peter77 schreef:Serenitie wenst de indruk te wekken dat hij door veel (onafhankelijk van de kerk, want daar kan hij zich niet thuis voelen en de hedendaagse kerk is meer het werk van de duivel, volgens zijn eerdere uitspraken) een overtreffende vorm van wijsheid zich heeft eigen gemaakt. Doch als ik de opsomming van zijn “praatjes” eens nalees, kan ik er weinig “bijbels” of “geestelijks” meer in ontdekken en wekt hij de indruk behoorlijk aan het dwalen te zijn geslagen.
Los van het feit dat zout, hout, wijn, meel etc beelddragers zijn die richting Jezus wijzen is het natuurlijk je reinste toverij (dus is hij toch weer on topic) om te stellen dat de stof opzich voor het wonder zou zorgen.
Neen nogmaals sereniti: Gij dwaalt wel zeer

ik begin je echt zielig te vinden.
Vertel JIJ eens waarom het dan BIJBELS is dat zout, hout en meel naar Jezus wijzen? Leg mij dat eens uit? Wijn kan ik me nog wel voorstellen, maar nu praat jij ook totale onzin.
Je kan het gewoon niet hebben dat ik andere opvattingen heb over bepaalde dingen. In feite heb je gewoon niks tegen mij in te brengen, en is het enige wat je post geirriteerde uitspraken. Je gebruikt, en tegelijkertijd MISbruikt informatie die ik heb gegeven, om je beeld van mij tentoon te stellen. Ik zeg in het geheel NIET dat ik mijzelf wijs noem, of dat ik wijsheid heb gekregen. Als je WEER gelezen zou hebben, zou je gezien hebben dat ik slechts inhaakte op wat JJM voor tekst aanhaalde over "wijsheid". Ik postte slechts andere teksten die het tegenovergestelde in zich hebben.
Hedendaagse kerk het werk van de duivel... heb ik NOOIT letterlijk zo gezegd of bedoeld. Ik noemde iets dergelijks in een bepaalde gedachtengang. Dat ik het heb aangehaald is waar, maar zoals je het nu zegt (zonder de gedachtengang/uitleg van mij erbij) stelt het mij in kwaad daglicht.
Je legt me dingen in de mond, en praat me dingen aan die niet waar zijn.
Valse beschuldiging dus. Gij zult geen vals getuigenis spreken. Onwaarheden, halve waarheden. Dat is wat je typt (over mij).
@PeterD: ik voel me inderdaad aangevallen, maar dat kan ik best wel begrijpen. Niet zozeer gefrustreerd vanwege het feit dat men mijn gedachtengangen niet aanhangt, ik voel me eerder aangevallen door valse beschuldigingen en conclusies die door bijvoorbeeld Peter77 worden gedaan. Ja, ik waag me soms op het randje, maar ik leg het altijd uit. Vaak genoeg heb ik inmiddels gemerkt dat mijn uitleg niet geaccepteerd wordt, en haakt men in op een eenzijdige uitspraak, zonder de context en bedoeling ervan te gebruiken. Het is nu net dat element waardoor ik enigszins geprikkeld wordt.
Verder over de inhoud:
PeterD schreef:Volgens mij staat juist dat hout genoemd om aan te geven dat God eenvoudige middelen kan gebruiken om iets te veranderen.
dat is nu gewoon precies wat ik ook gezegd heb:
Het is Zijn schepping, en die gebruikt Hij, soms op de meest eenvoudige manieren, soms tamelijk complex en menselijk onverklaarbaar (nog, of misschien altijd onverklaarbaar).
Persoonlijk heb ik er moeite mee om in deze middelen het wonder te zien. Dus eigenlijk zeg je dan dat het middel nodig was omdat ander het wonder niet was gebeurd. Ik zeg vervolgens: God heeft zo'n hout, slijk, zout echt niet nodig!
Wij willen allemaal graag als God zijn. Wilden we in het paradijs al. En daarom hebben we even geproeft van die vrucht. En wat doen we tegenwoordig? We gaan de wonderen vanuit de Bijbel ontrafelen, en we gaan zitten discussieren welke chemische reacties er allemaal zouden ontstaan.
ook dat begrijp ik, maar ik heb mijn insteek daarvan al uitgelegd. Ik wil in het geheel niet de wonderen ontrafelen met als conclusie "afwijzen". Waar ik gewoon naar kijk is naar het bijbelstuk zelf. Het stuk hout wordt genoemd, het staat er simpelweg. In feite denk ik inderdaad: dat stuk hout MOEST gegooid worden. Natuurlijk, het kon anders, maar het gebeurde zo. Om in islam-termen te spreken: God wilde het zo, en daarom gebeurde het zo. Chemische reacties. Ik merk dat het nogsteeds teveel een taboe is. Er staat gewoon beschreven wat er gebeurde, wat het volk deed, wat de toestand was, en wat Mozes deed. Hij gooide het hout in het water, en het water werd drinkbaar. Er werd zout in de bron gegooid, en het was weer zuiver. Is het dan niet aannemelijk om er vanuit te gaan dat die handeling toch bijdroeg aan het resultaat? Begrijp me niet verkeerd, en lees alsjeblieft wat ik bedoel: de handeling draagt bij aan het resultaat. Dus het hoort erbij. God gebruikt het, God gebruikt de natuur om iets te bereiken.
Ik kan niet begrijpen dat zo'n logische redenering gewoonweg taboe is voor jullie. Het STAAT er gewoon in. Wat is het probleem?
Jullie komen direct aandraven met "Wij willen allemaal graag als God zijn.". Maar dat is een drogreden, een afwijzertje, een dooddoener. Wees eerlijk: het staat er gewoon, het stuk hout wordt genoemd.
Wat maakt het nou uit. Als je vindt dat het iets afdoet aan Gods werk/wonder, dan schrap je het uit de bijbel. Het is net alsof jullie WILLEN dat een doodnormale observatie en redenatie van de tekst verkeerd is. Met geen vinger aanraken. Oh wee als je gewoon leest wat er staat.
Ik snap dat niet. Leg me dat eens uit.
"Wij mensen kunnen niet alles begrijpen". Nee, inderdaad. Maar dit dan weer wel, of niet soms?
Wat ik heb gezegd: het IS een gedachtengang, het ZOU zo kunnen zijn dat het hout een zuiverende werking had op het water. So what? Wat als het waar is? Daar doe ik niet zo moeilijk over. Het volk klaagde, het water was niet te drinken. Probleem. Paniek. Ik zie YHWH gewoon een diepe zucht slaken en tegen Mozes zeggen "gooi dat stuk hout maar in het water". Het hout zuivert het water en het volk kan drinken. Een onhandelbaar volk. Dat is wat ik erin lees.
En weer moet ik de bruiloft in Kana weer herkauwen, want DAAR staan niet zulke details erbij. Daar tast je als bijbellezer in het duister en KAN je het niet uitleggen/verklaren. Daar valt geen eventuele mogelijke gedachtengang aan vast te knopen.
Nogmaals: ik vind dat jullie ietwat te krampachtig zijn met bijbellezen. Als je gewoon leest wat er staat en het accepteert zoals het er staat, dan doet dat helemaal niets af van Gods heiligheid, en van de nietigheid van mensen.