Scheiding

[Funlover]

Nounou, Riska, wel een erg felle reactie. Volgens mij bedoelde Funlover het helemaal niet naar Jess, maar in het algemeen.

Juist ja....Dank je.
Van mij geen veroordelende klank naar Jess. Maar het was idd in het algemeen.

En het is gewoon een feit dat mensen tegenwoordig sneller uit elkaar gaan.
En meer van een relatie verwachten als vroeger.
En iedereen is drukker dus minder tijd voor elkaar etc....

[Funlover]

@Funlover: Ik zie ook dat kinderen er op school onder lijden, maar ik weet nu zelf ook hoeveel energie het soms kan kosten om een huwelijk goed te houden en je kunt er ook niet zelf altijd alles aan doen ...

Ja dat geloof ik graag.
Een huwelijk is ook keihard werken, en ik weet van verschillende jonge mensen in m'n omgeving die met het idee van rozengeur en manenschijn het huwelijk instappen en denken dat een huwelijk alles oplost.
Dat het ook keihard werken is wordt dan vergeten....

En het moet idd van twee kanten komen om het goed te houden.

Hoe dan ook de kinderen zijn idd altijd de dupe, op welke manier het ook gaat. Helaas.

[liefie]

Nounou, Riska, wel een erg felle reactie. Volgens mij bedoelde Funlover het helemaal niet naar Jess, maar in het algemeen.

Juist ja....Dank je.
Van mij geen veroordelende klank naar Jess. Maar het was idd in het algemeen.

En het is gewoon een feit dat mensen tegenwoordig sneller uit elkaar gaan.
En meer van een relatie verwachten als vroeger.
En iedereen is drukker dus minder tijd voor elkaar etc....[/quote

Vroeger gingen mensen niet uit elkaar omdat de vrouwen geen baan hadden dus geen inkomen en ze moesten
voor de kinderen zorgen en het was echt een schande als een man en vrouw gingen scheiden.
Maar het wil niet zeggen dat de relaties zo goed waren hoor als ik die verhalen allemaal hoor schrik ik soms echt van.

Maar ik vind ook dat tegenwoordig de raarste redenen gegeven worden (ken een stel ging na 6 maanden al scheiden was niet wat ze er van verwacht hadden )

Iedereen heel veel sterkte die er mee te maken heeft

[Funlover]

Vroeger gingen mensen niet uit elkaar omdat de vrouwen geen baan hadden dus geen inkomen en ze moesten voor de kinderen zorgen en het was echt een schande als een man en vrouw gingen scheiden.
Maar het wil niet zeggen dat de relaties zo goed waren hoor als ik die verhalen allemaal hoor schrik ik soms echt van.

Maar ik vind ook dat tegenwoordig de raarste redenen gegeven worden (ken een stel ging na 6 maanden al scheiden was niet wat ze er van verwacht hadden )

Iedereen heel veel sterkte die er mee te maken heeft

Ik zeg ook echt neit dat het vroeger ideaal was, maar de instelling was gewoon heel anders....
En dat scheelt wel een stuk!!! En vraag me af of het zo verkeerd was....

Het is idd een nare situatie en het doet me gewoon pijn (omdat ik zelf kind van gescheiden ouders ben en weet wat het met me deed/doet) als ik zie hoeveel pijn, boosheid en verwarring het aan kan richten.

[Riska]

Het kan een heel gevecht zijn. Ja, ik ben gescheiden, nu 15 jaar geleden. Maar daaraan is een gevecht vooraf gegaan van 9 jaar. Het was dus bepaald geen snelle beslissing. Alles is er aan gedaan om het in stand te houden. Maar op een gegeven moment gaat het niet meer.

Vroeger was het zeker niet altijd goed. Mensen bleven bij elkaar omdat ze dat in de kerk beloofd hadden, omdat het 'not-done' was, omdat men bang was voor de financiële gevolgen. Maar men ging eraan kapot - en meestal meer de vrouw dan de man.

Ja, er zijn voorbeelden van mensen die het snel opgeven. Maar het probleem is dat het net zo is als met fraude bij bijstand bv.: 'iedereen die bijstand heeft is niet te vertrouwen'. Dat is een groot onrecht naar degenen die volstrekt eerlijk zijn en het zelf zouden willen verdienen.
Zo is het ook met scheidingen: vaak wordt alleen gekeken naar scheidingen met een verkeerde reden en 'dus' zijn alle scheidingen de gemakkelijkste weg, "zonder vechtlust".
Daardoor reageerde ik wat fel.

