Zareb schreef:Maar dit topic ging over samenwonen zonder seks.
-Kan het? Ja
-Mag het? Ja
-Moet het? Nee, mits
Kan het? Ja
Gebeurd het? Jaah!
Moet je het willen? Nuh!
Moderator: Moderafo's
Zareb schreef:joepie schreef:Als er in een partnerschap niet van een huwelijk zordt gesproken is het dat ook niet natuurlijk.
Geef dan het verschil aan tussen het woord "huwelijk" en "partnerschap"Wat Gods orde is dat kun je natuurlijk weten.
Daar kun je genog over lezen in de Bijbel.
Niet een langdurige relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht b.v.
Maar de man zal... enz....
Daar heb ik het niet over! Waarom haal jij dat erbij?Dat er mensen extremen vast laten leggen in hun huwelijkse voorwaarden wil nog niet zeggen dat het daarom goed is. Ook daarin kun je dus dingen fout doen.
Vind zowiezo trouwen op huwelijkse voorwaarden niet zoals het "hoort"
Maar goed, dat is mijn mening.
Inderdaad, je zal je familiebezit maar opgemaakt zien worden door de een of ander. of je zal maar aangesproken worden op de schulden van je partner. Maar goed, dit terzijde.En ja, zolang als de regering in die wetten niet tegen Gods woord ingaan, zal ik ze daarin gehoorzamen.
Omdat ik daarmee God gehoorzaam.
Dat laatste is dus weer kort door de bocht. De regering geeft een wettelijke status aan abortus, aan euthanasie. Zaken die m.i. recht tegen God's woord in gaan.
Dus in het eene accepteer je ze wel, maar in het andere niet.
joepie schreef:Maar anders vind ik dat het niet getuigd van een vertrouwen in elkaar, dat je het huwelijk wat je aangaat, voor de rest van je leven, (dat beloof je tenslotte: tot de dood je scheid)
Andre schreef:joepie schreef:Maar anders vind ik dat het niet getuigd van een vertrouwen in elkaar, dat je het huwelijk wat je aangaat, voor de rest van je leven, (dat beloof je tenslotte: tot de dood je scheid)
Mmmmm, redelijk pittige uitspraak........
Heb jij dat nooit, dat dingen wel eens anders lopen als dat je graag zou hebben gewild?
) zou ik de risico's hiervan volledig uit willen sluiten t.o.v. m'n partner. Immers ik heb voor die eigen zaak gekozen en het lijkt me niet fair om daar een ander mee op te zadelen als het misloopt. Heeft niets met vertrouwen te maken.Zareb schreef:Andre schreef:joepie schreef:Maar anders vind ik dat het niet getuigd van een vertrouwen in elkaar, dat je het huwelijk wat je aangaat, voor de rest van je leven, (dat beloof je tenslotte: tot de dood je scheid)
Mmmmm, redelijk pittige uitspraak........
Heb jij dat nooit, dat dingen wel eens anders lopen als dat je graag zou hebben gewild?
Het gaat niet alleen over "anders" lopen. Ik denk dat huwelijks voorwaarden ook een manier kunnen zijn om een ander niet willens en wetens mee te slepen in onvoorziene omstandigheden.
Goed, ik heb een eigen bedrijf. Als ik zou trouwen (
joepie schreef:Maar goed, of ik nooit heb dat dingen anders lopen dan ik wilde?
Ja, heel veel zelfs. Daarom heb ik denk ik ook geleerd om inderdaad alles ALLEEN van God te verwachten.
En vooral niet zelf willen, maar het over geven aan Hem. Daardoor zijn dingen in mijn leven ook beter geworden.
Dat is natuurlijk makkelijk constateren achteraf.Daardoor ben ik ook gaan zien, dat je soms recht tegen je gevoel moet ingaan, maar dat het toch de weg van de Here is. En dat Hij die weg ook wil zegenen.
Dertien jaar terug had ik namelijk nooit kunnen denken dat ik zo gelukkig met mijn man zou kunnen zijn als dat ik nu ben!
Misschien wel ja, ik denk dat er ook voorbeelden zijn, dat gescheiden verder leven beter is, voor een ieder.Als ik toen mijn gevoel gevolgd was dan waren mijn man en ik niet meer bij elkaar. Mijn kinderen, mijn man, en ik waren dan ongelukkig geweest.
De Here wil duidelijk dat wij Hem volgen en geloven dat Hij altijd weet wat het beste voor ons is.
Als je dat wil inzien, en Hem daarin wil volgen dan maakt Hij je wegen goed.
