantjes,

Als ik een verwijzing maak aangaande een stelling van u dat deze bij een bepaalde richting hoort is dat niet om u een soort oor-label aan te naaien en zo u weg te zetten. Maar ik hoop daarmee aan te tonen dat de gedachten die u brengt niet nieuw zijn en bij wie deze vandaan komen. Dat is in twee opzichten handig: ten eerste maakt dat duidelijk dat hier al eens eerder door mensen over nagedacht is. En ten tweede helpt dat met het formuleren van argumenten want als men wat mensen uit die tijd kent en wat ze aan verweer geschreven hebben dan kan dat gebruikt worden als basis voor het opbouwen van mijn eigen argumenten. Daar heeft u zelf overigens ook voordeel van want als u wat weet van die persoon welk gedachtegoed u aantrekt kunt u zijn redenen gebruiken om het te onderbouwen (mits u het goede redenen vindt uiteraard). Het is dus geen kwestie van plagen maar puur informatief. Bovendien als iemand Arminiaanse gedachten heeft is dat dan zo erg om dat ook te erkennen? Ik sta 100% zoals u zelf al aangeeft voor de leer van de uitverkiezing zoals deze door Calvijn op Bijbelse gronden is verwoord. En ik ben supporter van de gehele Dortse Leerregels dus daarmee een contra-remonstrant. Dat is niet omdat ik "vast zit" maar omdat als ik alles overweeg wat ik lees/hoor en ervaar dan kan ik niet anders stellen (en wensen) dat dit voor mij de waarheid is die in de Bijbel geleerd wordt. Maar ik voel me dus ook geheel niet aangevallen als u me "supporter van de predestinatie of uitverkiezing" noemt want dat is gewoon waar.

Als u stelt dat ik niet op stellingen in ga dat zou ik dan graag willen zien, want ik probeer recht te doen aan alle vragen. Maar u kunt niet van mij verwachten dat ik zeg... oke.. laten we eens gaan aannemen dat iemand een vrije wil ten goede van nature heeft. Daar vind ik totaal geen Bijbelse gronden voor. De argumenten die aangedragen worden weerleg ik naar mijn persoonlijke mening behoorlijk zowel met teksten als met beleving. En ik kan ook niet alle kleine details die in sommige lange verhalen zijn beantwoorden, mijn antwoorden zijn toch al veel te lang. Dus ik tracht de hoofdgedachte te nemen, het belangrijkste punt in mijn beleving. Maar als iemand een echte specifieke vraag heeft dan beantwoord ik die graag. Tenzij het twee regels daarboven het antwoord al staat dan verwijs ik kortheidshalve daar graag naar.

Om op uw laatste stelling een reactie te geven, de wet heeft meerdere functies waaronder een tuchtmeester tot Christus en een regel om te leven als dankbaarheid. Dat laatste is wel genade en geen verdienste (uw vrucht wordt uit Mij gevonden). En Paulus spreekt dus in Hfdst. 7 en 8 van de Romeinen brief over het stuk van de heiligmaking en niet de rechtvaardigmaking.

[Marnix]

Marnix,

U bent waarschijnlijk gestopt met het lezen na de zin "... En daarnaast vraagt God ons dingen, geeft Hij ons verantwoordelijk. ..." in het stuk daarna kunt u antwoord vinden op uw vraag.

Nee, ik heb dat daarna kwam ook gelezen, maar ik snap dan niet waarom je zo tegen mijn eerdere posts in gaat, waarin ik op die verantwoordelijkheid wijs en tegelijkertijd aangeef dat we er niets mee kunnen verdienen. Waar zit dan het conflict?

[marin]

Daar de mens geschapen is met een vrije wil, kan hij kiezen tussen goed en kwaad, tussen de dienst van de wereld en de dienst van God.Hebr. 3 : 7-8. „Daarom gelijk de Heilige Geest zegt: „Heden indien gij zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet..."

Micha 6 : 8. „Hij heeft U bekend gemaakt, o mens, wat goed is, en wat eist de Here van U, dan recht te doen en weldadigheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God." Op deze keuze komt het aan ten opzichte van het eeuwige leven.

