Zwanger deel6

[ajl]

Als je kiest voor een nekplooimeting kan je geloof ik wel eerder ( rond de 10 weken). Na 12 weken schijnt de nekplooimeting niet meer te kunnen of zo. Wij hebben het al wel snel aan iedereen verteld. Het was ook geen ontkennen meer aan. Met 5 weken paste ik mn eerste broeken al niet meer en met 7 weken had ik al echt een zwangerschapsbuik .

[MissF]

Ik kreeg de eerste echo met 8 weken. OM te kijken hoe ver ik was. Met 12 weken weer een echo. Mijn ouders wisten al toen ik 4 weken en 3 dagen zwanger was dat ze opa en oma zouden worden, maar na die eerste echo met 8 weken (achteraf waren het toen 9 weken) hebben we het aan iedereen verteld. We wilden wel eerst de echo hebben gezien, om zelf zekerheid te hebben dat het echt zo was. Tot twaalf weken wachten vond ik echt niet nodig. Al zouden we een miskraam gehad hebben zouden we het ook aan onze familie en vrienden verteld hebben.

[marjo]

Wij willen geen nekplooimeting, misschien dat het daarmee heeft te maken dat veel mensen die ik ken hem eerder hebben gehad. Mijn VK zei dat de helft van de vrouwen in haar praktijk een nekplooimeting laat doen. Ik schrik daar wel van, want ik vind het ethisch best moeilijk liggen. Een kind met het syndroom van down is toch ook gewoon welkom!

[elsb]

Hier doen ze met 8 weken een intakegesprek en bloed afnemen!
En met 10 weken krijg je een echo om te kijken hoever je precies bent en of alles er zo op het eerste oog goed uitziet. Toen ik dus die echo kreeg, bleek dat ik nog maar ruim 8 weken zwanger was, hoe dat kan weten we nu nog niet, maar oke. We moesten toen na 2 weken weer terug komen voor weer een echo en toen was ik dus echt 10 weken!
De vk zei achteraf dat ze bij de eerst echo haar twijfels had of het wel goed zou groeien en of het niet in een miskraam zou uitlopen. Gelukkig heeft ze dat niet laten merken, anders zouden wij ons erg zorgen hebben gemaakt.
Gelukkig bleek dat het gewoon goed gegroeid was in die twee weken!

Marjo: ik kan me best voorstellen dat je graag eerder een echo wilt, het is nu allemaal nog zo onwerkelijk, ik kon het haast niet geloven dat er vanbinnen iets groeide omdat je er totaal niets van voelt. En als je het dan op de echo gezien hebt, dan is het ook bevestigd dat het echt zo is.
Maar bij de vk doen ze echt niet eerder een echo als er geen goede reden voor is.
Ik vond de eerste weken ook echt tergend langzaam gaan, maar 1 troost, als je eenmaal wat verder in je zwangerschap bent, dan vliegen de weken voorbij. Althans dat vind ik nu.
Geniet in elk geval van je zwangerschap

[Evelien]

ik ben erg benieuwd of jullie ook mee doen met: Moeders voor Moeders?

[marjo]

Eh ik doe niet mee, maar zou dat eigenlijk best wel kunnen doen

Ander vraagje: ik heb een enorme afkeer van warm eten (dus niet alleen koken, maar ook opeten). Hebben meer van jullie dat? Ik herinner dat niet van mijn eerste zwangerschap. Groente gaat nog enigszins, maar pasta, vlees, vis, aardappels e.d. moet ik niet aan denken.

En ik slaap heel slecht. Ik word er helmaal gek van, ik lig halve nachten wakker.

[elsb]

Ik heb ook niet meegedaan! Weet eigenlijk ook niet waarom , heb er nooit echt over nagedacht. Bij een eventuele volgende zwangerschap zou ik het misschien wel doen...

Ik heb ook een afkeer van warm eten, wordt soms kotsmisselijk van aardappels, groente en jus! Dan moet ik echt stoppen met eten, anders komt het eruit. Pasta, rijst daarentegen vind ik heerlijk!

[MissF]

Ik heb ook niet meegedaan met moeders voor moeders. Ik had toen nog weinig tijd om me erin te verdiepen (want voor ik aan zoiets meedoe, wil ik wel zeker weten dat het oke is zeg maar). En ik kon gewoon niet zo geloven dat ik echt zwanger was. Ik werkte toen nog best veel, en wilde echt niet op mijn werk in die potjes plassen. Thuis zou ook heel weinig geweest zijn. Beetje gemakzucht ook dus.

[Lenny]

Ik had mn eerste echo al met 6,5 week. Maar dat was omdat ik echt niet wist hoever ik was, of 6 of 10 weken. Kwam door mijn pilcyclus ik was eigenlijk echt nog maar net gestopt, en nog niet echt regelmatig ongesteld geweest. Toen bleek het dus 6,5 week te zijn, heel pril dus. Maar de fam. wist het toen al omdat ik zo vreselijk misselijk was. Met 7 weken hebben we het ook de vrienden verteld. En nu morgen, 4 weken later, heb ik weer een echo. Dan ben ik dus als het goed is 10,5 weken maar het kan ook ietsie langer zijn (hoop ik). Kvind het wel erg spannend of het goed is! Verder ben ik nog steeds errug misselijk. Ik krijg mn rokken ook al bijna niet meer dicht, of ze knellen heel erg. Maar volgens mij komt mn buik vooral door mn darmen (obstipatie). Ben in totaal wel 6 kg kwijt door al het overgeven. Ik kan ook heel slecht tegen de etensgeuren van het koken enzo, gelukkig kan mn man goed koken! Ik heb ook niet meegedaan aan MvM, wel over gedacht, maar ik was zo misselijk dat ik daar echt ff geen zin in had.

[pol]

Heb bij de tweede meegedaan met MvM, maar verschrikkelijk. De urine moet in speciale plastic bussen en daar zit één of ander spul in wat vreselijk stinkt en als je dan misselijk bent en je moet je plas nog daar in mikken

[bloempie]

Ik heb ook niet meegedaan met MvM, ik voelde me bij beide zwangerschappen in het begin onwijs misselijk en gewoon niet lekker in m´n vel. Had geen zin in rompslomp er omheen.

Spannend Lenny, dat je morgen weer een echo hebt! Hopelijk gaat alles goed met de kleine. Sterkte met de misselijkheid.

Elsb, leuk dat je bijna het kamertje kunt gaan inrichten! 27 weken alweer, wat gaat de tijd snel zeg!
Ik weet niet goed in hoeverre Thomas beseft dat er een baby komt. Soms komt hij zomaar naar me toe en kroelt met m´n buik en geeft hij er kusjes op. Maar of dat nou is, omdat hij weet dat ie voorzichtig moet zijn met mijn buik of dat hij begrijpt dat er een baby in zit, dat weet ik niet. Wel zeggen we het tegen hem en hij weet ook dat de spullen op de babykamer van de baby zijn.
Ik ben ook benieuwd wanneer de kleine zich aandient, maar probeer er niet te veel bij stil te staan. Het kan tenslotte nog wel een paar weken duren. Mijn man zegt dat ik eerste paasdag ga bevallen. We zullen zien of ik een paasei ga leggen!

Marjo, zelf kan ik wel alles eten, maar mijn schoonzus heeft bij twee zwangerschappen alleen maar op brood geleefd. Ze kon de lucht van een warme maaltijd niet verdragen. Ach, je kindje krijgt echt wel genoeg binnen, die loopt er niet zomaar schade van op, dus ik zou me er niet te druk om maken. En hopelijk verdwijnt het gewoon als je in het tweede trimester komt.

[Evelien]

Mijn zusje is zwanger en ze heeft al een dochtertje van 2,5. Zondag waren wij bij mijn zus en zwager. Mijn zus, zwager en m'n man gingen naar de kerk s'middags. Ik past op m'n nichtje. Ik had een tuniekje aan met daaronder een lange rok. M'n nichtje ging naast me zitten op de bank en wreef over m'n buik en zegt: kindje! Ik zeg nee. Ik moest zo lachen. Volgens m'n nichtje zit bij iedere vrouw een kindje in de buik. (komt misschien ook wel doordat de schoonzus van m'n zusje ook zwanger is, dus m'n nichtje ziet opzich wel vrij veel dikke buiken).

[kwebbel]

hihi wel grappig dat ze dat zo associeert (of zoiets) heb alleen nog maar 2 zwangerschappen meegemaakt van m'n twee schoonzussen toen ik net in de familie was. M'n schoonzus beviel toen we 2 weken verkering hadden. We waren zo dolgelukkig met z'n 2en dat we ook gelijk zijn gaan kijken viel ik meteen in t diepe bij m'n schoonfamilie was (gelukkig) meteen de vuurdoop!
Verder heb ik niet zoveel meegemaakt qua zwangerschappen.

[Evelien]

direct gaan kijken nee dat doe ik niet. Misschien de volgende dag (als ze thuis zijn). Verder heb ik alleen de zwangerschap van m'n schoonzus (de vrouw van m'n broer) niet echt mee gemaakt. De rest wel (4 tantezeggertjes).

[kirsten]

Ik zou ook zo graag tante willen worden, maar waarschijnlijk zit het er nog niet in