88alries88 schreef:Nou, gelukkig had mijn schoonmoeder het niet over de huwelijksnacht, want dat had ik al helemaal niet gewild. Wat ik gewoon moeilijk vind is dat wij ons altijd maar moeten aanpassen aan haar wensen en haar tijden. Zo wil ze binnenkort bij ons langskomen 'aan het eind van de middag'...hardstikke goed...alleen zijn wij dan aan het werk. En als je dat dan zegt is ze beledigd. Ze moet echt niet denken dat we hiervoor vrij gaan nemen. Omdat wij in ons dorp trouwen en mijn vriend vanuit ons huis hebben we gevraagd of mijn schoonzusje de nacht voor de bruiloft bij mn vriend komt slapen zodat ze hem kan helpen 's morgens. Nou...jullie snappen het al: stikbeledigd! (terwijl ze thuis gewoon nog een gezin heeft die ze moet helpen)
Mijn moeder neemt het altijd wel voor ons op als ze bij ons is. En dan is ze ook altijd heel begripvol, maar zodra ze niemand van haar leeftijd in de buurt heeft probeert ze van alles.
Dat op het gemoed werken kan ik al helemaal niet tegen...zeker niet als ze gaat zitten zuchten dat ze zo druk is....dan denk ik vaak bij mezelf 'je doet het toch echt zelf'. Niemand is verplicht om van 4 clubjes per week de voorzitter/secretaris/penningmeester te zijn en al helemaal niet van clubjes waarvoor ze gerust 4 uur op 1 avond gaat rijden.
Aan de andere kant zit ze er stoer over te doen dat zij een sterke vrouw is, en als wij dan een keer vroeg naar bed gaan omdat we moe zijn, zijn we aanstellers...
Echt waar...ik kan echt een boek vol schrijven met mijn frustraties! En dat vind ik dus zo moeilijk, want je moet je ouders eren en daar worden schoonouders ook bij gerekend....dat levert bij mij echt nog wel 's strijd op hoor.
Ik begrijp dat je erg geërgerd bent aan opmerkingen van je schoonmoeder. Dat je ook denkt dat ze het best wel anders zou kunnen doen en het over zichzelf afroept.
Doordat je zelf goed ziet hoe het dus in jou ogen is moet je toch kunnen begrijpen dat je schoonmoeder het zelfde denkt te weten van jullie?
Dat is dan gewoon wederzijds.
Het zou al een stuk ergenis schelen als je gewoon niet alles uitvergroot. En gewoon aan hoort en verder niks. Waarschijnlijk wil ze alleen maar klagen of laten horen hoe goed ze al dan niet is zonder dat jij er komentaar op geeft.
Spui dat je gal gewoon tegen je man of tegen de spiegel voor mijn part en ga daarna door met jullie eigen leven.
Als zij niet kan begrijpen dat jullie moeten werken op de dag dat zij wil komen is dat toch gewoon haar probleem? Jullie hebben gezegd hoe laat jullie thuis zijn en dat is gewoon voldoende.
Probeer echt afstand te nemen en ook werkelijk je eigen leven te leiden. Zoals zij het hare leefd en daar zelf verantwoordelijk voor is
Men, als je nou geld teveel hebt...