Het is de Heilige Geest, de Trooster, waarvan Jezus zei, dat Hij Die in de wereld zenden zou, Die ons karakter verandert naar het beeld van Christus. En wanneer dit is voltooid, dan weerspiegelen wij, als in een spiegel, de heerlijkheid van de Here Jezus. Dat wil zeggen: het karakter van degene die zé op Christus ziet, lijkt zozeer op Zijn karakter, dat iemand die naar hem kijkt, het karakter van Jezus zelf naar buiten ziet schijnen, als door een spiegel. Wij worden van dag tot dag veranderd - onwaarmeembaar voor onszelf - weg van onze eigen wegen en onze eigen wil, naar de wegen en de wil van Christus, naar de liefelijkheid van Zijn karakter. Zo groeien we op in Christus, en gaan onbewust Zijn beeld weerspiegelen.

Matth. 24: 42-44. Daarom waarschuwt de Here Jezus ons dat we ons moeten voorbereiden.' Deze voorbereiding bestaat daarin, dat we ons leven thans inrichten naar de heilige voorschriften van Zijn Woord.
De gebeurtenissen in de wereld gezien in het licht van het profetische woord geven ons ondubbelzinnig te kennen, dat de wederkomst des Heren nabij is en dat dan het laatste Woord over deze wereld zal worden uitgesproken. Openbaring 21: 6.
Openbaring 14: 12 en 15: 1, 3. Door Gods genade is een volk toebereid om gered te worden en het eeuwige leven te ontvangen.

www.agp-internet.com

[1a2b3c]

Beste Pietpiet, eigenlijk komt het er op neer dat u ‘gewoon’ uw eigen waarschijnlijk gergemse leer hebt. Het is natuurlijk niet zo moeilijk om bij een leer allemaal teksten te zoeken om hem zo te ‘bewijzen’.
En verder moet je die leer er eerst inleggen om hem er ook weer uit te kunnen halen.
Maar iets heel anders is het om gewoon te lezen wat er staat, ook al kunnen we daardoor geen sluitende leer opstellen.
Ik denk dat de wijzen en verstandigen met alle geweld een sluitende leer willen en dat gaat nooit lukken als je alle teksten recht wilt doen.
De leer die u voorstaat, daarmee heb ik gedaan zoals de mensen in Berea deden en heb onderzocht of deze dingen alzo waren en ik heb het niet kunnen terugvinden in de Bijbel.
Naar mijn mening onderzoekt u of de dingen die u hoort/leest of ze alzo zijn, naar de leer (het systeem) dat u voorstaat en u neemt niet de Bijbel als norm, al lijkt dat misschien wel zo omdat u er allemaal Bijbelteksen bijhaalt.
Maar met het a.b.c. kan je een heleboel woorden maken. En met die woorden weer een leer maar die leer staat niet in de Bijbel.

Als het over de geestelijke dood gaat gaat u er steeds niet op in als ik zeg dat er staat dat de mens dood is in ZONDEN EN MISDADEN. Hij is dood voor God en leeft niet meer voor Hem maar voor zichzelf.
God zoeken is geen zonde en ook geen misdaad, daarin is hij niet dood.
God zoeken (Bijbel lezen en naar de kerk gaan enz.) kan iedereen.
Er staat niet bij met welke motieven je God moet zoeken. Natuurlijk zal een mens die nog niet wedergeboren is alleen uit zelfzuchtige motieven God zoeken als hij besluit om Hem idd te gaan zoeken.
God ontmoedigd die zelfzuchtige motieven niet eens Hij moedigt het eerder aan (bekeerd u, waarom zou je sterven?) Er staat gewoon zoekt en gij zult vinden en het is inlegkunde om daar van alles bij te verzinnen. Het staat er niet en God zou zulke belangrijke dingen echt wel hebben laten optekenen als het anders was.
U zegt: Met een nieuw hart gaan we God zoeken. God roept de mensen juist op Hem te zoeken om dan van Hem een nieuw hart te krijgen.
U stelt ook dat een mens niet meer iets goeds kan kiezen tenzij hij wedergeboren is. Ook dat is niet waar. Een mens kan een heleboel goede keuzes maken, Jezus beminde de rijke jongeling zelfs.

Als een mens er voor kiest om Jezus te zoeken, en als hij dan bevindt dat God getrouw is omdat hij Hem ook werkelijk vindt en niet uitgeworpen word (wie tot Mij komt zal ik geenzinds uitwerpen) dan zegt u dat het eigen verdienste is omdat hij zelf is begonnen om God te zoeken.
Maar dat is onzin, wat voor verdienste zit erin als je iets krijgt? Dat zoeken verdient niets, God heeft alleen uit GENADE belooft dat wie zoekt ook vinden zal. En dan krijg je uit GENADE zonder verdiensten de zaligheid. Er is er maar Eén die alles heeft verdiend en Die het gratis wegschenkt.

Gods kant: verkiezing wedergeboorte nieuw hart/wil enz.
De kant van de mens: zoeken geloven bekeren enz.

Het moment dat de mens gaat zoeken is het tegelijk God die de mens zoekt alleen weet die mens dat niet en ervaart dat ook niet. Het moment dat de mens gaat geloven is het moment dat God het geloof geeft maar dat weet de mens op dat moment niet.(anders bleef er ook nauwelijks iets te geloven over)
Het moment dat de mens tot God komt is het moment dat God trekt maar dat weet hij op dat moment nog niet.
Nogmaals wij worden opgeroepen tot onze kant en God doet Zijn kant. Hoe dat precies gaat? (de verborgen dingen zijn voor de Heere onze God) Die twee kanten zijn bij God niet tegenstrijdig al kunnen wij het niet vatten.
Als wij ons met onze kant bezig houden zullen we uiteindelijk zien dat Hem alle eer toekomt. Dat Hij en Hij alleen het was.

Nicodemus is het enige voorbeeld in de Bijbel waarin Jezus meteen over de wedergeboorte begint. M.i. is dit omdat hij een leraar was en dat behoorde te weten en vooral omdat hij een farizeër was en die dachten dat ze er al waren (Abraham is onze vader en wij hebben een vader nl. God) dat zeiden ze.
Natuurlijk is het de hoogste prioriteit voor mensen die denken dat alles oké is terwijl dat niet zo is, dat ze weten dat ze vernieuwd moeten worden zodat ze niet, denkend dat alles goed is, in de hel zullen ontwaken.
Bij alle andere bekeringen en preken die Jezus en de apostelen en profeten hielden werd er nooit eerst over de wedergeboorte en al helemaal niet over de uitverkiezing gepraat. In tegendeel, er werd aangesloten op het niveau waarop ze zaten. Waarom dit ene voorbeeld tegen alle andere voorbeelden(en dan ook nog uit het verband gerukt)? Die twee/drie keer dat er over wedergeboorte wordt gepraat tegenover die honderden keren dat de oproep tot geloof en bekering klinkt?

Die wil die kome, zulk soort nodigingen staan er niet in de eerste plaats, zoals u zegt: opdat niemand te verontschuldigen zou zijn. God nodigt zo ruim omdat Hij dat gewoon zo meent, precies zoals het er staat.
Hij wil niet dat er iemand verloren gaat en daarom, wie wil…enz.
Als iemand Hem dan afwijst is het zijn eigen schuld.
Er is geen dubbele bodem in Zijn nodiging dat maken de wijzen en verstandigen ervan omdat het anders niet meer klopt met DE LEER maar het staat er niet. Er staat wel heel eevoudig, zodat de kinderen het begrijpen kunnen, dat iedereen die wil mag komen. Gewoon lezen wat er staat en het GELOVEN en DOEN.
Hij vergelijkt de mensen die zijn wil horen en DOEN met de wijze bouwers.
Niet gaan redeneren ‘maar een mens kan niet’ Dat weet Hij ook wel daarom is er ook nog een andere kant dan alleen de kant van de mens nl. Gods kant. En daar zal Hij Zelf zorg voor dragen, dat hoeven wij niet voor Hem te regelen.

[Race406]

@1a2b3c: AMEN!

De mens zoekt uit zichzelf God niet. Maar als de mens God gaat zoeken dan is God het die in de mens aan het werk is gegaan en hem/haar zoekende heeft gemaakt. Inderdaad weet de mens dat dan nog niet. Dat zal hem later vanzelf duidelijk worden.
Wederom wijs ik op Filippenzen 2: 12 en 13: "Daarom, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijde gehoorzaam zijt geweest, blijft, niet alleen zoals in mijn tegenwoordigheid, maar nu des te meer bij mijn afwezigheid, uw behoudenis bewerken met vreze en beven, want God is het, Die om Zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt."

[Pietpiet]

Marnix,

Aangezien u het met mijn stuk eens bent is er dus blijkbaar geen conflict. Ik dacht dat u wat anders dacht dan dat ik dacht maar blijkbaar zijn wij dezelfde mening toegedaan. Dat is fijn.

