Love2 schreef:Dat klopt, maar het gekke was dat toen wij elkaar nog maar net kenden en amper een relatie hadden en eigenlijk ook voor die tijd, dat ik altijd had gezegd dat ik nooit naar de vrijgemaakte kerk zou willen en kunnen. Dus wel over gehad om ook verder te kijken dan alleen onze kerkmuren en over doorgepraat over de verschillen.
Maar vanaf het begin dat ik met hem meeging voelde ik me er thuis en op m'n plaats. Terwijl ik wel eerder in de vrijgemaakte kerk was geweest er er niets mee had. In de ger gem. had ik wel altijd m'n vragen bij wat dingen. En zo is het eigenlijk gegroeid dat ik met hem mee ga en het nu ook heel zeker weet.
Mijn vriendin heeft hetzelfde een beetje. Het komt waarschijnlijk doordat plaatselijke gemeenten heel erg verschillen. Waar ze woonde hebben ze gewoon een rare vrijgemaakte kerk, zo'n echte nog

Later ging ze studeren en omdat er geen Christelijke gereformeerde kerk is kwam ze bij vrijgemaakten terecht, een keer met iemand meegegaan, natuurlijk sceptisch van tevoren maar het was ontzettend leuk. Daar belijdeniscathechisatie gevolgd en dat was zo geslaagd dat ze uiteindelijk met een vrijgemaakte vriend thuiskwam. Daar werden wel wat grappen over gemaakt maar uiteindelijk gaat het allemaal prima
