Is gezinsplanning ook in onze gezindte gewoon geworden?

[Marnix]

De natuur of Gods voorzienigheid?

Hoe bedoel je dat? Dat is natuurlijk een lastig spanningsveld omdat het ook te maken heeft met eigen verantwoordelijkheid en eigen handelen. Als ik hier vanaf 1 hoog uit het raam spring breek ik waarschijnlijk een been. Is dat dat de natuur of Gods voorzienigheid. Als twee vruchtbare mensen met elkaar slapen (en daarvoor een tijdje met elkaar wakker liggen) en de vrouw wordt zwanger, is dat dan de natuur of Gods voorzienigheid? Het zal beiden zijn, maar Gods voorzienigheid en de natuur gaan dan hand in hand. En als ze een voorbehoedsmiddel gebruiken en ze wordt niet zwanger, valt dat dan ook niet onder Gods voorzienigheid?

Is de voorzienigheid niet vooral dat God weet wat er gebeurt, ongeacht de keuzes die we maken? Hoe kunnen we dan door dingen wel of niet te doen Gods voorzienigheid de vrije loop laten, zijn gang laten gaan, als in die voorzienigheid onze keuzes zijn opgenomen?

[schelpje3]

Als een man en vrouw geslachtsgemeenschap hebben, kan daar een kindje van komen.
Dat is ook het eerste doel van het huwelijk.
Als je (nog) geen kinderen wilt, zul je daar dus iets tegen moeten doen.
Dan zeg je in feite: ik wil ze wel (of niet) maar nu nog niet, over een poosje God, als ons huis ingericht is met mooie spullen, we een spaarpotje hebben, enz
En dan na zoveel tijd zeg je: we stoppen met anticonceptie, nu mag U ons een kindje schenken.
Is dit in afhankelijkheid van de Heere leven?
In biddend opzien, met je vrouw samen, vragen of de Heere jullie leven wil leiden?

[Rozijn]

Gelukkig niet het eerste doel... Dat zou wat zijn voor kinderloze echtparen.

Het huwelijksformulier noemt ze in deze volgorde:
1. Elkaar trouw tot hulp zijn.
2. Het opvoeden van de kinderen die zijn krijgen (ik weet van predikanten die lezen: zo zij die krijgen).
3. Ter voorkoming van hoererij.

[Marnix]

Als een man en vrouw geslachtsgemeenschap hebben, kan daar een kindje van komen.
Dat is ook het eerste doel van het huwelijk.
Als je (nog) geen kinderen wilt, zul je daar dus iets tegen moeten doen.
Dan zeg je in feite: ik wil ze wel (of niet) maar nu nog niet, over een poosje God, als ons huis ingericht is met mooie spullen, we een spaarpotje hebben, enz
En dan na zoveel tijd zeg je: we stoppen met anticonceptie, nu mag U ons een kindje schenken.
Is dit in afhankelijkheid van de Heere leven?
In biddend opzien, met je vrouw samen, vragen of de Heere jullie leven wil leiden?

- Zoals Rozijn al aangeeft is kinderen krijgen niet het eerste doel van het huwelijk en zo snel mogelijk kinderen krijgen al helemaal niet. (waar baseer je dat op?)

- Het tweede deel vul je wel op een heel subjectieve manier in. Je hebt namelijk al bedacht dat het wel meteen krijgen van kinderen inhoudt dat je afhankelijk van God leeft en anders niet. Je hebt de motivatie er al bij bedacht: huis inrichten met mooie spullen, spaarpotje hebben enz. Alsof dat de enige mogelijkheden zijn. Alsof een stel niet afhankelijk van Hem kan leven zonder zo snel mogelijk kinderen te krijgen. Jij hebt blijkbaar al ingevuld dat God je zo snel mogelijk kinderen wil geven en je dat alleen maar kan tegenhouden of niet. Een beetje objectief blijven lijkt me wel gewenst in deze discussie.

- Je vergeet dat bij vruchtbare mensen die gemeenschap hebben er doorgaans zwangerschap optreedt. Dat is, hoe bijzonder het ook is en ook al is het niet voor iedereen vanzelfsprekend, wel een natuurlijk proces. Ik vind het wat kortzichtig om dan te zeggen: We hebben gewoon seks en als God het niet wil geven geeft Hij het niet en anders wel. Je schakelt dan namelijk iedere vorm van eigen verantwoordelijkheid uit. Je laatste zin is waar. Je moet samen bidden en vragen en zoeken naar Zijn weg. Maar als het antwoord altijd is dat je gewoon gemeenschap moet hebben en dan maar zien hoef je niet naar die weg te vragen en te zoeken, dan heb je die blijkbaar al voor ons allen ontdekt

[Sabra]

In het huwelijksformulier staat:
De eerste dat de één de ander trouw zou helpen en bijstaan in alle dingen, die tot het tijdige en eeuwige leven behoren.
De andere, OPDAT ZIJ HUN KINDEREN (die zij KRIJGEN zullen) in de waarachtige kennis en vrees Gods, Hem tot eer en tot hun zaligheid opvoeden.

