eo-jongerendag

[@mic]

kick
opmontering, opkikkering, staat van verrukking of opwinding

blijheid is iets anders dan een kick. nu hebben we het over de eo-jongerendag de kick daar is de muziek toch. daar raken veel mensen in vervoering van.

en wat wilde je daarmee zeggen? (overigens vind ik de hele opmekring veel te kort door de bocht)

[johannes1]

zoals marnix het zei is het alsof kick een vorm van blijdschap is, maar beide dingen zijn aparte zaken.

[@mic]

zoals marnix het zei is het alsof kick een vorm van blijdschap is, maar beide dingen zijn aparte zaken.

leguit...

[Marnix]

kick
opmontering, opkikkering, staat van verrukking of opwinding

blijheid is iets anders dan een kick. nu hebben we het over de eo-jongerendag de kick daar is de muziek toch. daar raken veel mensen in vervoering van.

Johannes, wat is opmontering, opkikkering dan? Wil jij me dat dan even uitleggen? Dat heeft de maken met een veranderend gevoel in positieve zin. Bij een EO-jongerendag is het niet de muziek die de kick geeft, het is waar het in die muziek over gaat. Muziek is some wel een medium waardoor de kick beter geuit kan worden.

Kijk naar de doortocht door de Schelfzee. Toen het volk Israel door de zee heen was getrokken en de egyptenaren waren verdronken pakte Mirjam en een aantal andere vrouwen de tamboerijnen en het volk liep vervolgens in reidans en zong voor God. Mijn vraag: Waar kregen deze mensen de kick van: Van de muziekinstrumenten of om wat God had gedaan?

[johannes1]

wie zegt dat miriam een kick had?

Bij een EO-jongerendag is het niet de muziek die de kick geeft, het is waar het in die muziek over gaat.

even lekker swingen voor de kick en het dan geen kick noemen maar een medium die de kick over kan brengen?

[Marnix]

Ik lees dat Mirjam een kick had. Ze was opgemonterd, opgekikkerd, in staat van verrukking of opwinding .

Als we dat bij de EO-jongerendag zijn noem je dat wel een kick en nu niet?

Wat nou even swingen voor de kick. Mensen gaan er voor God uit hun dak. Maar omdat jij dat niet gewend bent ga je er je vraagtekens bij zetten.

Als ik bij een EO-jongerendag ben voel ik me niet precies zo als bij een seculier popconcert en anderen ook niet. Veel mensen voelen zich daar gelukkig, blij, vrolijk, opgemonterd, in staat van verrukking, opgekikkerd. Niet door de muziek maar door de boodschap.

Kijk alsjeblieft uit met je oordeel over andere christenen die alleen maar op je eigen tradities gebaseerd is. Dat jij in de kerk niet geleerd hebt die vrolijkheid te uiten, dat wil nog niet zeggen dat je daarmee mensen die dat wel hebben geleerd moet gaan veroordelen vriend.

[johannes1]

Ik lees dat Mirjam een kick had. Ze was opgemonterd, opgekikkerd, in staat van verrukking of opwinding

En Mirjam, de profetes, Aarons zuster, nam een trommel in haar hand; en al de vrouwen gingen uit, haar na, met trommelen en met reien.
Toen antwoordde Mirjam hunlieden: Zingt den HEERE; want Hij is hogelijk verheven! Hij heeft het paard met zijn ruiter in de zee gestort!

ach ze prijsde God en dat doe ik ook als ik in de kerk de psalmen mee zing, maar een kick is het niet wel blijdschap.

Als we dat bij de EO-jongerendag zijn noem je dat wel een kick en nu niet?

het geeft jullie ieder jaar een kick om naar dat feest te gaan.

Wat nou even swingen voor de kick. Mensen gaan er voor God uit hun dak. Maar omdat jij dat niet gewend bent ga je er je vraagtekens bij zetten.

ik vraag me af of het voor God is als je nu dit eens leest van de organisatie van de EO-jongerendag: we hopen er dit jaar weer een feest van te maken en gave artiesten en goede sprekers dragen zeker bij bij de feestvreugde. zou dit nu voor God zijn of voor ons eigen ik, en ik denk het laatste.

