Ach, sowieso heeft niemand het recht te blijven zitten, aangezien iedereen zondigt, zo niet in werken, dan wel in gedachten en woorden.
Daarom is zo'n schuldbelijdenis ook zo achterlijk..
Moderator: Moderafo's
"Mijn vriendin komt midden uit de wereld. Er is veel veranderd in haar leven. Onder andere seks voor het huwelijk. Het enige wat zij gehoord heeft is dat dit heel normaal is, nooit heeft ze daar andere visies op gehoord (wat ze achteraf wel graag had willen horen), totdat ze mij leerde kennen. Ze heeft daarom ook met haar vorige vriend gemeenschap gehad. We hebben ruim twee jaar verkering en zijn tegenover elkaar nog steeds maagdelijk en willen dit volhouden. We bidden hier ook om. Daarnaast zijn we door sterke liefde helemaal zeker van elkaar. Nu maak ik mij zorgen om wat mijn vriendin heeft gezegd. Ze zei namelijk het helemaal niet moeilijk te vinden om te wachten, want ze voelt helemaal geen drang naar gemeenschap. Dat was alleen het eerste half jaar en nadat ze zich er steeds voor heeft afgesloten is dit verdwenen en niet meer teruggekomen. Kan dat komen omdat zij normaal gewend is om wel seks in een relatie te ervaren? En komt het ooit weer terug bij haar? Kunt u dit verklaren? En hebben we een probleem?"
MissF schreef:Schuldebelijdenis vind ik sowieso vaag.
Stel je bent zwanger, en je bent er allebei superblij mee, en stond helemaal achter je keus om met mekaar gemeenschap te hebben?
Dan doe je schuldbelijdenis, en kun je het meteen weer doen omdat je liegt dat je barst, want spijt heb je heel niet!
Vaag hoor
Aragorn schreef:En ook deze vraag doet mij afvragen waar we nu helemaal mee bezig zijn. Worden regels (geen seks voor het huwelijk) die afgeleid zijn van een belangrijk principe (seks in een omgeving van liefde en trouw) nu niet op een absurde wijze boven het principe zelf gesteld? (Om het nog maar niet te hebben over allerlei andere discutabele dingen die in het antwoord staan.)
mw schreef:MissF schreef:Schuldebelijdenis vind ik sowieso vaag.
Stel je bent zwanger, en je bent er allebei superblij mee, en stond helemaal achter je keus om met mekaar gemeenschap te hebben?
Dan doe je schuldbelijdenis, en kun je het meteen weer doen omdat je liegt dat je barst, want spijt heb je heel niet!
Vaag hoor
schuldbelijdenis doe je omdat je tegen Gods wil in bent gegaan.
Je hoeft dan opzich geen spijt de hebben van de daad, maar wel van het moment zeg maar. Blij met de zwangerschap kun je dan gewoon zijn
Schuldbelijdenis word bij ons ook voor de kerkenraad gedaan, en word niet van de kansel af gelezen.
MrSokkie schreef:Aragorn schreef:En ook deze vraag doet mij afvragen waar we nu helemaal mee bezig zijn. Worden regels (geen seks voor het huwelijk) die afgeleid zijn van een belangrijk principe (seks in een omgeving van liefde en trouw) nu niet op een absurde wijze boven het principe zelf gesteld? (Om het nog maar niet te hebben over allerlei andere discutabele dingen die in het antwoord staan.)
zodra ik tijd heb lees ik het helemaal, maar zoals ik al zei: seks is net geloof: hoe harder je het probeert te onderdrukken, in hoe extremere vormen het ergens anders weer opduikt. (en jaaaa, ik weet dat dat niet voor iedereen geldt!)
Waarom niet? Ik ben wel benieuwd hoe erover gedacht wordt.
