Polygamie in de Bijbel

[Collateral]

Verder ga je heel selectief te werk met het noemen van voorbeelden. Ik lees over de vrouwen van bijvoorbeeld Ezau, David, Gideon, Rehabeam, Abia en Jojada weinig negatiefs. Is snap dus niet zo goed wat je bedoelt met "ze kregen er vrijwel altijd problemen mee."

Laten we het rijtje maar eens afgaan:
Ezau - trouwde met twee Hethitische vrouwen die voor Izaak en Rebekka een bitterheid des geestes waren (Gen. 26:34-35). Nu is het wel zo, dat de oorzaak van die bitterheid het feit was dat hij Hethietische vrouwen trouwde, die niet in dezelfde God als Izaak en Rebekka geloofden en de Hethietische afgoden dienden. Zie ook Gen. 27:46 over deze kwestie. Omdat Ezau zag dat die vrouwen kwaad waren in de ogen van z'n ouders, nam hij maar een vrouw uit de dochters van Ismael (familie dus), nl. Mahalath. Gen. 28:9. Er staat expliciet bij vermeld dat die Mahalath een vrouw was die boven de Hethietische vrouwen van Ezau stond. Met een beetje fantasie kun je je wel voorstellen dat dit niet zo'n gezellige sfeer in het gezin van Ezau zal hebben veroorzaakt.

Dat kan, hoewel het zeker niet noodzakelijk is. Verder zit de kneep hem hier niet in de polygamie, maar in het 'meer achten' van een van de vrouwen, en het mogelijke ongenoegen daarover van de andere vrouwen.

David - overspel met Bathseba, straf van God, dood van het kind van Bathseba. En de voorzegging dat het zwaard van het huis van David niet zou wijken (2 Sam. 12:10).

En uiteindelijk de geboorte van Jezus.

David had meerdere vrouwen (Ahinoam, Abigail, Michal, Bathseba) en meerdere kinderen bij die vrouwen, wat een probleem gaf bij de erfopvolging: Amnon, Absalom, Adonia, Salomo. Amnon verkrachtte Thamar, de zuster van Absalom, Absalom laat Amnon doden om vervolgens zelf de macht te grijpen (2 Sam. 13-15). Adonia wilde later koning zijn ten koste van de aangewezen troonopvolger Salomo en werd later ook door Salomo gedood. (1 Kon. 1-2).

Zoals ik al min of meer zei: het is wel heel gekleurd om dit soort zaken aan de polygamie te wijten. Kaïn sloeg bijvoorbeeld zijn broeder Abel dood; een niet al te smakelijk gebeuren binnen een monogaam gezin...

Gideon - had vele vrouwen en 70 zonen (Richt. 8:30). Bij een bijvrouw verwekt hij bovendien Abimelech. Abimelech laat alle zonen op 1 na doden en roept zichzelf tot koning uit, maar wordt gedood bij het beleg van Sichem (de stad die hem notabene geholpen had bij het doden van zijn broers). Een happy end zit hier dus ook niet aan vast.

Tsja... Als je 70 zonen hebt moet je niet raar opkijken als er een of twee bijzitten die op een minder aangename manier aan hun eind komen. Maar ook hier weer: om dit op de polygamie van hun vader af te schuiven: nee. Zie ook mijn voorbeeld van Kaïn en Abel...

Abia - had 14 vrouwen, 22 zonen en 16 dochters. Van hem wordt het volgende gezegd:

1 Koningen 15:3- En hij wandelde in al de zonden zijns vaders, die hij voor hem gedaan had; en zijn hart was niet volkomen met den HEERE, zijn God, gelijk het hart van zijn vader David.

En toch ging het opmerkelijk goed met hem.

Inderdaad, God kan impliciet spreken, maar in dit geval is God niet duidelijk. Als polygamie in Gods ogen een gruwel zou zijn, zou je mogen verwachten dat Hij het expliciet had verworpen, zoals Hij veel onbeduiderende dingen (zoals het eten van garnalen) ook expliciet heeft verworpen.

In Genesis 2 staat al dat 1 man bij 1 vrouw hoort, dus onduidelijk is het niet. Verder blijkt uit de objectieve verslaggeving (dat is wat anders dan dat het de gewoonste zaak van de wereld zou zijn) die de Bijbel over polygamie doet, dat het meestal geen fijne bedoening was in de gezinnen waar het voorkwam.

Tsja, in (naar ik meen) de meeste gezinnen kwam het voor, en in de meeste gezinnen was het ook geen fijne bedoening. In de meeste gezinnen waarover Genesis spreekt werd flink gemoord, gehoereerd, verkracht en/of incest gepleegd, maar ik heb niet het idee dat monogame gezinnen van dat soort zaken vrij waren.

Maar afgezien van bovenstaande zou je misschien wel kunnen zeggen dat polygamie in dezelfde categorie valt als slavernij in de Bijbel: het is oorspronkelijk niet de bedoeling en is als zodanig een gevolg van de zondeval, maar er wordt in de Bijbel vooral in het Oude Testament regulerend mee omgegaan (i.p.v. direkt corrigerend).

Dat God deze zaken zou reguleren terwijl Hij ze verafschuwt lijkt me onzinnig. Iets onbenulligs als het eten van garnalen is in Zijn ogen een gruwel; daarover zegt Hij toch ook niet dat je er toch wel van mag eten, als je je maar inhoudt (niet meer dan tien per dag o.i.d.)?

In dat geval zouden er voor doodslag ook wel regulerende wetten mogen zijn i.p.v. verbiedende wetten.

Lees ook de post van gertio, met name 2 Samuël 12:8...

In het Nieuwe Testament zie je wat dat betreft dat polygamie daar veel minder voorkomt en dat ook slavernij in een ander daglicht komt te staan.

Slavernij was ten tijde van het N.T. volstrekt niet verboden hoor. Misschien mocht je je dochter in die tijd niet meer als slavin verkopen?

[Collateral]

Ook buiten het huwelijk is er in de bijbel veel ruimte voor seks. Ik geef een paar voorbeelden:

* Genesis 19 - De dochters van Lot voeren hun vader dronken en hebben seks met hem. Dit wordt verhaald alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ze krijgen ieder een zoon van hem: Moab en Ben-Ammi.
* Genesis 30 - Jakobs vrouwen baren niet genoeg kinderen, en daarom vinden ze dat hij seks moet hebben met hun slavinnen. Jakob doet dat braaf.
* Genesis 35 - Ruben doet het met Bilha, het bijwijf van zijn vader.

(Een tip voor (pasgetrouwde) stellen die voor het eerst samen uit de Bijbel voorlezen: begin niet bij Genesis. )

En ook in andere oudtestamentische boeken is de vrouw weinig meer dan een gebruiksvoorwerp. De mannelijke kinderen die 'eruit kwamen' lijken belangrijker dan de vrouw zelf. (Zie bijv. Genesis 38.)

In dat kader heb ik mij wel eens zitten afvragen wat er nou eigenlijk bedoeld wordt met 1 Koningen 1:1-4, en daarvan vooral vers 4.

1 De koning David nu was oud, wel bedaagd; en zij dekten hem met klederen, doch hij kreeg gene warmte.
2 Toen zeiden zijn knechten tot hem: Laat ze mijn heer den koning een jonge dochter, een maagd zoeken, die voor het aangezicht des konings sta, en hem koestere; en zij slape in uw schoot, dat mijn heer de koning warm worde.
3 Zo zochten zij een schone jonge dochter in alle landpalen van Israël; en zij vonden Abisag, een Sunamietische, en brachten ze tot den koning.
4 En de jonge dochter was bovenmate schoon, en koesterde den koning, en diende hem; doch den koning bekende ze niet.


Ik heb daar eens een commentaar op nageslagen - Word Biblical Commentary, deel 12, Simon J. deVries - en volgens dat commentaar kwam het hier op neer: het was een test om te zien hoe erg David er aan toe was. Als hij geen seksuele omgang met haar zou aangaan, zou dat betekenen dat het er inderdaad wel ernstig met hem voor zou staan. (Dus eigenlijk: 'Doet 'ie het, of doet 'ie het niet?')
En inderdaad: ze hadden geen seksuele omgang. Dus David was ècht aan het eind van zijn latijn.
Nou ja zeg!

(Blijft natuurlijk wel de vraag: is dit de goede uitleg? Zouden andere commentaren wat anders zeggen? Maar voorlopig staat dit er toch maar even...)

