Hoe gaan we om met onze ernstige zieke medemens

[Spons]

Je hoort vaak dat als mensen iets overkomt , dat men God volledig de rug toekeert, terwijl je ook ergens gesterkt uit kan komen. Sommige mensen zien het ook als een stuk van het kruis dragen van Christus. Wat voor ervaringen hebben jullie meegemaakt in je omgeving ?

Voor iedereen is het natuurlijk heel persoonlijk hoe iedereen er tegen aan kijkt, afhankelijk van opvoeding en cultuur en geloof. Het zijn dan ook geen gemakkelijke gebeurtenissen.

@ Riska ... kan me goed voorstellen dat je het niet ziet als een straf van God, dat je geloof er dan aan gaat want waarom zou je nog geloven als je gestraft wordt.

Echter zijn er wel mensen die dit zo beschouwen.

[Harm-J]

Je hoort vaak dat als mensen iets overkomt , dat men God volledig de rug toekeert, terwijl je ook ergens gesterkt uit kan komen. Sommige mensen zien het ook als een stuk van het kruis dragen van Christus. Wat voor ervaringen hebben jullie meegemaakt in je omgeving ?

Dit lijkt mij meer iets voor in een religiebord, dan wel het open religie forum.
Maak jij hier een geloofsdiscussie van, waarin iedereen mee kan doen, dan lijkt mij de ruimte te verdwijnen voor mensen die hier een persoonlijk verhaal neer willen schrijven, dan wel iemand een hart onder de riem willen steken.

De eerste vraag namelijk was: "Hoe gaan we om met ernstige ziekten, niet hoe kijk jij vanuit het geloof hier tegen aan".

[Cisca]

Ik vraag me af hoe men tegen God aankijkt als men een ernstige ziekte cq handicap heeft ?

zien jullie het dan als een straf van God, of is het werk van de duivel , of hebben jullie er een andere mening over ?

'k Zou zeggen, begin er zelf met jouw visie hierop

[Riska]

Dit lijkt mij meer iets voor in een religiebord, dan wel het open religie forum.
Maak jij hier een geloofsdiscussie van, waarin iedereen mee kan doen, dan lijkt mij de ruimte te verdwijnen voor mensen die hier een persoonlijk verhaal neer willen schrijven, dan wel iemand een hart onder de riem willen steken.

De eerste vraag namelijk was: "Hoe gaan we om met ernstige ziekten, niet hoe kijk jij vanuit het geloof hier tegen aan".

Het is dus een algemeen topic, hoe we omgaan met een ernstige ziekte.
Daar komt zonder meer geloof bij kijken.
Je opmerking doet mij denken aan een therapeut die zei: "we hebben het even niet over het geloof, maar eerst over het probleem waar je mee zit". Terwijl het geloof als een rode draad door mijn leven liep.

Als je wilt dat er alleen gesproken wordt over hoe om te gaan met mensen die ernstig ziek zijn, dan moet je het topic veranderen in: "hoe gaan we om met ernstige zieken dus zonder de 't'...

[Harm-J]

Je opmerking doet mij denken aan een therapeut die zei: "we hebben het even niet over het geloof, maar eerst over het probleem waar je mee zit". Terwijl het geloof als een rode draad door mijn leven liep.

Een goede therapeut behoort zaken objectief te bekijken, niet vanuit een geloofsstroming.! Voor geloofszaken kun je terecht bij een predikant of zielszorger o.d.

Het is verder aan de topicstarter wat haar intentie is met dit topic.!

[Gerdien B.]

zodra geloof door je gehele leven verweven is, dan kan je dat niet loskoppelen. Ik niet iig en zou het niet fijn vinden als proffesionele hulp dat wel gaat doen.

Ik zie ziektes niet als straf van God, maar ik zoek er ook de duivel niet achter. Het is zo en ik vraag mij af wat het helpt als je een schuld van je ziekte ergens kan zoeken. Mij heeft het nooit geholpen.

[André]

zodra geloof door je gehele leven verweven is, dan kan je dat niet loskoppelen. Ik niet iig en zou het niet fijn vinden als proffesionele hulp dat wel gaat doen.

Ik zie ziektes niet als straf van God, maar ik zoek er ook de duivel niet achter. Het is zo en ik vraag mij af wat het helpt als je een schuld van je ziekte ergens kan zoeken. Mij heeft het nooit geholpen.