[Harm-J]

Maar mijn haren gaan overeind staan als ik ook hoor dat stelletjes (getrouwd of samenwonend) uit elkaar gaan omdat ze een broer/zus relatie hebben gekregen, of dat er een vreemd is gegaan. Ik probeer er niet over te oordelen, maar stiekem denk ik dan wel eens: wat ontzettend slap (maar dat zeg ik niet hardop )

Even over het vreemd gaan, dat iemand vreemd gaat kan je misschien slap noemen, toch denk ik dat je ook daar zeer voorzichtig mee moet zijn om daar een oordeel over uit te spreken, zonder dat iemand de achtergrond van de problemen in een huwelijk/samenwonen kent. Hierbij kan je denken aan ziekte, lichamelijk of geestelijk, liefdeloze huwelijken, financiële problemen, verslaving, huwelijken waarbij één partij de handdoek in de ring gooit, verschil in geloofsopvatting etc..etc.

Men kan nooit 100% van iemand weten wat de drijfveer achter iets is, of wat voor moeite mensen zich getroost hebben om wel/niet bij elkaar te blijven. Wel hebben we vaak snel/gelijk een oordeel klaar, of erger nog een bijbels oordeel!

Het is mij te simplistisch gesteld om te spreken van, dat er alleen maar bij vreemdgaan sprake zou mogen zijn van ontbinding van een huwelijk. Mensen die dit soort regels hanteren, gaan voor mij, voorbij aan het menselijk zijn en oog hebben voor de naaste!

[MissF]

Dat weet ik, daarom zeg ik het ook nooit echt hardop.
En ik vind dat alsnog geen reden om vreemd te gaan. Dat is gewoon niet oke. (dat klinkt heel zwart-wit, ik weet het ) Al is het nog zo te begrijpen, het is niet goed. Nooit, in welke situatie dan ook. (dat vreemd gaan bedoel ik dan he, niet het scheiden op zich, daar denk ik iets minder zwart-wit over)

[Harm-J]

Dat weet ik, daarom zeg ik het ook nooit echt hardop.
En ik vind dat alsnog geen reden om vreemd te gaan. Dat is gewoon niet oke. (dat klinkt heel zwart-wit, ik weet het ) Al is het nog zo te begrijpen, het is niet goed. Nooit, in welke situatie dan ook. (dat vreemd gaan bedoel ik dan he, niet het scheiden op zich, daar denk ik iets minder zwart-wit over)

Het ging mij niet zo zeer om het zwart/wit, meer om niet bij zich zelf naar binnen durven kijken, denken dat het jou niet kan overkomen/nooit zal doen (vreemdgaan of scheiden of aanverwante zaken). Een mooi spreekwoord vind ik nog altijd: 'Spreek pas over een ander als je tien mijl in zijn mocassins hebt gelopen'.

Er zijn veel meer zaken die niet goed of mooi meer zijn dan vreemdgaan/scheiden! Toch zet men vaak bij vreemdgaan/scheiden er een grote schijnwerper op, terwijl men andere zaken, van zichzelf of een ander in het duister houdt of poogt te bedekken met de mantel der liefde.

[em_ma]

Iets van iemand afkeuren, in dit geval een scheiding, is nog heel wat anders als die persoon afkeuren.
Dat eerste mag maar het tweede niet. Het een hoeft ook het ander niet uit te sluiten. Dat wordt nog weleens vergeten.
In de 10 geboden staat ook niet: gij zult geen overspel plegen, tenzij u een slecht huwelijk hebt of uw partner gehandicapt is geworden.
Dus het wordt gewoon niet goedgekeurd, lijkt me duidelijk.
Dat betekend niet dat iemand die wel gaat scheiden slechter is dan mij die dat niet doet.
Ik heb weer andere zonden, maar voor God zijn ze even erg.
En een huwelijk kan een martelgang zijn, dat zie je genoeg om je heen.
Misschien zouden we meer verwonderd moeten zijn over het feit dat God ons ons hele leven wil vergeven en ons niet afschrijft.