Het is maar net welk formulier gebruikt wordt. In het formulier dat bij mijn huwelijk gebruikt werd staat het volgende genoemd als doel van het huwelijk:

Het tweede is dat man en vrouw als instrumenten in de hand van de Schepper mogen meewerken aan de voortgang van het menselijk leven. Wanneer hen de zegen van kinderen geschonken wordt, zullen zij een christelijk gezin vormen, een bouwsteen voor de samenleving. Ze zullen allen, die onder hun dak gastvrijheid vinden, voorgaan als leerlingen van Jezus de Messias.

Dit nuanceert toch hetgeen jij zo stellig zegt namelijk dat er kinderen worden gekregen en dat mensen hierop geen enkele invloed hebben of mogen hebben.

[Marnix]

Mee eens. Jammer dat het zo loopt, we waren met een goed gesprek bezig....

In het huwelijksformulier staat:
De eerste dat de één de ander trouw zou helpen en bijstaan in alle dingen, die tot het tijdige en eeuwige leven behoren.
De andere, OPDAT ZIJ HUN KINDEREN (die zij KRIJGEN zullen) in de waarachtige kennis en vrees Gods, Hem tot eer en tot hun zaligheid opvoeden.

Ik denk ook zeker dat het een doel is, maar niet het eerste doel. Het eerste doel is dat je samen een eenheid vormt (dan zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en zij zullen een vlees zijn. God zegt dat het niet goed is dat de mens alleen is en dan komt Eva om de hoek kijken. Daarnaast is het huwelijk ook een afspiegeling van Christus en de gemeente, de eenheid, het dienen van elkaar, elkaar aanvullen enz. Gelukkig is kinderen krijgen niet het hoofddoel, anders zou dat wel vreselijk zijn voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Dan loop je het hoofddoel van het huwelijk mis. Volgens mij is dat niet het geval.

Dat het wel een doel is, daarin heb je gelijk. Dat noemt het formulier hier ook terecht. Maar dat is de discussie hier helemaal niet. Ik onderschrijf wat je citeert uit dat formulier van harte. Maar ik ben nu 3 jaar getrouwd en heb nog geen kinderen. Dit formulier zegt echter niet dat gezinsplanning uit den boze is. Er staat niet dat je die kinderen zo snel mogelijk moet krijgen als je getrouwd bent. Stel, we krijgen over een paar jaar kinderen. Dan geldt wat er in dat formulier staat toch net zo goed voor ons?

[Katlheen]

Als kinderen krijgen het eerste en vooral het voornaamste doel is van een huwelijk, dan hoef ik dus niet meer tegen mijn vrouw te zeggen dat ik van haar houd, toch? Dan hoef ik haar toch ook niet lief te hebben? Allemaal verspilde energie....

[Marnix]

Dan heb je in ieder geval een goed tegenargument als je vrouw "alleen maar wil knuffelen"

[hubert]

Als kinderen krijgen het eerste en vooral het voornaamste doel is van een huwelijk, dan hoef ik dus niet meer tegen mijn vrouw te zeggen dat ik van haar houd, toch? Dan hoef ik haar toch ook niet lief te hebben? Allemaal verspilde energie....

Het geeft toch wel blijk van een heel beperkt denkkader. Het huwelijk en trouwens alle relaties vereisen wel wat meer dan het krijgen van kinderen, voor zover mogelijk.
De vraag van het topic is ook al zo absurd. Ik ken geen hetero echtpaar in deze gezindte dat niet aan een of andere manier aan planning doet. Al het vrome gebabbel ten spijt.
In mijn kerk hebben ze gelukkig heel wat betere eigentijdse formuleringen bij een huwelijksvoltrekking. Daar wordt gelukkig nog wel over nagedacht.

[Katlheen]

Mijn post was dan ook sarcastisch. Als je van mening bent dat het huwelijk vooral bedoelt is voor kinderen, dan is de logische gevolgtrekking dat liefde niet relevant is. Zolang er maar snel kinderen komen. Ik sprak (jaren geleden) een predikant die van mening was dat wanneer je nog niet aan kinderen toe was, je ook niet hoorde te trouwen. Dus impliceerde dat het huwelijk er vooral was om kinderen te krijgen. Ik ben toch van mening dat het huwelijk primair voor elkaar is. (want mogen ongewenst kinderlozen anders zonder problemen scheiden?)

[coby]

Ik sprak (jaren geleden) een predikant die van mening was dat wanneer je nog niet aan kinderen toe was, je ook niet hoorde te trouwen. Dus impliceerde dat het huwelijk er vooral was om kinderen te krijgen.

In mijn eerste (pinkster)kerk, jaren 80 met een bejaarde voorganger, werd nog gepreekt dat de pil niet mocht, want je moest kinderen krijgen van God en seks was er alleen voor om kinderen te krijgen, niet voor het zondige plezier. Hijzelf had er ook een reut.

[hubert]

Dat ben ik helemaal met je eens! Maar toch wel een rare visie van die dominee. Ik vind dit echt niet kunnen. Zou ook in de rest van zijn bediening niet meer geloven.

[Katlheen]

Dat soort overtuigingen zijn bijzonder pijnlijk voor ongewenst kinderlozen. Stel nu dat je in die situatie zit, en je voorganger hamert er toch vooral op dat het huwelijk er is voor de kinderen (fokvergunning dus), wat stelt je huwelijk dan nog voor? Mag je dan nog wel getrouwd zijn? En mag je dan binnen dat huwelijk nog wel seks hebben? Er kunnen geen kinderen komen, dus is het dan geoorloofd om dat nog te doen? (en oh de horror, er nog van genieten ook?)

[janneke7337]

Dat ben ik helemaal met je eens! Maar toch wel een rare visie van die dominee. Ik vind dit echt niet kunnen. Zou ook in de rest van zijn bediening niet meer geloven.

Dat is natuurlijk onzin, als een predikant dwaalt op een bepaald stuk wil dat niet zeggen dat de rest ook niet klopt.
Denk maar aan Luther en het avondmaal, de rest klopt dan ook gelijk niet meer?

[Marnix]

Het geeft toch wel blijk van een heel beperkt denkkader. Het huwelijk en trouwens alle relaties vereisen wel wat meer dan het krijgen van kinderen, voor zover mogelijk.
De vraag van het topic is ook al zo absurd. Ik ken geen hetero echtpaar in deze gezindte dat niet aan een of andere manier aan planning doet. Al het vrome gebabbel ten spijt.
In mijn kerk hebben ze gelukkig heel wat betere eigentijdse formuleringen bij een huwelijksvoltrekking. Daar wordt gelukkig nog wel over nagedacht.

Op zich vind ik de formulering niet verkeerd. Er staat dat je de kinderen die je krijgt (zonder een opdracht om ze zo snel of zoveel mogelijk te krijgen) Godvrezend mag opvoeden. Dat lijkt me prima geformuleerd.

Overigens denk ik niet dat die mensen stellen dat het enkel draait om het krijgen van kinderen hoor, maar het is wel een belangrijk punt daar. En ja, bijna iedereen doet tegenwoordig wel aan planning. De tijd dat je daar niets aan deed is wel redelijk voorbij. Maar vaak dan op een natuurlijke manier met het denkbeeld dat je in ieder geval ergens ruimte moet houden om wel zwanger te kunnen worden als God dat wil. Alsof Gods voorzienigheid geen rekening zou houden met anticonceptie......

Mijn post was dan ook sarcastisch. Als je van mening bent dat het huwelijk vooral bedoelt is voor kinderen, dan is de logische gevolgtrekking dat liefde niet relevant is. Zolang er maar snel kinderen komen. Ik sprak (jaren geleden) een predikant die van mening was dat wanneer je nog niet aan kinderen toe was, je ook niet hoorde te trouwen. Dus impliceerde dat het huwelijk er vooral was om kinderen te krijgen. Ik ben toch van mening dat het huwelijk primair voor elkaar is. (want mogen ongewenst kinderlozen anders zonder problemen scheiden?)

Mee eens. En kinderen krijgen is dan een zegen maar niet het hoofddoel van je huwelijk.

Overigens ben ik het met je eerste zin niet eens, ik geloof niet dat voor al die mensen die kinderen krijgen een hoofddoel vonden, liefde niet relevant was. Hun idee is: Het huwelijk is een liefdesrelatie en binnen die relatie is dat een hoofddoel.