mag een christen voorbehoedsmiddelen gebruiken?

[Aragorn]

Overigens leert de wereldgeschiedenis wel dat overbevolking zichzelf oplost, hetzij door oorlogen, rampen en andere trieste zaken. Maar dat is meer voor een ander topic, in het kader van voorbehoedsmiddelen past het niet echt.

Het punt is dat rampen en andere trieste zaken juist ook door die overbevolking veroorzaakt gaan worden. Ik denk niet dat je er vanuit mag gaan dat het zich vanzelf wel oplost, al doe je dat waarschijnlijk ook niet, maar er zijn genoeg mensen die dat wel doen.

Inderdaad, als je zo redeneert.. ach, overbevolking is eigenlijk helemaal geen probleem: als er teveel mensen zijn moorden die elkaar toch wel weer uit omdat er niet genoeg voedsel is.. misschien was dat wel juist wat we moeten proberen te voorkomen.

Aragorn, hadden we na de oorlogen niet die bevrijdingskinderen?

Ja, en daaruit blijkt ook weer dat het in feite gewoon de bekende varkenscyclus is. Je moet alleen maar even op die manier naar de mensheid willen kijken.

[joepie]

........Want als artsen dan het advies geven dat het beter is om geen kinderen meer te krijgen vind jij het blijkbaar prachtig als mensen tegen dat advies ingaan. Sjonge wat een vertrouwen hadden die mensen.
Dom, vind ik zulke mensen. Die spelen met hun leven en dat van hun kinderen.

Ik heb het een tijdje zitten volgen, maar nu wordt ik een beetje nijdig. Hoe durf jij over mensen die in zo'n situatie zitten te oordelen en te kwalificeren als "dom". Heb jij wel eens een situatie meegemaakt dat 3 artsen aangaven dat een abortus beter is voor het leven van de moeder en dat de moeder en de vader samen in het geloof hadden besloten om geen abortus uit te laten voeren ............... en toen het kindje geboren werd het 200% gezond was en dat de artsen het kwalificeerden als jullie hebben geluk gehad .....

Wie nooit in zo'n situatie heeft gezeten moet maar zwijgen, want het getuigt pas echte domheid om zulke uitspraken te doen. (over voorbehoedselen gesproken)

Wie zegt dat ik nog nooit in zo een situatie heb gezeten??
Ik had het ook niet over het moeten afbreken van een zwangerschap maar over het feit dat artsen het advies geven om niet meer kinderen te krijgen en je dat toch gewoon door gaat met het wel krijgen van kinderen.
De manier waarop er hier gesproken wordt over mensen die wel naar adviezen van artsen luisteren of die samen hebben besloten dat er geen kinderen meer kunnen komen of die een tijd willen wachten tot de volgende vind ik nogal kwetsend.
Alsof die mensen dan geen vertrouwen op God hebben.
Alsof die mensen dat niet in goed overleg gedaan zouden hebben.
Jullie zijn nogal veroordelend.

Ook wij hebben nog een zoon gekregen terwijl de artsen zeiden dat het beter was dat het niet gebeurde. En dat zie ik als een Godswonder. Maar de zwangerschap en het kind hebben een gevaar opgeleverd voor ons beide. Dat wij zelf hebben besloten om de zwangerschap uit te dragen en hem geboren te laten worden, was een moeilijke beslissing.
Daarbij heb ik de meeste tijd van de zwangerschap in het ziekenhuis moeten liggen. De andere drie kinderen die wij al hadden hebben al die tijd bij anderen moeten logeren. Wat een inpact heeft dat gehad!
Wat een zorgen hebben we daarom gehad.
Ik kan er gerust nog meer over vertellen, maar geloof me, ik gun dat niemand.
En aan geloofsvertrouwen ontbrak het in het geheel niet.
Ook niet toen er daarna een sterelisatie moest plaatsvinden.
In vol vertrouwen op mijn Heer en Heiland heb ik die ondergaan.
Ook de nog niet zo lang daarna uitgevoerde baarmoederverwijdering.

Dus kalk hier niet van die overhaaste woorden neer waarmee je jezelf een mening aanmeet die anderen kunnen kwetsen.
Als jij denkt dat je het zo moet doen, doe het gerust zo. Maar veroordeel anderen niet met je woorden als zij het in goed vertrouwen anders menen te mogen of moeten doen. Ook daar is God gewoon bij en nodig.

[Loezje]

Sabra, dank voor je uitgebreide reactie.