1a2b3c,

Beste Pietpiet, eigenlijk komt het er op neer dat u ‘gewoon’ uw eigen waarschijnlijk gergemse leer hebt. Het is natuurlijk niet zo moeilijk om bij een leer allemaal teksten te zoeken om hem zo te ‘bewijzen’.
En verder moet je die leer er eerst inleggen om hem er ook weer uit te kunnen halen.
Maar iets heel anders is het om gewoon te lezen wat er staat, ook al kunnen we daardoor geen sluitende leer opstellen.
Ik denk dat de wijzen en verstandigen met alle geweld een sluitende leer willen en dat gaat nooit lukken als je alle teksten recht wilt doen.
De leer die u voorstaat, daarmee heb ik gedaan zoals de mensen in Berea deden en heb onderzocht of deze dingen alzo waren en ik heb het niet kunnen terugvinden in de Bijbel.
Naar mijn mening onderzoekt u of de dingen die u hoort/leest of ze alzo zijn, naar de leer (het systeem) dat u voorstaat en u neemt niet de Bijbel als norm, al lijkt dat misschien wel zo omdat u er allemaal Bijbelteksen bijhaalt.
Maar met het a.b.c. kan je een heleboel woorden maken. En met die woorden weer een leer maar die leer staat niet in de Bijbel.

Eerst stelt u dat ik niet inga op uw teksten en nu doe ik het verkeerd omdat ik dat wel doe. Kijk zo kunnen we alles wel weg redeneren. Binnen onze gereformeerde leer (en inderdaad ger. gem. maar dat is niet de eerste keer dat ik dat aangeef) is het de gewoonte om schrift met schrift te vergelijken. De methode die u voorstaat is door elke tekst separaat te bekijken en daaruit dan "uw leer" te bepalen. Zo werkt Paulus zelf niet, hij haalt herhaaldelijk teksten aan uit het OT en van de Heere Jezus en vergelijkt die met elkaar en past die toe op de nieuwe bedeling met de komst van Christus. Het feit dat Paulus (en de Heere Jezus doet dat ook op vele plaatsen) dat doet geeft mij vrij grote zekerheid dat dit ook de weg is die wij moeten bewandelen. Overigens als u alle teksten los beoordeeld dan loopt u tegen soms wel heel vreemde en aan elkaar tegengestelde boodschappen aan. Ik geloof niet dat er zo bijzonder veel teksten zijn die moeilijk te verklaren zijn binnen onze gereformeerde leer. Wel zijn er zaken (en dan gaan we het echt over de verborgenheden Gods hebben) die wij niet kunnen begrijpen. Bij vele waarom vragen moeten we met eerbied omheen gaan omdat dit inderdaad voor ons verborgen is. Maar goed als uw mening is dat wanneer er langer over nagedacht is dan moet het niet goed zijn dan hebben we bij deze het punt gehaald waar ik stop met mijn bijdrage. Want dat is niet discuseren op argumenten meer maar gewoon blind verwerpen van de Bijbelse argumenten van de ander.

[1a2b3c]

Pietpiet: Eerst stelt u dat ik niet inga op uw teksten en nu doe ik het verkeerd omdat ik dat wel doe.

Nee hoor, u doet het niet verkeerd omdat u op mijn teksten ingaat, maar omdat u ze uit de context haalt waarin ik ze heb aangehaald en ze meteen aan uw eigen leer koppelt, zonder dat u de inhoud van mijn argumenten weerlegt. (op Bijbelse gronden)
U zegt bijv. dat de wedergeboorte als eerst komt en 'bewijst' dat door het gesprek van Jezus met Nicodemus.
Dan ga ik daar op in (dus ik verwerp NIET blind uw argumenten) door te stellen dat m.i. dat is omdat Nicodemus een leraar was en die dingen dus behoorde te weten en omdat hij dacht zoals de farizeërs dachten, dat alles goed was omdat ze Abraham tot een vader hadden, en zeiden dat God hun Vader was.
In dat geval is het van het grootste belang dat hij wist dat hij ook wedergeboren moest worden.
Zo laat ik zien dat dit gesprek nooit is bedoeld om een leer aan op te hangen.
Anders zou je met evenveel recht kunnen zeggen dat een mens eerst alles moet verkopen wat hij heeft en het de armen geven, voordat hij Jezus kan gaan volgen, want dat heeft Jezus nl. ook gezegt.
Maar daar kan je, evenmin als het gesprek met Nicodemus, geen leer van gaan maken.
Jezus sloot bij iedereen afzonderlijk aan bij hun situatie, de samaritaanse vrouw is ook zo'n voorbeeld.
Maar u verteld alleen in allerlei toonaarden uw eigen leer en zegt dat mijn argumenten niet kloppen maar u kan dat Bijbels niet onderbouwen.
Kijk zo vergelijk ik schrift met schrift, door te kijken hoe Jezus met mensen omging, en dan licht ik er niet één uit om daar een eigen leven mee te gaan leiden en er verder nog Bijbelteksten bij te gaan zoeken. Mijn methode is zeker niet elke tekst separaat te bekijken, integendeel juist.
Ik lees wat er staat en de teksten die ik aanhaal zijn zeker niet uit het verband gerukt en ingepast in mijn leer.
Als ik aanhaal uit Openb.22: die wil die kome...enz. dan lees ik daar niet in wat u er allemaal in ziet.(omdat u door uw dogmatische bril kijkt). God is eenvoudig, Hij zegt wat Hij bedoelt en er is geen dubbele bodem in Zijn Woorden. En die ruime nodiging vind je op heel plaatsen terug in de Bijbel. ( komt allen tot Mij die vermoeit en belast zijt. Wie tot Mij komt...enz. Ik kan er wel een heleboel opnoemen maar ongetwijfelt weet u ze zelf ook wel.