[Harm-J]

Iets van iemand afkeuren, in dit geval een scheiding, is nog heel wat anders als die persoon afkeuren.
Dat eerste mag maar het tweede niet. Het een hoeft ook het ander niet uit te sluiten. Dat wordt nog weleens vergeten.
In de 10 geboden staat ook niet: gij zult geen overspel plegen, tenzij u een slecht huwelijk hebt of uw partner gehandicapt is geworden.
Dus het wordt gewoon niet goedgekeurd, lijkt me duidelijk.

Er wordt veel meer afgekeurd in de 10 geboden, valse getuigenis afleggen, (o.a. roddel. liegen, een leugentje om best wil is vaak toch echt een leugen) Toch is er geen mens die zich aan de 10 geboden kan houden. Mijn punt is, en zoals ik eerder schreef: "Toch zet men vaak bij vreemdgaan/scheiden er een grote schijnwerper op, terwijl men andere zaken, van zichzelf of een ander in het duister houdt of poogt te bedekken met de mantel der liefde".

Daarmee zeg ik niet dat scheiden altijd maar goed is, wel dat men moet oppassen er een oordeel over te vellen zonder dat men alle in en outs er van kent. In sommige gevallen ben ik van mening dat scheiden soms zelfs beter is dan voort te leven in huwelijk waarin/van geen sprake is meer van liefde/genegenheid tot elkaar.

Misschien moet men zich zelf eens afvragen, hoe een liefdeloos huwelijk (Door wat voor reden dan ook) het zij eenzijdig of niet zichzelf nog in stand kan houden tot het 2e en grote gebod van: Heb u naaste lief als u zelf! Moet je mensen dan dwingen tot iets waar Gods zegen niet meer op rust?

Dat betekend niet dat iemand die wel gaat scheiden slechter is dan mij die dat niet doet.
Ik heb weer andere zonden, maar voor God zijn ze even erg.
En een huwelijk kan een martelgang zijn, dat zie je genoeg om je heen.
Misschien zouden we meer verwonderd moeten zijn over het feit dat God ons ons hele leven wil vergeven en ons niet afschrijft.

Het betekent inderdaad niet: "dat iemand die wel gaat scheiden slechter is dan mij die dat niet doet". Toch heeft men m.i. aan sommige geboden meer gewicht gehangen in de loop der tijden dan aan de andere geboden. Men lijkt vaak te vergeten dat niemand zonder zonde is, dat zoals jij ook schrijft, welk een zonde dan ook voor God gelijk is.

Bij dit soort zaken/topics, komt bij mij vaak de tekst van Riska in herinnering: De 10 geboden zijn geen stok om mee te slaan. maar een staf om mee te gaan.

[MissF]

Dat kan zijn, maar daar gaat het nu toch niet om? Het gaat er alleen om dat vreemdgaan fout is.
Ik merk het steeds meer, ook in het Christelijk geloof, dat dingen vager worden gemaakt. Zo van:' Ach, ik doe ook genoeg fout, dus ik noem het maar niet'. Of 'ach, moet kunnen'. Dat vind ik zo ontzettend jammer. Er zijn dingen die gewoon niet goed zijn, waar niet over te twisten valt. Waarom mogen die niet meer genoemd worden?
En idd het is zoals Emma zegt, het gedrag is fout, niet de persoon. Dat is denk ik een valkuil van velen (inclusief mij), dat het op die manier gebracht wordt. Maar we zijn er als Christenen voor elkaar, om elkaar in liefde te wijzen op fouten. Ik denk dat het juist niet goed is om elkaar er NIET op te wijzen. En dan gaat het om dingen die zo helder als glas zijn, zoals vreemdgaan of roddelen. Het hele broek/rok verhaal vind ik dus veel vager, en zou ik nooit iemand op aanspreken. Of het wel/geen hoed in de kerk. Maar dingen als roddelen en vreemdgaan staan volgens mij zo duidelijk in de Bijbel dat ze NIET goed zijn, dat het onze plicht is als Christenen om elkaar daar IN LIEFDE op aan te spreken.

[em_ma]

Helemaal eens met MissF, vooral haar tweede alinea.
@ Harm-J: ik heb niets meer toe toe te voegen aan het stukje van MissF als antwoord op je quote van mij.