???????Wat ik dus eigenlijk bedoel te zeggen met geen huwelijks voorwaarden is:
Dat dingen anders kunnen lopen dan je ooit zou gedacht hebben is nog geen reden om alvast van te voren risico's uit te sluiten.
Eigenlijk vind ik dat als je toch gaat scheiden (geloof me ik weet echt wel hoe moeilijk het soms kan zijn) dat je dan ook op de blaren moet zitten.
Ohw, dus als het om geld gaat, want daar gaat het dan om , dan kunne de bakens evt. verzet worden, lees, heb ik iets minder moeite mee.En in het geval van een eigen zaak zou ik me inderdaad kunnen voorstellen dat er huwelijksevoorwaarden worden gesteld. Ik zeg dus, kan IK me Voorstellen. Zeg niet dat ik het zou doen.
joepie schreef:Ik ga niet uit elkaar, want dat beloof ik! Anders moet je het niet beloven.
Equilibrist schreef:joepie schreef:Ik ga niet uit elkaar, want dat beloof ik! Anders moet je het niet beloven.
Ja, dat kan ik nog wel volgen. Alleen het volgende ken ik van dichtbij:
man en vrouw voor de kerk getrouwd, gelukkig, kinderen, etc. etc. buiten de huwelijkse onenigheden nooit echte problemen en DAN...
Krijgt de man een ongeluk waardoor hij een hersenbeschadiging oploopt waardoor (een (deel) van) zijn persoonlijkheid veranderd. Man en vrouw liggen na dat ongeluk voortdurend met elkaar overhoop.
De vrouw verzucht: deze man is niet meer de man met wie ik X. jaren geleden getrouwd ben! Na huwelijkstherapieën, gebedsdiensten en fysieke mishandeling van de vrouw besluiten de twee te scheiden.
Argument van de vrouw: ik heb het ja woord gegeven aan een man die ik nu niet meer ken.
Ik vind dit echt een ethisch vraagstuk.
EQ.
Zareb schreef:
Inderdaad, een belangrijk vraagstuk, want het tot "de dood ons scheidt" is door de medische voortuigang geworden "tot het verpleeghuis ons scheidt". Maar dat in een nieuw topic lijkt mij. Want als je hier nu op ingaat krijg je straks weer een "ernstige ende oprechte zijnde waarschuwing.
Het gaat hier over samenwonen en seks. Denk ik,
Maar ja, ik ben geen "toezichthouder".
: On topic maar weer, of nieuwe discussie openen.Andre schreef:Lalage schreef:Een feest is wel wat anders dan met elkaar naar bed gaan.
Offtopic: Je brengt het wel leuk, maar het kan best wel een feest zijn hoor
God heeft het ook als iets moois bedoeld
joepie schreef:Als je leest in de Bijbel hoe Jakob aan zijn vrouw is gekomen is dat wel wat anders dan gewoon meedelen en een trouwdag plannen.
Er ware dus wel degelijk bepaalde ceremoniën. Zo wie zo mocht je niet zelf je vrouw uitzoeken. Dat deed de Vader of hij zond zijn dienstknecht uit. Hij bepaalde dus wanneer er getrouwd werd.
Als je leest in Leviticus 18 wat er allemaal niet mocht. Ze mochten zich niet gelijk stellen aan de Egyptenaren zoals die met de huwelijks- en kuisheid omgingen of zoals in Kanaan.
Of wat dacht je van de voorschriften in Deut. 22.
Ook daar wordt gesproken over het huwen...
Ik denk eerder dat we tegenwordig gewoon meedelen wanneer de huwelijksdag is, en vervolgens gewoon gemeenschap hebben met elkaar.
En dat blijft de omgekeerde wereld. Je bent pas samen één als God je heeft samen gevoegd. Tot die tijd ben je met elkaar aan het rotzooien zou mijn schoonvader zeggen. Behandel je elkaar respectloos.
Als je namelijk echt van elkaar houd dan wil je wel wachten tot God er Zijn zegen over heeft gegeven. En dan kun je dat ook.
Verzin niet allemaal smoesjes om het goed te praten dat je gewoon niet kunt wachten op de dag dat je huwelijk voor God rechtsgeldig is.
Niet op het moment dat je Ja zegt... is mijn mening... Ter vergelijking... neem belijdenis... Heb je pas echt je keuze voor God gemaakt op het moment dat je in de kerk je Ja-woord aan God geeft? Natuurlijk niet... dan is de kerk er getuige van.... maar als je daarvoor ook al zo leeft ben je daarvoor ook al bekeerd toch?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten
