Heidelbergse Catechismus, Vraag 82

[Marnix]

Misschien gaat hij wel evangeliseren oftewel: persoonlijk navragen lijkt me in elk geval een pré.

Uiteraard moet je wel zeker ervan zijn inderdaad

[Boekenlezer]

Ik heb wel eens horen zeggen, dat er in de hoerenbuurt aardig wat mannen komen met een kinderzitje achterop hun fiets. En wie weet hoeveel er wel van de kerk tussenlopen. (Heb ik horen zeggen.)

Dus misschien is een inspecterend bezoek aan de hoerenbuurt door een ouderling wel eens een idee.
Krijg je misschien wel taferelen als: "Hé Jaap, jij ook hier? Had ik nooit gedacht!" (Ik fantaseer even wat.)

Professor Ouweneel heeft kort geleden ook een boek over dit onderwerp uitgebracht, zie http://www.refdag.nl/artikel/1255922/%26bdquo%3BSeksuele+nood+in+kerk+is+groot%26rdquo%3B.html.

[Wullimpie]

Mee eens, maar laten we eerlijk zijn, durf jij dat?

Ja ik durf de kerkraad en de predikant daarvan op de hoogte te stellen, omdat een 1 op 1 gesprek niet mogelijk was in mijn situatie.

We hebben het er dan wel over dat je dat dus tijdens de dienst doet, dus dat je iemand leterlijk van de tafel verwijdert.
Ik vind het nog al wat.

Als je de avond van te voren iemand een of andere ernstige zonde bewust ziet doen... en je weet dat die persoon altijd aan het avondmaal gaat. Kan je daar ook van tevoren al wat aan doen, dat hoeft niet tijdens de dienst. Je kan hem voor de dienst begint aanspreken en als hij niet wil luisteren kan je ook nog voor die tijd bij de kerkraad komen.

Natuurlijk, dat verdient altijd de voorkeur.
Waar het mij om ging was even te benadrukken dat de praktijk soms wat moelilijker ligt dan de theorie.
Ook voor bijvoorbeeld de tafelwachten lijkt het me erg moeilijk om iemand weg te sturen.

Misschien gaat hij wel evangeliseren oftewel: persoonlijk navragen lijkt me in elk geval een pré.

Uiteraard moet je wel zeker ervan zijn inderdaad

Als daar gelegenheid voor is moet dat zeker gebeuren, desnoods nog even als diegene de kerk binnen loopt.
Wel op subtiele manier natuurlijk, want als een van de leden van de vrouwenvereniging iets denkt te horen.................

[Boekenlezer]

Dan nog het vervolg van mijn reactie. (Vervolg op http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?p=1064182#1064182)

Jesaja 66:3
3 Wie een os slacht, slaat een man; wie een lam offert, breekt een hond den hals; wie spijsoffer offert, is als die zwijnenbloed offert; wie wierook brandt ten gedenkoffer, is als die een afgod zegent. Dezen verkiezen ook hun wegen, en hun ziel heeft lust aan hun verfoeiselen.

Niet relevant in mijn optiek. Het gaat min of meer weer over het offeren zonder liefde, dode traditie.

Volgens mij wel relevant. Wij zijn gewend aan gezapige volkskerken waar je lid van bent, "en of je het ware geloof hebt, ach, dat kun je niet van iedereen verwachten."
Gods maatstaven zijn radicaal anders. Die zijn ronduit shockerend voor ons, met wat wij gewend zijn!
God eist gewoon dat je leeft met Hem, dat je je bekeert! Hij eist je leven op. Een andere optie is er voor Hem niet. Gezapigheid komt in zijn vocabulaire niet voor.
In dat opzicht kan de zwaarste kerk nog niet tippen aan de radicaliteit van de Bijbel, en is die helemaal niet radicaal vergeleken met Gods openbaring. Want onbekeerdheid is er een vertrouwd fenomeen waar men niet van opkijkt.
De gezapige gewoonte-godsdienst treedt God in deze tekst met voeten. Dat misplaatste vertrouwen van: 'als je je godsdienstige plichten nou nog maar een beetje nakomt, dan maakt het verder niet zo veel uit en zit het wel goed.'
In het vers ervoor zegt God bij wie Hij wel woont:
Alzo zegt de HEERE: De hemel is Mijn troon, en de aarde is de voetbank Mijner voeten; waar zou dat huis zijn, dat gijlieden Mij zoudt bouwen, en waar is de plaats Mijner rust?
Want Mijn hand heeft al deze dingen gemaakt, en al deze dingen zijn geweest, spreekt de HEERE; maar op dezen zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest, en die voor Mijn woord beeft.

Ja, die mensen waar God tegen toornt in Jesaja, dat zijn mensen die zich zich door hun belijdenis en leven als ongelovigen en goddelozen doen kennen.

Jeremia 7:21-23
21 Zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israëls: Doet uw brandofferen tot uw slachtofferen, en eet vlees.
22 Want Ik heb met uw vaderen, ten dage als Ik hen uit Egypteland uitvoerde, niet gesproken, noch hun geboden van zaken des brandoffers of slachtoffers.
23 Maar deze zaak heb Ik hun geboden, zeggende: Hoort naar Mijn stem, zo zal Ik u tot een God zijn, en gij zult Mij tot een volk zijn; en wandelt in al den weg, dien Ik u gebieden zal, opdat het u welga.

Idem

Hier wordt de juiste prioriteit voor ogen gesteld: het gaat om gehoorzamen, en die offers, dat is dan punt 2. Maar men gehoorzaamde niet aan de Torah, en bracht wel offers. Dan zijn die offers ook volstrekt zinloos, want dat is hypocrisie ten top.
Op die manier kunnen wij de genade van God ook verkeerd verstaan. Want de offerdienst was de prediking van Gods genade. Onder het mom van de genade zondigen is huichelarij. Het gaat om wat er in het diepst van je hart leeft. Nou ja, dat is natuurlijk goddeloosheid en zonde, laten we daar maar eerlijk over zijn. Maar door Gods wonderlijke ingreep is er ook wat anders mogelijk. En daar gaat het om. En daaruit volgt dan onze levensstijl. Maar een nette levensstijl zonder werkelijke bekering, is als een boom zonder wortels.

Wat ik geen enkele tekst lees is dat God, als er een zondig mens aan gaat boos wordt op de hele kerk/gemeente. Ik kan er hooguit inkomen dat als er mensen aan gaan en de tucht wordt niet gebruikt dat de kerk dan in verval raakt en zonde, dat zou je kunnen zien als Gods toorn.. Maar dan zou ik er toch wel een wat andere antwoord voor kunnen maken, in plaats van God toorn..

Geen enkele tekst? Dan heb je bij lange na nog niet alle teksten gelezen. Wat dacht je van Achan, die het gebannene grijpt, en waardoor Israël een grote tegenslag te verwerken krijgt? Zie Jozua 7.

Hoe denken jullie over dit antwoord? En dan vooral over de toorn van God over de hele gemeente..

Ik kan het helemaal plaatsen. Ik heb er geen moeite mee.
Het bewijst alleen maar dat de opstellers van de Catechismus heel wat beter thuis waren in de Bijbel - ja, en dan de héle Bijbel, dus niet alleen het Nieuwe Testamentje! - dan wij met onze dogmatismen en afgeleiden, terwijl we de bron ervan wellicht nauwelijks nog kennen.

[Marnix]

Mee eens, maar laten we eerlijk zijn, durf jij dat?

Ja ik durf de kerkraad en de predikant daarvan op de hoogte te stellen, omdat een 1 op 1 gesprek niet mogelijk was in mijn situatie.

We hebben het er dan wel over dat je dat dus tijdens de dienst doet, dus dat je iemand leterlijk van de tafel verwijdert.
Ik vind het nog al wat.

Als je de avond van te voren iemand een of andere ernstige zonde bewust ziet doen... en je weet dat die persoon altijd aan het avondmaal gaat. Kan je daar ook van tevoren al wat aan doen, dat hoeft niet tijdens de dienst. Je kan hem voor de dienst begint aanspreken en als hij niet wil luisteren kan je ook nog voor die tijd bij de kerkraad komen.

Natuurlijk, dat verdient altijd de voorkeur.
Waar het mij om ging was even te benadrukken dat de praktijk soms wat moelilijker ligt dan de theorie.
Ook voor bijvoorbeeld de tafelwachten lijkt het me erg moeilijk om iemand weg te sturen.

Klopt. De beste weg is vaak niet de makkelijkste. En vice versa.