Als ik bij een EO-jongerendag ben voel ik me niet precies zo als bij een seculier popconcert en anderen ook niet. Veel mensen voelen zich daar gelukkig, blij, vrolijk, opgemonterd, in staat van verrukking, opgekikkerd. Niet door de muziek maar door de boodschap.

natuurlijk ervaar je deze dingen verschillend. als je nu kijkt naar een concert van marco borsato of andre hazes (stom voorbeeld maar ja) zal je beide anders ervaren. lijkt mij tenminste.

Kijk alsjeblieft uit met je oordeel over andere christenen die alleen maar op je eigen tradities gebaseerd is. Dat jij in de kerk niet geleerd hebt die vrolijkheid te uiten, dat wil nog niet zeggen dat je daarmee mensen die dat wel hebben geleerd moet gaan veroordelen vriend.

wil nu niet zeggen dat het gebaseerd is om me eigen tradities. vriend, wil je even onthouden dat wij geen doodmakers zijn, maar christenen die jij veroordeelt omdat we het niet eens met je zijn.[/quote]

[Invincible]

nu hebben we het over de eo-jongerendag de kick daar is de muziek toch. daar raken veel mensen in vervoering van.

o.a.

[@mic]

hmm... m'n stille tijd geeft meestal een kick, wat doe ik verkeerd?

[Marnix]

Prima. Van stille tijd kun je heel gelukkig worden... van praten met God kan dat sowieso. Muziek helpt je ook niet extra om je gelukkiger te voelen, maar wel om je blijdschap te uiten, tenminste, zo ervaar ik het.

En Mirjam, de profetes, Aarons zuster, nam een trommel in haar hand; en al de vrouwen gingen uit, haar na, met trommelen en met reien.
Toen antwoordde Mirjam hunlieden: Zingt den HEERE; want Hij is hogelijk verheven! Hij heeft het paard met zijn ruiter in de zee gestort!

ach ze prijsde God en dat doe ik ook als ik in de kerk de psalmen mee zing, maar een kick is het niet wel blijdschap.

Tja maar je moet niet proberen een trommel mee naar de kerk te brengen.... En even over de reidans, dat is een rondedans.... een soort van polonaise.... Zo vaak loop ik de polonaise niet in mijn kerk. Dat lukt alleen bij mijn jeugdkerk

Ik zie wel degelijk verschillen... door muziek en dans laten deze mensen in de bijbel zien hoe blij ze zijn.... ze laten het niet alleen horen, ze laten het ook zien. In de kerk vind ik dat dat er vaak aan ontbreekt. Je mag best blij zijn, maar laat het vooral niet merken.

het geeft jullie ieder jaar een kick om naar dat feest te gaan.

Het geeft me een kick daar te zijn, vanwege het enthousiasme voor God dat er is, dat maakt mij ook zo enthousiast. En ik leer er telkens weer van Hem! Mag dat mij een kick geven?

ik vraag me af of het voor God is als je nu dit eens leest van de organisatie van de EO-jongerendag: we hopen er dit jaar weer een feest van te maken en gave artiesten en goede sprekers dragen zeker bij bij de feestvreugde. zou dit nu voor God zijn of voor ons eigen ik, en ik denk het laatste.

Waarom zit er voor jou zo'n groot contrast tussen: "We maken er een feest van" of "Het is voor God?" We maken er een feest voor God van. Alles wat er gebeurt heeft 2 kanten. Het is voor God, mensen leren er van God, en tegelijk mogen ze er zelf ook plezier in hebben. Is dat niet de beste manier, dat je van God leert en daar ook plezier in hebt? Ik heb veel mensen gesproken en allemaal zien ze de EO-jongerendag als iets van God. Als je voor je eigen plezier gaat kun je namelijk beter een nachtje doorzakken in een disco. Nogmaals, ga nou niet vanuit je eigen tradities en smaak voor anderen dingen invullen.

natuurlijk ervaar je deze dingen verschillend. als je nu kijkt naar een concert van marco borsato of andre hazes (stom voorbeeld maar ja) zal je beide anders ervaren. lijkt mij tenminste.

