Volgeling schreef:
Ik hoop dat ik niet de indruk heb gewekt dat ik 'krampachtig' aan de uitverkiezing vasthoudt. Wel wil ik opkomen voor de waarheid erover.
Verder hoop ik dat ik ook niet de indruk wek dat ik de menselijke verantwoordelijk minimaliseer of zelfs teniet zou doen. Integendeel. Ik wil juist deze twee Bijbelse lijnen volledig naast elkaar laten staan, ook als strijdt dat met mijn logica.
Nee zeker niet. Ik vond je uitleg juist erg liefdevol.
Die redenering die jij noemt ken ik. Daar ligt echter naar mijn mening nog iets anders aan ten grondslag: namelijk dat er iets 'speciaals' moet gebeuren. Een bijzondere ervaring of zo. Tot dat moment maakt het allemaal niet uit, is dan de gedachte.
Dat is helaas waar. Ik merk dat veel jongeren niet durven te geloven omdat ze bang zijn dat het niet voor hen is, ze onvoldoende zondekennis hebben, ze niet uitverkoren zijn, etc. De een blijft worstelen, de ander vervalt in een soort nonchalante hopeloosheid of nog erger. Als er één onderwerp in de dogmatiek is misbruikt (ook door voorgangers), dan is het de uitverkiezing wel.
Als ik hierover nadenk, dan krijg ik diep ontzag voor de wijsheid van God. Want juist op deze manier trékt Hij. Wil je zekerheid over je uitverkiezing? Geloof dan! Dan ontvang je die zekerheid.
Volkomen mee eens. Dat is het volle evangelie. En dat is dus ook je verkiezing vast maken. Door Christus. Door Hem alleen!
Inderdaad. Een ander beeld wat ik eens hoorde is gaat ongeveer als volgt: iemand staat op een weg voor een nauwe poort. Erboven staat: Komt allen tot Mij. Pas als deze persoon erdoor gaat en achterom kijkt, dan ziet hij dat er boven staat: 'Van eeuwigheid verkoren'.
Prachtig voorbeeld. Ik heb dat inderdaad eens eerder gehoord. Een volmondig Amen daarop.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne...