Dispensationalisme

[alexander91]

Ik ben nieuw hier en vind bedelingen een belangrijk onderwerp.

Welkom op het forum! Goed om je kritische vragen te lezen. De persoon op wie je hier reageert, kan op dit moment helaas niet reageren op dit forum en zal dat voorlopig ook even niet kunnen schat ik. Ik zal voor een deel reageren op het stuk:

Eens, maar in de bedeling ten tijde van Mozes werd men toch ook door geloof en genade behouden (ook al was toendertijd niet bekend wat de werkelijke achtergrond daarvan was). Wat is volgens jou het onderscheid?

Inderdaad werd men ook in deze oude "bedeling" behouden of gerechtvaardigd door het geloof en de genade van God. Dat is de hele rode lijn door het OT heen. Op basis daarvan ging het goed of slecht met Israel. En toen was de achtergrond hiervan nog onduidelijk. In mijn ogen erkent het dispensationalisme dit veel te zwak. Gods trouw door de tijden heen wordt vaak een ondergeschoven kind om de verschillen tussen de bedelingen te versterken.
Een verschil dat ik zo snel kan bedenken is dat er met Christus een Volmaakt Offer is gebracht dat al onze zonden teniet doet, waar de Joden eerst zelf offers moesten brengen en zichzelf heilig houden voor God.

[Lukas]

Inderdaad werd men ook in deze oude "bedeling" behouden of gerechtvaardigd door het geloof en de genade van God. Dat is de hele rode lijn door het OT heen. Op basis daarvan ging het goed of slecht met Israel. En toen was de achtergrond hiervan nog onduidelijk. In mijn ogen erkent het dispensationalisme dit veel te zwak. Gods trouw door de tijden heen wordt vaak een ondergeschoven kind om de verschillen tussen de bedelingen te versterken.

Inderdaad. Ik denk ook dat dispensationalisme in dat opzicht soms verkeerd begrepen en uitgedragen wordt.

Een verschil dat ik zo snel kan bedenken is dat er met Christus een Volmaakt Offer is gebracht dat al onze zonden teniet doet, waar de Joden eerst zelf offers moesten brengen en zichzelf heilig houden voor God.

maw. er waren inzettingen die onderhouden moesten worden, die er als het ware toegevoegd waren omdat het directe zicht op Christus er nog niet was.

Toch zijn er diverse voorbeelden te vinden dat gedurende handelingen de Joden nog naar de tempel gingen en ze zich aan de wet van Mozes hielden. Blijkbaar is dat dan toch nog anders dan het heden. (aangenomen dat er nu geen enkel onderscheid tussen Jood en niet-Jood meer bestaat).
Hoe kijk jij daar tegen aan?

Sommige kerken leren dat nu nog steeds de wet gehouden moet worden, feitelijk dat de huidige gemeente een opvolger van Israel is. Daar ben ik het nogal sterk mee oneens. Ik weet niet of die visie per definitie voortkomt uit verbondstheologie (maar dat zou goed kunnen denk ik). Wat dat betreft is dispensationalisme m.i. meer voor de hand liggend. "Als er Israel staat, dan is het ook Israel". Dat is best wel logisch en normaal.
Zeker na 1948 is dat ook qua profetie beter te begrijpen. Misschien dacht men bij het opzetten van de verbondsleer dat Israel niet meer bestond, en de gemeente 'dus' de opvolger wel moest zijn. Beetje zoals Abraham en Sara, en dan maar Hagar.

[Jvslooten]

Misschien dacht men bij het opzetten van de verbondsleer dat Israel niet meer bestond, en de gemeente 'dus' de opvolger wel moest zijn. Beetje zoals Abraham en Sara, en dan maar Hagar.

De verbondsleer leert nergens dat er geen Israël meer zou zijn, of dat Israël een opvolger nodig zou hebben. De verbondsleer gaat uit van één God met één Volk. Want God heeft Zijn volk, dat Hij van tevoren kende, niet verstoten.

[alexander91]

Misschien dacht men bij het opzetten van de verbondsleer dat Israel niet meer bestond, en de gemeente 'dus' de opvolger wel moest zijn. Beetje zoals Abraham en Sara, en dan maar Hagar.

De verbondsleer leert nergens dat er geen Israël meer zou zijn, of dat Israël een opvolger nodig zou hebben. De verbondsleer gaat uit van één God met één Volk. Want God heeft Zijn volk, dat Hij van tevoren kende, niet verstoten.

Inderdaad, de verbondsleer gaat m.i. uit van het "geestelijke Israel" en iedere gelovige uit Jood of heiden mag zich een (geestelijk) nakomeling noemen van Abraham. ("En omdat u Christus toebehoort, bent u nakomelingen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte.")
De verbondsleer wil niet meer bij het vleselijke blijven staan, maar zich enkel richten op het geestelijke, waar Gods Woord ons ook toe aanspoort. En geestelijk gezien is niet elke fysieke nakomeling van Abraham van Israel.

Overigens zullen er vast wel mensen zijn die de verbondsleer hebben misbruikt om hun antisemitische gevoelens te verzadigen, maar ja, zelfs de algemene christelijke leer is gebruikt om onchristelijke daden te verrichten. Het kind moeten we dus niet zomaar met het badwater wegspoelen.

[Lukas]

De verbondsleer leert nergens dat er geen Israël meer zou zijn, of dat Israël een opvolger nodig zou hebben. De verbondsleer gaat uit van één God met één Volk. Want God heeft Zijn volk, dat Hij van tevoren kende, niet verstoten.

Maar dat komt er toch op neer dat de gemeente (huidige kerk) ahw. de opvolger van Israel zou zijn? En als dat zo is, dan is er toch geen plaats voor het volk Israel (in het land Israel), bestaande uit de 12 stammen, als volk van God? Zeg maar de letterlijke betekenis van Israel, waar allerlei (nog niet vervulde) profetieen over uitgesproken zijn.
Hoe ziet men in de verbondsleer dan de rol van het joodse volk?
Het lijkt mij dat dit juist een expliciet verschil is met de manier waarop men vanuit de bedelingenleer Israel beschouwd.

[Jvslooten]

Maar dat komt er toch op neer dat de gemeente (huidige kerk) ahw. de opvolger van Israel zou zijn? En als dat zo is, dan is er toch geen plaats voor het volk Israel (in het land Israel), bestaande uit de 12 stammen, als volk van God? Zeg maar de letterlijke betekenis van Israel, waar allerlei (nog niet vervulde) profetieen over uitgesproken zijn.
Hoe ziet men in de verbondsleer dan de rol van het joodse volk?
Het lijkt mij dat dit juist een expliciet verschil is met de manier waarop men vanuit de bedelingenleer Israel beschouwd.

Volgens de verbondsleer bestaat de gemeente al vanaf de eerste dag in het Paradijs, en zal deze blijven bestaan tot in der eeuwigheid straks voor de Troon van het Lam. Ook Israël (voorzover het de HEERE diende) maakt(e) deel uit van die gemeente. En inderdaad, voor Israël liggen er nog allerlei profetieën. Hoe de profetieën geïnterpreteerd moeten worden is inderdaad een lastige vraag, maar dat is voor de ´bedelers´ net zo.

[alexander91]

Een verschil dat ik zo snel kan bedenken is dat er met Christus een Volmaakt Offer is gebracht dat al onze zonden teniet doet, waar de Joden eerst zelf offers moesten brengen en zichzelf heilig houden voor God.

maw. er waren inzettingen die onderhouden moesten worden, die er als het ware toegevoegd waren omdat het directe zicht op Christus er nog niet was.

Toch zijn er diverse voorbeelden te vinden dat gedurende handelingen de Joden nog naar de tempel gingen en ze zich aan de wet van Mozes hielden. Blijkbaar is dat dan toch nog anders dan het heden. (aangenomen dat er nu geen enkel onderscheid tussen Jood en niet-Jood meer bestaat).
Hoe kijk jij daar tegen aan?

Volgens mij is er hedentendage wel nog verschil tussen Jood en heiden in het vlees gezien: namelijk cultuur-verschillen. In de geest zijn gelovige Jood en heiden een, maar in het vlees niet. Daar getuigt het boek Handelingen bv in Handelingen 15 m.i. van. De Joden willen hun cultuur opleggen aan een vreemde cultuur die wel Christus aanvaard heeft. Handelingen 15 leert dat we culturen niet moeten opleggen, maar juist respecteren. Christus verbindt ons boven de culturen om. Daarnaast zie je ook onder heidenen verschillen. Wij Europeanen vullen het geloof op een andere wijze in dan Amerikanen of Zuid-Amerikanen of Afrikanen of Aziaten, en daarin zitten ook weer verschillen. Wat de praktijk laat zien is dat het christelijke geloof de culturen overstijgt, en wat Handelingen 15 ons dan meegeeft is dat we het christelijk geloof verspreiden niet moeten verbinden aan het opleggen van onze cultuur. Ook wij op dit forum zitten nog vast aan heidense gebruiken. Neem nu de dagen van de week: de namen van afgoden gebruiken we haast elke dag. Het zijn holle uitingen, maar ze hebben nog wel wat weg van het heidendom, net als de paasvuren die we elk jaar hebben, etc. Op eenzelfde manier vullen de Joden hun christelijke geloof in binnen hun oorspronkelijke cultuur. De vormen houden ze enigzins vast, maar de invulling is veranderd door een gerichtheid op Christus in doen en laten.

Geven deze gedachten zo een antwoord op je vraag?

Sommige kerken leren dat nu nog steeds de wet gehouden moet worden, feitelijk dat de huidige gemeente een opvolger van Israel is. Daar ben ik het nogal sterk mee oneens. Ik weet niet of die visie per definitie voortkomt uit verbondstheologie (maar dat zou goed kunnen denk ik). Wat dat betreft is dispensationalisme m.i. meer voor de hand liggend. "Als er Israel staat, dan is het ook Israel". Dat is best wel logisch en normaal.

Ik vraag me af welke kerk leert dat de wet gehouden moet worden om zalig te worden. Ik heb er eerlijk gezegd nog nooit een meegemaakt die dat beweert. Kun je een specifieke kerk noemen waar men dat zegt, misschien dat het wat duidelijker wordt?
Mbt "als er Israel staat, dan is het ook Israel", hoe lees jij dan bv Rom 2:28-29 "Want niet híj is Jood die het in het openbaar is, en niet dát is besnijdenis die in het openbaar in het vlees plaatsvindt,
29 maar híj is Jood die het in het verborgene is, ". Daar lijkt een vaste grond voor een dergelijke regel weg te vallen, dus ik zou voor mezelf dat niet als gouden regel bij het lezen hebben, want het is blijkbaar niet altijd geldig.

Tenslotte hou ik niet zo van de hokjes verbondstheologie en dispensationalisme, want ze wekken een zij-tegen-wij gevoel op die we niet moeten hebben. We moeten van christen tot christen spreken en elkaar proberen te begrijpen en te helpen en van elkaar te leren. Iedere christen denkt anders dan andere christenen. Geen christen is gelijk. Geen ledemaat is gelijk. Ze zijn wel enigzins te classificeren, maar die classificatie moet als richtlijn gelden, en niet als middel om andermans geloof in te vullen. Ik denk zelfs dat beide kampen hier dichter bij elkaar zitten dan dat soms gesuggereerd worden. Er valt zoveel van elkaar te leren, als we maar open staan voor elkaars verschillen.

[1a2b3c]

Tenslotte hou ik niet zo van de hokjes verbondstheologie en dispensationalisme, want ze wekken een zij-tegen-wij gevoel op die we niet moeten hebben. We moeten van christen tot christen spreken en elkaar proberen te begrijpen en te helpen en van elkaar te leren. Iedere christen denkt anders dan andere christenen. Geen christen is gelijk. Geen ledemaat is gelijk. Ze zijn wel enigzins te classificeren, maar die classificatie moet als richtlijn gelden, en niet als middel om andermans geloof in te vullen. Ik denk zelfs dat beide kampen hier dichter bij elkaar zitten dan dat soms gesuggereerd worden. Er valt zoveel van elkaar te leren, als we maar open staan voor elkaars verschillen.

[Lukas]

Volgens de verbondsleer bestaat de gemeente al vanaf de eerste dag in het Paradijs, en zal deze blijven bestaan tot in der eeuwigheid straks voor de Troon van het Lam. Ook Israël (voorzover het de HEERE diende) maakt(e) deel uit van die gemeente.

De gemeente van alle gelovigen in alle tijden. Zo kun je het ook beschouwen en dat is ook een terechte visie. Maar je zegt feitelijk: De verschillen niet benadrukken en de grote lijn volgen die van begin tot einde het doel van God is. Ik denk dat daar niets mis verkeerd aan hoeft te zijn, maar de verschillen die er eventueel zijn worden daardoor wel gemist. Als er daadwerkelijk bedelingen zijn, dan valt dat niet op.

En inderdaad, voor Israël liggen er nog allerlei profetieën. Hoe de profetieën geïnterpreteerd moeten worden is inderdaad een lastige vraag, maar dat is voor de ´bedelers´ net zo.

Niemand heeft alle antwoorden Het blijft lastig, maar het is ook boeiend. De bijbel blijkt zo'n mooie structuur te hebben. Vaak dat bij bijbelstudies weer dingen blijken, die dan wonderlijke connecties hebben met andere gedeeltes.
Ik vind het wel opmerkelijk dat je schrijft dat er voor Israel nog allerlei profetieen te vervullen zijn. Bedoel je dan het land/joodse volk? En zo ja, zie jij dan in de eindtijd nog een specfifieke rol voor Israel, of is dat typisch bedelingenleer?

[Jvslooten]

De gemeente van alle gelovigen in alle tijden. Zo kun je het ook beschouwen en dat is ook een terechte visie. Maar je zegt feitelijk: De verschillen niet benadrukken en de grote lijn volgen die van begin tot einde het doel van God is. Ik denk dat daar niets mis verkeerd aan hoeft te zijn, maar de verschillen die er eventueel zijn worden daardoor wel gemist. Als er daadwerkelijk bedelingen zijn, dan valt dat niet op.

Ik vind inderdaad de 'grote lijn' belangrijker dan de verschillen. Natuurlijk zijn er verschillen, God werkte met Adam anders dan met Abraham, anders dan met het Joodse volk en anders dan met de gemeente van nu. Als je dat bedelingen wil noemen, prima. Best een mooie, bijbelse term trouwens. Ik vind zelf echter de grote lijn belangrijker: èèn God, met èèn Volk uit alle tijden, stammen, geslachten en naties. Een Volk, wat door genade alleen is zalig geworden. De bedelingeleer wordt voor mij echter pas problematisch, als er allerlei conclusies worden getrokken die ik bijbels niet kan verantwoorden, zoals de gedachte dat de oud-testamentische gelovigen niet werden wedergeboren, of dat ze niet naar de hemel konden. Ook vind ik het storend dat veel teksten uit een andere bedeling zò verklaard worden alsof ze voor de gelovige van nu helemaal niet meer van betekenis zijn. Ik krijg dan het gevoel dat het woord als het ware 'vleugellam' wordt gemaakt.

