@tlantis schreef:Een Christen mag overal komen zolang hij niet zondigt. Dat het soms verstandiger is om op een bepaalde plaats niet te komen is een ander verhaal. Christenen zouden (als ze daar sterk genoeg voor zijn) juist vaker de wereld in moeten gaan. Een kaars zet je immers ook niet onder een stolp (niet alleen omdat je hem dan niet meer zien, maar ook omdat deze dan uit gaat!), maar op een kandelaar.
En daarom is het ook goed dat er zoveel evangelisatiegroepen zijn.
Maar als je stelt dat je best mag uitgaan omdat je daar ook een goed gesprek over Christus kunt hebben, gaat dat er bij mij niet in.
Dat is immers overal als argument voor te gebruiken, kun je ook naar een bordeel gaan, want daar kun je ook over Christus spreken. Je mag ook naar een casino, want ook daar kun je over Christus spreken.
En zo praten we allemaal onze zonden goed.
Ik sluit mezelf hier ook bij in, doe zelf ook vaak dingen onder het mom van: "Er staat nergens in de bijbel dat het niet mag".
Maar als het doel van ons leven is: tot eer van God leven, is het dan niet veel belangrijker om alle (vrije) tijd die we hebben ook tot eer van Hem te besteden?
Is maar een vraag hoor, nogmaals, ik maak mezelf ook veel te veel schuldig aan totaal onbelangrijke dingen, kan ook opgaan in een dag winkelen (en dus het begeren van allerlei dingen die ik in feite helemaal niet nodig heb), dus nogmaals, ik sluit mezelf hier helemaal bij in.
Ik ben met Christus gekruisigd; ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij! (Gal. 2:20)