Dat sommetje: een collega van mij komt met zeven kids van een modaal salaris rond. Over D.V. twee maanden wordt de achtste geboren. Zijn kinderen dragen kleding, ze gaan allemaal naar school, de oudsten studeren, ze zitten op zwemmen en een paar meiden zitten op balletles, ze rijden auto en ze kunnen nog vijf weken per jaar op vakantie. En dan zitten ze niet in een caravan op Texel. Maar... zijn vrouw is overdag gewoon thuis en doet er moeite voor om een beetje creatief te zijn met geld. Geen boodschapen bij Appie, maar groente en fruit van de markt. En zo zijn er veel meer dingen...

Ik denk juist dat mijn idee van verwaarlozing minder ruim is dan dat van jou; jij schaart meer zaken al onder verwaarlozing, terwijl ik het misschien houd op 'het kan ook met minder heel leuk zijn'. Maar misschien bedoelde jij dat ook...

Is kinderen opvoeden geen zelfonplooiing? Heb jij ook een weekje doorgebracht met twee kleuters en twee peuters? En heb je toen ontdekt dat je helemaal niet op de automatische piloot kunt draaien? Dat het behoorlijk veel 'management' en improvisatietalent vergt om de kids overal op tijd te laten zijn; met schone kleren, met een broodtrommel in de schooltas? En na schooltijd willen de kids graag hun verhaal kwijt... etc etc... je leert elke dag weer van die kinderen! En wel eens gemerkt hoe vervelend dagopvang-kids thuis kunnen zijn? Als pa en ma die dagen te moe zijn om 's avonds met de kinderen nog een spelletje te doen?
Maar hoe weet jij dat je met 8 kids geen tijd hebt om 's avonds hun verhalen aan te horen? Ervaring? Als je je gewone werk ("thuiszitten") overdag al hebt gedaan is het heerlijk om 's avonds even met kinderen te praten... Je hoeft niet met allemaal een functioneringsgesprek van een uur te voeren...

Haha, jouw opmerking over mijn beeld van werknemer en werken is leuk! Ik ben zelf ook een loonslaaf hoor Ik werk fulltime en volg daarnaast nog een opleiding. En ik vind mijn werk èrg leuk, kan mezelf ontplooiien en krijg waardering! Daar ben ik helemaal niet negatief over... Maar het kan niet zo zijn dat je werk vóór je gezin komt. Iedere baas, iedere werknemer is te vervangen; een ouder is niet te vervangen!
En niet meteen suggereren dat mijn man werkt en ik niet, Sabra! Misschien zijn bij ons de rollen wel omgedraaid!

Ja, je hebt gelijk, de term 'sleutelkind' is uit de tijd. Dat komt omdat het nu normaal is dat een kind een 'sleutelkind' is. Je hoeft het woord niet meer te gebruiken, omdat het gewoon héél veel voorkomt dat een kind in een leeg huis komt. Tegenwoordig moet je bijna gaan uitleggen dat je kind géén sleutelkind is (misschien is daar ook wel een term voor).

Nou, even wat onduidelijkheid... De pil als medicijn (dus niet (hoe vaak moet ik het nog zeggen) ter voorkoming van zwangerschap), daar heb ik geen problemen mee... En vervolgens vergelijk jij zwangerschap weer met een ernstige ziekte... terwijl je eerst zegt dat ik zeg dat voorstanders van de pil dat wel doen... Ja, klopt, je vergelijkt het zelf. Vind je 't gek dat ik dan dat soort dingen ga denken? Wat spraakverwarring, denk ik. Maar als ik moet kiezen heb ik liever een heleboel zwangerschappen dan één ziekte! Lijkt me dus niet echt hetzelfde

Nog even over Genesis 1:28; voordat je je geestelijk kunt voortplanten zul je dat toch eerst lichamelijk moeten hebben gedaan Dat gold zeker in Genesis 1, voor Adam en Eva. Dit kom je in vers 22 ook al tegen. Hier een citaat; een verklaring over het woord 'zegenen': "Dat is, God gaf hun kracht om hun geslacht door voortteling te onderhouden ten te vermenigvuldigen." Lijkt me overigens niet voor tweeerlei uitleg vatbaar...

[Loezje]

Dus kalk hier niet van die overhaaste woorden neer waarmee je jezelf een mening aanmeet die anderen kunnen kwetsen.
Als jij denkt dat je het zo moet doen, doe het gerust zo. Maar veroordeel anderen niet met je woorden als zij het in goed vertrouwen anders menen te mogen of moeten doen. Ook daar is God gewoon bij en nodig.

Ja, dat probeerde Speedy je juist duidelijk te maken We zullen dit dan ook maar lezen als een bevestiging; zoals een docent van zijn pupil vraagt het nog eens na te vertellen, zodat hij kan controleren of de pupil het snapt. Goed begrepen dus! Top!

[Cybercurse]

Volgens mij mag iedereen voorbehoedsmiddelen gebruiken, dus ook christenen.

Voor de ultieme, hardleerse, tegenstanders: stel nou dat je eigen vrouw, na het krijgen van 12 kids, van de doctoren een expliciet verbod krijgt op het krijgen van kinderen, omdat ze anders een zeer groot risico loopt om te sterven, wat doe je dan? Nooit meer seks?

[joepie]

Er komt niet één kind te veel op de wereld... er komt er niet één te vroeg op de wereld.

Zo is het maar net! Of je wel of geen voorbehoedsmiddel gebruikt!
Er komt er namelijk ook niet èèn te weinig op de wereld.

[Collateral]

Toch hebben ze mij altijd voorgehouden dat ik zeven weken te vroeg ben geboren.

[joepie]

Toch hebben ze mij altijd voorgehouden dat ik zeven weken te vroeg ben geboren.

Had je een sterke eigenwil

[Collateral]

Had je een sterke eigenwil

En nog steeds...

[Loezje]

Volgens mij mag iedereen voorbehoedsmiddelen gebruiken, dus ook christenen.

Voor de ultieme, hardleerse, tegenstanders: stel nou dat je eigen vrouw, na het krijgen van 12 kids, van de doctoren een expliciet verbod krijgt op het krijgen van kinderen, omdat ze anders een zeer groot risico loopt om te sterven, wat doe je dan? Nooit meer seks?

Nou, dan zal ik me ook maar onder die ultieme, hardleerse tegenstanders scharen, want je praat in meervoud en volgens mij zijn er hier maar twee tegenstanders 'k Denk dat je even wat over het hoofd hebt gezien, want ik heb juist gezegd dat ik het me in zo'n geval voor kan stellen dat je gaat gebruiken... Omdat de moeder een maatschappelijke verantwoordelijkheid heeft.... rest is allemaal weer terug te lezen

[Mariamagdalena]

Ik heb nooit voorbehoedsmiddelen gebruikt.
Ben tussen mijn 18de en 28ste 5 keer zwanger geweest, waarvan ik 3 kinderen nog over heb.
Ik heb wel van mijn 28ste tot mijn 35ste aan periodieke onthouding gedaan (wegens geloofsovertuiging, was voor mijn geweten het enige "voorbehoedsmiddel" dat ik kon verantwoorden voor God, maar dat geldt voor mij persoonlijk)
Toen ik 35 was, wilde we graag nog een kindje.
Daarna nooit meer zwanger geworden, ben nu 48 jr.

Dus, ik heb wel geleerd: God beslist of er wel of niet een kind komt, want ik had ook met mijn periodieke onthouding zwanger kunnen worden, want ik ben ook een keer zwanger geworden, 1 dag na mijn maandelijkse bloeding, maar toen was ik nog begin 20, dus supervruchtbaar.
Dus later wilde God het niet meer.
Want ik heb mij laten onderzoeken door een gyneacologe (een vrouw) en die zei dat er niks aan de hand was. Dat ik gezond was en makkelijk nog kinderen kon krijgen, en dat het nog wel zou lukken, nou, niet dus.
Mijn man destijds, was ook niks aan de hand, sinds ongeveer een jaar is hij niet meer capabel om nog kinderen te verwekken, door ziekte, maar destijds wel degelijk, ik werd snel zwanger, behalve na mijn 35ste.

Stel je eens voor dat ik een carieereyuppie was geweest, en ik had "geplanned" om op mijn 35ste een kind te "nemen" (zoals ze dat noemen) , nou, dan had ik mooi niks gekregen, was ik kinderloos geweest.

DUS GOD BESLIST OVER BEVRUCHTING JA OF NEE.

[Aragorn]

Volgens mij mag iedereen voorbehoedsmiddelen gebruiken, dus ook christenen.

Voor de ultieme, hardleerse, tegenstanders: stel nou dat je eigen vrouw, na het krijgen van 12 kids, van de doctoren een expliciet verbod krijgt op het krijgen van kinderen, omdat ze anders een zeer groot risico loopt om te sterven, wat doe je dan? Nooit meer seks?

Dit is typisch zo'n hypothetisch geval dat in de praktijk nauwelijks voorkomt en in dit soort discussies altijd aangegrepen wordt.

[Speedy]

Wie zegt dat ik nog nooit in zo een situatie heb gezeten??
Ik had het ook niet over het moeten afbreken van een zwangerschap maar over het feit dat artsen het advies geven om niet meer kinderen te krijgen en je dat toch gewoon door gaat met het wel krijgen van kinderen.
De manier waarop er hier gesproken wordt over mensen die wel naar adviezen van artsen luisteren of die samen hebben besloten dat er geen kinderen meer kunnen komen of die een tijd willen wachten tot de volgende vind ik nogal kwetsend.
Alsof die mensen dan geen vertrouwen op God hebben.
Alsof die mensen dat niet in goed overleg gedaan zouden hebben.
Jullie zijn nogal veroordelend.

Ook wij hebben nog een zoon gekregen terwijl de artsen zeiden dat het beter was dat het niet gebeurde. En dat zie ik als een Godswonder. Maar de zwangerschap en het kind hebben een gevaar opgeleverd voor ons beide. Dat wij zelf hebben besloten om de zwangerschap uit te dragen en hem geboren te laten worden, was een moeilijke beslissing.
Daarbij heb ik de meeste tijd van de zwangerschap in het ziekenhuis moeten liggen. De andere drie kinderen die wij al hadden hebben al die tijd bij anderen moeten logeren. Wat een inpact heeft dat gehad!
Wat een zorgen hebben we daarom gehad.
Ik kan er gerust nog meer over vertellen, maar geloof me, ik gun dat niemand.
En aan geloofsvertrouwen ontbrak het in het geheel niet.
Ook niet toen er daarna een sterelisatie moest plaatsvinden.
In vol vertrouwen op mijn Heer en Heiland heb ik die ondergaan.
Ook de nog niet zo lang daarna uitgevoerde baarmoederverwijdering.

Dus kalk hier niet van die overhaaste woorden neer waarmee je jezelf een mening aanmeet die anderen kunnen kwetsen.
Als jij denkt dat je het zo moet doen, doe het gerust zo. Maar veroordeel anderen niet met je woorden als zij het in goed vertrouwen anders menen te mogen of moeten doen. Ook daar is God gewoon bij en nodig.

1. Fijn dat je openhartig bent.
2. Je begrijpt nog steeds niet wat ik bedoel.
3. Jij verwijt een aantal mensen dat ze kwetsend zijn en dom zijn. Terwijl je als een olifant in de porselijnkast eerst zelf uitspraken hebt gedaan (dom, onverstandig, etc) en zich nu zelf gekwetst voelt omdat ik een situatie aangeef waarin jij jezelf herkent en die kwetsend overkomt. Mijn punt is bereikt.
4. Jij zegt "En aan geloofsvertrouwen ontbrak het in het geheel niet. Ook niet toen er daarna een sterelisatie moest plaatsvinden. In vol vertrouwen op mijn Heer en Heiland heb ik die ondergaan. Ook de nog niet zo lang daarna uitgevoerde baarmoederverwijdering."

Waarom zouden anderen dat in de situatie niet kunnen als ze na 8 kinderen in verwachting van de 9e zijn en de artsen het ontraden zijn die mensen dan "dom"?

5. Jij zegt "Dus kalk hier niet van die overhaaste woorden neer waarmee je jezelf een mening aanmeet die anderen kunnen kwetsen. Als jij denkt dat je het zo moet doen, doe het gerust zo. Maar veroordeel anderen niet met je woorden als zij het in goed vertrouwen anders menen te mogen of moeten doen. Ook daar is God gewoon bij en nodig."

Neem nou eens je eigen woorden ter harte en ruk zaken die iemand aangeeft niet uit zijn verband. Ik heb in die ene reactie niemand veroordeeld ik heb een situatie geschetst en gevraagd of je die herkende. En nu worden me zaken in de mond gelegd die ik niet gezegd heb.

Back to the topic: De mening van artsen respecteer ik ten zeerste, maar wat mij opvalt is dat artsen zich weinig verdiepen in de geestelijke achtergrond van patienten. Ze begrijpen niet en vaak willen ze niet begrijpen de factor "geloof". Ik snapte het gisteren pas beter door het interview met Jan Terlouw in het RD. Die is tegen de "scheppinggedachte" omdat het niet te beredeneren valt. Wetenschap bepaalt de weg waarin beslissingen genomen worden (meten = weten). Pas dit toe op vele artsen dan komt dat steeds meer naar voren. Geloof past niet in de formule "meten = weten". Het is een verademing als je een arts tegen over je hebt die vraagt hoe je er over denkt en respect heeft voor een geloofsbeslissing.

Mijn inziens wordt heel gauw gewezen op het feit dat grote gezinnen niet meer van deze tijd zijn en dat artsen het afwijzen. De tendens van deze tijd is gericht meer op wat ik wil en wat ik wil beslissen en gebruiken daar in afhankelijkheid de Heere voor. Veel minder is de wijze wat vraagt nu de Heere van mij, wat moet ik doen Heere? Ga nu niet discussieren over deze zin, maar denk na over de gedachte dat er een kentering in deze tijd plaats vind waarin de mens meer en meer eerst naar zichzelf kijkt en dan naar de Heere en helaas niet andersom.

Persoonlijk vind ik dat laatste het moeilijkste in deze tijd, je wordt zo vlug meegevoerd en dan ga je voor de bijl, wat zijn we vroom, maar de Heere wordt niet meer gekend. Als VADER van een gezin met 3 kinderen (JA JOEPIE IK BEN EEN MAN EN GEEN VROUW) komt deze verantwoordelijkheid steeds meer op mij af. Het is zo makkelijk om te zeggen ik en mijn gezin we zullen de HEERE dienen, maar de praktijk wijst zo vaak een andere kant op. Gaan wij nog op de knieen voordat wij naar een arts gaan? Of gaan wij dat pas doen als we terug komen? Gaan wij 's morgens de deur uit met een worsteling voor vrouw en kinderen of doen we dat de laatste 5 minuten voordat we gaan slapen?

Meten = weten komt steeds meer naar voren in onze maatschappij ook in het gebruik van voorbehoedselen alles wil de mens bepalen, maar waar is de afhankelijkheid van de mens jegens Zijn Schepper (nog even en ik mag dat publiekelijk niet meer noemen dat ik een Schepper heb). In mijn werk kom ik steeds meer tegen dat als een mens niet voldoet aan metingen binnen een bedrijf dat het EXIT voor hem is. Targets worden zelfs de kantinejuffouws om de nek gehangen. Vrouwen die aangeven dat ze een christelijke achtergrond hebben en solliciteren worden indirect gevraagd hoe ze over het gezin denken, behoor je tot de kerken van de reformatie dan heb je gelijk een paar minpunten te pakken. Want het kost een bedrijf geld als een vrouw met zwangerschapsverlof gaat en niet meer terugkomt en dat wil men niet. Ben je bereid om partime te gaan werken dan heb je weer een paar pluspuntjes te pakken.

[Voda]

Mag een christen voorbehoedsmiddelen gebruiken ?

Persoonlijk vind ik dat een hele logische vraag. Maar ook een TYPISCH voorbeeld van een -volgens mij- verkeerde vraag. Althans van een verkeerde volgorde in vragen. Maar van dat soort vragen staat ons leven vaak bòl : mag je een lange broek aan als christelijk meisje ? mag je naar de bioscoop ? mag je gospelmuziek draaien ? noem maar op. Hoe kòmt het toch dat we daar zo enorm mee worstelen met die dingen ??

Ik denk hoe MEER we de ECHT belangrijkste vraag in ons leven proberen te ontwijken hoe MEEER we zelf zullen tobben hiermee en hoe langer de topics zullen zijn waar wìj in mee doen(ìk ook). We hebben vaak een beargumenteerde mening over dingen. Want houvast hebben we allemaaal nodig... Maar vooor we op allerlei vragen een antwoord proberen te vinden zou ik willen pleiten om als allereerste een antwoord te vinden op de vraag :

Hoe is mijn relatie met de Heere Jezus ??

Heb ik al een levende relatie met Hem ? Ken ik Hem in al mijn wegen ?Want al die andere vragen zouden het belang van dèze vraag wel eens onder kunnen sneeuwen. En eens zal nìet aan ons gevraagd worden: heb je een lange broek gedragen ? of: ben je naar de bioscoop geweest ? of: heb je voorbehoedsmiddelen gebruikt ? Maar er zal aan ons worden gevraagd of we het werk van de Heere Jezus in ons eigen leven hebben leren kennen ! Het maakt de duivel echt niet uit HOE hij ons bij de Heere Jezus weghoudt... ALS hij ons maar bij Hem weghoudt !!

