Moderator: Moderafo's
Jess schreef:Help!!!
Wat doe je toch aan kinderen die om het minste of geringste ruzie maken? Ze verknallen het moeder zijn voor mij. Nu kan ik sommige gezinsdrama's begrijpen, helaas. Ik krijg het gevoel dat ze mij treiteren. Praten, al zo vaak geprobeerd. Heb zelfs geen zin meer om wat leuks met ze te ondernemen, zover is het al heen. Morgen geven ze mooi weer op, maar ik heb zelfs geen moed om zwemwater met ze op te zoeken omdat er van te voren al gezanik is.
*Annet* schreef: Zijn het toch de ouders die het verkeerd aanpakken, komt het door de kinderen?
Merisja schreef:Vaak komt het toch wel door de ouders, vind ik. Ik merk het zelf al bij mijn eigen meiden: als ik 'verkeerd' ergens op reageer, dan gaat het gewoon mis. Worden ze chagrijnig, boos, brutaal enz. Als ik dan verkeerd blíjf reageren, gewoon omdat ik even helemaal geen zin heb in gezeur enzo, dan weet ik gewoon dat het oorlog wordt. Ze zijn dan echt onhandelbaar. Terwijl als ik het goed oppak er niks meer aan de hand is. Maar je moet daar soms best wat energie in stoppen.
Wat ik wel een soort van lekker gevoel vind geven: ik kijk ook vaak naar Schatjes en dan geeft Tischa adviezen aan de ouders en dan blijkt dat wij het, eigenlijk ongemerkt, al lang op die manier doen, die zij aangeeft. Dus eigenlijk doen we het dan 'goed'. Geeft me soms toch wel een goed gevoel. Hebben jullie dat ook?
Merisja schreef:Terwijl als ik het goed oppak er niks meer aan de hand is. Maar je moet daar soms best wat energie in stoppen.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 52 gasten