Wanneer en hoe ontstaan vader en moedergevoelens?

[Haai]

Vader - en moedergevoelens waren er bij ons zeker al wel voordat ik zwanger was, alleen allemaal nog niet zo concreet. Nu vind ik het heel mooi om te zien dat je allebei vrijwel vanzelf in die rol groeit. Ook leer ik door het ouderschap hele nieuwe kanten van ons beiden kennen. En natuurlijk zijn we nu wat meer in onze vrijheid beperkt, maar dat is het zonder meer waard!!

[*Annette*]

Momenteel heb ik nesteldrang!! (als dat zo heet) zeker na de geboorte van ons neefje Marvano........ ik vind elke baby lief en wil m het liefst meenemen! Ik kijk structureel naar babykleertjes en wil het liefst de winkel leegkopen .

mijn schoonzus had haar babykamer te koop gezet en ik zei wel dat ik m wilde hebben. Meteen realiseerde ik dat ik wellicht helemaal geen kinderen zou kunnen krijgen! Dus ik werd weer met beide benen op de grond gezet.
Als God mij geen kinderen geeft dan is het leed groot als je babyuitzet aan het sparen bent..

Maar ik vind baby's nog steeds heeeeeeeel lief

Dat heb ik dus ook..... hebben de laatste tijd veel geboortekaartjes gekregen, vind het dan helemaal geweldig om babykleertjes te kopen. Denk dan ook vaak..... als ik een kindje mag krijgen vind ik dit geweldig..... of dat..... Zou zo tassen vol spullen kunnen kopen.....

Me collega vertelde een keer, een vriendin van haar wou heel graag een kindje, had het hele babykamertje hadden ze al ingericht etc., maar ze werd maar niet zwanger. Later bleek dat ze geen kinderen konden krijgen.

Gister op kraamvisite geweest, toen ik het babytje op school had, kriebelde het zo in mij ..... zou het liefst het kindje gelijk meenemen . Hoe kleiner hoe mooier . Ben gewoon verzot op kleine kids. Toen ik zelf nog klein was had ik dit ook al, altijd met poppen spelen, moedertje etc .

Magoed heb helemaal een relatie, misschien trouw ik wel nooit, en kan ik geen kinderen krijgen (wat ik beiden niet hoop).

In de relatie met me ex hebben we het eigenlijks er nooit over gehad. Hij zij wel n keer toen we met mijn broertjes en zijn zusjes weggingen, kun je vast oefenen voor later , was dr achteraf wel n beetje boos over. Vond het gewoon n rare opmerking. Maar zelf had hij volgens mij niet echt wat met baby's/kleine kids. Maar net wat Merisja zegt, dat misschien de vadergevoelens pas komen als het kindje er is. Ik heb al jaren moedergevoelens. Tis natuurlijk ook maar net wat je moedergevoelens noemt. Maar ik heb geen idee hoelang ik/wij de tijd er voor nodig zullen hebben om er voor 'klaar' te zijn.

En als ik van die mooie zwangere buiken zie, dan ben ik soms best jaloers . M'n nicht is zwanger van het eerste kindje, en heeft gewoon n super mooie buik. Je ziet wel ns van die mensen die zwanger zijn dat je zoiets hebt van lelijke buik . Maar als ik dan haar buik zie . Kriebel de kriebel.....

[esli]

Ik heb nog helemaal niet echt moedergevoelens. Bij mijn man merk ik wel wat meer dat hij graag kinderen wil. Ik zit ook nog volop in mijn studie en ben aan het nadenken wat ik ervoor over heb om een post-master te doen, waarbij je verplicht 2 jaar full-time aan de bak moet. Meestal duurt het best lang voor je toegelaten wordt op die opleiding. Echt irritant, want ik vind het niet heel erg verantwoord om na je 30ste pas met kinderen te beginnen.

Voor ons trouwen hebben we het er wel over gehad wat we van kinderen vonden. Best gek want we wisten toen allebei niet zeker wat we wilden, soms wilden we het wel soms toch ook maar niet. Mijn man gaf pas aan dat hij het toch wel graag wilde. Dus toen vroeg ik: "wat als ik het nou echt niet wil?" Dat is dan wel weer een interessante/relevante vraag. Maar dat zou hij jammer vinden maar wel accepteren, dan blijven we gewoon met zn tweetjes. Ik denk dat we er allebei wel mee kunnen leven als er geen kinderen komen, wat ook wel blijkt uit dat we eerst niet zeker wisten of we het uberhaupt wilde.

Maar ik merk soms de laatste tijd bij mezelf ook wel zoiets dat ik wel graag kinderen wil en dat ik er spijt van zou krijgen als ik geen kinderen heb. De opvoeding lijkt me ook wel een erg leuk project en kinderen van jezelf lijken me ook veel leuker dan van een ander.

[ring]

Als ik sommige reacties lees vraag ik me af waarom mensen geen kinderen zouden willen...

Er zijn genoeg mensen op de wereld die nooit geen kinderen kunnen krijgen en die dat als heel schrijnend ervaren. Om dan te zeggen dat jij geen kinderen wil vind ik heel hard overkomen.

Natuurlijk kan iedereen daar persoonljke redenen voor hebben en die wil ik ook wel respecteren, maar er borrelt bij mij dan wel de vraag naar boven hoe dat je kinderen ziet? Het is uiteindelijk, binnen een relatie toch wel iets wat je van God KUNT ontvangen?

[MissF]

Ik vind het juist goed als mensen die geen kinderen willen er ook niet aan beginnen. Ik zou het vreemd vinden als mensen er wel aan beginnen, als je echt totaal niet wilt...

[Hippieblijhoofd]

Als ik sommige reacties lees vraag ik me af waarom mensen geen kinderen zouden willen...

Er zijn genoeg mensen op de wereld die nooit geen kinderen kunnen krijgen en die dat als heel schrijnend ervaren. Om dan te zeggen dat jij geen kinderen wil vind ik heel hard overkomen.

Natuurlijk kan iedereen daar persoonljke redenen voor hebben en die wil ik ook wel respecteren, maar er borrelt bij mij dan wel de vraag naar boven hoe dat je kinderen ziet? Het is uiteindelijk, binnen een relatie toch wel iets wat je van God KUNT ontvangen?

En waarom zou je ze wél willen?
Ik vind de reacties van Annette en Kwebbel ook bizar. Het opvoeden van kinderen is een enorme verantwoordelijkheid en het op de wereld zetten van kinderen doe je niet alleen 'omdat je dat leuk vind' of 'omdat je babies zo lief en schattig en cute enz vindt'. Het komt op mij egoistisch over; ík wil kinderen want ík vind kinderen schattig.
Dan liever mensen die aangeven dat ze nu geen tijd of ruimte hebben voor kinderen en er een weloverwogen keuze in maken. En je kúnt kinderen van God ontvangen, maar dat betekent niet dat je er daarom niet goed over na moet denken.. je hebt ook je gezonde verstand van God gekregen tenslotte.

[Tuinfluiter]

@Ring, welke reacties bedoel je dan bijv, waar jij uit op maakt dat mensen geen kinderen willen?

[esli]

Ik kan me voorstellen dat Ring op een post van mij reageert en ik weet dat er meer mensen zijn hier, die niet weten of ze wel kinderen willen.

Maar Ring, waarom vind je hard als iemand zegt geen kinderen te willen (wat ik overigens nog niet weet en waarschijnlijk wel wil in de toekomst?) Omdat andere mensen geen kinderen kunnen krijgen wil toch niet zeggen dat de mensen die ze wel kunnen krijgen dat maar moeten doen. Ik snap die logica niet zo goed.

[Lalage]

Hmm dat oergevoel heb ik totaal niet. Ik ben nu twee jaar getrouwd, maar denk nog steeds van: alsjeblieft niet. Ik vermoed ook dat wij er niet genoeg energie voor hebben om een kind op te voeden, maar als je een grote kinderwens hebt dan laat je je daar natuurlijk niet door tegenhouden. Gelukkig denkt Borkdude er hetzelfde over, we praten daar ook vaak genoeg over, omdat ik er nog weleens over pieker... Veel mensen verwachten toch dat je op een gegeven moment kinderen wil en als daar opmerkingen over gemaakt worden voel ik me altijd erg ongemakkelijk.

[Tuinfluiter]

Kan mee ook heel goed voorstellen dat Ring mij bedoelt.
Want ik heb gezegd, dat het niet zomaar iets is om kinderen te krijgen en dat het echt niet alleen maar leuk is om een kind te hebben, maar dat er toch veel bij komt kijken.
Maar dat wil niet zeggen dat wij geen kinderen zouden willen krijgen, zeer zeker wel!
We zouden het gewelig vinden, maar dan toch heb ik soms ook wel gevoelens van: poephoe lijkt me toch wel heel wat om een kindje te hebben.

[Layna]

Ik vind de reacties van Annette en Kwebbel ook bizar. Het opvoeden van kinderen is een enorme verantwoordelijkheid en het op de wereld zetten van kinderen doe je niet alleen 'omdat je dat leuk vind' of 'omdat je babies zo lief en schattig en cute enz vindt'. Het komt op mij egoistisch over; ík wil kinderen want ík vind kinderen schattig.

Volgens mij is het juist geweldig dat ze dat gevoel hebben. Ik denk dat God het ook geweldig vond om ons op de wereld te zetten, Hij heeft ons voor Zichzelf gemaakt. Das toch ook niet egoïstisch?

[haring]

Als ik sommige reacties lees vraag ik me af waarom mensen geen kinderen zouden willen...

Kinderen kosten veel aandacht, geld. Niet iedereen wil daar in investeren en dat is hun goed recht.

Het lijkt allemaal wel leuk die lieve kinderen, maar ze kunnen echt het bloed onder je nagels vandaan trekken. Niet iedereen heeft daar zin in om daar zoveel tijd en energie in te steken.

[*|Scatie]

Ik herken wat Annette en Kwebbel hebben, ik vind baby's ook helemaal 't einde. Vandaar waarschijnlijk ook m'n beroep
Alleen ik besef me degelijk heel goed wat een verantwoordelijkheid een baby is en dat het niet alleen maar mooi, leuk, lief en aardig is.
Verder moet je er ook samen 'klaar' voor zijn. Wij hebben bijv. nog even wat tijd nodig voor ons zelf, voor onze relatie. Daar komt bij dat m'n man op dit moment geen vast contract heeft, er nog heel veel aan ons huis moet gebeuren en wij geen geld achter de hand hebben. Dat zijn ook dingen die bij ons meewegen.
Maar dat zijn wel dingen die waarschijnlijk met een jaar heel anders zijn. En 'k denk dat als het aan ons ligt, we ook heel graag een kindje binnen 2 jaar zouden willen hebben. Maar dat is niet aan ons, we werken keihard om binnen een jaar de dingen anders te hebben die ik net al heb genoemd, en dan hopen we dat God ons een kindje wil geven.
Sommigen zullen dit misschien egoistisch vinden, maar ik vind het belangrijk om goed na te denken over de verantwoordelijkheid en 'k wil ons kind ook een toekomst kunnen bieden. Nu zijn wij niet veeleisend en hoeven we 't niet heel luxe of ruim te hebben, maar we willen wel gewoon kunnen leven zonder de zorgen dat een van ons zonder werk komt te zitten of dat we geen eten kunnen kopen. En we willen niet alleen op ons gevoel afgaan. Ik ben wel echt een moedertje, altijd al geweest en ik zit bijna dagelijks in de baby's en kids en ik weet ook in grote lijnen wat 't allemaal inhoudt en wat er op je af komt. M'n man neem ik wel een stukje mee in m'n enthousiasme maar hij heeft ook tijd nodig om zich voor te bereiden op 't vaderschap. 3 jaar geleden had ie ook niet gedacht dat ie nu getrouwd zou zijn, laat staan vader worden.

[MarinusCopy]

Om dan te zeggen dat jij geen kinderen wil vind ik heel hard overkomen.

Waarom? ik wil geen kinderen en zal dat wss ook nooit willen.Moet ik ondanks dat toch maar wat kinderen op de wereld zetten? Lijkt me niet fair tegenover die kinderen. En in een wereld die snel overbevolkt begint te raken lijkt het me geen schande om geen kinderen te willen trouwens. Dat is ook één van de redenen om geen kinderen te nemen voor me.

[sientje]

Wij wilde ook wel kinderen,maar bij ons kwamen ze iets sneller dan we in gedachten hadden.Dan moet je er wel even aan wennen.
Maar als je je kind voelt bewegenin je buik en het later in je armen houd dan komen de moedergevoelens vanzelf!
Al moet ik zeggen dat er momenten zijn dat ik denk:kinderen bleh!