[Harm-J]

Dat kan zijn, maar daar gaat het nu toch niet om? Het gaat er alleen om dat vreemdgaan fout is.
Ik merk het steeds meer, ook in het Christelijk geloof, dat dingen vager worden gemaakt. Zo van:' Ach, ik doe ook genoeg fout, dus ik noem het maar niet'. Of 'ach, moet kunnen'. Dat vind ik zo ontzettend jammer. Er zijn dingen die gewoon niet goed zijn, waar niet over te twisten valt. Waarom mogen die niet meer genoemd worden?
En idd het is zoals Emma zegt, het gedrag is fout, niet de persoon. Dat is denk ik een valkuil van velen (inclusief mij), dat het op die manier gebracht wordt. Maar we zijn er als Christenen voor elkaar, om elkaar in liefde te wijzen op fouten. Ik denk dat het juist niet goed is om elkaar er NIET op te wijzen. En dan gaat het om dingen die zo helder als glas zijn, zoals vreemdgaan of roddelen. Het hele broek/rok verhaal vind ik dus veel vager, en zou ik nooit iemand op aanspreken. Of het wel/geen hoed in de kerk. Maar dingen als roddelen en vreemdgaan staan volgens mij zo duidelijk in de Bijbel dat ze NIET goed zijn, dat het onze plicht is als Christenen om elkaar daar IN LIEFDE op aan te spreken.

Het gaat/ging mij niet alleen om vreemdgaan, het gaat mij er om dat men aan sommige geboden, spreekwoordelijk een gewicht van 10 kilo hangt, en andere geboden voor zich zelf lijkt weg te poetsen. Misschien nog wel meer, dat men het door het strikt willen handhaven van éen of meer van de 10 geboden of het willen opleggen/voorhouden ervan aan mensen, men het het 1e en het 2e gebod wat daaraan gelijk is, lijkt te vergeten!

Ook het spreken van: om elkaar in liefde te wijzen op fouten, gaat vaak mank daaraan. De classificatie van zaken ligt al snel op de loer, zo ook in het antwoord van missF, die al weer een scheiding tussen verschillden zaken aanbrengt.

Ware liefde oordeelt niet. Het is God die zal oordelen, niet de mens. Dit omdat God de mens in het hart aanziet!

[em_ma]

@ Harm-J: jij zult je vrienden toch ook waarschuwen als ze bv. met onweer onder een boom willen gaan staan? Dan waarschuw je hen toch uit liefde omdat je van hen houdt?
En niet wilt dat ze omkomen of gehandicapt raken?

Nou zo is het toch ook als christenen onderling, je kunt toch niet zwijgen als je iemand de verkeerde kant op ziet gaan?
Oordeel je daarmee over diegene? Nee tuurlijk niet, dat kan er toch los van staan?

[Riska]

Recht voor zijn raap hebben jullie, Em_ma en MissF, gelijk: scheiden is niet goed, overspel mag niet. Punt uit. Maar is het liefdevol - ook al wordt "in liefde" met hoofdletters geschreven - het recht voor zijn raap te zeggen, als je totaal niet weet wat er achter een voordeur gebeurt? Als je totaal geen vermoeden hebt wel leed er is, wanneer het huwelijk morsdood is?
"Tot de dood ons scheidt"... welke dood? De lichamelijke? Of de relationele?
Waarom gaat iemand vreemd? Oppervlakkig is dat fout, maar hoe is het gekomen?

Nee, niet alles is goed en we moeten niet alles onder het tapijt willen vegen, niet 'alles moet kunnen'. Maar wat heeft een gemeenschap gedaan om mensen op te vangen? Niet vermanend, met het opgeheven vingertje, maar echt?

In hoeverre zie wij de splinter bij de ander, maar de balk in eigen ogen niet?
Jaja, ik ben ook zondig, ik heb mijn lek en gebrek, dat vooropgesteld, maar nu wil ik jou toch even zeggen dat je op een heel verkeerd pad zit?

De Tien Geboden? Handig toch om ze te hanteren als maatstaf? Maar misschien houd ik het huwelijk wel in ere, maar ooohhh, wat zou ik graag dit of dat willen hebben.
Nooit eens stiekem in gedachten gehad bij iemand: "val dood vent'? Is doodslag volgens de Heer. Ik noem maar wat.

Wij weten het allemaal zo goed, gelukkig weet God het altijd beter: nl. wat ten diepste aan dingen ten grondslag ligt, waarmee je hebt geworsteld (of nog)...
Heer, Die mij ziet zoals ik ben
dieper dan ik mijzelf ooit ken...