Boekenlezer schreef:gurl schreef:Als je bekeerd wilt worden moet je bidden tot God. Daar heb je de kerk echt niet voor nodig.
Klopt op zich wat je zegt.
Maar bekeren is ook iets wat je moet doen. Het is niet iets waarbij je in alle integriteit bidt, en vervolgens wacht tot er een signaal uit de hemel gaat komen. Je bent er met je eigen wil mee bezig. (Ja ja, geen vrije wil, dat weet ik. Maar als je die daad doet, is dat al een teken dat je wil is aangeraakt door God.) Bekeren zijn zowel in het Hebreeuws (sjuv) als het Grieks (metanoein) gewone actieve werkwoordsvormen. (In het Nederlands is het een reflexieve vorm: zich bekeren. 'Bekeerd worden' is de passieve vorm.)
Bekering is inderdaad een daad van God, maar tegelijkertijd ben je er zelf actief in door de daad van de bekering die je ook zelf doet. Het is inderdaad verstandig om het met gebed te doen!
Ja je hebt gelijk. Ik zei later ook nog dat je je moet afkeren van je zonden. Je moet wel actie ondernemen idd.
En God kan een mens bekeren, een mens kan zich bekeren, buiten de kerk. Inderdaad.
Maar de kerk is wel een gemeenschap die een heel belangrijke en kaderende plaats inneemt in het NT. De sfeer in het NT is erg collectief.
Wat dat betreft valt er op menige reformatorische preek wat af te dingen, aangezien daar juist het individuele element nogal eens op de voorgrond staat, en het gevaar bestaat dat de kerk als gemeenschap wat buiten beeld raakt.
IK zeg ook niet dat de kerk niet belangrijk is maar als God een van die jongens perse op die dag wil bereiken kan Hij dat ook wel doen als hij pleinwacht moet houden ofzo. God beperkt zich niet tot een kerk...gelukkig.
misschien werd het wel op alle zenders rond die tijd gezegt. maar het ging iedergeval over de ''zwaar gereformeerden'' 
wij zijn zo gelukkig niet in de randstad 