Ik vind het wel opmerkelijk dat je schrijft dat er voor Israel nog allerlei profetieen te vervullen zijn. Bedoel je dan het land/joodse volk? En zo ja, zie jij dan in de eindtijd nog een specfifieke rol voor Israel, of is dat typisch bedelingenleer?

Er zijn vleselijke beloften en er zijn geestelijke beloften.. en om het nog ingewikkelder te maken zijn er ook vleselijke beloften met een diepere, geestelijke belofte, en zijn er zélfs geestelijke beloften die in de bijbel heel vleselijk worden uitgelegd/vervuld. Maar om terug te komen op je 'en zo ja-vraag', ik hoop het, en in onze kerk bidden we er ook regelmatig voor. Ik zie echter geen bijbelse grond om met zekerheid te zeggen dat het inderdaad zo zou zijn.

[Boerin]

Profetieën voor Israel:
Hosea 6:2 Na 2 dagen (2000 jaar) zult Gij ons doen herleven, Ezechiel 37, Zacharia 12, Joel 2 de late regen, Jesaja 60, Jesaja 66:7, Romeinen 11, de 12000 uit elke stam in Openbaringen.

[Lukas]

Volgens mij is er hedentendage wel nog verschil tussen Jood en heiden in het vlees gezien: namelijk cultuur-verschillen. In de geest zijn gelovige Jood en heiden een, maar in het vlees niet. Daar getuigt het boek Handelingen bv in Handelingen 15 m.i. van. De Joden willen hun cultuur opleggen aan een vreemde cultuur die wel Christus aanvaard heeft. Handelingen 15 leert dat we culturen niet moeten opleggen, maar juist respecteren. Christus verbindt ons boven de culturen om.

Ah, zie jij het op die manier. Die benadering had ik niet eerder gehoord. Jij ziet er dus meer een symbolische, voorbeeldfunctie in.
Uiteraard is er niets tegen jouw mening, want het is goed om andere culturen te respecteren. Nog niet zo lang geleden kwam ik in een Armeense gemeente (niet orthodox, maar meer richting charismatisch). En het is ontzettend leuk om zo'n hele andere cultuur mee te maken en toch ook zoveel te herkennen.

Maar wat betreft jouw uitleg van die zaken in handelingen vind ik het toch lastig om daarmee uit de voeten te kunnen. Want ik denk dat het zo letterlijk mogelijk aanhouden van een tekst in eerste instantie de meest naukeurige uitleg oplevert. Uiteraard zijn er ook symbolische gedeeltes in de bijbel, maar ik denk dat eerst een letterlijke uitleg geprobeerd moet worden en pas als dat larie oplevert, dan naar symbolisch/overdrachtelijk uitwijken. Want bestaat anders niet het gevaar dat een tekst van alles kan betekenen (of in ieder geval veel mogelijkheden, zonder duidelijk richtlijn wat te kiezen).

Dat de Joden allerlei voorschriften navolgden was m.i. niet alleen cultuur. Het is ook hun godsdienst, hun voorschrift om die na te volgen. Als het alleen maar cultuur was, dan zou het te classificeren zijn als 'overlevering', niet echt inzetting van de Heer. En ik betwijfel of ze (de apostelen) daarvoor zouden gaan.

Geven deze gedachten zo een antwoord op je vraag?

Ja, maar ik zie het anders. Hetgeen uiteraard niet erg is op een forum.

Ik vraag me af welke kerk leert dat de wet gehouden moet worden om zalig te worden. Ik heb er eerlijk gezegd nog nooit een meegemaakt die dat beweert. Kun je een specifieke kerk noemen waar men dat zegt, misschien dat het wat duidelijker wordt?

Ik denk niet dat er kerken zijn die verkondigen dat de hele wet (alle zeshonderdzoveel inzetttingen) moeten houden. Maar wel kwam ik vaak tegen dat het lezen van de 10 geboden een vast onderdeel van de dienst was, en dat het soms moeilijk was vast te stellen of men genade verkondigd of allerlei regels die ternauwernood iemand van verdoemenis zouden kunnen redden. Dat is min of meer bedekt de boodschap, een soort dubbele boodschap van wet en genade. Waarbij mensen denk ik van nature meer bij het houden van regels uitkomen dan vrij zijn in de genade van God.
Ik ken een dergelijk voorbeeld van een kerk waar mijn moeder in zat. Het heeft haar jaren gekost om daar overheen te komen en de werkelijke boodschap van Gods genade te ontdekken.

Mijn stelling is dat verbondsleer (of wat daarvan wordt afgeleid, of daar op lijkt) meer gevoelig is voor dit soort problematiek. Juist omdat het allemaal vloeiend in elkaar overloopt is het onderscheid moeilijker te duiden.
Dispensationalisme trekt meer duidelijke scheidslijnen en laat zien hoe de verschillende perioden van Gods handelen zich tot elkaar verhouden.

Tenslotte hou ik niet zo van de hokjes verbondstheologie en dispensationalisme, want ze wekken een zij-tegen-wij gevoel op die we niet moeten hebben. We moeten van christen tot christen spreken en elkaar proberen te begrijpen en te helpen en van elkaar te leren. Iedere christen denkt anders dan andere christenen. Geen christen is gelijk. Geen ledemaat is gelijk. Ze zijn wel enigzins te classificeren, maar die classificatie moet als richtlijn gelden, en niet als middel om andermans geloof in te vullen. Ik denk zelfs dat beide kampen hier dichter bij elkaar zitten dan dat soms gesuggereerd worden. Er valt zoveel van elkaar te leren, als we maar open staan voor elkaars verschillen.

Nee, alsjeblieft geen hokjes en elkaar verketteren. Naar mijn mening is het meest belangrijk dat we allen gelovigen zijn en elkaar daarin moeten herkennen en respecteren. De gemeente van God bestaat in alle kerken en gezindten over de hele wereld. Ik heb er totaal geen moeite mee als iemand het niet met me eens is en het anders ziet. Ik hoop dat de meesten op dit forum er zo over denken en we dus open onze meningen kunnen geven en dat van de ander overwegen.

Verbondsleer en bedelingenleer naast elkaar zetten, is denk ik onvermijdelijk omdat het twee verschillende benaderingen zijn. Ons behoud ligt echter niet in in de ene of de andere leer, maar in Christus.

Ik ben best wel benieuwd wat de redenen zijn dat bedelingenleer zo negatief beschouwd wordt. Juist omdat ik denk dat het de genade en vrijheid die door Christus ons deel is, zo in het licht gesteld kan worden. Wat is het nadeel?

[Lukas]

Ik vind inderdaad de 'grote lijn' belangrijker dan de verschillen. Natuurlijk zijn er verschillen, God werkte met Adam anders dan met Abraham, anders dan met het Joodse volk en anders dan met de gemeente van nu. Als je dat bedelingen wil noemen, prima. Best een mooie, bijbelse term trouwens. Ik vind zelf echter de grote lijn belangrijker: èèn God, met èèn Volk uit alle tijden, stammen, geslachten en naties. Een Volk, wat door genade alleen is zalig geworden.

Oke, dan lijken onze opvatting in dat opzicht best veel op elkaar. Want de achtereenvolgende bedelingen vormen een grote lijn: Het plan van God. Die verschillen in bedelingen zijn leerzaam, maar zoals ik in een andere post ook schreef. Het schept duidelijkheid waarom we bepaalde zaken nu wel of juist niet moeten doen.

Wat betreft een Volk van God, zal dat ook volgens de bedelingenleer uiteindelijk een feit worden, alleen zijn er tijdelijk verschillen. En omdat wij als gelovigen van vandaag daar deel van uitmaken, is het belangrijk en verrijkend om te ontdekken hoe dit zich ontvouwd.