En denken wij ìn de kerk niet onbewust een beetje in de richting van : "als ik nu maar géén broek draag, géén voorbehoedsmiddelen gebruik, nìet naar de bioscoop ga... DAN sta ik wel op een beetje hoger plan bij God dan "de wereld" of dan "me slechte buurvrouw/man in de kerk die WEL broek draagt/bioscoop gaat/voorbehoedsmiddel gebruikt etc" ? Maar het is een foute gedachtengang om te veronderstellen dat wij dan "beter" zouden zijn. Die manier van denken heeft een groot gevaar namelijk dat wij dènken dat we bèter zijn dan "de wereld". Maar de Heere houdt er geen lieverdjes op na ! Want alzoooo LIEF heeft God DE WERELD (de "kosmos" staat er) gehad..!! Joh 3:16 De Heere houdt van jòu en van je (onkerkelijke) buurvrouw/man EVENVEEEL !!!. Er is maar 1 manier om met de Heere verzoend te worden. En dat is de weg die loopt via de Heere Jezus. En dat wìj zalig kunnen worden, dat is voor 100% mogelijk gemaakt doooor de Heere Jezus. Onze "gerechtigheden" komen daarbij niet van pàs ! Onze zaligheid ligt totaaal bùiten ons ìn het werk van Jezus ! Zoek eerst het koninkrijk van God en ook de antwoorden op dit soort vragen zullen je worden toegeworpen.

Misschien vind je mijn verhaal niet in dit topic horen. Ik denk echter sterk dat dit soort vragen het gevolg zijn van het niet duidelijk hebben van die ène vraag. Want àls die vraag (hoe is mijn relatie met de Heere Jezus ? Ken ik Hem ?) positief is beantwoord blijven er misschien nog wel wat vragen over, maar als de Heere je stelt in de christelijke vrijheid dan wordt het leven wat deze vragen betreft kinderlijk eenvoudig. En dat zal voor de ene persoon een ander antwoord op kunnen leveren als de andere persoon. Ik denk ook dat het goed is om te beseffen dat WIJ verantwoordelijk zijn. Je zult NOOIT kunnen zeggen : "Ja maar op refoweb zeiden ze dat je voorbehoedsmiddelen mocht gebruiken" Alle vraagstukken die er op ons afkomen zijn een uitnodiging van de Heere :"Geef Mìj jouw hart" ! Heb ik dat al gedaan: mijn hart aan de Heere Jezus toevertrouwd ? Hij zegt: "Bekeert U" heb ik me op mijn levensweg al òmgekeerd in Zijn richting ?

Volgens mij moeten we allemaal, vòòòr dat we één stàp verder zetten, ZIEN dat we het enige onmisbare VoorbehoedMiddel in ons leven krijgen namelijk de Heere Jezus ! Alleen Hij kan ons behoeden voor de toorn van God. En Hij wil dat ook ! Hij doet niets liever dan zondaren redden van de ondergang. Je hòeft het niet langer zèlf te doen. Hij wil dat doen vooor JOU ! En voor mij. En voor onze buren. En voor mensen die we graag mògen. En voor mensen die we nìet graag mogen. En Hij stelt geen enkele voorwaarde aan ons. We mogen kòmen ZOALS we zijn ! Want voor ònze zaligheid heeft Hij reeds ALLE voorwaarden voldaan. Het laatste stuk van Joh. 3:16 zegt: "opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.

Ik geef mijn mening. Ik ben er van overtuigd dat ik altijd een keuze heb. Ik probeer me ook mijn verantwoordelijkheid te beseffen. Alles wat we doen; we moeten alles doen tot eer van God. We kunnen alleen door het werk van de Heere Jezus werkelijk tot Zijn eer leven. Als er (nog) geen kinderwens zou zijn zou ik met een gerust hart voorbehoedsmiddelen gebruiken. Kinderen zijn een zegen. Maar nergens staat dat ze een verplichting zijn. Welke weg de Heere met mijn leven zou gaan, dat is afhankelijk van Hem. Wij zijn tempels van de Heilige Geest. En daarom worden wij door de Heere in de gelegenheid gesteld keuzes te maken. In deze mening spreek ik dus voor mijzelf. Iemand anders kan zéker tot een andere mening komen. In wezen verschilt het nemen van een besluit over (technische) voorbehoedsmiddelen NIET van elke andere beslissing zolang we maar in ons handelen de eer van God op het oog hebben. En daarbij is een levende relatie met Hem onmisbaar.

[charlie]

En dan zitten ze niet in een caravan op Texel.

HOOOOWW ik eis excuses voor deze kwetsende uitspraak!!