Nee dat helpt mij ook niet, ik ben geneigd om verder te kijken naar het leven na dit leven. Ook ervaar ik Gods nabijheid in ziekte en overlijden van geliefden, Hij helpt mij ook op zulke momenten. Ik zie dit aardse bestaan als een klein gedeelte van ons leven, daar hoort door de zondeval nu eenmaal ziekte, sterven en andere vervelende dingen bij.

[Cisca]

Dit lijkt mij meer iets voor in een religiebord,

De eerste vraag namelijk was: "Hoe gaan we om met ernstige ziekten, niet hoe kijk jij vanuit het geloof hier tegen aan".

Het is dus een algemeen topic, hoe we omgaan met een ernstige ziekte..

Er is me naar een topic titel gevraagd, 'k heb wel de juiste doorgegeven, 'k denk dat we gisteren allemaal te moe waren,

Daar komt zonder meer geloof bij kijken.
Je opmerking doet mij denken aan een therapeut die zei: "we hebben het even niet over het geloof, maar eerst over het probleem waar je mee zit". Terwijl het geloof als een rode draad door mijn leven liep.

Als je wilt dat er alleen gesproken wordt over hoe om te gaan met mensen die ernstig ziek zijn, dan moet je het topic veranderen in: "hoe gaan we om met ernstige zieken dus zonder de 't'...

In de praktijk raakt het elkaar toch steeds, geen mensen, geen ziekten,
geen ziekten geen mensen.
Inmiddels is gevraagd om de topictitel te veranderen, we vertrouwen dat het best goed komt.

We kunnen het het beste in het open religieforum plaatsen,* dan kan iedereen hiervoor op één centraal punt blijven, bij gesloten religie mag niet iedereen aan een discussie, ook kan ik gelijk niet meer deelnemen,
Erg lang zal het toch niet meer duren, laat me die dan ook, in alle eerlijkheid door te kunnen brengen.

*Het is dus niet de bedoeling, dat dit specifiek mijn topic te laten te zijn, Er zijn meer mensen die iets ernstigs mankeren, voel je niet beschaamd, ga
gewoon met iedereen in gesprek, het is erg jammer dat iemand er voor gezorgd heeft dat het oude topic te veel geschonden om zo mee verder te kunnen gaan.

Wekunnen veel steun en bemoediging vinden en bij elkaar vinden.

[Harm-J]

zodra geloof door je gehele leven verweven is, dan kan je dat niet loskoppelen. Ik niet iig en zou het niet fijn vinden als proffesionele hulp dat wel gaat doen.

Een therapeut (lees psycholoog/psychiater) zou zijn werk niet goed kunnen zijn, als hij of zij zich in zijn zijn werk zou laten voorstaan op 'zijn' geloof. Elk geloof heeft zijn eigen regels en visie op dingen. Zoals jij het e.a. stelt zou jij dus alleen bij een psycholoog/psychiater terecht kunnen die jouw geloofsbrief onderschrijft. Vandaar ik al eerder schreef: "Een goede therapeut behoort zaken objectief te bekijken, niet vanuit een geloofsstroming.! Voor geloofszaken kun je terecht bij een predikant of zielszorger o.d. ".

Ik zie ziektes niet als straf van God, maar ik zoek er ook de duivel niet achter. Het is zo en ik vraag mij af wat het helpt als je een schuld van je ziekte ergens kan zoeken. Mij heeft het nooit geholpen.

Dan onderschrijf jij zondag 9 van de hc dus niet ?

Voor de rest wacht ik eerst even af wat de topicstarter (Cisca in dit geval) precies wil met dit topic, voor dat ik verder in discussie ga hier.

[Riska]

Een therapeut (lees psycholoog/psychiater) zou zijn werk niet goed kunnen zijn, als hij of zij zich in zijn zijn werk zou laten voorstaan op 'zijn' geloof. Elk geloof heeft zijn eigen regels en visie op dingen. Zoals jij het e.a. stelt zou jij dus alleen bij een psycholoog/psychiater terecht kunnen die jouw geloofsbrief onderschrijft. Vandaar ik al eerder schreef: "Een goede therapeut behoort zaken objectief te bekijken, niet vanuit een geloofsstroming.! Voor geloofszaken kun je terecht bij een predikant of zielszorger o.d. ".

Dat heb ik ook niet gezegd. Ik heb gezegd dat de therapeut geloof aan de kant schoof, in die zin dat ik niet mocht spreken over wat in de specifieke zaak mijn geloof met mij deed. Het heeft dus niks te maken met zijn of mijn geloofsrichting. Inmiddels is er geen therapeut meer die zegt dat er niet over geloof gesproken mag worden. Men is er wel achter dat het voor velen een fundament in het bestaan is.

