TheKeimpe schreef:Ehm,
een begrafenis gaat over het gemis van de overledene, accoord.
Maar als je de troost heb dat deze overledene nu bij God is, dan zet dat het gemis in een heel andere context.
Als je nu de troost niet hebt dat de overledene bij God is, dan zorgt dat voor een stuk leegte. En die leegte laat zich mijns inziens niet met bloemen verbloemen.
Als je weet dat de overledene bij God is, betekent dat niet dat er geen leegte is hoor. Dat is nl. puur menselijk om leegte te ervaren als een geliefde ons ontvalt. Verder, bloemen vullen die leegte niet op, maar dat is m.i. ook niet de bedoeling ervan. De bedoeling is meer, iets te willen doen, iets postuum aan diegene te betonen, bijv. eer, liefde, respect.
Je zoekt er aan de ene kant veel te veel achter als je zegt dat bloemen slechts dienen om de dood te verbloemen en aan de andere kant onderschat je de betekenis ervan in het hele verwerkingsproces van de dood. Overigens vind ik dat hele verbloemverhaal maar nonsens. De meeste mensen denken tegenwoordig niet eens meer zo na over de dood en vinden het vaker een uitkomst dan dat het als een verschrikking wordt ervaren. Er zit dus een zekere inconsequentie in dat verbloemverhaal.
En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God! (Joh. 20:28 )