De bedelingeleer wordt voor mij echter pas problematisch, als er allerlei conclusies worden getrokken die ik bijbels niet kan verantwoorden, zoals de gedachte dat de oud-testamentische gelovigen niet werden wedergeboren, of dat ze niet naar de hemel konden. Ook vind ik het storend dat veel teksten uit een andere bedeling zò verklaard worden alsof ze voor de gelovige van nu helemaal niet meer van betekenis zijn. Ik krijg dan het gevoel dat het woord als het ware 'vleugellam' wordt gemaakt.

Ik had alexander91 ook gevraagd wat zijns inziens de nadelen van de bedelingenleer zijn. Ik denk dat het erg zinvol is om daar op in te gaan. Ik heb de meeste affiniteit met de "Bullinger school", dus je kunt me lek schieten
Overigens ben ik het niet altijd met Bullinger eens en ook vraag ik me af of sommige 'gevolgtrekkingen' per definitie onderdeel van de bedelingenleer moeten zijn. Zoals het lot van de oud-testamentische gelovigen.
Uiteindelijk worden m.i. alle gelovigen uit alle tijden behouden, wanneer hun opstanding precies zal zijn of tot welke taak, is interessant maar lijkt mij geen hoofdzaak.

Of teksten wel of niet van toepassing zijn op ons, gelovigen in het heden, is wel een belangrijk punt. Dat kan immers consequenties hebben voor het leven en geloof. Er wordt wel gezegd dat volgens de bedelingenleer grote delen van de bijbel niet meer van belang zijn, maar dat is absoluut niet waar.
Het is wel zaak om te bepalen welke teksten direct over ons gaan en welke niet. Dit onderscheid maken doet men ook buiten de bedelingenleer. De spijswetten voor Israel gaat men niet toepassen op de gelovigen van nu. Zevende dag adventisten zullen dan ook verwijten dat men niet de hele schrift toepast (?) Zonder hier verder op in te gaan, lijkt het me duidelijk dat uit de bijbel blijkt dat we terecht ons niet onder deze wetten hoeven te stellen.
Dat wil niet zeggen dat uit die wetten van Israel niets te leren is, wellicht bevat het profetisch aspecten of ethische lessen. Kortom: Het gaat niet over ons, maar is wel voor ons.
De opvattingen waar de scheidslijn getrokken moet worden verschilt. Ik kan me voorstellen dat jij die lijn op andere plaatsen in de bijbel aanbrengt dan de verschillende bedelingleer varianten. Maar goed, ieder heeft daar zijn onderbouwing voor en dat kan overwogen en besproken worden.
Ik denk niet dat het woord daardoor vleugellam wordt, maar juist deste effectiever.
Een simpel voorbeeld. Als iemand tegen mij zegt: "jij mag op zondag niet werken". Dan denk ik inderdaad dat dit geen bijbelse grond heeft, omdat het houden van de rustdag een opdracht voor Israel was en niet direct over ons gelovigen in deze bedeling gaat. De bedelingenleer geeft een kader waardoor te onderbouwen is waarom het ene wel en het andere niet van toepassing is.
Dat weerhoud me er niet van dat ik vanuit allerlei teksten wel kan opmaken dat het verstandig en goed is om een rustdag te houden. Wel voor ons, niet over ons. Bedelingenleer is dus geen automatisme. Ook binnen die leer moet nog goed nagedacht en onderzocht worden hoe teksten bedoeld zijn en hoe deze te plaatsen zijn.

Maar om terug te komen op je 'en zo ja-vraag', ik hoop het, en in onze kerk bidden we er ook regelmatig voor. Ik zie echter geen bijbelse grond om met zekerheid te zeggen dat het inderdaad zo zou zijn.

vanuit de bedelingenleer bezien is het onvermijdelijk.
Maar wat denk jij dan van het ontstaan van het land Israel in 1948. Is dat al niet een teken aan de wand dat het Israel letterlijk die rol zal gaan spelen. (wat trouwens niet alleen maar goed zal verlopen, want de eindtijd zal ook veel ellende voor Israel brengen).