Dan onderschrijf jij zondag 9 van de hc dus niet ?

Je bedoelt ongetwijfeld zondag 10...

En om de vraag te beantwoorden - voor mezelf, dus niet namens Gerdien! - nee, ik geloof niet in zondag 10.

Dat wilde ik nog even zeggen... verder weet ik niet of Cis het hier over in dit topic wil hebben.
Het laatste wat ik wil is haar de mond snoeren...

[Harm-J]

verder weet ik niet of Cis het hier over in dit topic wil hebben.
Het laatste wat ik wil is haar de mond snoeren...

We kunnen het het beste in het open religieforum plaatsen,* dan kan iedereen hiervoor op één centraal punt blijven, bij gesloten religie mag niet iedereen aan een discussie, ook kan ik gelijk niet meer deelnemen,
Erg lang zal het toch niet meer duren, laat me die dan ook, in alle eerlijkheid door te kunnen brengen.

Riska, zodra e.a. verplaatst is, kom ik er op terug.!

[Cisca]

deleted tekst volgt nog.

[Spons]

Dit lijkt mij meer iets voor in een religiebord,

De eerste vraag namelijk was: "Hoe gaan we om met ernstige ziekten, niet hoe kijk jij vanuit het geloof hier tegen aan".

Het is dus een algemeen topic, hoe we omgaan met een ernstige ziekte..

Er is me naar een topic titel gevraagd, 'k heb wel de juiste doorgegeven, 'k denk dat we gisteren allemaal te moe waren,

Daar komt zonder meer geloof bij kijken.
Je opmerking doet mij denken aan een therapeut die zei: "we hebben het even niet over het geloof, maar eerst over het probleem waar je mee zit". Terwijl het geloof als een rode draad door mijn leven liep.

Als je wilt dat er alleen gesproken wordt over hoe om te gaan met mensen die ernstig ziek zijn, dan moet je het topic veranderen in: "hoe gaan we om met ernstige zieken dus zonder de 't'...

In de praktijk raakt het elkaar toch steeds, geen mensen, geen ziekten,
geen ziekten geen mensen.
Inmiddels is gevraagd om de topictitel te veranderen, we vertrouwen dat het best goed komt.

We kunnen het het beste in het open religieforum plaatsen,* dan kan iedereen hiervoor op één centraal punt blijven, bij gesloten religie mag niet iedereen aan een discussie, ook kan ik gelijk niet meer deelnemen,
Erg lang zal het toch niet meer duren, laat me die dan ook, in alle eerlijkheid door te kunnen brengen.

*Het is dus niet de bedoeling, dat dit specifiek mijn topic te laten te zijn, Er zijn meer mensen die iets ernstigs mankeren, voel je niet beschaamd, ga
gewoon met iedereen in gesprek, het is erg jammer dat iemand er voor gezorgd heeft dat het oude topic te veel geschonden om zo mee verder te kunnen gaan.

Wekunnen veel steun en bemoediging vinden en bij elkaar vinden.

Lijkt me een uitstekend plan dat iedereen daar kan reageren ! Er zijn tenslotte vele erge ziektes die een impact hebben op het leven , dan wel kortstondig of langstondig !

Riska schreef:
verder weet ik niet of Cis het hier over in dit topic wil hebben.
Het laatste wat ik wil is haar de mond snoeren...

sluit zich ook hier bij aan !

[Riska]

Soms word je er moedeloos van en weet je niet meer wat je moet doen of zeggen.
Vorige week werd een vrouw begraven, die het gevecht aanging met die rotziekte. Twee mensen in mijn vriendenkring dreigen dat gevecht te verliezen en nu zijn er weer twee mensen, die het gevecht moeten aangaan.
Houdt het dan nooit op?

Zou alleen maar stil zijn de manier zijn waarop je een zieke kunt bijstaan? Want in mijn gevoel schieten woorden te kort...

[Spons]

nee helaas, op mijn werk ook, de vrouw van een collega is overleden aan slokdarm kanker, was binnen 3 weken afgelopen

Rutger heeft Autisme , en Adhd ging zaterdag dus weer even flink fout , dat doet je dan pijn. Het dragen van het kruis i(want zo zie ik het, een stukje van het kruis dragen ) valt dan absoluut niet mee.

vroeg of laat moet iedereen zijn kruis dragen, soms is het kruis licht maar vaak is het ook zwaar. Maar als je weet waarom je het kruis draagt is dat een bemoedigende gedachte !