Precies. En zo is bij de eo-jongerendag iemand enthouasiast omdat het over God gaat en ervaren ze God er ook.

wil nu niet zeggen dat het gebaseerd is om me eigen tradities. vriend, wil je even onthouden dat wij geen doodmakers zijn, maar christenen die jij veroordeelt omdat we het niet eens met je zijn

Dat is het wel. Jij gaat voor anderen bepalen waarom ze volgens jou naar de EO-jongerendag gaan, jij gaat voor hen invullen waarom ze daar een kick hebben. Daar moet je voor oppassen. Ik weet donders goed waarom ik naar de jongerendag ga, ik weet heel goed dat het niet de muziek is waarom ik daar uit mijn dak ga. Ga mij nou niet vertellen dat je het beter weet dan mij en een hoop anderen.

[johannes1]

Tja maar je moet niet proberen een trommel mee naar de kerk te brengen.... En even over de reidans, dat is een rondedans.... een soort van polonaise.... Zo vaak loop ik de polonaise niet in mijn kerk. Dat lukt alleen bij mijn jeugdkerk

Ik zie wel degelijk verschillen... door muziek en dans laten deze mensen in de bijbel zien hoe blij ze zijn.... ze laten het niet alleen horen, ze laten het ook zien. In de kerk vind ik dat dat er vaak aan ontbreekt. Je mag best blij zijn, maar laat het vooral niet merken.

ik hoef het zeker niet te proberen een trommel mee te nemen, maar is ook niet nodig. je hebt het over reidans dat heb je goed opgezocht in je woordenboek dat het een rondedans is. helaas spreekt de bijbel over: met trommelen en met reien. als je het nou zou zien zoals jij ziet staat er met trommelen en met rondedans. maar de statenvertaling verklaart het als met trommelen en met fluiten (of pijpen). sorry maar ik zie geen treurige gezichten in de kerk, misschien wel eens bij het HA, maar neit bij een gewone dienst. alleen het juichen dat zie ik ook niet bij ons. maar wel gewone mensen die bij een zijn gekomen om onder Gods Woord te zitten.

Het geeft me een kick daar te zijn, vanwege het enthousiasme voor God dat er is, dat maakt mij ook zo enthousiast. En ik leer er telkens weer van Hem!

er zullen best mensen zijn die denken daar God te ontmoeten, maar ik zie een groot gedeelte alleen maar loven over die smith en consorten. moet ik daar bij denken ow ze doen het voor God. nee dat denk ik niet. je kan dit op mijn traditie van mijn kerk afschuiven, maar dat is wel erg makkelijk, want ik heb al gezegd dat traditie er niks mee te maken heeft.

Precies. En zo is bij de eo-jongerendag iemand enthouasiast omdat het over God gaat en ervaren ze God er ook

ervaren ze God niet in de kerk? of is het leuker om uit je dak te gaan voor je eigen ik?

Dat is het wel. Jij gaat voor anderen bepalen waarom ze volgens jou naar de EO-jongerendag gaan, jij gaat voor hen invullen waarom ze daar een kick hebben. Daar moet je voor oppassen. Ik weet donders goed waarom ik naar de jongerendag ga, ik weet heel goed dat het niet de muziek is waarom ik daar uit mijn dak ga. Ga mij nou niet vertellen dat je het beter weet dan mij en een hoop anderen.

je doet nu alsof ik jou veroordeel en met mij vele anderen, maar ik weet heel goed dat ik mijn menig mag geven en dat doe ik ook. en dat het niet in je straatje past weet ik ook, maar dat weerhoudt mij er niet van om dit te zeggen.

[Erna82]

De EOJD heb ik nog nooit bezocht, maar wel een jeugdkerk. En ja, misschien krijg ik daar wel een kick van, want er is plaats voor God en je kunt er je blijheid uiten. En mij lukt dat idd beter met een band dan met een orgel. En voor mij is het een oppepper voor mijn geloofsleven, dus dat zou voor mij mbt tot de EOJD dan waarschijnlijk ook zo zijn.

Ook ik heb af en toe wel moeite met mensen die heel openlijk hun emoties laten zien in de kerk (daar sta je dan als nuchtere gereformeerde Groninger). Recent voorbeeld: afgelopen zondag gaan kijken in een evangelische gemeente en de dienst sprak me erg aan. Preek had meer diepgang dan verwacht en ik was erg positief. Maar toen uiteindelijk tegen het einde van de dienst werd gezegd dat er gebeden ging worden, stond de spreekster in tranen. En ik weet wel dat dit echt oprecht was, maar ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.

Maar goed, ik dwaal af, de EOJD. Je kunt het een kick noemen maar ook gewoon blijdschap voor God (what's in the name). En natuurlijk moet je beseffen dat je een zondaar bent, maar besef ook dat je je blijheid mag uiten omdat Jezus voor ons is gestorven.

[@mic]

Is er wel wezenlijk verschil tussen met een glimlach op je gezicht zitten en uit je dak staan te springen? Volgens mij is het uiting geven aan dezelfde emotie.

[caprice]

sorry maar ik zie geen treurige gezichten in de kerk, misschien wel eens bij het HA, maar neit bij een gewone dienst.

Treurige gezichten bij het Avondmaal? Niet van de avondmaalgangers dan, want dat zijn vreugdetranen.

[Marnix]

ik hoef het zeker niet te proberen een trommel mee te nemen, maar is ook niet nodig. je hebt het over reidans dat heb je goed opgezocht in je woordenboek dat het een rondedans is. helaas spreekt de bijbel over: met trommelen en met reien. als je het nou zou zien zoals jij ziet staat er met trommelen en met rondedans. maar de statenvertaling verklaart het als met trommelen en met fluiten (of pijpen). sorry maar ik zie geen treurige gezichten in de kerk, misschien wel eens bij het HA, maar neit bij een gewone dienst. alleen het juichen dat zie ik ook niet bij ons. maar wel gewone mensen die bij een zijn gekomen om onder Gods Woord te zitten.

Hm dat heb ik niet in een woordenboek opgezocht Maar dat terzijde, ik lees in de statenvertaling:

20 En Mirjam, de profetes, Aärons zuster, nam een trommel in haar hand; en al de vrouwen gingen uit, haar na, met trommelen en met reien.

Alle vrouwen gingen uit, haar na.... met reien... oei... lijkt toch wel verdacht veel op een polonaise Zouden ze dat wel voor God hebben gedaan?

En neem dan die David.... danst door Jeruzalem in zijn onderkleed... Ik vraag me toch echt af of Hij dat voor God deed of voor zijn eigen plezier. Hij zegt dan wel dan Hij voor God danste.... maar ja... ik denk dat het niet zo is, klaar. Wat een deugniet, die David... want voglens mij ging ie gewoon stiekum voor zijn eigen kick.

er zullen best mensen zijn die denken daar God te ontmoeten, maar ik zie een groot gedeelte alleen maar loven over die smith en consorten. moet ik daar bij denken ow ze doen het voor God. nee dat denk ik niet. je kan dit op mijn traditie van mijn kerk afschuiven, maar dat is wel erg makkelijk, want ik heb al gezegd dat traditie er niks mee te maken heeft.

Nee inderdaad. Altijd van het negatieve uitgaan. Dat jij denkt te zien dat mensen alleen maar voor de artiesten komen, komt volgens mij omdat je met oogkleppen oploopt.

ervaren ze God niet in de kerk? of is het leuker om uit je dak te gaan voor je eigen ik?

Jawel. Het verschil is dat ik in de kerk lastiger kan laten zien heo blij ik met hem ben, dat klopt niet helemaal met mijn gevoel, het is onnatuurlijk om die blijheid op te kroppen, in plaats van die te uiten.

je doet nu alsof ik jou veroordeel en met mij vele anderen, maar ik weet heel goed dat ik mijn menig mag geven en dat doe ik ook. en dat het niet in je straatje past weet ik ook, maar dat weerhoudt mij er niet van om dit te zeggen.

Tuurlijk mag je je mening geven. Maar als je je mening geeft over anderen en anderen herkennen zich daar helemaal niet in, blijf je dan stug aan je eigen mening vasthouden? Of luister je ook naar anderen die wel op een eo-jongerendag geweest zijn?

Voorbeeld: Ik kan nu zeggen: Het vriest buiten 20 graden. Vervolgens komt er iemand anders die zegt: Ik heb hier een thermometer en die geeft aan dat het 10 graden boven nul is. Dan kun je 2 dingen doen:

1. Stug volhouden dat het toch 20 graden vriest, dat de thermometer niet klopt en als anderen het niet met je eens zijn zeggen: Ik mag toch mijn mening geven.
2. Je afvragen of je mening misschien niet klopt.

Je mag je mening geven.... maar ben je ook bereid hem aan te passen als anderen die wel naar de eo-jongerendag zijn geweest aangeven dat die niet klopt?