Marnix schreef:Tja... Bij mij wisselt het. Soms zeg ik u, soms zeg ik jij/je. Eerbied zit hem in mijn optiek niet in het jij of u zeggen maar hoe je over ze denkt en met je ouders omgaat. (en ik denk zelfs dat het met God ook zo is.... in de SV werd zelfs al "jij" gebruikt in plaats van u, zelfs bij het aanspreken van God)
Dat "u" zeggen heel eerbiedig is is volgens mij meer een protocol dat allang niet zoveel meer over eerbied zegt.
Ik denk dat het vooral een traditie is, in onze maatschappij is u beleefder, maar iedere gezinssituatie is anders en heeft zn afspraken.
Zelf spreek ik mn ouders aan met u, pa, ma. Als mn vader in een vrolijke bui is vindt hij het niet zo heel erg als ik hem 'ouwe' noem.
En de rest van de familie (ooms, tantes, opa's, oma's) ... ja... aan de ene kant is het allemaal u, en aan de andere kant kan het ze niet veel schelen, in het bijzijn van mn ouders noem ik ze dan u, anders je (evt. voornaam).
