In onze kerkenraad zitten mannen en vrouwen. Ook spreekt er mijn gemeente wel eens een vrouw. Maar bij ons is de kerkenraad ook wat anders. Niet met ouderlingen en diakeken. Gewoon allemaal mensen met een bepaalde taak. Oudere en jongeren ook. Een meisje van begin twintig wordt net zo goed gevraagd als haar talenten daar liggen.
Ik ben blij met deze manier. We hebben een redelijk kleine (ruim honderd leden en nog paar tiental bezoekers) gemeente en de kerkenraadsleden zitten ook niet in bepaalde bankjes ofzo, die zitten er gewoon tussen net als de anderen. Het zijn net zo goed je vrienden als andere mensen in de kerk. Alleen hebben ze een leiderstaak op een bepaald gebied.
Dus ik ben zeer tevreden over hoe het bij ons gaat. Ieder zijn talent wordt op waarde geschat en heeft een plekje. Of je nu groot bent of klein, man of vrouw.
Persoonlijk denk ik net als iemand anders al zij, dat die teksten die aangehaald zijn over de vrouw in het ambt vooral cultureel bepaald zijn. Van de vrouwen die bij ons spreken weet ik dat God hen geroepen heeft tot die taak.
Maar daar wil ik geen discussie over aangaan.
Chaja