U zegt: Maar goed als uw mening is dat wanneer er langer over nagedacht is dan moet het niet goed zijn.

Heb ik nooit gezegt, mijn mening is wel dat, ook al bestaat een leer al lang en is er goed over nagedacht, maar als hij niet Bijbels is dat moet ie vandaag nog overboord. Als hij wel Bijbels is maakt het mij niet uit of er lang of kort over is nagedacht maar dan accepteer ik hem van harte.

[Jantjes]

Ik sta 100% zoals u zelf al aangeeft voor de leer van de uitverkiezing zoals deze door Calvijn op Bijbelse gronden is verwoord.

Ja, dat is in uw schrijven heel duidelijk.
Dat kwam Calvijn al op kritiek te staan en dat zal u ook steeds kwalijk genomen worden dat het on-Bijbels en onjuist is. Calvijn werd toen al gemaand bescheiden te blijven ten aanzien van de verwerping. Maar Calvijn wilde Gods soevereine wil handhaven net als u, nogmaals, op een on-Bijbels en onjuiste wijze.
Calvijn wilde in zijn leer van de zogenaamde ‘dubbele predestinatie’ op één lijn blijven met Paulus en Augustinus. Dubbele predestinatie betekende volgens Calvijn dat mensen niet allen onder gelijke conditie geschapen zijn. Sommigen zijn ten dode geschapen, anderen ten leven. De verwerping moet een keus van God zijn, anders gaat er iets buiten Hem om en is Hij geen God meer.
Het was voor Calvijn geen vraag of over de verkiezing gepreekt moest worden. Het ging hem om Gods eer en niet om de zekerheid van de gelovigen. Voor Calvijn was Gods eer het belangrijkst. In de verkiezing wordt de mens op het diepst vernederd en God op het hoogst verhoogd.
Calvijn, Augustinus en u zien o.a. Deuteronomium 29:29 totaal over het hoofd. De verborgen dingen zijn voor God en wij mensen moeten ons bij de geopenbaarde dingen houden. Gods geopenbaarde wil is dat Hij geen lust heeft in de dood van de goddeloze. De uiterlijke roeping tot geloof en bekering komt tot allen. En dan is het onze vrijen wil om te kiezen!!

[elbert]

Het was voor Calvijn geen vraag of over de verkiezing gepreekt moest worden. Het ging hem om Gods eer en niet om de zekerheid van de gelovigen.

Dan ben ik bang dat u Calvijn op dit punt niet gelezen hebt. Calvijn leerde namelijk dat de verkiezing door God de garantie is voor de geloofsverzekering van de gelovigen: zonder verkiezing geen zekerheid.
Ik kan u aanraden om de Institutie hierover eens na te gaan. Calvijn schrijft daar met zoveel woorden dat de zekerheid over onze verkiezing gelijke tred houdt met ons geloof in Christus.
Wie dus zeker wil zijn van zijn verkiezing, moet vragen naar het geloof in Christus.
De koppeling tussen verkiezing en geloofsonzekerheid is een product van sommige navolgers van Calvijn geweest, maar niet van Calvijn zelf. Hij legt altijd een directe koppeling tussen geloofszekerheid en verkiezing.
Wie iets van Calvijn leest, komt daar nooit een zich in de handen wrijvende man tegen die zich angstig afvraagt of hij heel misschien uitverkoren zou kunnen zijn. Integendeel: voor hem was dat nooit de vraag. God had hem door Zijn Woord geroepen, door Gods genade geloofde hij in Christus en daarmee was duidelijk dat hij door God uitverkoren was, punt uit. En dat was in Calvijns eigen woorden: "een zoete troost".

Een paar citaten (uit de Institutie, boek 3, hoofdstuk 24):

En toch loochen ik intussen niet, dat wij, om zeker te zijn van onze zaligheid, bij het Woord beginnen moeten, en dat ons vertrouwen daarmee tevreden moet zijn, dat wij God als onze Vader aanroepen (Deut. 30:14). Want sommigen begeren verkeerdelijk boven de wolken te vliegen, opdat ze meer zekerheid mogen hebben van Gods raad, die nabij ons is in onze mond en in ons hart. Die lichtvaardigheid moet dus bedwongen worden door de matigheid des geloofs, opdat God voor ons een voldoende getuige zij van zijn verborgen genade in zijn uitwendig Woord, mits dit kanaal, waaruit ons rijkelijk het water toevloeit om te drinken, niet verhindert, dat de bronwel haar eer verkrijgt.
...
Met geen verzoeking treft de Satan de gelovigen ernstiger of gevaarlijker, dan wanneer hij hen verontrust met de twijfel aan hun verkiezing en hen tevens verleidt door de begeerte om haar buiten de weg na te speuren. Buiten de weg naspeuren noem ik het, wanneer het mensje poogt door te breken tot in de geheime schuilhoeken van de Goddelijke wijsheid en tot de uiterste eeuwigheid door te dringen, opdat hij begrijpe wat voor Gods rechterstoel aangaande hem besloten is. Want dan stort hij zich neer in de diepte van een onmetelijke draaikolk om verzwolgen te worden; dan verwart hij zich in talloze en onontwarbare strikken; dan begraaft hij zich in een afgrond van blinde duisternis. Want het is billijk, dat de dwaasheid van het menselijk verstand zo door een vreselijke val gestraft wordt, wanneer het in eigen kracht poogt op te stijgen tot de hoogheid van Gods wijsheid. En deze poging is daarom des te dodelijker, omdat wij bijna allen tot geen enkele andere méér geneigd zijn. Want zelden wordt iemand aangetroffen, wiens gemoed niet somtijds door deze gedachte getroffen wordt: Vanwaar komt voor u de zaligheid anders dan uit Gods verkiezing? Verder welke openbaring hebt gij van uw verkiezing? En wanneer deze gedachte eenmaal bij iemand kracht gekregen heeft, dan martelt zij of de ellendige mens voortdurend met vreselijke kwellingen, of zij maakt hem geheel en al verbijsterd. Ik zou waarlijk met geen zekerder argument willen bewijzen, hoe verkeerd dergelijke mensen zich de predestinatie voorstellen, dan juist met die ervaring. Want het gemoed zou met geen verderfelijker dwaling kunnen besmet worden, dan die is, welke de consciëntie van haar vrede met God en haar rust berooft en haar in verwarring brengt. Wanneer wij dus schipbreuk vrezen, moeten wij ons angstvallig voor deze klip hoeden, op welke men nooit stoot zonder te vergaan. En waarlijk, ook al beschouwt men de uiteenzetting van de predestinatie als een gevaarlijke zee, zo staat toch bij het navorsen van haar een veilige en kalme, ja ook aangename vaart open, wanneer men zich niet uit eigen beweging in gevaar zoekt te begeven. Want evenals zich in een dodelijke afgrond werpen zij, die, om van hun verkiezing zekerheid te verkrijgen de eeuwige raad Gods zonder zijn Woord naspeuren, zo plukken zij, die haar op de juiste wijze en ordelijk onderzoeken, zoals ze in Gods Woord vervat is, daarvan de vrucht der vertroosting. Laat dit dus voor ons de weg van het onderzoek zijn dat wij beginnen bij Gods roeping en in haar eindigen.
...
Indien wij in Hem uitverkoren zijn, zullen wij de zekerheid van onze verkiezing niet in onszelf vinden, en zelfs niet in God de Vader, indien wij ons Hem alleen en zonder de Zoon voorstellen. Christus is dus de spiegel, waarin wij onze verkiezing behoren te aanschouwen en dat ook zonder bedrog mogen doen. Want aangezien Hij het is, in wiens lichaam de Vader besloten heeft hen in te lijven, die Hij van eeuwigheid gewild heeft, dat de zijnen zouden zijn, zodat Hij voor zijn kinderen houdt allen, die Hij erkent onder Christus' ledematen, zo hebben wij een voldoend duidelijk en vast getuigenis, dat wij in het boek des levens geschreven zijn, wanneer we gemeenschap hebben met Christus.

