MissF schreef:Het gaat niet om 2 dagen, het gaat om een week of meer. Wij trouwden op donderdag, zijn vrijdag naar Parijs gegaan, dinsdag teruggekomen. meer kon idd echt niet zomaar.
Ik weet ook wel dat in Nederland steeds meer de tendens is dat je makkelijk onbetaald verlof krijgt, ouderschapsverlof. maar helaas bestaan er ook nog gewoon ouderwetse bedrijven waar gewoon gewerkt moet worden, en al die onzin niet van toepassing is.
Gelukkig heeft hij het ouderschapsverlof er wel doorheen, maar echt happy zijn ze er echt niet mee.
Hmm 'onzin'?
Ik vind dit een nogal rare instelling van een bedrijf. Natuurlijk mag een bedrijf van je vragen dat je flink doorwerkt. En als je er zelf achterstaat is het natuurlijk geen probleem als je een paar uurtjes per week meer draait. Maar aan de andere kant zijn er gewoon regels voor vakantieuren en verlof enzo en dat moet dan ook zonder zeuren mogelijk zijn vind ik.
Als je dan al niet een weekje weg mag. Dat het voor de school niet makkelijk is, oke, maar je houdt op dat punt toch ook een beetje rekening met elkaar? Ik heb er altijd zo'n hekel aan als mens dan uitgebreid de CAO gaat bestuderen of het wel mag... er is toch ook nog wel een sociaal, meevoelend aspect in een relatie tussen werkgever en werknemer?
MIjn man heeft het ontzettend naar zijn zin bij zijn baan, en dat vind ik 1000 x belangrijker dan een week vrij rond ons trouwen. Misschien komt het ook dat ik dat hele trouwen niet als bijzonderste in mijn leven vond. Wij allebei trouwens niet. Wij hoefden daarvoor echt niet een week samen te zijn. We waren tijdens onze verkeringstijd al bijna elke dag samen, dus zoveel veranderde er niet. Alleen het huishouden, koken enzo, nouja dat leer je vanzelf door de tijd heen. Ik vond alle ophef voor we trouwden (ooooh spannend, woon je samen, whaaa), een beetje overdreven (dat vonden wij dan he, hoeft niet voor iedereen zo te zijn!)
) wel de mooiste dag van mijn leven. Ook al was het feest misschien wat low budget, we kijken er nog steeds heel graag op terug: