Waar staan de Gereformeerde Gemeenten?

[PeterD]

Ik vraag me af wat zijn doel nu is, alles op zijn kop zetten om zijn gelijk te halen? Is dat verstandig?

[Optimatus]

Ik vraag me wel eens af of de GerGem niet een beetje overtraditioneel geworden zijn en in zichzelf gekeerd. Je ziet ze nauwelijks mensen van buiten de eigen gezindte (de reformatorische gezindte) trekken, af en toe stapt er eens een oud-ger-gemmer of een ger-gem-in-nedder of een hahakaher over, maar dat is het dan wel.

De hedendaagse, geseculariseerde Nederlander zal, als hij de keuze voor een kerkgenootschap maakt, toch eerder voor een vrijzinniger of een uitbundiger kerkgenootschap kiezen.

Misschien moeten de GerGem daar ook eens over nadenken.

[elbert]

Ik vraag me af wat zijn doel nu is, alles op zijn kop zetten om zijn gelijk te halen? Is dat verstandig?

De man staat inmiddels al 2 jaar onder censuur vanwege een boek dat een historisch-wetenschappelijke studie bevat over hoe de gereformeerde vaderen in de loop van de geschiedenis geschreven hebben over de toe-eigening des heils. En dat op louter (overigens aanvechtbare) procedurele gronden, zonder inhoudelijke behandeling.
Het lijkt me niet meer dan pastoraal en stichtend voor het kerkverband, dan dat die inhoudelijke behandeling er eindelijk eens komt.

[Optimatus]

Zijn er ook kerkgenootschappen die zijn mening wel delen?

[Marnix]

Daarbij komt dat ik het uberhaupt ABSOLUUT NIET eens ben met de leer in de ger. gem. Maar ik ben het niet eens met de leer in de meeste kerken/gemeenten.

Daar willen we het van nature ook niet mee eens zijn, een God die op het hoogst verhoogd wordt en een zondaar die op het diepst vernederd wordt. Dat gaat tegen het vlees in.

Hehe.... makkelijk om op die manier alle gebreken van de Ger Gem maar weer op de leden af te schuiven.... Je noemt 1 aspect van de bijbelse leer... Zoals Boekenlezer al aangeeft zijn er veel meer aspecten.

Je opmerking is dus een beetje zinloos... misschien zou je betere argumenten willen aandragen?

[elbert]

Hehe.... makkelijk om op die manier alle gebreken van de Ger Gem maar weer op de leden af te schuiven....

De gebreken van het kerkverband zijn altijd de gebreken van de leden en vice versa, want de leden zijn onderdeel van het grotere geheel.

[Marnix]

Hehe.... makkelijk om op die manier alle gebreken van de Ger Gem maar weer op de leden af te schuiven....

De gebreken van het kerkverband zijn altijd de gebreken van de leden en vice versa, want de leden zijn onderdeel van het grotere geheel.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens... Het is volgens mij wel duidelijk dat er grote verschillen tussen leden zijn... en dat veel leden het niet met de leiding eens zijn. En dat vind ik juist zo zorgelijk... de leiding doet wat ze zelf denken dat goed is terwijl de leden het hier overduidelijk niet mee eens zijn. Velen laten dat niet horen omdat ze anders misschien de volgenden zijn die onder censuur worden geplaatst. Een keer mag geen democratie zijn waar de wet van de meeste stemmen geldt.Het mag echter ook geen dictatuur zijn, waar een klein groepje mensen de lijnen uitzet en iedere vorm van kritiek daarop de kop in drukt dmv censuur en tucht.

[elbert]

Hehe.... makkelijk om op die manier alle gebreken van de Ger Gem maar weer op de leden af te schuiven....

De gebreken van het kerkverband zijn altijd de gebreken van de leden en vice versa, want de leden zijn onderdeel van het grotere geheel.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens... Het is volgens mij wel duidelijk dat er grote verschillen tussen leden zijn... en dat veel leden het niet met de leiding eens zijn. En dat vind ik juist zo zorgelijk... de leiding doet wat ze zelf denken dat goed is terwijl de leden het hier overduidelijk niet mee eens zijn. Velen laten dat niet horen omdat ze anders misschien de volgenden zijn die onder censuur worden geplaatst. Een keer mag geen democratie zijn waar de wet van de meeste stemmen geldt.Het mag echter ook geen dictatuur zijn, waar een klein groepje mensen de lijnen uitzet en iedere vorm van kritiek daarop de kop in drukt dmv censuur en tucht.

Ondanks dat er helaas tweedracht kan zijn, toch geldt wat ik hiervoor postte, want Bijbels gezien is de Kerk een lichaam waarbij de gebreken van het ene lid de gebreken van het lichaam zijn en andersom. (1 Kor. 12:25-27).

[Boekenlezer]

Daarbij komt dat ik het uberhaupt ABSOLUUT NIET eens ben met de leer in de ger. gem. Maar ik ben het niet eens met de leer in de meeste kerken/gemeenten.

Daar willen we het van nature ook niet mee eens zijn, een God die op het hoogst verhoogd wordt en een zondaar die op het diepst vernederd wordt. Dat gaat tegen het vlees in.

Hehe.... makkelijk om op die manier alle gebreken van de Ger Gem maar weer op de leden af te schuiven.... Je noemt 1 aspect van de bijbelse leer... Zoals Boekenlezer al aangeeft zijn er veel meer aspecten.

Je opmerking is dus een beetje zinloos... misschien zou je betere argumenten willen aandragen?

Op zich kan iemand het niet eens zijn met de leer van de Gereformeerde Gemeenten, maar tegelijkertijd zichzelf als zwarte zondaar voor de volmaakt heilige God kennen.
Ik zelf voel geen bezwaren opkomen als caprice zegt dat God tot op het hoogst verheerlijkt, en de zondaar tot op het diepst vernederd moet worden in de prediking. Voor mij geen kostelijker prediking dan een prediking waarin de mens als bedorven zondaar en totaal verloren in zichzelf wordt afgetekend, tegenover JHWH Die te heilig van ogen is om de zonde te kunnen aanzien. Een prediking waarin alle eigen steunsels radicaal afgesneden worden, en zondaren uitgedreven worden naar Christus alleen. (Maar dan wel met de Torah van Mozes als fundament, en niet stiekum een eigen ongeschreven torah erop na houden! Daar verdenk ik nogal wat bevindelijke prediking namelijk nogal eens van! Dan begint men niet bij het begin waar de bijbel begint, maar heeft men zelf een dogmatisch bepaald voorprogramma 'verzonnen' [of: meegekregen] die bij nauwkeurige bestudering anders is dan wat de bijbel nou precies leert. Exegese van de bijbel kan eigenlijk niet zorgvuldig genoeg gebeuren!)
In de leer van de Gereformeerde Gemeenten zijn echter ook dingen waar ik absoluut niet mee uit de voeten kan. Gewoon omdat ik werkelijk niet zou weten hoe dat ooit op de bijbel te funderen zou zijn. Voorbeelden:
- het onderscheid van de erve (voor ieder kerklid) en het wezen (alleen voor de uitverkorenen) van het verbond;
- de standenleer van ds. A. Moerkerken, waarbij het subjectieve zo maar even gelijk wordt gesteld aan het objectieve, waarbij een mens ook volop wordt aangemoedigd om steunsels in zichzelf te zoeken buiten Christus zelf en Gods beloften om, en wat m.i. ook onontkoombaar het gevaar van leven met illusies (dagdromerij) met zich meebrengt.

Daarmee spreek ik nog geen oordeel uit over de reactie van caprice op kurtyo.
Misschien kent caprice kurtyo wel veel beter dan ik, en weet hij veel beter wat er bij hem precies speelt.

[Marnix]

Zijn er ook kerkgenootschappen die zijn mening wel delen?

Jahoor, volgens mij alles wat minder zwaar is dan de Ger Gem

Elbert, hoe dat met die gebreken zit is lastig te zeggen.... Dat het gebreken van bepaalde leden (de leiding valt ook onder het kopje "kerkleden") zijn klopt allicht....

Maar als het de kerkleiding is vind ik dat wel gevaarlijk, omdat die dingen kunnen opleggen aan andere leden. In ieder geval, dat het gebreken van leden zijn, wat moeten we daar mee? In ieder geval moet de leiding kritiek zich ter harte nemen en kijken of hun manier van handelen wel klopt... Doen ze dat niet, dan vraag ik me af of je die leiding wel moet blijven gehoorzamen... of dat men God meer gehoorzaam moet zijn dan mensen. Ik zie soms gevaarlijke paralellen met de RKK voor de reformatie.... in dit soort situaties. Wat plaatselijke kerken betreft is dat gelukkig heel anders... Maar dit gedrag van het kerkbestuur baart me zorgen.

[Marnix]

Op zich kan iemand het niet eens zijn met de leer van de Gereformeerde Gemeenten, maar tegelijkertijd zichzelf als zwarte zondaar voor de volmaakt heilige God kennen.
Ik zelf voel geen bezwaren opkomen als caprice zegt dat God tot op het hoogst verheerlijkt, en de zondaar tot op het diepst vernederd moet worden in de prediking. Voor mij geen kostelijker prediking dan een prediking waarin de mens als bedorven zondaar en totaal verloren in zichzelf wordt afgetekend, tegenover JHWH Die te heilig van ogen is om de zonde te kunnen aanzien. Een prediking waarin alle eigen steunsels radicaal afgesneden worden, en zondaren uitgedreven worden naar.

Hehe okeej Kan me er wel in vinden. Ik ben het met de opmerking op zich ook wel eens... Hoewel het wel een deel van het verhaal is. God wil dat je jezelf als zondaar kent... maar wil je ook een "heilige" maken. De focus kan nooit alleen liggen op hoe slecht we zijn... maar moet ook liggen bij hoe God ons wil vernieuwen door Zijn Geest en ons burgers van zijn koninkrijk wil maken... mensen die zich voor Hem inzetten etc.

[johannes1]

De hedendaagse, geseculariseerde Nederlander zal, als hij de keuze voor een kerkgenootschap maakt, toch eerder voor een vrijzinniger of een uitbundiger kerkgenootschap kiezen.

Misschien moeten de GerGem daar ook eens over nadenken.

de vraag is of het goed is, optimatus

[Stefanus]

Hehe okeej Kan me er wel in vinden. Ik ben het met de opmerking op zich ook wel eens... Hoewel het wel een deel van het verhaal is. God wil dat je jezelf als zondaar kent... maar wil je ook een "heilige" maken. De focus kan nooit alleen liggen op hoe slecht we zijn... maar moet ook liggen bij hoe God ons wil vernieuwen door Zijn Geest en ons burgers van zijn koninkrijk wil maken... mensen die zich voor Hem inzetten etc.

Naar mijn ervaring is dat precies de zijde die de Gergem mist, en daarom vind ik de gergem ook eenzijdig (oke klinkt hard, maar daar komt het wel op neer)

[Boekenlezer]

Op zich kan iemand het niet eens zijn met de leer van de Gereformeerde Gemeenten, maar tegelijkertijd zichzelf als zwarte zondaar voor de volmaakt heilige God kennen.
Ik zelf voel geen bezwaren opkomen als caprice zegt dat God tot op het hoogst verheerlijkt, en de zondaar tot op het diepst vernederd moet worden in de prediking. Voor mij geen kostelijker prediking dan een prediking waarin de mens als bedorven zondaar en totaal verloren in zichzelf wordt afgetekend, tegenover JHWH Die te heilig van ogen is om de zonde te kunnen aanzien. Een prediking waarin alle eigen steunsels radicaal afgesneden worden, en zondaren uitgedreven worden naar.

Hehe okeej Kan me er wel in vinden. Ik ben het met de opmerking op zich ook wel eens... Hoewel het wel een deel van het verhaal is. God wil dat je jezelf als zondaar kent... maar wil je ook een "heilige" maken. De focus kan nooit alleen liggen op hoe slecht we zijn... maar moet ook liggen bij hoe God ons wil vernieuwen door Zijn Geest en ons burgers van zijn koninkrijk wil maken... mensen die zich voor Hem inzetten etc.

Bij wat jij zegt moet ik denken aan Efeziërs 5:27:
...en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.
En jouw laatste zin kan ik plaatsen in Deuteronomium 8:6:
...en onderhoud de geboden van de HERE, uw God, door in zijn wegen te wandelen en Hem te vrezen.
Al teken ik dan wel aan dat wij in dit leven ellendige zondaren blijven. Wij zullen nooit heilig in onszelf worden in dit leven. Die heiligheid waar Efeziërs 5:27 over spreekt komt slechts tot stand door het offer van Christus, zoals duidelijk wordt uit wat er voor staat.
Dat besef wie wij zelf zijn vind ik essentieel voor het geloofsleven. Als wij vrijpostig worden en denken zo bij God naar binnen te kunnen lopen en recht voor Hem overeind te blijven staan is er iets grondig mis. We zullen het moeten kennen, dat wat Jesaja uitriep toen de heerlijkheid van JHWH aan hem verscheen: Wee mij, ik ga ten onder, want ik ben een man, onrein van lippen, en woon te midden van een volk, dat onrein van lippen is, – en mijn ogen hebben de Koning, de HERE der heerscharen, gezien. (Jesaja 6:5)
Helaas heb ik de indruk dat een dergelijk besef vandaag te vaak mist. Dat men wel christelijk wil zijn, want ja, je kunt toch niet zonder 'happy end', maar dat men nog nooit zijn eigen zwartheid en vuilheid gezien heeft en van zichzelf is gaan walgen. Dat men dat ook niet nodig denkt te hebben. Gevaarlijk!

[Marnix]

Op zich kan iemand het niet eens zijn met de leer van de Gereformeerde Gemeenten, maar tegelijkertijd zichzelf als zwarte zondaar voor de volmaakt heilige God kennen.
Ik zelf voel geen bezwaren opkomen als caprice zegt dat God tot op het hoogst verheerlijkt, en de zondaar tot op het diepst vernederd moet worden in de prediking. Voor mij geen kostelijker prediking dan een prediking waarin de mens als bedorven zondaar en totaal verloren in zichzelf wordt afgetekend, tegenover JHWH Die te heilig van ogen is om de zonde te kunnen aanzien. Een prediking waarin alle eigen steunsels radicaal afgesneden worden, en zondaren uitgedreven worden naar.

Hehe okeej Kan me er wel in vinden. Ik ben het met de opmerking op zich ook wel eens... Hoewel het wel een deel van het verhaal is. God wil dat je jezelf als zondaar kent... maar wil je ook een "heilige" maken. De focus kan nooit alleen liggen op hoe slecht we zijn... maar moet ook liggen bij hoe God ons wil vernieuwen door Zijn Geest en ons burgers van zijn koninkrijk wil maken... mensen die zich voor Hem inzetten etc.

Bij wat jij zegt moet ik denken aan Efeziërs 5:27:
...en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.
En jouw laatste zin kan ik plaatsen in Deuteronomium 8:6:
...en onderhoud de geboden van de HERE, uw God, door in zijn wegen te wandelen en Hem te vrezen.
Al teken ik dan wel aan dat wij in dit leven ellendige zondaren blijven. Wij zullen nooit heilig in onszelf worden in dit leven. Die heiligheid waar Efeziërs 5:27 over spreekt komt slechts tot stand door het offer van Christus, zoals duidelijk wordt uit wat er voor staat.
Dat besef wie wij zelf zijn vind ik essentieel voor het geloofsleven. Als wij vrijpostig worden en denken zo bij God naar binnen te kunnen lopen en recht voor Hem overeind te blijven staan is er iets grondig mis. We zullen het moeten kennen, dat wat Jesaja uitriep toen de heerlijkheid van JHWH aan hem verscheen: Wee mij, ik ga ten onder, want ik ben een man, onrein van lippen, en woon te midden van een volk, dat onrein van lippen is, – en mijn ogen hebben de Koning, de HERE der heerscharen, gezien. (Jesaja 6:5)
Helaas heb ik de indruk dat een dergelijk besef vandaag te vaak mist. Dat men wel christelijk wil zijn, want ja, je kunt toch niet zonder 'happy end', maar dat men nog nooit zijn eigen zwartheid en vuilheid gezien heeft en van zichzelf is gaan walgen. Dat men dat ook niet nodig denkt te hebben. Gevaarlijk!

Hehe.... dat zei ik ook En dan vind ik het zo GerGem dat toch die nuancering weer wordt aangebracht. Ik gaf namelijk aan dat ik het met de opmerking eens was, maar dat het een deel van het verhaal is.... wie je bent... een zondig mens. Maar dat God je wel wil veranderen en je door Hem ook goede dingen kan doen. Die twee dingen staan niet tegenover elkaar..... ze zijn beiden voor een christen realiteit. Ik vind het goed om het feit dat je zondig bent veel aandacht krijgt... maar het feit dat God je daarvan wil bevrijden verdient nog meer aandacht.... en daar zou het altijd mee moeten eindigen... Omdat Hij sterker is dan de zonde en deze overwint.

Zoals je weet heeft Jesaja 6:5 ook een vervolg. De vraag is, wat heeft uiteindelijk het laatste woord. Ik heb soms wel eens het idee dat iedere blijde boodschap op het laatst nog gerelativieerd moet worden besloten met: "je bent tot niets goeds in staat" terwijl het "je bent tot niets goeds in staat" uiteindelijk altijd moet stoppen bij die blijde boodschap van verlossing van die zonden.

En dat tegenwoordig de meeste christenen het besef van zonde zouden missen.... er zullen er best een hoop bij zijn... Maar ik heb ook wel eens het idee dat mensen denken dat sommigen dat niet inzien omdat ze van die blije christenen zijn.... alleen vraag ik me dan wel af: Kunnen het ook van die blije christenen zijn, juist omdat ze hun zondigheid wel inzien... en ze zo blij en dankbaar zijn omdat ze weten dat ze daar van verlost zijn?

En waarom mis ik die blijdschap (tenminste, de uiting daarvan) zo vaak in traditionele kerken? Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing? Wat is daarin de goede houding? Ik denk: de ellende niet verzwijgen, maar wel altijd bij de verlossing uitkomen. Als je focust op de ellende gaan mensne vanzelf twijfelen aan hun verlossing... en is het ontbreken van die blijdschap een logisch gevolg.. Blijdschap en zekerheid gaan hand in hand. Als je iets niet zeker weet ben je er toch ook niet van tevoren al heel blij om