[mealybug]

Profetieën voor Israel:
Hosea 6:2 Na 2 dagen (2000 jaar) zult Gij ons doen herleven, Ezechiel 37, Zacharia 12, Joel 2 de late regen, Jesaja 60, Jesaja 66:7, Romeinen 11, de 12000 uit elke stam in Openbaringen.

Zo zie ik het ook.
Hier nog een treffend artikel daar over;

http://www.christipedia.nl/Artikelen/L/ ... n_Bethanie

[Jvslooten]

Ik had alexander91 ook gevraagd wat zijns inziens de nadelen van de bedelingenleer zijn. Ik denk dat het erg zinvol is om daar op in te gaan. Ik heb de meeste affiniteit met de "Bullinger school", dus je kunt me lek schieten

Pas op met wat je zegt:)

Het is wel zaak om te bepalen welke teksten direct over ons gaan en welke niet. Dit onderscheid maken doet men ook buiten de bedelingenleer. De spijswetten voor Israel gaat men niet toepassen op de gelovigen van nu. Zevende dag adventisten zullen dan ook verwijten dat men niet de hele schrift toepast (?) Zonder hier verder op in te gaan, lijkt het me duidelijk dat uit de bijbel blijkt dat we terecht ons niet onder deze wetten hoeven te stellen.
Dat wil niet zeggen dat uit die wetten van Israel niets te leren is, wellicht bevat het profetisch aspecten of ethische lessen. Kortom: Het gaat niet over ons, maar is wel voor ons.

Dat begrijp ik.. en ik denk dat als we bijvoorbeeld naar een gedeelte uit Numeri kijken, we elkaar snel zullen vinden. De profetieën worden al lastiger, maar voor mij wordt het pas echt problematisch als we bijvoorbeeld bij het Onze Vader komen.. ik heb hier al vaak genoeg horen zeggen dat ´dat niet voor ons zou zijn´, en dat gaat er bij mij niet in. Minimaal drie jaar lang heeft Jezus het Koninkrijk van de Vader verkondigd, en vervolgens wordt er gezegd: maar dat geldt niet voor ons. Dan maak je mijns inzien niet alleen de prediking van Jezus vleugellam -vergeef me het woord- (door er een houdbaarheidssticker op te plakken van 3 jaar), je snijd ook je zelf in je vingers. En waar leg je de grens? Is het avondmaal dan wel voor ons? En het offer op Golgotha? Wat betekend de komst van de Messias dan eigenlijk nog voor ons? Want laten we eerlijk zijn, alle beloften en aankondigingen van de komende Messias zijn onder een andere bedeling gedaan. Waarom zouden we daar wél deel aan hebben, en aan de andere beloften niet?

Bedelingenleer is dus geen automatisme. Ook binnen die leer moet nog goed nagedacht en onderzocht worden hoe teksten bedoeld zijn en hoe deze te plaatsen zijn.

Dat is inderdaad wel belangrijk.

vanuit de bedelingenleer bezien is het onvermijdelijk.
Maar wat denk jij dan van het ontstaan van het land Israel in 1948. Is dat al niet een teken aan de wand dat het Israel letterlijk die rol zal gaan spelen. (wat trouwens niet alleen maar goed zal verlopen, want de eindtijd zal ook veel ellende voor Israel brengen).

Ik had het misschien beter moeten omschrijven. Ik geloof best dat het land Israël een belangrijke rol zal spelen in de eindtijd, incl. de omliggende volken. Waar ik echter geen grond voor zie, is om aan te nemen dat heel Israël, als zijnde het vleselijk nageslacht van Abraham, -al dan niet in de eindtijd- zalig zal worden.