Beeldvorming psychiatrie

[sela]

hmm.. tja.. je weet nooit wie nu wel of wie nu niet echt depressief is.. en aangezien het knap lastig is voor mensen die het wel zijn, worden, zijn geweest kan het sela gezien geen kwaad behoedzaam om te gaan met een dergelijk onderwerp.. immers, het is niet iedereen gegeven sterk van geest te zijn..

[aardmannetje]

'zomaar zich iets toe-eigent'

Zo lijkt het alsof iemand het bewust doet en daar twijfel ik aan, angst heeft z'n weerslag op het onbewuste van mensen en daarom is het wel denkbaar dat iemand zich niet bewust is van z'n zelfmedelijden. Als die persoon wordt geconfronteerd (op welke wijze dan ook) met z'n zelfmedelijden is de kans groot dat er schuld en schaamte uit voortvloeit.

Kortom: iedereen wil aandacht, iedereen wil loon....maar de een wil meer dan de ander omdat ie vind dat ie harder heeft gewerkt (eerder is begonnen met werken).

Hoe je het kaf van het koren schijdt?
Je zegt dat het gaat om een algemene ontwikkeling die je aan de kaak wilt stellen nl.:
Het gaat mij om de trend die er heerst, die naar mijn idee tekort doet aan de mensen die echt depressief zijn.

Kun je nog eens uitleggen waarom je vindt/denkt dat iemand die zegt depressief te zijn en dat niet is, tekort doet aan de echte 'depressieven'?

[Night]

Ik vraag me af of mensen die zich rot voelen en zich depressief noemen, ECHT weten wat een depressie inhoudt. Dat is zoo veel meer dan dat. Dat weet ik ook pas sinds kort, en daarom begin ik me dus te ergeren aan mensen die dat zeggen.

Dit moet je je niet afvragen. Niemand weet namelijk wat dé depressie inhoud. Elke depressie is namelijk anders. De één wordt depressief van dit, de ander wordt het pas van 10 x zoveel leed of wat dies meer zij.
De één is zwaar depressief maar ervaart dit "lichter" dan diegene die een kleine depressie doormaakt. De één komt zonder medicijnen door een zwaardere depressie heen terwijl een ander bij een lichtere wél medicijnen nodig heeft.

Wie van de hierboven beschreven personen weet nu wel of weet nu niet wat ECHT een depressie inhoudt?

Kan jij je met jouw kennis van een ECHTE depressie 100% inleven in elke andere depressie?

Er kan hier dus niet gegeneraliseerd worden, en elke generalisatie laat teveel anderen erbuiten vallen.

Ik denk eerder dat je er een andere conclusie uit moet trekken: je weet pas ongeveer wat iets is wanneer je zelf iets soortgelijks hebt meegemaakt. Daarbij hoort ook het besef dat je zelf ook (onwetend!) in sommige situaties bent geweest waar anderen over jou exact hetzelfde hebben gedacht of in het heden nog denken. Dat besef doet je misschien ook milder oordelen over anderen die er mogelijk iets te makkelijk over denken.

En laten we eerlijk zijn, wie zit er te wachten op een wedstrijdje "wie weet er het meest van een depressie", wie is ervaringsdeskundige, wie een newbe, wie een.........., wie weet net genoeg om zich kenner te mogen noemen?

Iedereen heeft zijn eigen verhaal, en zijn eigen manier om het te uiten.

Dat neemt overigens mijn kolen op het vuur nog niet weg: ik denk nog steeds dat het tegenwoordig in is om aan bepaalde gevoelens snel het woord depressief of bijvoorbeeld overspannen te hangen, zonder dat dat terecht is. Nogmaals, dat is een totaal andere categorie mensen dan diegenen die hier reageren.

[Night]

Mensen, die zich voordoen alsof ze depressief zijn, of wat dan ook hebben, maar het niet zijn, zijn mensen waar in ieder geval iets mis mee is. Je doet niet 'alsof' om aandacht te trekken.
Psychische ziekten zijn ernstig en worden vaak niet serieus genomen. Niet door artsen, niet door andere mensen.

Wat mij betreft ging het me om gevoelens waar tegenwoordig al heel snel (door de mensen zelf of door de omgeving) het predikaat depressief of bijvoorbeeld overspannen op wordt geplakt. Dat is totaal iets anders dan het bagatelliseren of niet serieus nemen van bepaalde klachten.

Om het vuurtje op te stoken (Night) is in die zin niet fijngevoelig, omdat voor heel veel mensen met een psychisch probleem geldt dat ze toch al niet serieus worden genomen. Vaak wordt er gekeken met een: 'loopt maar in de ziektewet, moet je kijken, is zo gezond als een vis' etc. etc. Je kunt 1000 keer beter een been breken of een arm of wat dan ook, dat zichtbaar is, dan een psychische aandoening hebben.

Nogmaals, het vuurtje opstoken was a) bedoeld om de discussie weer op gang te brengen en het flame-element er even uit te halen en b) met andere woorden dan jij hierboven aangeeft.
Ik heb dus een andere groep mensen op het oog dan jij hierboven beschrijft. Je opmerking van fijngevoeligheid vervalt hiermee volgens mij ook. Ik heb zelf de afgelopen drie/vier jaar bijna wekelijks verzucht bij wijze van spreken aub te mogen ruilen met twee gebroken benen en 2 gebroken armen (ik heb overigens geen depressie in de aanbieding). Verwacht van mij dus geen ongevoeligheid ten opzichte van diegenen die niet serieus genomen worden.

[aardmannetje]

Zeg Night, geef eens een duidelijke omschrijving van die categorie dan.
Worden we misschien wijzer van met het oog op de genoemde algemene ontwikkeling!

[Night]

Juist omdat je weet hoe erg dit soort dingen zijn, wil je niet dat iedereen zomaar zich iets toe-eigent

Waarom niet? Neemt men je dan iets af?

Ik herken dit wel, ik kon me daar in het begin ook daadwerkelijk zeer over opwinden. Totdat ik bedacht dat ik het deed omdat ik mezelf er belangrijk mee vond, en eigenlijk net iets meer (of interessanter) was dan een ander die dit niet kende. IK wist hoe het was, en dacht daarmee iets te kunnen zeggen over anderen.

[Riska]

Night, in het stuk dat je schreef om 8.38 pm kon ik mij geheel vinden en daaruit begreep ik al, welke richting je uitwilde.
Ik kan er weinig of niets meer aan toevoegen.

[Night]

Zeg Night, geef eens een duidelijke omschrijving van die categorie dan.
Worden we misschien wijzer van met het oog op de genoemde algemene ontwikkeling!

Hm. Ligt hierin een ondertoon die ik nog niet op zn waarde kan schatten?

Maar ingaand op je vraag.
Ik heb die categorie niet duidelijk voor me of in mn hoofd zitten.
Maar er zit wat mij betreft een duidelijk verschil tussen mensen die hun situatie aandikken, zichzelf iets toewijzen en hiermee interessant willen zijn, en mensen die te maken hebben met een psychische aandoening, en hiervoor begrip en aandacht vragen of schuilgedrag vertonen. De laatsten zijn diegenen die Riska bedoelt, de eersten zijn diegenen die ik bedoel.

Kzal eens denken over hoe ik die categorie dan wel niet denk in te kunnen vullen.

[André]

Kzal eens denken over hoe ik die categorie dan wel niet denk in te kunnen vullen.

Ach, misschien moet je dat niet willen want dan krijg je misschien "het in hokjes denken/plaatsen effect"
En daar konden we niet zoveel mee, toch?

[aardmannetje]

categorie 1: 'mensen die hun situatie aandikken, zichzelf iets toewijzen en hiermee interessant willen zijn'
Iedereen heeft zijn eigen verhaal, en zijn eigen manier om het te uiten, toch?! (niet vijandig bedoelt)
categorie 2: 'mensen die te maken hebben met een psychische aandoening, en hiervoor begrip en aandacht vragen of schuilgedrag vertonen'.
Heb je een plausibele reden om tot een goedgekeurde normgroep te behoren.

Kan iemand uitleggen waarom ie vindt/denkt dat iemand die zegt depressief te zijn en dat niet is, tekort doet aan de echte 'depressieven'?

[Airke]

Kan iemand uitleggen waarom ie vindt/denkt dat iemand die zegt depressief te zijn en dat niet is, tekort doet aan de echte 'depressieven'?

Tja. Wat degene die zegt depressief te zijn voelt, is geen echte depressie. Echter, hij beweert van wel. Dus onderschat hij het probleem van iemand die echt depressief is. Zo zal de redenering wel ongeveer zijn.

Dan zit je weer met het punt van de definitie van een depressie. Ik denk dat er simpelweg twee definities van dat woord zijn. Een in de volksmond: zich tijdelijk een beetje rottig voelen. En depressie die zo gediagnostiseerd is door een arts, de ziekte dus met de DSM-IV criteria.
Kan best naast elkaar bestaan zou ik zeggen, al zou ik het voor mezelf niet gauw in de mond nemen.

Hetzelfde probleem bestaat m.i. bij het begrip autisme, bijvoorbeeld. Iemand die zich wat star gedraagt, wordt nog wel eens autistisch genoemd, slaat ook nergens op als je de DSM-IV criteria erbij pakt.

[Gershwin]

Ach, de meeste mensen die zich depressief noemen en dat volgens de DSM-IV-criteria niet zijn, zullen in elk geval wel een of andere persoonlijkheidsstoornis hebben, volgens diezelfde DSM-IV

[Riska]

Ach, de meeste mensen die zich depressief noemen en dat volgens de DSM-IV-criteria niet zijn, zullen in elk geval wel een of andere persoonlijkheidsstoornis hebben, volgens diezelfde DSM-IV

is dat serieus bedoeld of meer sarcastisch??? In ieder geval geen prettige opmerking...

Tja. Wat degene die zegt depressief te zijn voelt, is geen echte depressie. Echter, hij beweert van wel. Dus onderschat hij het probleem van iemand die echt depressief is. Zo zal de redenering wel ongeveer zijn.

Ik zie totaal niet in waarom iemand die zegt depressief te zijn en het in feite niet is, de echt-depressieven tekort doet. Het is hooguit een niet precies weten wat een echte depressie is. Maar als iemand zich rot voelt en dat een 'depressie' noemt, so what.
Er zijn andere dingen, waarbij dat wél heel kwalijk is en die wel heel veel schade aanrichten bij degene, die er echt mee te maken hebben gehad. Ik denk bv. aan de figuren, die rondbazuinen (omdat het zo zielig klinkt???) dat ze misbruikt zijn door een familielid en dat niet zijn.
Die maken dat de ander die echt misbruikt is, niet geloofd wordt (het zal wel anders liggen, ze kletst maar wat), zeker omdat, hoewel bekend is dat het op grote schaal voorkomt, men er niet aan wil dat het voorkomt.
Maar bij een depressie??? Ik geloof er niks van dat het schade aanricht aan degene die echt depressief is.

[sweap]

Ben het eens met Riska. Ik zie ook echt niet in waarom mensen met een echte depressie schade aandoet, als mensen zeggen dat ze depressief zijn, en het niet zijn.
ik denk dan eerder, er zit dan psychisch toch iets niet goed bij die mensen, want je gaat dat niet voor de lol zeggen. er klopt dan iets niet. Dus heb ik eerder medelijden met ze. Kan er niet boos van worden o.i.d.
En het doet ook geen onrecht aan de depressie die ik gehad heb, en waar ik gelukkig uit begin te komen.

[cire]

<KNIP>
Dus ik zeg helemaal niet, dat als je je een tijdje rot voelt,
dat het dan goed is om jezelf als depressief te zien.
Weet niet waar je dat mij hebt zien zeggen.

Ik heb dan ook niet beweerd dat jij dat vindt. Ik heb zelfs gezegd dat ik het niet verkeerd vind dat mensen het woord gebruiken, als ze zich zo voelen.

Wel heb ik de algemene opmerking gemaakt dat ik het geen goede zaak vind als mensen het woord gebruiken als ze zich 'rot' voelen.
Met de simpele reden dat het voor mij dan geen betekenis meer heeft. "Dat is morgen wel weer over", denk ik dan.