Gerdien B. schreef:Als ik deel neem aan de eucharistie, dan doe ik dat vanwege het offer wat Jezus voor mij gebrachd heeft. Dat herdenk ik en de wijn en brood verwijzen voor mij naar dat offer.
Ook al denken vele mensen om mij heen dat het werkelijk veranderd in het bloed en lichaam van Christus, daarom zegt dat niet gelijk dat ik daar in mee ga ook al herdenken we tegelijk, op de zelfde plek het offer van Christus. Gelukkig ziet God het hart aan.
Hoe er in reformatorische kerken soms avondmaal wordt gevierd, daar krommen mijn tenen ook van. Dan zit je in een grote gemeente, weinigen gaan aan. Diegene die al aan gaan die kijken of ze net een pot zure augurken op hebben gegeten. Is het avondmaal niet juist een plek om blij te zijn? Te gedenken dat je genade hebt ontvangen en daarom mag je nu het offer wat daar voor nodig was gedenken. Het is juist iets mooi's, bijzonders, verblijdend.
Ik denk dat wanneer je het hebt over reformatorische kerken, je zou kunnen stellen: het is niet alles reformatorisch wat zich reformatorisch noemt. Of: het is niet alles gereformeerd wat zich gereformeerd noemt.
Als ik jouw verhaal zo lees, komt het op mij over, alsof jij de reformatorische kerken vooral kent in hun vergroeide vormen, en dat dat heel sterk jouw beeld bepaalt. Maar er zijn ook reformatorische kerken waar dat niet zo is. Als je tot een faire vergelijking wilt komen, dan is het belangrijk om eerst te kijken welke reformatorische kerken zich nou echt aan hun eigen papieren houden (Bijbel, belijdenis). En dan die kerken waar dat in orde is, vergelijken met de RKK. Dan wordt de vergelijking een stuk eerlijker.