Moderator: Moderafo's
Annet76 schreef:Tja dit lijkt me nou weer zo'n typisch geval van: 'dit kind doet van alles wat onze kinderen noooooit zouden doen'
WIJ vinden namelijk dat hij nogal onbesuisd is.
WIJ vinden het normaal dat hij op de stoep mag spelen, ZIJ vinden dat niet..
WIJ vinden dat hij een beetje teveel aanbelt.
WIJ vinden het vreemd dat hij alleen met onze kinderen speelt
WIJ, WIJ en nog eens WIJ......en natuurlijk; jullie kinderen zijn keurig opgevoed, zijn nooit onbesuisd, mogen onbeperkt op de stoep spelen, bellen nooit een keer aan wanneer het niet nodig is...enz....
Ik zou zeggen: word een beetje volwassen!
Annet76 schreef:gempa schreef:Annet76 schreef:Tja dit lijkt me nou weer zo'n typisch geval van: 'dit kind doet van alles wat onze kinderen noooooit zouden doen'
WIJ vinden namelijk dat hij nogal onbesuisd is.
WIJ vinden het normaal dat hij op de stoep mag spelen, ZIJ vinden dat niet..
WIJ vinden dat hij een beetje teveel aanbelt.
WIJ vinden het vreemd dat hij alleen met onze kinderen speelt
WIJ, WIJ en nog eens WIJ......en natuurlijk; jullie kinderen zijn keurig opgevoed, zijn nooit onbesuisd, mogen onbeperkt op de stoep spelen, bellen nooit een keer aan wanneer het niet nodig is...enz....
Ik zou zeggen: word een beetje volwassen!
nou ja , als je niks construktiefs hebt te zeggen, zeg dan niks
Goed dan, iets wat een beetje constructief is.
Ik open hier een behoorlijk topic met als titel: buurjongetjes vraagstuk. Dan denk ik: ‘goed…nu gaat het echt komen’.
Helaas, de problematiek blijkt toch minder ernstig dan ik in eerste instantie had ingeschat, sterker nog: is er wel sprake van problematiek??
Goed, ik ben de kwaadste ook niet, ik zal het even zo serieus benaderen, deze vraag verdient een eerlijk antwoord…
Je hebt binnen deze serieuze problematiek 3 opties:
1. Je opent een topic op het refoweb en uit daar al je ongenoegen over je onbesuisde en buitensporige buurjongen.
2. Je verzamelt alle moed bijeen en doet je uiterste best om dit 6(!!!!) jarige jongetje voorzichtig te vertellen dat je van zijn gedrag niet echt waardeert….
3. Je schakelt een orthopedagoog in voor deze buurjongen, misschien dat zij dit onhandelbare kind een klein beetje fatsoen bij kunnen brengen?
Of,
3. Je houdt gewoon even lekker op met zeuren, want anders loop je het risico dat het gedrag net zo irritant wordt als het buurjongetje zelf;)
Lastig hoor…nu moet je nog kiezen ook!
meboy schreef:Het buurjongetje is niet het grootste probleem, het probleem is dat jij het lastig vind om aan te geven en uit te spreken wat je wilt.
Sommige dingen lijken onbeklimbare bergen terwijl de oplossing echt heel eenvoudig is: communiceer aan een ieder die het horen wil hoe je het wilt hebben. Aan het buurjongetje, aan je kinderen, aan zijn ouders etc en het is opgelost.
Je bent namelijk baas over je eigen tuin, je eigen kinderen en wie er al dan niet komt en wanneer.
Jamillah schreef:Ik zou gewoon afspreken met de buren dat je om en om doet. De ene zaterdag jou oudste daar en de andere zaterdag die van hen bij jou.
Gemba schreef:ik snap dat het mannetje ook wel de rust bij jullie zoekt als het thuis niet prettig is, maar ik zou dan eerder bewuste momenten uitkiezen waarneer je zelf tijd en energie hebt om het op te vangen
) je autoriteit over het algemeen niet in kwestie. Lalage schreef:TK, voor de duidelijkheid: ben je al naar z'n ouders toegestapt of wil je dat pas als je voor jezelf beter weet wat je wil?
(en trouwens: buurjongetje is zonder 'n'... Nederlands is een rare taal)
MissF schreef:Wat een fijne volwassene reactie TheKeimpe op zulke onvolwassen postings. Complimenten!
En ik heb eigenlijk weinig tips voor je. Ik woonde vroeger aan een speeltuintje, waar kinderen van 1,5 ook al buiten speelden, iedereen met elkaar, iedereen bij iedereen in de tuin, niemand speelde voor. Er zaten altijd zat moeders om op te letten, ook op elkaars kinderen. Alleen op zondag was het bij bijna iedereen 'tuintijd', dan speelden alle kinderen alleen in hun eigen tuin, op 1 gezin na ofzo, maar die vonden het buiten de poort ook niks aan, omdat de rest toch niet op ''t pleintje' kwam spelen.
Hoop dat jullie een goede oplossing vinden!
Bumba schreef:Tk: jouw probleem is voor mij heel herkenbaar en ook mijn man en ik weten niet hoe we hier mee om moeten gaan. Onze buurkinderen (4 en 7 jaar) komen ook om de haverklap bij ons aan de deur, in de tuin etc. Hun ouders werken 5 dagen in de week en bij ons is er bijna altijd iemand thuis. Als er gespeeld wordt is het altijd bij ons...... Ik heb wel eens gevraagd of onze dochter ook ben hun(of hen?) mag spelen, maar dat kan vaak niet want hun ouders zijn te moe.
Ik wil mijn dochter de vriendschap en speelkameraatjes niet onthouden, maar ben het wel beu dat het altijd bij ons is............ Gelukkig zijn ze niet geweldadig of roekeloos o.i.d.
Ik nam vroeger ook bijna altijd mijn vriendjes en vriendinnetjes mee naar mijn ouderlijk huis, omdat we daar het rijk alleen hadden (geen 'lastige' broertjes en zusjes die mee willen spelen) en mijn moeder vrij makkelijk was... Toen realiseerde ik me uiteraard niet dat dit best belastend kan zijn, het was gewoon fijn en gezellig.Bumba schreef:Ik wil mijn dochter de vriendschap en speelkameraatjes niet onthouden, maar ben het wel beu dat het altijd bij ons is............ Gelukkig zijn ze niet geweldadig of roekeloos o.i.d.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten
