Raido schreef:Zelfmoord is altijd een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.
Ik vind dit een vreselijk moeilijk onderwerp. Ikzelf heb zelden tot nooit problemen, en zeker geen problemen die tot een zelfmoorpoging zouden leiden.
Maar ik heb wel eens iemand waar ik erg veel van hou, van het spoor getrokken zien worden (was letterlijk gebeurd, ik hoorde het achteraf).
En dan komt het erg dichtbij.
En dan kun je keihard zeggen: er is altijd een oplossing: NEE, die was er voor hem NIET. Hij had zeker een aantal mensen die van hem hielden, maar dat werd allemaal helemaal niets, doordat zijn ouders hem niet meer als zoon wilden.
Hij geloofde niet, had dus ook geen God die hem zei dat het beter was het niet te doen. Hij had echt het idee dat hij niks hier had.
En dan durf ik inderdaad te zeggen dat zijn tijdelijke probleem (want op een gegeven moment ga je wel weer inzien dat er wel iemand van je houdt) definitief opgelost zou zijn als hij er niet meer zou zijn...
Ik vind het altijd keihard als mensen meteen roepen: het is fout, het mag niet 'van mijn geloof'. Ik zeg dat absoluut niet. Ik weet niet welke weg God daar ook mee zal kunnen gaan...
Maargoed, niet iedereen heeft wel eens dichtbij zoiets gestaan, en dan is het heel lastig denk ik om je een mening te vormen die ook op je gevoel afgaat.
Ik weet ook, dat je je over dit soort dingen best een mening kunt vormen met de bijbel. Maar als je er zelf dichtbij staat, dan wordt het vaak ff wat lastiger...
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...