Aragorn schreef:Ik vind het toch wel fijn dat Boekenlezer tenminste duidelijk aangeeft dat zijn reden om niet te kijken gebaseerd is op gevoel. Dat komt al een stuk beter over dan een heleboel gezochte argumenten die we tot nu langs hebben zien komen... (en dit meen ik serieus)
Aragorn schreef:jacobH schreef:of het werkelijk decadent is weet niemand. Ook de voorstanders kunnen het niet goed weerleggen. Net zoals het lastig is te onderbouwen.
Dus komt het bij je beoordeling toch op het gevoel aan...
Maar dat schijnt bij iedere discussie zo te werken: dat je eerst op grond van je gevoel een bepaald standpunt inneemt, en daar later rationele argumenten bij gaat bedenken. Als die van de ander dan echt beter zijn kan je nog wel 'omgaan', maar vaak blijft het toch bij een steekspel van argumenten terwijl een ieder bij zijn eigen mening of gevoel blijft.
Dingen die met zeden te maken hebben kun je ook niet uitsluitend met het verstand bepalen, zoals de verlichtingsfilosofen dachten. (Maar die waren dan ook niet helemaal goed wijs.)
Het domein van het verstand is bijvoorbeeld de wiskunde. Dat is op en top rationeel. Maar wat kan het verstand, die op zichzelf genomen niet meer is dan een rekenmachine, zeggen over wat er wel en niet mag? Moraal heeft te maken met iets wat in ieder geval niet-rationeel is. Het valt zuiver rationeel nooit te begrijpen.
Tegelijkertijd is het echter niet iets wat dan iedereen maar voor zichzelf uit moet maken, dat is ook wel duidelijk. Dan krijg je de grootste wanorde en chaos in de wereld. Als we in de Bijbel lezen dat iedereen deed wat goed was in eigen ogen, was dat een knap alarmerende constatering. Dus ook al heeft moraal met zoiets als aanvoelen te maken, toch moet er een algemeen geldende norm voor zijn. Die algemeen geldende norm kan alleen maar van God komen. En daar moet de mens eenswillend mee gemaakt worden door het werk van Gods Geest.
"Maar wij hebben den zin van Christus" staat er in I Cor. 2:16. Voor zin staat er in het grieks 'noun', wat accusativus (4de naamval: dus lijdend voorwerp) is van 'nous'. Volgens mij zijn daar heel wat betekenissen van te geven, maar het lijkt mij dat het bepaald niet alleen maar rationeel van strekking is. 'Nous' kun je vertalen met 'geest', maar het komt eigenlijk neer op: (het) kennen, (het) inzien, manier van denken.
(Ik som zo eens wat op. Ik heb mijn woordenboek en lexicon er bij dicht gelaten om er niet te veel tijd aan kwijt te raken.) Volgens mij valt aanvoelingsvermogen daar ook onder.
Volgens mij zitten wij nog altijd met de erfenis van René Descartes opgezadeld, die de hele werkelijkheid rationeel wilde beschouwen. Maar dat werkt niet.
En dat had zijn tijdgenoot Blaise Pascal ook verhipte goed door. Die had daar al kritiek op. Maar ja, iedereen luisterde naar Descartes, en Pascal werd niet echt begrepen.
(Overigens begrijp ik de term decadent in dit verband niet zo goed. Volgens mij betekent decadent vooral overmatige luxe oid.)
decadent: de + cadere.
de = af-, weg-
cadere = vallen
-cadent komt van de vorm cadens (wat in de genitivus is: cadentis; vandaar die t), wat het tegenwoordig deelwoord is: vallend.
Dus decadent betekent letterlijk: afvallend. Je zou het denk ook kunnen weergeven als: vervallend.
Nou ja goed, dit komt er dus uit als ik mijn latijnse taalkennis erop uitprobeer.