Christa schreef:Aragorn schreef:Hoeveel kandidaten waren er dan?
Dat kom je nooit te weten, maar ze vergaderen ongeveer 3 dagen. Op een middag doen ze er volgens mij 3 ofzo. Het is wel heel jammer dat er maar 1 is aangenomen. Ik hoorde dat hij van ouds uit de OGG komt. Laten we niet direct gaan oordelen, maar bidden voor de studenten!!! Er ligt weer een opdracht voor volgend jaar, dat we de Heere moeten smeken of er nog mensen toegelaten mogen worden op de Theologische School van de GG. Laten we bovendien God danken dat er nog 1 is aangenomen!
Ik vel wel een bikkelhard oordeel, maar toch denk ik, dat de werkelijkheid beter benaderd wordt, wanneer ik bovenstaande frase verander in ' ...dat we het curatorium moeten smeken of er nog mensen toegelaten mogen worden op de theologische school van de GG. laten we bovendien het curatorium danken, dat er nog 1 is aangenomen '.
Waarom? Omdat het curatorium als sleutel tot de verkondiging wordt gebruikt. De beslissing van een beperkt aantal mannen bepaalt de aard van de prediking, die zoals we weten, inhoudelijk nogal sterk verschilt van de andere christelijke kerken en een sterke eenzijdigheid vertoont, die o.a. tot uitdrukking komt in de grote (onderhuidse) spanningen in dit kerkverband.
De sleutel voor de identiteit van dit kerkverband (met een neiging tot een sterkere verrechtsing) wordt gesanctioneerd (van een heilige onaantastbaarheid voorzien) door de suggestie dat het helemaal geen menselijke beslissingen zijn, maar goddelijke ingrepen of ingevingen. Tevens bestaat er hoegenaamd geen twijfel aan de bekering van de selecte groep curatoren (een allesbepalend criterium voor geestelijk gezag in de GG). Dus: het curatorium mag en kan zijn eigen gang gaan in een schijn van onaantastbare heiligheid.
De feiten zijn natuurlijk gewoon: men gebruikt zijn invloed om de kandidaat van eigen voorkeur binnen te halen en om kandidaten af te wijzen, die een andere stroming in de GG vertegenwoordigen. Zo wordt een actieve kerkpolitiek gevolgd om een bepaalde vleugel, waar men in het verleden mee te kampen had, adequaat buiten werking te zetten.
Bekend zijn de verhalen van mensen, die al 8 of meer keer zijn 'opgegaan' en steeds (door goddelijk ingrijpen??) de deur werden gewezen. In alle gevallen zijn dat heel geschikte kandidaten, echter met een mildere visie op de strijdpunten dan de ultra-orthodoxen.
Kortom: men heeft de touwtjes in handen. En aan één van die touwtjes bungelt ook God nog. Aan dat touwtje wordt getrokken, wanneer er twijfel rijst en wanneer men een heilige sanctionering van het eigen gedrag nodig heeft. Alles onder controle. Naar het voorbeeld van elke andere wereldse machtsorganisatie. Maar het heeft niets meer te maken met de liefdevolle zorg voor elkaar of met de verkondiging van de blijde boodschap. D'r is niks blij's aan en die onvriendelijke koppen, vol achterdocht, bezwerende gebaartjes en vreemde krachteloze tale Kanaans-magie steken ook nogal schril af af tegen de broodnodige liefdevolle vaderfiguur, die men als geestelijk leider eigenlijk zou moeten representeren. Armoe is het, die sleetse zwarte-pakken-parade.
Het blijft gewoon doorgaan, wanneer men de verklaringen over het schamele aantal aannemingen voor zoete koek aanneemt, waarde hecht aan de traantjes, die geplengd worden en zich onverschillig betoont over de interne kritiek in dit kerkverband, de veranderende religieuze opvattingen onder de nieuwe generatie en de onmogelijk vol te houden verplichte levenstijl, die allerwegen massaal wordt overtreden.
Wie z'n ogen opendoet ziet gewoon een verstokte oude machtsgroep, die vanuit een schijngezag de veranderingen ontkent en een groot graf graaft voor de toekomst van dit kerkverband.
try