Volgens mij stel je het ook echt voor als een zwartgejaste gereformeerde met machinegeweer op je slaap die hysterisch gillend roept 'doe schuldbelijdenis of sterf'.. Als jij zelf anders denkt over het standpunt dat je geen seks voor je huwelijk hoort te hebben zit of jij of de kerk verkeerd.Maar in zulke gemeentes moet je dan TOCH schuldbelijdenis doen...
Raido schreef:Volgens mij stel je het ook echt voor als een zwartgejaste gereformeerde met machinegeweer op je slaap die hysterisch gillend roept 'doe schuldbelijdenis of sterf'.. Als jij zelf anders denkt over het standpunt dat je geen seks voor je huwelijk hoort te hebben zit of jij of de kerk verkeerd.Maar in zulke gemeentes moet je dan TOCH schuldbelijdenis doen...
Zit jij verkeerd; dan stap je over naar een andere kerk, zit de kerk verkeerd dan zeg je dat eerlijk (en stap je alsnog over naar een andere kerk). Het lijkt mij nogal logisch dat je geen schuld belijd als je er anders over denkt.
MissF schreef:Raido schreef:Volgens mij stel je het ook echt voor als een zwartgejaste gereformeerde met machinegeweer op je slaap die hysterisch gillend roept 'doe schuldbelijdenis of sterf'.. Als jij zelf anders denkt over het standpunt dat je geen seks voor je huwelijk hoort te hebben zit of jij of de kerk verkeerd.Maar in zulke gemeentes moet je dan TOCH schuldbelijdenis doen...
Zit jij verkeerd; dan stap je over naar een andere kerk, zit de kerk verkeerd dan zeg je dat eerlijk (en stap je alsnog over naar een andere kerk). Het lijkt mij nogal logisch dat je geen schuld belijd als je er anders over denkt.
Mwah, in theorie misschien wel, in praktijk is het denk ik erg veel procent van 'de gevallen' anders...
parsifal schreef:Ik ben het met Raido eens. Openbare schuldbelijdenis doe je in principe van zonde waarvan iedereen weet dat je ze gedaan hebt. Je erkent dan ook voor iedereen dat je die zonde gedaan hebt en dat je het als zonde ziet. In principe zou dit denk ik ook moeten gelden voor bijvoorbeeld fraude.
Als de kerk iets heel duidelijk als zonde erkent en jij niet dan zit je fout in de kerk. Ik denk dat je op minder belangrijke punten je te onderwerpen hebt aan de kerk (Dat is waarin je niet ingaat tegen God en de waarheid), als de kerk iets als zonde ziet en jij niet dan heb je misschien toch de kerk te volgen, anders is het beter te vertrekken. Hierbij mag opgemerkt worden dat de kerk wel terughoudend mag zijn met het stellen van regels. Doel moet ten allen tijde blijven om God te verheerlijken als gemeente van de heiligen. Je moet niet als een sekte zoveel mogelijk mensen buiten houden.
parsifal schreef:Ik ben het met Raido eens. Openbare schuldbelijdenis doe je in principe van zonde waarvan iedereen weet dat je ze gedaan hebt. Je erkent dan ook voor iedereen dat je die zonde gedaan hebt en dat je het als zonde ziet. In principe zou dit denk ik ook moeten gelden voor bijvoorbeeld fraude.
Als de kerk iets heel duidelijk als zonde erkent en jij niet dan zit je fout in de kerk. Ik denk dat je op minder belangrijke punten je te onderwerpen hebt aan de kerk (Dat is waarin je niet ingaat tegen God en de waarheid), als de kerk iets als zonde ziet en jij niet dan heb je misschien toch de kerk te volgen, anders is het beter te vertrekken. Hierbij mag opgemerkt worden dat de kerk wel terughoudend mag zijn met het stellen van regels. Doel moet ten allen tijde blijven om God te verheerlijken als gemeente van de heiligen. Je moet niet als een sekte zoveel mogelijk mensen buiten houden.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 26 gasten