Ik ben trouwens wel bang dat dat "buiten de weg naspeuren", zoals Calvijn dat noemt, een concreet probleem is dat in de gereformeerde gezindte bestaat, met als gevolg geloofsonzekerheid. Wie buiten het Woord van God om op zoek gaat naar briefjes uit de hemel, zal zich alleen maar verder verstrikken in onzekerheid.

[Jantjes]

Op Bijbelse grond kan je niet stellen dat de verkiezing door God de garantie is voor de geloofsverzekering van de ongelovigen. Ja….wel als je de Bijbel leest met lossen teksten uit de context haald. Of liever gezegd als je de Bijbel leest zonder de bril van ‘testament’ of ‘verbond’. De Bijbel is een 'verbondsboek' wat velen gereformeerden van ons doen vergeten. Lees de Psalmen maar, bijzonder Psalm 119, die de kilte uit je hart doen verdwijnen of de bergredes van Christus. Zalig zijn ……..enz.

Als je er achter staat en je wordt van een ongelovige gelovig ja…..dan ga je leren omzien. Als dat niet duidelijk gesteld wordt krijg je verwarring. Dit laatste deed Calvijn mijn inziens veels te veel, hoewel hij het ondermaats zegt.

Ik ben trouwens wel bang dat dat "buiten de weg naspeuren", zoals Calvijn dat noemt, een concreet probleem is dat in de gereformeerde gezindte bestaat, met als gevolg geloofsonzekerheid. Wie buiten het Woord van God om op zoek gaat naar briefjes uit de hemel, zal zich alleen maar verder verstrikken in onzekerheid.

Dat is juist. Die 'briefjes uit de hemel' zijn voornamelijk de predikanten in deze die de uitverkiezing voorop stellen en de mens met de wil niets achten.

[Marnix]

Marnix,

Aangezien u het met mijn stuk eens bent is er dus blijkbaar geen conflict. Ik dacht dat u wat anders dacht dan dat ik dacht maar blijkbaar zijn wij dezelfde mening toegedaan. Dat is fijn.

1a2b3c,

Beste Pietpiet, eigenlijk komt het er op neer dat u ‘gewoon’ uw eigen waarschijnlijk gergemse leer hebt. Het is natuurlijk niet zo moeilijk om bij een leer allemaal teksten te zoeken om hem zo te ‘bewijzen’.
En verder moet je die leer er eerst inleggen om hem er ook weer uit te kunnen halen.
Maar iets heel anders is het om gewoon te lezen wat er staat, ook al kunnen we daardoor geen sluitende leer opstellen.
Ik denk dat de wijzen en verstandigen met alle geweld een sluitende leer willen en dat gaat nooit lukken als je alle teksten recht wilt doen.
De leer die u voorstaat, daarmee heb ik gedaan zoals de mensen in Berea deden en heb onderzocht of deze dingen alzo waren en ik heb het niet kunnen terugvinden in de Bijbel.
Naar mijn mening onderzoekt u of de dingen die u hoort/leest of ze alzo zijn, naar de leer (het systeem) dat u voorstaat en u neemt niet de Bijbel als norm, al lijkt dat misschien wel zo omdat u er allemaal Bijbelteksen bijhaalt.
Maar met het a.b.c. kan je een heleboel woorden maken. En met die woorden weer een leer maar die leer staat niet in de Bijbel.

Eerst stelt u dat ik niet inga op uw teksten en nu doe ik het verkeerd omdat ik dat wel doe. Kijk zo kunnen we alles wel weg redeneren. Binnen onze gereformeerde leer (en inderdaad ger. gem. maar dat is niet de eerste keer dat ik dat aangeef) is het de gewoonte om schrift met schrift te vergelijken. De methode die u voorstaat is door elke tekst separaat te bekijken en daaruit dan "uw leer" te bepalen. Zo werkt Paulus zelf niet, hij haalt herhaaldelijk teksten aan uit het OT en van de Heere Jezus en vergelijkt die met elkaar en past die toe op de nieuwe bedeling met de komst van Christus. Het feit dat Paulus (en de Heere Jezus doet dat ook op vele plaatsen) dat doet geeft mij vrij grote zekerheid dat dit ook de weg is die wij moeten bewandelen. Overigens als u alle teksten los beoordeeld dan loopt u tegen soms wel heel vreemde en aan elkaar tegengestelde boodschappen aan. Ik geloof niet dat er zo bijzonder veel teksten zijn die moeilijk te verklaren zijn binnen onze gereformeerde leer. Wel zijn er zaken (en dan gaan we het echt over de verborgenheden Gods hebben) die wij niet kunnen begrijpen. Bij vele waarom vragen moeten we met eerbied omheen gaan omdat dit inderdaad voor ons verborgen is. Maar goed als uw mening is dat wanneer er langer over nagedacht is dan moet het niet goed zijn dan hebben we bij deze het punt gehaald waar ik stop met mijn bijdrage. Want dat is niet discuseren op argumenten meer maar gewoon blind verwerpen van de Bijbelse argumenten van de ander.

Misschien zijn we het eens... misschien ook niet. Jij verweet me eerder dat ik Gods soevereiniteit betwist en dat is niet het geval. Toch zie ik ook wel verschillen. De Bijbel leert Gods soevereiniteit en tegelijkertijd dat God ons opdrachten geeft, met gevolgen, dat Hij ons verantwoordelijkheid geeft. We kunnen nooit een van beide aspecten weglaten of relativeren. Dan krijg je of een geloof waarbij de mens het wel even kan verdienen, of je krijgt een geloof van angst en onzekerheid voor alle kerkgangers die niet weten of ze uitverkoren zijn. Calvijn is al genoemd, maar hij noemde beide aspecten, geloof en uitverkiezing naast elkaar... in plaats van: "je gaat alleen geloven of je uitverkoren bent en het is afwachten of dat het geval is". Daarom moet je uitkijken de Bijbel met de bril van de nadere reformatie te lezen... of om Calvijn's werk door die bril te gaan bekijken... Dan ga je bepaalde dingen extra zwaar wegen en de nadruk geven en andere dingen die er ook staan afvlakken... en dan raken we de gezonde balans van de Bijbel op dit punt kwijt.

Als iemand je vraagt: "Wat moet ik doen om behouden te worden?", wat is dan je antwoord?

A. Je kan niks doen, het moet je gegeven worden, je moet uitverkoren zijn.
B. Bekeer je, ga God dienen en volgen, geloof en je zult behouden worden.

[elbert]

Op Bijbelse grond kan je niet stellen dat de verkiezing door God de garantie is voor de geloofsverzekering van de ongelovigen. Ja….wel als je de Bijbel leest met lossen teksten uit de context haald. Of liever gezegd als je de Bijbel leest zonder de bril van ‘testament’ of ‘verbond’. De Bijbel is een 'verbondsboek' wat velen gereformeerden van ons doen vergeten. Lees de Psalmen maar, bijzonder Psalm 119, die de kilte uit je hart doen verdwijnen of de bergredes van Christus. Zalig zijn ……..enz.

Lees ik nu dat gereformeerden het verbond niet verdisconteren?
Nou ja, de ene keer zijn volgens sommige critici gereformeerden te verbondsmatig en volgens anderen weer te weinig. De waarheid zal wel in het midden liggen.

Als je er achter staat en je wordt van een ongelovige gelovig ja…..dan ga je leren omzien. Als dat niet duidelijk gesteld wordt krijg je verwarring. Dit laatste deed Calvijn mijn inziens veels te veel, hoewel hij het ondermaats zegt.

Mijns inziens niet. Het gaat er maar net om hoe erg de evenwichtigheid van Calvijn door anderen verstoord is, hoe je dit ziet. Het is juist om te stellen dat God ons redt zonder iets van onszelf daarbij in de weegschaal te hoeven leggen: Hij heeft onze inbreng niet nodig om ons te redden. Gelukkig maar. Vanuit dat perspectief is het niet verkeerd om in de dogmatiek de verkiezing voorop te stellen.
Het is ook juist om te stellen dat dit allemaal niet buiten ons om gaat: wij worden geroepen, wij horen, onze wil wordt veranderd, wij ervaren, wij nemen in geloof aan enzovoorts. Vanuit dat perspectief is het gereformeerd om in prediking niet de verkiezing, maar de roeping zelf voorop te stellen. Het Woord van God zal immers niet ledig tot Hem weerkeren? (Jes. 55:11).