Of dat niet wat erg onbeschaafd was?
"In a culture that accepted polygamy and the institution of concubinage, this arrangement had nothing in it that was shocking." (WBC 12, blz. 13)

Tsja, de uitleg lijkt vrij plausibel. Toen Davids geslacht het liet afweten wist Adonia dat zijn dood nabij was en claimde hij de troon.

Diezelfde Adonia werd later in opdracht van zijn broer Salomo gedood omdat hij gevraagd had aan Bathseba (Salomo's moeder) of ze aan Salomo wou vragen of hij Abisag (de jonge maagd die David had moeten 'opwarmen' - inmiddels was ze van Salomo) aan hem (Adonia) wilde afstaan.

[Invincible]

Slavernij was ten tijde van het N.T. volstrekt niet verboden hoor. Misschien mocht je je dochter in die tijd niet meer als slavin verkopen?

Uit Lev 25:39-44 blijkt dat een Israëlische zoon/dochter nooit een slavin mag zijn.

[Eva43]

God heeft Adam maar 1 vrouw gegeven, dus dat lijkt me duidelijk genoeg dat Salomo fout zat

Ja daar heb je helemaal gelijk in. 1 vrouw en alleen maar zoons.
Hoe de mens zich dan verder heeft voortgeplant moet wel duidelijk zijn, als je de bijbel in ieder geval letterlijk interpeteert.

[Collateral]

Slavernij was ten tijde van het N.T. volstrekt niet verboden hoor. Misschien mocht je je dochter in die tijd niet meer als slavin verkopen?

Uit Lev 25:39-44 blijkt dat een Israëlische zoon/dochter nooit een slavin mag zijn.

Hmm, uit Exodus 21:7 blijkt dan weer dat het verkopen van dochters als slavin wel gebruikelijk was. Maar goed, wellicht is dat afgeschaft middels de wet die jij aanhaalt.

[marina87]

God heeft Adam maar 1 vrouw gegeven, dus dat lijkt me duidelijk genoeg dat Salomo fout zat

Ja daar heb je helemaal gelijk in. 1 vrouw en alleen maar zoons.
Hoe de mens zich dan verder heeft voortgeplant moet wel duidelijk zijn, als je de bijbel in ieder geval letterlijk interpeteert.

wat bedoel je, dit is mij niet helemaal duidelijk. Dochters werden in de Bijbel ook vaak niet genoemd, grote kans dat ze ook nog een aantal dochters hadden

[Invincible]

God heeft Adam maar 1 vrouw gegeven, dus dat lijkt me duidelijk genoeg dat Salomo fout zat

Ja daar heb je helemaal gelijk in. 1 vrouw en alleen maar zoons.

Gen 5:4.

[*Annet*]

Onze dominee preekte vanmorgen over koning Joas en hij haalde daarbij o.a. het volgende aan:

2 Kronieken 24:3 En Jojada (dit was de hogepriester die Joas had gered uit de handen van Athalia) nam voor hem twee vrouwen.

Daarbij noemde hij meteen dat het in de tijd van het Oude Testament vaak voorkwam dat een man meerdere vrouwen had. God had Adam 1 vrouw gegeven (zoals hier al eerder genoemd werd). Bij al diegenen die meerdere vrouwen hadden was veel verdriet en akeligheid in de gezinnen.

Ik moest gelijk aan dit topic denken en wilde het daarom toch even vermelden.

[Shito]

Je kunt tegelijk met God en met een vrouw getrouwd zijn, als je het in Paulus' bewoordingen zou moeten brengen. Fysiek is het mogelijk, maar het betekent dat je je ware liefde moet verdelen, en dat je ook een vrouw zult gaan voortrekken (denk aan de tragedies die er ook vaak bij waren, bij Abraham: Hagar en Sarai, van wie Hagar de woestijn in verbannen werd met haar kind, zonder reden (note: hagar was niet echt Abrahams vrouw). Of Jacob, bij wie Lea en Rachel zwaar elkaar het leven zuur leken te maken.

Als dat de aardsvaders al waren, zegt dat denk ik wel iets. Het is mogelijk en toegestaan schijnbaar. Of het wijs is, is een tweede. Ook is het anders erg vreemd hoe er gesproken wordt over "scheiden en hertrouwen".

Als je trouwt, volgens Paulus, moet je je man/vrouw ook jezelf helemaal geven.